ตอนที่ 10 ค่าธรรมเนียมเพิ่มเติม รีไรท์

เฉินเจียงไฮ่ไม่ได้พูดวกวน เขาตรงไปที่หัวข้อแล้วยิ้มออกมา "พี่ตง ผมยังคงต้องการซื้ออะไหล่อยู่"

“ถ้าอยากซื้ออะไหล่ ก็ให้ไปที่แผนกการขาย มาหาผมทำไม”

ซูตงพูดอย่างจริงจัง แตกต่างไปจากทัศนคติเดิมของเมื่อวานอย่างสิ้นเชิง

เฉินเจียงไฮ่ดูเหมือนจะเข้าใจได้นิดหน่อยแล้ว "ฝ่ายขายนั้นยุ่งมากตอนนี้ จะมีเวลาให้ผมได้ยังไง"

ซูตงเหลือบมองไปที่เฉินเจียงไฮ่ “นั่นไม่เกี่ยวอะไรกับผม!”

หลังจากพูดจบ เขาก็ก้มหน้าลงและอ่านหนังสือพิมพ์ต่อไป

เมื่อเห็นสถานการณ์นี้ เฉินเจียงไฮ่ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกกังวล

หากเขาไม่สามารถชักชวนซูตงให้เปิดประตูหลัง(1)ได้ เขาก็คงไม่สามารถหาอะไหล่ได้

ถ้าเขาไปห้างสรรพสินค้าเพื่อซื้อมัน ราคาก็คงไม่ถูกแถมมันจะทำให้เสียเวลามากแน่นอน

แม้ว่าจะมีโรงงานชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์จะอยู่ที่นี่ แต่มันไม่มีจุดขายเป็นพิเศษ

หากคุณต้องการซื้อ คุณต้องไปเมืองที่ใกล้ที่สุด

“พี่ตง สูบบุหรี่ก่อน!”

เฉินเจียงไฮ่รีบยื่นบุหรี่ให้

เมื่อมองไปที่บุหรี่ที่เฉินเจียงไฮ่ยื่นให้ ซูตงก็ลังเลและในที่สุดเขาก็รับมัน

เฉินเจียงไฮ่ยิ้มและพูดอย่างรวดเร็ว “พี่ตง โรงงานตอนนี้ดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่นัก”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ซูตงก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ เขาเพียงวางหนังสือพิมพ์ไว้ในมือโดยไม่ได้ตั้งใจที่จะอ่านอีก

“ทุกวันนี้มีบริษัทเอกชนมากมายในตลาดเครื่องใช้ไฟฟ้า และโรงงานในประเทศก็แออัดไปด้วยโรงงานเล็กๆแบบนี้ ถึงในท้องถิ่นอย่างเราไม่มีคู่แข่ง แต่ของต่างๆก็มีราคาแพง จึงไม่มีใครต้องการอีก แต่ถึงต้องการหรือจะมีเงิน แต่ก็ยังยากที่ซื้อได้!”

ดูเหมือนว่าสถานการณ์ของโรงงานอะไหล่ค่อนข้างจะเลวร้าย

ไม่น่าแปลกใจที่อีกไม่นานจะเกิดการล้มละลาย

แน่นอน ตราบใดที่คุณนึกถึงข้อเท็จจริงที่ว่าไม่มีโรงงานอะไหล่บริเวณนี้ ก็ไม่ยากที่จะเห็นว่าโรงงานแห่งนี้เข้มงวดเพียงใด

คุณไม่สามารถมีจุดขายได้เพียงเพราะคุณอยู่บริเวณนี้

แต่ตอนนี้เฉินเจียงไฮ่ไม่ต้องการเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับธุรกิจนี้หรือให้คำแนะนำหรืออะไรบางอย่างแก่พวกเขา

การเริ่มต้นธุรกิจการประกอบและสร้างรายได้ด้วยตนเองนั้นสำคัญกว่า!

เฉินเจียงไฮ่ยิ้มเล็กน้อย “พี่ตง ตอนนี้เราเลิกคุยเรื่องโรงงานก่อน มาพูดถึงเรื่องของคุณดีกว่า คุณจะทำยังไงต่อไป?”

เมื่อได้ยินคำถามของเฉินเจียงไฮ่ ซูตงก็เหลือบมองเขาอย่างคาดไม่ถึง หลังจากนั้นเขาก็เงียบไป

ขณะนี้รัฐวิสาหกิจกำลังเผชิญกับการปฏิรูปในช่วงเวลานี้ ไม่รู้ว่ามีโรงงานที่ขาดทุนและปิดตัวลงไปกี่โรงงานในระยะเวลาอันสั้นนี้

โรงงานแห่งนี้ที่กำลังอยู่ในภาวะวิกฤติ และหากเป็นเช่นนี้ต่อไป คาดว่าคงอยู่ได้อีกไม่นาน

ถ้าโรงงานล้มลง เขาก็จะต้องถูกเลิกจ้างและว่างงานแน่นอน

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ซูตงก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ

กว่าจะรู้ตัว บุหรี่ในมือของเขาก็หมดไปแล้ว

ในเวลานี้เองที่จู่ๆเขาก็ตอบสนอง

ชายคนนี้มีความคิดริเริ่มหัวข้อนี้ได้ยังไง?

เฉินเจียงไฮ่ ชายนี้ไม่ใช่ง่ายๆอย่างที่เห็นแน่นอน!

"คุณพยายามจะสื่ออะไร?"

ซูตงเหล่มองไปที่เฉินเจียงไฮ่และถามด้วยความลำพึง

เฉินเจียงไฮ่ยิ้ม “เฮ้ ผมจะทำอะไรได้ ผมแค่ต้องการหาเงิน”

ขณะที่เขาพูด เขาก็ถูนิ้วหัวแม่มือและนิ้วชี้

"หาเงิน?"

มุมปากของซูตงยกขึ้น เขาพูดด้วยการหยอกล้อ "เพียงแค่ซื้อท่อความร้อนครั้งละหนึ่งหรือสองท่อ คุณจะทำเงินได้สักเท่าไร"

เฉินเจียงไฮ่กล่าวทันที "พี่ตง ครั้งนี้ผมต้องการจำนวนมาก"

ซูตงไม่ได้สนใจมากนัก หลังจากดื่มชาไปแล้วหนึ่งจิบ เขาก็มองไปที่เฉินเจียงไฮ่ด้วยรอยยิ้มครึ่งๆ กลางๆ "มาก มันจะมากสักแค่ไหน คุณจะซ่อมได้มากสักแค่ไหนกัน"

“พี่ตง บอกตามตรง ผมตั้งใจจะประกอบเครื่องใช้ไฟฟ้าเองและเอาไปขายด้วย”

เฉินเจียงไฮ่กล่าวอย่างใจเย็น

"คุณพูดอะไร?"

ซูตงก็เบิกตากว้างและจ้องไปที่เฉินเจียงไฮ่ด้วยความประหลาดใจ

เฉินเจียงไฮ่ดูเหมือนจะคาดปฏิกิริยาดังกล่าวไว้แล้ว จึงพูดอย่างใจเย็น "ผมบอกว่าผมต้องการประกอบเครื่องใช้ไฟฟ้าขึ้นมาเองแล้วนำไปขาย!"

"คุณประกอบเอง?”

ซูตงมองไปที่เฉินเจียงไฮ่อย่างระมัดระวังสองสามวินาทีและถามด้วยน้ำเสียงที่กังขา

เฉินเจียงไฮ่ยิ้มและพูดอย่างมั่นใจ “พี่ตง ในเมื่อผมพูดแบบนั้น ผมต้องมีความมั่นใจว่าผมทำได้ ผมมีความรู้เรื่องเทคโนโลยีและคุณมีทรัพยากร ถ้าเราร่วมมือกัน มันจะทำเงินให้เราได้อย่างแน่นอน”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ใบหน้าของซูตงก็เริ่มลังเลขึ้นมา เห็นได้ชัดว่าข้อเสนอเหล่านี้มันล่อใจมาก

เฉินเจียงไฮ่รู้ว่าเขาต้องเกลี่ยกล่อมมากขึ้น เขาจึงรีบพูดต่อไป

“พี่ตง กำไรในโรงงานจะเป็นของโรงงานเสมอ แต่จะไม่ใช่เงินในกระเป๋าของคุณ”

เมื่อเขาพูดเช่นนี้ เฉินเจียงไฮ่ก็พูดอย่างจริงจังและรอบคอบ ราวกับว่าเขากำลังวางแผนให้กับซูตง

ซูตงไม่ได้ตอบ เขาเดินไปที่ประตูเพื่อยืนยันว่าไม่มีใครอยู่ข้างนอกและปิดประตู

“เราจะทำยังไง ไหนลองบอกมา”

ซูตงเดินกลับมาและถามด้วยเสียงต่ำ

“ง่ายมาก! ผมจะเอาอะไหล่จากคุณ คุณแค่ต้องรับประกันความต้องการของผม แล้วผมจะจ่ายเงินให้คุณเป็นเงินสดทั้งหมด” เฉินเจียงไฮ่แสดงความคิดของเขา

ซูตงหายใจเข้าลึกๆ

จริงๆแล้วมันมีช่องว่างมากมายสำหรับการเก็บของที่เขาสามารถลักลอบอะไหล่ออกมาได้

ตราบใดที่ปริมาณมากเพียงพอ แม้ว่าจะต่ำกว่าราคาตลาดเล็กน้อย มันก็ยังเป็นกำไรที่มั่นคง

ตอนนี้มีชิ้นส่วนในโกดังจำนวนมากและชิ้นส่วนเหล่านี้กำลังจะขึ้นสนิมเมื่อวางไว้ในโกดัง เขาเป็นกังวลมาตลอดว่าจะขายไม่ได้หรือเปลี่ยนเป็นเงินสดได้

เขาไม่คาดคิดมาก่อนว่าเฉินเจียงไฮ่จะซื้อมันทั้งหมด นี่จึงเป็นทางที่เขาสามารถทำเงินได้ก่อนที่โรงงานจะปิด

แน่นอนว่าถ้าเล็กน้อยเขาคงไม่ต้องบอกใคร แต่หากเป็นปริมาณมากเขายังต้องแจ้งให้กับพี่เขยของเขาทราบ เขาจึงใช้ช่องโหว่นี้ได้

ถึงแม้ว่าเขาจะขายในราคาต่ำ แต่เขาก็จะขายให้เฉินเจียงไฮ่

“คุณต้องการอะไร ผมจะไปเอาให้เดี๋ยวนี้”

หลังจากที่ซูตงเข้าใจเรื่องนี้แล้ว เขาก็พูดโดยไม่ลังเล

เฉินเจียงไฮ่บอกอะไหล่ที่เขาต้องการทั้งหมดทันที มีเกือบสามสิบชิ้น

หลังจากที่ซูตงหยิบกระดาษออกมาและเขียนลงไป เขาก็พูดกับเฉินเจียงไฮ่ "เอาล่ะ คุณรอที่นี่ก่อน"

สิบนาทีต่อมา ซูตงก็รีบกลับมาพร้อมกับถุง

“เอาละ ทุกสิ่งที่คุณต้องการอยู่ที่นี่แล้ว ผมคิดแค่สามสิบหยวน เสร็จแล้วก็รีบไปเถอะ จะได้ไม่มีใครเห็นคุณ”

เฉินเจียงไฮ่ไม่พูดอะไรมาก รีบหยิบเงินออกจากกระเป๋าและยัดมันเข้าไปในมือของซูตง

“ขอบคุณครับพี่ตง!”

หลังจากที่เฉินเจียงไฮ่จากไป ซูตงก็มองไปที่เงินปึกใหญ่ในมือของเขาแล้วพยักหน้า “เฉินเจียงไฮ่คนนี้เป็นของจริง!”

เฉินเจียงไฮ่ถือชิ้นส่วนอะไหล่ที่ซื้อมา ปั่นจักรยานกลับไปที่ถนนอย่างมีความสุข เต็มเปรี่ยมไปด้วยพลังงานในการซ่อมเครื่องใช้ไฟฟ้าที่เหลือทั้งหมด

"พูดตามตรง ฉันเสียดายที่คุณไม่ได้เปิดร้านทั้งที่มีทักษะระดับนี้!" ใครบางคนอดไม่ได้ที่จะพูด

“ใช่แล้ว ถ้าอาจารย์เฉินเปิดร้าน ฉันจะไปที่นั่นอย่างแน่นอน!”

“เดี๋ยวนะเหล่าหลิว คุณไม่มีเครื่องใช้ไฟฟ้าในบ้านอย่างอื่นแล้วหรือ ทำไมถึงมีแต่ไฟฉายที่เอามาซ่อม!”

“ถ้าอาจารย์เฉินเปิดร้านซ่อมจริงๆ มันคงจะสะดวกสำหรับพวกเราในอนาคตอย่างแน่นอน!”

…

เมื่อเห็นทุกคนพูดคุย หัวเราะ และล้อเลียนกัน เฉินเจียงไฮ่ก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มอย่างเบิกบาน

มันชั่งดีจริงๆ ญาติห่างๆก็ไม่เท่าคนใกล้ตัว!

1.เปิดประตูหลัง ความหมายคือ การซื้อใต้โต๊ะหรือแอบซื้อของที่ผิดกฎ