ตอนที่ 57 หนึ่งปี

ตอนนี้เพจเจอร์ยังไม่เป็นที่นิยม!

เพราะค่าบริการไม่ถูกสำหรับคนธรรมดาทั่วไป

ฝางไอกั๋วชำเลืองมองและพูดด้วยความอิจฉา "พี่ไฮ่ พี่ซื้อเครื่อง bp มาเหรอ"

เฉินเจียงไฮ่เงยหน้าขึ้น "ทำไม นายอยากได้เหมือนกันเหรอ"

"ใช่ แน่นอนผมอยากได้! ด้วยสิ่งนี้มันคงจะสะดวกมาก" ฝางไอกั๋วพยักหน้าตอบโดยไม่ลังเล

"นายรวยแล้วไม่ใช่เหรอ ซื้อสิถ้าถูกใจ หรือจะซื้อมือสองก็ได้" เฉินเจียงไฮ่กล่าวด้วยรอยยิ้ม

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ฝางไอกั๋วก็ยิ้มแข็งค้างไป

“พี่ไฮ่ ผมไม่อยากพูดถึง เงินที่ผมหามาได้ แม่ของผมเก็บไปหมด แม่บอกจะเก็บเอาไว้ให้ผมแต่งงานกับภรรยา”

เฉินเจียงไฮ่ ไม่ได้พูดอะไรอีก

ความกังวลพ่อแม่ของฝางไอกั๋วนั้นสมเหตุสมผล

ผู้ชายคนนี้ยังเด็กและมักใช้เงินจำนวนมาก ถ้าเขาเก็บเงินไว้กับตัวเอง เขาก็อาจจะใช้มันจนหมด

เป็นทางเลือกที่ดีที่พ่อแม่จะเก็บเงินไว้ให้เพื่ออนาคตของเขา

นอกจากนี้ ค่าบริการการใช้เครื่องนี้ ไม่ใช่สิ่งที่ฝางไอกั๋วสามารถจ่ายได้ในตอนนี้ ค่อยว่ากันอีกที

"พ่อแม่ก็ทำเพื่อนายเอง นายจะบ่นทำไม" เฉินเจียงไฮ่กลัวว่าฝางไอกั๋วจะไม่เข้าใจ ดังนั้นเขาจึงอธิบายให้ฟัง

ฝางไอกั๋วเกาหัวและพึมพำ "ผมรู้ว่ามันเพื่อตัวผมเอง แต่..."

"ไม่มีแต่อะไรทั้งนั้น"

เฉินเจียงไฮ่ขัดจังหวะ เขาทำสีหน้าจริงจัง “ความกตัญญูต้องมาก่อน! นายต้องฟังสิ่งที่พ่อแม่ของนายพูด ถ้านายไม่เชื่อฟัง ฉันจะจัดการนาย”

ฝางไอกั๋วเห็นว่าเฉินเจียงไฮ่ไม่ได้ล้อเล่นกับตัวเอง เขาจึงตอบด้วยน้ำเสียงจริงจัง "พี่ไฮ่ ไม่ต้องกังวล ผมจะให้เกียรติและเชื่อฟังพวกเขาแน่นอน"

ผ่านไปอีกสิบนาทีเจ้าของร้านก็ยังไม่ปรากฏ

ฝางไอกั๋วขมวดคิ้วอย่างช่วยไม่ได้ "ทำไมเขายังไม่มาอีก เวลาที่นัดก็ผ่านไปแล้ว!"

“ลืมไปเถอะ ไม่ต้องรอแล้ว”

เฉินเจียงไฮ่ยืนขึ้นและพูดอย่างเรียบง่าย "ไม่ใช่ว่าเราจะเช่าได้แค่ร้านนี้"

เฉินเจียงไฮ่ไม่ไว้วางใจกับคนที่ไม่รักษาคำพูดเช่นนี้ เขาไม่รู้ว่าในอนาคตจะเกิดขึ้นอะไรขึ้นไหม

"ตกลง!"

ฝางไอกั๋วร้อนใจมานานแล้ว แต่เฉินเจียงไฮ่ไม่ได้พูดอะไรออกมา เขาก็เลยไม่กล้าทำอะไร

เฉินเจียงไฮ่ยืนขึ้น เข็นจักรยานของเขาไปที่สำนักงานโทรคมนาคม

เมื่อเห็นเฉินเจียงไฮ่ไปผิดทาง ฝางไอกั๋วก็ตะโกนออกมา "พี่ไฮ่ พี่ไปผิดทางแล้ว โกดังอยู่ทางนั้น!"

“นายกลับไปก่อน!”

เฉินเจียงไฮ่ขึ้นจักรยานแล้วโบกมือ "ฉันยังไม่ได้เปิดบริการ bp เครื่องนี้ ฉันจะไปเปิดมันก่อน"

เมื่อได้ยิน ฝางไอกั๋วก็ตื่นเต้นทันที: "พี่ไฮ่ พาผมไปด้วย!"

"นายจะไปทำไม?" เฉินเจียงไฮ่ถาม

ฝางไอกั๋วยิ้ม: "ไปดูพี่เปิดก่อน ในอนาคตผมจะซื้อเครื่องนี้ ผมจะได้รู้ว่าทำยังไง!"

"โอเค งั้นไปกันเลย!"

ทันทีที่เฉินเจียงไฮ่พูดจบ ทั้งสองคนก็ไปที่สำนักงานโทรคมนาคมทันที

พอพวกเขาเข้าไป เขาไม่เห็นใครมาจ่ายค่าบริการอยู่เลย ท้ายที่สุดในหลิงไห่นี้ มีคนไม่มากที่สามารถซื้อเครื่องนี้ได้

พนักงานที่อยู่หลังเคาน์เตอร์ เมื่อพวกเขาเห็นเฉินเจียงไฮ่แต่งกายด้วยเสื้อผ้าธรรมดาเดินเข้ามา พวกเขาเพียงเหลือบมอง แต่ไม่มีใครเข้ามาตอนรับเลย

ฝางไอกั๋วอดไม่ได้ที่จะพูด "เฮ้! นี่มันเป็นการตอนรับแบบไหนกัน!"

"คุณมาทำอะไร?"

ผู้หญิงที่สวมเสื้อกันหนาวอยู่หลังเคาน์เตอร์ถามโดยไม่เงยหน้าขึ้นมามอง

เฉินเจียงไฮ่ตอบอย่างใจเย็น "ฉันจะเปิดใช้บริการเครื่อง bp"

หลังจากได้ยิน พนักงานหญิงเงยหน้าขึ้นมองเฉินเจียงไฮ่ทันที "คุณรู้ราคาไหม"

“ไม่รู้ บอกผมมาสิ”

ในตอนนั้นเขายังไม่สามารถจ่ายได้เขาจึงไม่ได้ถามราคาไว้ก่อน

"ค่าบริการ 100 หยวนต่อเดือน 600 หยวนต่อปี เลือกอันไหนดี"

ผู้หญิงคนนั้นบอกราคามา

เมื่อได้ยินราคานี้ เฉินเจียงไฮ่ก็ไม่แปลกใจมากนัก ตอนนี้ราคาของเครื่อง bp สูงมาก

ฝางไอกั๋วมองไปที่เครื่อง bp ขนาดใหญ่และขนาดเล็กในเคาน์เตอร์ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความร้อนที่แผดเผา

“โอเค ผมเลือกหนึ่งปี!”

เฉินเจียงไฮ่ไม่ได้พูดอะไรต่อ เขาหยิบเงินออกมาและจ่ายทันที

พนักงานขายหญิงมองไปที่ เฉินเจียงไฮ่ ด้วยความประหลาดใจ

ชายคนนี้ดูธรรมดามาก แต่จริงๆเขามีเครื่อง bp ที่ราคาสูงอยู่!

หลังจากออกมาจากสำนักงานโทรคมนาคม ฝางไอกั๋วก็พูดด้วยความกระตือรือร้น "พี่ไฮ่ พี่ให้ผมดูหน่อยได้ไหม!"

“เฮ้ มันมีอะไรน่าเล่นขนาดนั้น?”

เฉินเจียงไฮ่ไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี "เครื่องนี้มันยังไม่มีประโยชน์อะไร เว้นแต่จะหาคนคุยด้วยได้"

ฝางไอกั๋วพูดอย่างรวดเร็ว "ผมแค่ลองดูเฉยๆ ก่อนที่ผมจะซื้อมัน"

เฉินเจียงไฮ่หมดหนทาง เขาทำได้เพียงถอดเครื่อง bp ออกจากเอวแล้วส่งไปให้ฝางไอกั๋ว

หลังจากที่ฝางไอกั๋วหยิบมันมา เขาก็มองไปทางซ้ายที่ขวาที่ จากนั้นกดปุ่มต่างๆด้วยความอยากรู้อยากเห็น

พอเล่นไปได้สักพักก็เริ่มรู้สึกเบื่อ

ตอนนี้ฟังก์ชั่นของเครื่อง bp มีเพียงอย่างเดียว แล้วจะสามารถเล่นอะไรได้มากมาย?

“พี่ไฮ่ นี่”

ฝางไอกั๋วคืนเครื่อง bp ให้กับเฉินเจียงไฮ่และถาม "พี่ไฮ่ พี่จะกลับตอนไหน"

“กลับไปก่อน ฉันต้องไปหาคน” เฉินเจียงไฮ่เก็บเครื่อง bp ไว้ที่เอวแล้วโบกมือ

“พี่ไฮ่ พี่กำลังไปหาใคร” ฝางไอกั๋วรู้สึกสงสัย

เฉินเจียงไฮ่หัวเราะและดุขึ้นมา "นายจะเป็นบอดี้การ์ดฉันใช่ไหม กลับไปได้แล้ว รีบไปขายทีวีให้เสร็จก่อน!"

หลังจากพูดจบ เขาก็ปั่นจักรยานออกไป

คนที่เฉินเจียงไฮ่กำลังไปหาคือบอสจิน

บอสจินที่เปิดร้านทองบนถนนสายนี้ ต้องรู้จักคนมากมายอยู่แล้ว ดังนั้นเขาจึงไปขอความช่วยเหลือจากเขา

เมื่อเฉินเจียงไฮ่มาถึงหน้าร้านทอง เขาก็พบป้ายโฆษณาหลายป้ายตั้งอยู่ด้านนอก

[จัดโปรโมชั่นพิเศษส่วนลดมากมาย ]

[เมื่อซื้อเครื่องประดับมากกว่า 600 หยวน สามารถจับสลากได้หนึ่งครั้ง! ]

เมื่อเฉินเจียงไฮ่เห็นโฆษณานี้ เขาก็มีความสุขทันที

ในปี 2020 โฆษณาแบบนี้เรียกได้ว่ามีอยู่เต็มท้องถนน

แต่ตอนนี้คือปี 1991 บอสจินติดตั้งป้ายโฆษณานี้ไว้บนถนนแล้ว

ตอนที่อยู่บ้านแม่ยายของเขา เขาได้พูดคุยเกี่ยวกับวิธีนี้กับบอสจินและพี่สะใภ้ของเขา

เขาไม่คิดว่าบอสจินจะนำกลับมาใช้ทันที

เฉินเจียงไฮ่มองเข้าไปข้างใน มีลูกค้าเข้าออกๆร้านค่อนข้างเยอะ ซึ่งแสดงว่าวิธีนี้ใช้ได้ผลจริงๆ

คุณสามารถรับส่วนลดและจับสลากได้ ซึ่งกระตุ้นความปรารถนาของผู้คนโดยธรรมชาติ!

"หัวหน้าชู เดินช้าๆ ยินดีที่ใช้บริการ!"

ขณะที่เฉินเจียงไฮ่กำลังเดินเข้าไป เสียงที่คุ้นเคยก็ดังออกมา

เฉินเจียงไฮ่ชำเลืองมองไป เขาก็เห็นบอสจินที่กำลังออกมาส่งลูกค้าอยู่ บอสจินหันหน้ามา ทันใดนั้นเขาก็เห็นเฉินเจียงไฮ่ยืนอยู่ที่ประตู...