ตอนที่ 4 การกดจุดที่ไม่สมบูรณ์แบบสามารถทำให้ผู้ชายพิการได้ (1)
ตอนที่ 4 การกดจุดที่ไม่สมบูรณ์แบบสามารถทำให้ผู้ชายพิการได้ (1)
“อือ ตื่นแล้วเหรอ”
"อา."
ฉันตอบกลับคนถือตะเกียงไปสั้นๆ เธอเป็นผู้รักษาผมสีฟ้า
“ฉันเป็นห่วงจริงๆ เพราะคุณไม่ตื่นติดต่อกันสามวัน”
"ใช่."
สิ่งสุดท้ายที่ฉันจำได้ในความทรงจำที่เลือนรางของฉันคือการตบของเอลฟรีด การตบธรรมดาๆ แบบนี้ทำให้ฉันสลบไปสามวันเลยเหรอ?
เธอเป็นผู้หญิงที่น่ากลัวที่เหนือสามัญสำนึกอย่างแท้จริง
เธอต้องตบฉันด้วยความตั้งใจที่จะฆ่า แค่คิดก็ปวดแก้มแล้ว
“จมูกของคุณมีเลือดออก? รอสักครู่.”
ขั้นตอนของผู้หญิงผมสีฟ้าดังก้อง ไม่นานเธอก็กลับมาพร้อมกับกางเกงชั้นในสีขาว ท่อนบนและท่อนล่างที่ดูเหมือนกับที่คุณพบในน้ำพุร้อน
“เปลื้องผ้าเร็วเข้า ฉันต้องซักผ้า”
เธอเป็นคนที่ใจดีที่สุดในบรรดาผู้คนที่ฉันเคยพบในโลกที่เต็มไปด้วยคนป่าเถื่อนและความเชื่อโชคลาง ดูเหมือนว่าผู้รักษามักจะเป็นคนดี
ฉันหมายความว่าคุณจะไม่คิดถึงการรักษาผู้บาดเจ็บเว้นแต่คุณจะเป็นคนดี
แน่นอนว่าค่าธรรมเนียมของเธอต้องค่อนข้างสูง
“เข้า-นี่คุณใส่เข้าไป”
อย่างไรก็ตาม สำหรับฉันซึ่งเคยตกเป็นเป้าของการดูถูกเหยียดหยามและความรุนแรง ความใจดีของเธอเปรียบได้กับดวงประทีปในโลกของฉันที่ปกคลุมไปด้วยความมืดมิด และฉันรู้สึกสดชื่นและเบิกบาน อย่างไรก็ตาม ฉันยังรู้สึกงงงวยเล็กน้อยกับเรื่องนี้
“ถ้าอย่างนั้นก็พักผ่อนให้เพียงพอ มันยังเช้าอยู่ อย่างไรก็ตาม เอลฟรีดบอกว่าเธอจะกลับมาในห้าวัน”
“อ๊า-!”
"ใช่? เมื่อกี้พูดว่าอะไรนะ?”
“ไม่ มันไม่มีอะไรสำคัญ มันเป็นเพียงการแสดงออกของชาวสะมาเรีย… ที่จะบอกว่าฉันดีใจที่ได้พบคุณ”
"อา…"
ชื่อของผู้หญิงที่เกือบจะฆ่าฉันตอนนี้ทำให้ฉันเจ็บปวดอย่างสมบูรณ์ การได้ยินชื่อของเธอจากปากของใครอีกคนก็เพียงพอที่จะทำให้ฉันสั่นสะท้านด้วยความกลัว
ร่างกายของฉันถูกกัดกินด้วยความเจ็บปวดจากการตบนั้น ถ้าแค่ได้ยินชื่อก็ใจสั่นแล้ว ถ้าเจอหน้ากันอีกจะเป็นยังไงนะ?
ฉันอาจจะกางเกงเปียกจริงๆ แล้วดูเหมือนว่าฉันต้องเปลี่ยนเสื้อผ้าในตอนนั้น
ผู้รักษาผมสีน้ำเงินพูดต่อในขณะที่ฉันตัวสั่นด้วยความกลัว
"คุณหญิง. เอลฟรีดเป็นคนที่มีอัธยาศัยดีมาก เธอทำงานเป็นนักผจญภัยได้ดีมาก และมักจะบริจาคเงินให้กับคลินิกของเรา เธอใจดีจริงๆ”
อะไรนะ... มีเอลฟรีดอีกคนที่ฉันไม่รู้จักด้วยเหรอ?
ฉันไม่คิดว่าคำเช่น 'นิสัยดี' และ 'ใจดี' เหมาะสมที่จะอธิบายเอลฟรีด ไม่ใช่เลย ผู้รักษาผมสีฟ้าพูดต่อโดยไม่รู้ความคิดของฉัน
“ฉันไม่เคยเห็นใครพาทาสไปที่คลินิกมาก่อน ฉันไม่รังเกียจที่คนแบบนี้จะเป็นเจ้านายของฉัน…”
มันยากที่จะบอกว่าผู้หญิงคนนี้กำลังแกล้งฉันหรือเธอจริงจัง
หัวใจของฉันที่เปี่ยมไปด้วยความขอบคุณที่มีต่อเธอ มันเหือดแห้งลงเมื่อได้ยินคำพูดของเธอ เหมือนกับหิมะที่ระเหยเมื่อตกลงบนพื้น
"ใช่. ถูกต้องแล้ว”
“โอ้ ฉันพูดมานานแล้ว ถึงเวลานอนแล้ว”
เธอยักไหล่ราวกับเพิ่งรู้ตัวว่าทำผิดก็สายไปเสียแล้ว ฉันได้ยินเพียงเสียงกรนและเสียงครวญครางอยู่เบื้องหลังเมื่อเธอปิดปาก
“ถ้าคุณต้องการอะไรหรือรู้สึกไม่สบาย โปรดเรียกหาฉัน ฉันอยู่เวรตั้งแต่พลบค่ำถึงรุ่งสาง”
เมื่อเธอเริ่มพึมพำเบา ๆ จนฉันตรวจสอบใบหน้าของผู้หญิงผมสีฟ้า
ไม่ว่าเธอจะนอนทั้งคืนจริงหรือไม่ ฉันก็ปฏิเสธไม่ได้ว่ามีรอยคล้ำใต้ตาของเธอ
ดังนั้นฉันจึงถาม
“อืม ฉันต้องการบางอย่างจริงๆ…”
"ใช่? มันคืออะไร?"
“ฉันต้องการงาน มีอะไรให้ฉันทำระหว่างรอเอลฟรีดไหม? ฉันก็อยากจะได้รับเงินเหมือนกันถ้าเป็นไปได้…”
ฉันต้องหาเงินเพื่อซื้ออิสรภาพอีกครั้ง ฉันไม่สามารถนั่งอยู่เฉย ๆ โดยรู้ว่าต้องเริ่มต้นใหม่ทั้งหมดตั้งแต่ศูนย์
“อืม-”
หมอที่กำลังทำเสียง 'อืม', 'อา' และ 'อืมมม' อยู่ๆ ก็กัดริมฝีปากของเธอแล้วพูด
“ตอนนี้เรากำลังขาดแคลนคน แต่ร่างกายที่บาดเจ็บของคุณสามารถรองรับภาระงานได้หรือไม่?”
"ฉันสามารถจัดการได้."
ฉันตบหน้าอกตัวเองขณะที่ฉันอุทาน
อาการปวดหัวที่แยกออกได้ลดลงพร้อมกับเลือดกำเดาไหล อาการปวดตุบๆ ในบริเวณอื่นๆ ก็ลดลงอย่างมากเช่นกัน
มันดีพอที่จะเรียกว่ามีสุขภาพที่สมบูรณ์แข็งแรง ในสภาพเช่นนี้ ฉันต้องขยับร่างกายแม้ว่าจะทำได้เพียงเล็กน้อยก็ตาม
“ฉันอยู่ในสภาพดี”
“ก็ฉันมีงานเยอะ จะช่วยอะไรไม่ได้เลย”
*****
"โอ้พระเจ้า-."
นักผจญภัยกำลังกุมหัวของเขาและกรีดร้องราวกับว่ากะโหลกของเขาถูกแยกออกจากกัน
"มันเจ็บ!-ร่างกายของฉันกำลังจะขาดออกจากกัน! ปล่อยฉันนะ ไอ้สารเลว! ปล่อย-”
"คุณ. ฮัสซัน! กอดเขาแน่นๆ! อย่าปล่อยให้เขาขยับ!”
ฟินลีย์ ผู้รักษาผมสีฟ้าตะโกนใส่ฉัน
ในใจของฉันฉันเตรียมตัวเองให้เผชิญกับการตอบโต้ในขณะที่ฉันจับร่างกายและไหล่ของนักผจญภัยและมัดไว้แน่นกับเตียง
“เอาล่ะ แค่นั้นแหละ”
" จะรักษา-!เดี๋ยวนี้!"
เธอร่ายมนตร์อย่างเร่งด่วน และนักผจญภัยก็เริ่มกรีดร้องทันทีที่เธอพูดจบ
“อ๊าก แค่นั้นแหละ!”
แผลเป็นฉีกขาดขนาดใหญ่ที่ท้องและหน้าอกของเขาถูกห่อหุ้มด้วยแสงประหลาดและเริ่มซ่อมแซมอย่างเห็นได้ชัด
เวทมนตร์รักษา
นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็นเวทมนตร์แห่งการรักษาเพราะมันหายากมาก มีคนไม่มากนักที่มีความถนัดที่จำเป็น
มันเป็นภาพที่ไม่สามารถอธิบายได้ด้วยสิ่งอื่นใดนอกจากคำว่า "เวทมนตร์" มันเกินสามัญสำนึกไม่ว่าคุณจะมองอย่างไร เวทมนตร์เป็นทักษะหลอกลวงที่ทำให้หัวใจของคุณเต็มไปด้วยความกลัว
อย่างไรก็ตาม กระบวนการรักษากลับไม่เจ็บปวด นักผจญภัยวัยกลางคนกระพือปีกเหมือนปลาสดจากน้ำภายใต้แรงกดของร่างกายของฉัน
“อ๊าก มันเจ็บมาก! ฉันกำลังจะตาย.”
“อย่ากังวลเลย มิสเตอร์เบลอส คุณจะไม่ตาย เรากำลังรักษาคุณอยู่ โปรดใจเย็นๆ!”
“พวกคุณพยายามจะฆ่าฉัน! ปล่อยฉัน! ปล่อยมือฉัน! สิ่งนี้จะถือเป็นการรักษาได้อย่างไร? พวกต้มตุ๋น!”
ชุดของขั้นตอนสิ้นสุดลงหลังจากมีอาการสะอึกไม่กี่ครั้ง ในที่สุดฉันก็เข้าใจว่าทำไมเธอถึงบอกว่ามันจะเป็นงานหนัก
"โว้ว. นั่นเป็นเรื่องยาก”
ฟินลีย์ผู้ประสบความสำเร็จในการรักษาเพื่อนนักผจญภัยเบลอสกล่าวกับฉัน ใบหน้าและผมสีฟ้าสดใสของเธอเปียกโชกไปด้วยเหงื่อ
อย่างไรก็ตาม ใบหน้าของเธอยังคงน่ามอง ผู้หญิงที่ดูสวยและรู้วิธีเรียกเหงื่อในการทำงาน ผู้หญิงที่เต็มไปด้วยพลังนั่นคือประเภทของฉัน
ชุดสีขาวที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อทำให้หน้าอกของเธอขยับขึ้นลงอย่างเร้าใจ ฉันหันไปเพราะรู้สึกว่าน้องชายของฉันกำลังตื่นอยู่ เกรงว่าฉันจะสร้างความอึดอัดให้กับเราทั้งคู่
“ฮิฮิ ใบหน้าของฉันดูงี่เง่าไม่ใช่เหรอ? เครื่องสำอางของฉันละลาย”
“ไม่นะ หน้าฉันแย่กว่า”
ฉันจริงจังเมื่อฉันบอกว่ามันแย่กว่านั้น
เมื่อมองดูเงาสะท้อนของตัวเองในกระจก ฉันเห็นหย่อมๆ บนหัวของฉันซึ่งน่าจะมีปอยผมอยู่ เคราของฉันก็งอกขึ้นเพราะฉันไม่สามารถเล็มมันได้ ฉันดูเหมือนขอทาน
ขอทานบางคนทำได้ดีกว่าฉันด้วยซ้ำตั้งแต่ฉันจน
“กะเช้าจบลงแล้ว เราจะรับแขกเพิ่มเติมในช่วงบ่าย ฉันยุ่งมากจนไม่ได้สังเกตเวลาผ่านไปเลย”
ทันใดนั้น ฟินลีย์ ก็พูดและถอนหายใจ
“เป็นแบบนี้ทุกวันหรือเปล่า”
“หมายความว่าไง 'แบบนี้ทุกวัน'”
“ฉันสงสัยว่าคุณยุ่งทุกวันหรือเปล่า”
“วันนี้มีลูกค้าน้อยกว่าปกติ มันจะยุ่งมากขึ้นเมื่อเขาวงกตเปิดขึ้น ฉันรู้สึกเหมือนวิ่งหนีไปแล้ว…”
ฟินลีย์ใช้หลังมือเช็ดเหงื่อออกจากขมับ ให้ฉันเห็นเลือดสองสามหยดที่ข้อมือขวาของเธอ
“โอ้ คุณเลือดออก”
“อ่า ถูกต้อง ฉันคิดว่าฉันถูกข่วนโดยคนไข้ที่กำลังดิ้นรนคนหนึ่ง หนึ่งหรือสองบาดแผลเช่นนี้ไม่ร้ายแรง”
ฟินลีย์ ผมสีฟ้า ผู้รักษาคนนี้ ใช้ลิ้นเลียแผลของเธออย่างไม่ไยดี และไม่สนใจว่ามันเป็นเพียงรอยถลอก
เป็นเรื่องน่าขันที่เธอรักษาบาดแผลของคนอื่นโดยไม่สนใจตัวเอง สิ่งนี้จะทำให้เกิดความเห็นอกเห็นใจในมุมของผู้ชายอย่างฉัน
ฉันเอื้อมมือไปที่ข้อมือของเธอ
"ให้ฉันดู."
"ใช่?"
“คุณอาจจะรู้สึกดีขึ้นถ้าฉันพันแผลให้คุณ”
“อ่า ฉันไม่คิดอย่างนั้น”
แม้จะดูเขินอายอย่างเห็นได้ชัด แต่ ฟินลีย์ ก็ยื่นข้อมือมาทางฉัน
ในตอนเช้าเพียงลำพัง เราจัดการกับคนไข้มากกว่า 10 คนด้วยกัน ดังนั้นจึงมีความรู้สึกแปลก ๆ ของความเป็นเพื่อนระหว่างเราอยู่แล้ว
ถ้าเอลฟรีดดีกับฉันแค่ครึ่งเดียวพอๆ กับฟินลีย์
-คว้า
ฉันขมวดคิ้วในขณะที่มองข้อมือขาวที่มีรอยขีดข่วนของเธอ
ดิง-.
[สถิติ] ชื่อ: ฟินลีย์
ระดับ: 4
เงื่อนไข: นอนไม่หลับ 》 ข้อเท้าแพลง 》 อักเสบในช่องปาก
นี่มันอะไรกันเนี่ย?
ฉันขมวดคิ้วมากขึ้นเมื่อเห็นตัวอักษรลอยอยู่ตรงหน้า
เหตุผลที่ฉันไม่กรีดร้องในครั้งนี้ก็เพราะฉันได้เห็นสิ่งนี้มาสองสามครั้งแล้ว ดังนั้นฉันจึงได้พัฒนาการควบคุมตนเองในระดับหนึ่ง
กรณีของเอลฟรีด
กรณีของฟินลีย์
อะไรทำให้คำเหล่านี้ปรากฏขึ้น?
ในกรณีของ เอลฟรีด ฉันมีข้อมูลเสริมเกี่ยวกับความแข็งแกร่งและลักษณะทางกายภาพของเธอ
ในกรณีของ ฟินลีย์ มันง่ายกว่ามาก มีเพียงชื่อของเธอและสภาพของเธอเท่านั้น
“มีปัญหาอะไรหรือเปล่า…?”
ฟินลีย์ถามอย่างระมัดระวังเมื่อเห็นฉันขมวดคิ้ว
“ไม่มีอะไรผิดปกติ ไม่ต้องกังวล ข้อเท้าของคุณเจ็บบางครั้งหรือไม่”
“อา ใช่แล้ว ข้อเท้าซ้ายของฉันเจ็บนิดหน่อย…”
“รู้สึกแสบร้อนในปากไหม”
"ถูกตัอง! ว้าว น่าทึ่งมาก! ฉันเคยบอกคุณเรื่องนี้มาก่อนหรือไม่? คุณรู้ได้อย่างไร”
ฉันพันผ้าพันแผลที่สะอาดรอบข้อมือของ ฟินลีย์ ที่ขี้สงสัย ตัวอักษรหายไปเมื่อฉันแตะที่ข้อมือของเธออีกครั้ง
นี่คืออะไร?
ฉันไม่รู้ว่ามันคืออะไร ความสามารถในการรู้ข้อมูลของผู้อื่นเป็นความสามารถที่ไม่ธรรมดา
ตั้งแต่กะบ่ายคนไข้เริ่มทยอยเข้ามา
ผู้รักษาสามคนรวมถึงฟินลีย์ไม่สามารถจัดการคนจำนวนมากได้
เห็นได้ชัดว่านี่คือโลกแห่งความป่าเถื่อนทั้งในด้านกฎหมายและวัฒนธรรม
มันคงเป็นเรื่องแปลกที่จำนวนผู้บาดเจ็บจะน้อยในโลกที่คนสองคนมักจะเขวี้ยงมีดใส่กันเพราะไม่ชอบหน้ากัน
-ดิง
[สถิติ] ชื่อ: เวเนริส
ระดับ: 5
เงื่อนไข: การหลุดตำแหน่งเป็นเรื้อรัง 》 ปวดหลัง 》 อักเสบท่อนจมูก
อย่างไรก็ตาม บรรยากาศเช่นนี้ถือเป็นการประทานพรจากสวรรค์ให้กับฉัน ผู้ซึ่งได้รับความสามารถที่แปลกประหลาดเช่นนี้
ตอนนี้ฉันแน่ใจว่าความสามารถนี้เปิดใช้งานเมื่อฉันสัมผัสข้อมือของใครบางคน
ฉันรู้สึกเหมือนเป็นหมอคนหนึ่งในละครเก่าๆ ที่สามารถรู้อาการของคนๆ หนึ่งได้ด้วยการจับชีพจร
"คุณเวเนริส นอนตรงนี้ตรง ๆ ฉันเห็นว่ากระดูกเชิงกรานของคุณบิดเบี้ยวมาก คุณนั่งไขว่ห้างบ่อยไหม?”
“อ้าว คุณรู้ได้ยังไง”
“ที่นี่ขาซ้ายและขวาของคุณไม่เท่ากัน หมายความว่ากระดูกเชิงกรานข้างหนึ่งของคุณบิดเบี้ยว มันจะดีขึ้นหลังจากที่ฉันแก้ไขให้คุณ”
แตก-
“อ๊าก ไอ้สารเลว โว้ว-”
แตก-ร้าว-.
“โอ้พระเจ้า เอ่อ-”
ฉันกดเชิงกราน เอว และหลังของเขาด้วยฝ่ามือโดยไม่สนใจเสียงหอนของเขา
เมื่อใดก็ตามที่เกิดขึ้น เสียงกระดูกแตกของชายคนนั้นจะดังก้องไปทั่วคลินิกราวกับเกิดแผ่นดินไหว
นี่คือการบำบัดด้วยมือที่เรียกว่าการบำบัดด้วยไคโรแพรคติกหรือ 'การรักษาด้วยการกระชุน'[1] ซึ่งเป็นแนวทางปฏิบัติทางการแพทย์ที่จัดอยู่ในแนวปฏิบัติทางการแพทย์แบบตะวันออก
เห็นได้ชัดว่าฉันไม่มีใบรับรองที่เกี่ยวข้อง ฉันแค่จำลองสิ่งที่พ่อทำกับคนไข้ของเขา-
『อาการปวดหลังของเวเนริส ถูกรักษาหาย』 『คะแนนภารกิจ 10』
ไม่มีอะไรจะเสียสำหรับฉันเพราะจำนวนแต้มภารกิจเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
ฉันไม่รู้ว่ามูลค่าแต้มภารกิจที่เพิ่มขึ้นจะช่วยอะไรฉันได้บ้าง แต่น่าจะเป็นสิ่งที่ดี
“เอาล่ะฉันเสร็จแล้ว ลุกขึ้นยืนได้”
“โอ้อึ หลังของฉันหยุดปวดแล้วจริงๆ! ว้าว นี่มันน่าทึ่งจริงๆ”
ชายวัยกลางคนบ่นเรื่องอาการปวดหลังเรื้อรัง เปลี่ยนจากการนอนคว่ำเป็นนอนหงาย
“แค่ขยับเล็กน้อยก็มักจะทำให้ฉันสั่นด้วยความเจ็บปวด คุณทำได้อย่างไร? แม้แต่เวทมนตร์รักษายังทำให้ฉันทำอะไรไม่ถูก”
“ฉันแค่เปลี่ยนสิ่งที่ผิดให้มันถูกต้อง ถึงกระนั้น หากคุณไม่เปลี่ยนท่าทาง ความเจ็บปวดอาจกลับมาอีก”
“ให้ตายเถอะ มันยอดเยี่ยมมาก มันน่าสนใจ หลังของฉันเคลื่อนไหว! เสียงรอยแตกทำให้เจ็บเล็กน้อย แต่หลังจากนั้นฉันรู้สึกสดชื่นขึ้น”
“คุณต้องไม่พยายามเลียนแบบฉัน คุณอาจเป็นอัมพาตได้หากคุณกดประสาทผิด”
สีหน้าหวาดกลัวปรากฏขึ้นบนใบหน้าของชายคนนั้นทันทีเมื่อเขาได้ยินคำเตือนของฉัน อย่างไรก็ตาม ฉันไม่ได้พูดเกินจริง มีคนจำนวนมากที่กลายเป็นคนพิการหรือเสียชีวิตหลังจากทำตามขั้นตอนที่ไม่ถูกต้องโดยประมาท
“ดังนั้นฉันจะทำสิ่งนี้โดยประมาทไม่ได้เหรอ? มันเป็นเวทมนตร์ของชาวสะมาเรียหรือเปล่า”
จากคำถามของชายคนนั้น ฉันนึกถึงคนป่าเถื่อนผมดำ ผู้เผยพระวจนะที่กรีดร้องอย่างคลั่งไคล้เกี่ยวกับจุดจบในขณะที่ท่องไปในถิ่นทุรกันดารอันกว้างใหญ่
"ก็อะไรแบบนั้น."
ในบ้านเกิดของฉัน การรักษาด้วยการกระชุนเกาหลีและการบำบัดด้วยไคโรแพรคติกถูกกำหนดให้เป็นแนวปฏิบัติทางการแพทย์แบบตะวันออก การเรียกพวกเขาว่าเทคนิคลับคงไม่เป็นการยืดเยื้อเกินไปใช่ไหม?
"ยังไงก็ขอบคุณนะ. ขอบคุณมาก. เอาล่ะ ฉันมีความสุขมากที่ความเจ็บปวดที่ฉันต้องทนมานานหลายปีได้หายไปในที่สุด”
ชายวัยกลางคนร่างผอมหยิบเหรียญออกมาจากกระเป๋าแล้วยื่นให้ผม
เมื่อฉันคิดว่าฉันได้รับทองแดงชิ้นเดียว ฉันเบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจเมื่อสังเกตเห็นแสงสีขาว
หนึ่งเหรียญเงิน!
ฉันไม่สามารถควบคุมความประหลาดใจได้เมื่อดวงตาของฉันเบิกกว้างเมื่อมองเห็นประกายระยิบระยับของมัน
[1] การรักษาด้วยการกระชุนเป็นการแพทย์แผนตะวันออกของเกาหลี
