เล่นมายคราฟในต่างโลก เล่มที่ 2 บทที่ 12 – ของขวัญ
ติดตามเป็นกำลังใจให้ผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay
เล่มที่ 2 บทที่ 12 – ของขวัญ
.
(วอลสัน)
(ไม่นานก่อนที่เกรซจะบุกหอพักยูนิคอร์น...)
ดูวัสดุหายากมากมายที่เมล่อนนำกลับมาสิ!
นางบอกข้าว่านางชนะ...ถ้าจำไม่ผิด...มังกรปฐพีสินะ? คราวนี้สาวน้อยของข้าออกไปทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่จริงเชียว ข้ากำลังทำงานในครัว จู่ๆ ก็มีเรื่องมากมายจากไหนก็ไม่รู้ นั่นมันน่ากลัวมากเลยนะ
พูดถึงมังกร ข้าเคยเห็นมังกรตัวเล็กๆ ซึ่งในทางเทคนิคแล้วเป็นกิ้งก่าตัวใหญ่ ทำให้ข้าไม่แน่ใจเลยว่ามังกรตัวจริงจะมีหน้าตาเป็นอย่างไร
เมล่อนหยิบหนึ่งในสี่ของ "เกล็ดมังกรย้อนกลับ" และให้ส่วนที่เหลือกับข้าอย่าง "กรงเล็บมังกร" และ "แก่นมังกร" ข้าบอกนางว่านางสามารถตัดสินใจได้เลยว่าจะทำอย่างไรกับของนาง แต่นางก็ยืนยันว่าจะให้ข้าเก็บไว้ นางบอกว่านางไม่สามารถใช้มันให้เกิดประโยชน์ได้เหมือนข้า
...อืม ถ้านั่นคือสิ่งที่นางต้องการ...งั้นก็ต้องไม่ทำให้ความพยายามของนางสูญเปล่า
มี "แก่นมังกร" สองชิ้นที่รู้จักกันในชื่อ 'แกนกลาง' ของมังกร มันจะเก็บและปลดปล่อยมานาเช่นเดียวกับที่หัวใจสูบฉีดเลือดออกมา พวกมันมีลักษณะของปลาหมึกสีทองและมีขนาดใหญ่เหมือนฝ่ามือที่แบออก เพียงแค่ถือมันไว้ ข้าก็รู้สึกได้ถึงพลังที่มี
"เกล็ดย้อนกลับของมังกร" เป็นสิ่งที่มีรูปทรงวงรีกว้างเป็นเมตร มันมีลักษระคล้ายกับวงรี จนกระทั่งข้าหยิบพลั่วขึ้นมา ตอนนี้มันดูเหมือนพิซซ่าไปเสียแล้ว
ข้าส่งสัยเหลือเกินว่าเมล่อนเอาเกล็ดที่เหลือไปทำอะไร อันที่จริง ข้าไม่ได้คิดจะไปเอาอันที่เหลือจากเมล่อนอยู่แล้ว ข้าแค่สงสัยเอง
แต่ข้าก็ไม่ใช่คนที่สอดรู้สอดเห็นขนาดนั้นเสียหน่อย โอ้ นี่ทำให้ข้านึกถึงการใช้ชิ้นส่วนร่างกายของมังกรเป็นวัสดุเลยแฮะ อย่างกับในเกมล่ามอนสเตอร์...
เกล็ดย้อนกลับมังกรจะช่วยเพิ่มปริมาณมานาสูงสุดที่สามารถเก็บไว้ในอุปกรณ์และช่วยให้ผู้ใช้มีทักษะ [วิญญาณมังกร] หากใช้เจ้าสิ่งนี้สร้างอาวุธ คงจะสุดยอดมากแน่! ไว้ข้าจะสร้างมันเป็นอาวุธระยะประชิดหรือเกราะแล้วกัน
ส่วนแก่นของมัน ข้าได้เอามันไปใช้กับของที่ข้าใช้มานาอย่างต่อเนื่องเป็นเวลา 2 เดือน
เอาล่ะ...นี่อาจนับได้ว่าเป็นของขวัญอำลาใช่ไหม?
ข้าหยิบ [ไข่มุกเอนเดอร์] ที่เกรซให้กับข้าเก้าขวบออกมา
ภายใต้แสงแดดยามบ่าย ดูเหมือนจะเงางามขึ้นมาก เกรซใช้มันเพื่อเทเลพอร์ตมาหาข้า อืม ข้าเดาว่าที่ผ่านมาก็ดีแล้ว นางไม่จำเป็นต้องใช้มันอีกต่อไป
“ขอให้อนาคตของเจ้ามีความสุขที่สดใสนะเกรซ”
ข้าเอา "แท่งเบลซ" มาบดเป็น "ผงเพลิง" ต่อไปข้ารวมผง ซึ่งมาจากดินแดนใต้พิภพเข้ากับ "ไข่มุกเอนเดอร์" ซึ่งมาจากดินแดนแห่งจุดจบ
ในไม่ช้า สองสิ่งจากสองโลกที่แตกต่างกันมากก็ได้รวมกันเป็นทรงกลมที่ดูเหมือนไข่มุก แต่มีรูม่านตาที่ลุกโชนอยู่ในนั้น
อัญมณีรูปตาเหรอ? อธิบายมันแบบนี้ดีไหม?
"ดวงตาแห่งเอนเดอร์" มันเป็นเครื่องมือในการมองหาประตูที่จะเคลื่อนย้ายผู้เล่นไปยังจุดสิ้นสุดในเกมมายคราฟ
ข้ามีความรู้สึกว่ารากฐานของความสามารถในการ "หาประตูที่นำไปสู่โลกอื่น" คือความสามารถในการ "วิเคราะห์โครงสร้างของโลก"
ถ้าอย่างนั้นเจ้าสิ่งนี้จะสามารถมอง "สิ่งต่างๆ" ที่คนปกติมองไม่เห็นได้หรือเปล่านะ?
ดวงตาแห่งเอนเดอร์นี้จะเอาไปสร้างเป็นสำคัญของไม้เท้า ในการให้พลังเวทย์ เจ้าจะต้องมีวงเวทย์ แร่เวทย์ แร่หรือตัวกลาง
ส่วนแร่ เจ้าก็สามารถใช้อะไรก็ได้เช่น อัญมณี ไข่มุก ฯลฯ การที่ต้องทำเช่นนี้ ก็เพื่อที่จะให้ไม้เท้าเวทมนตร์ลดโอกาสแตกหักน้อยลงเมื่อมีการใส่พลังมานาลงไป
แผนเดิมคือการใช้ ดวงตาแห่งเอนเดอร์ เป็นแร่ แต่ต้องขอบคุณเมล่อน ข้าจึงมีแก่นมังกรเข้าไปด้วย ข้านำดวงตาแห่งเอนเดอร์และแก่นมังกรมาประดิษฐ์เป็นวัตถุชิ้นเดียว
หลังจากประดิษฐ์แล้ว มันก็ยังคงดูเหมือนแก่นมังกร แต่มันเปลี่ยนเป็นสีม่วงอมม่วงแปลกๆ จากสีเหลืองทอง ตอนนี้ดวงตาของเอนเดอร์ที่อยู่ครึ่งหนึ่งของแก่นดูราวกับไม่ใช่ดวงตาเอนเดอร์ธรรมดา ราวกับเบ้าตาและม่านตากำลังพยายามมองไปรอบๆ เคลื่อนไหว…จนรู้สึกแปลกๆ ข้าคงต้องหาวิธีแก้ไขเจ้าสิ่งนี้แล้ว
นอกจากนี้เจ้าไม้เท้ายังมีตัวกลางที่ถูกใช้เพื่อเพิ่มความเข้ากันได้ของด้ามจับและผู้ใช้ ตามปกติจะใช้เส้นผมของผู้ใชกัน แต่เนื่องจากไข่มุกเอนเดอร์มาจากเกรซโดยตรง ข้าจึงใช้มันแทน
ต่อไป สำหรับไม้เท้า ข้าใช้ [ไม้นางฟ้าพันปี] กับ [ผงมิธริล] เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการหมุนเวียนมานา ผงมิธริลสีเงินฟุ้งไปทั่วสีดำเข้มของไม้นางฟ้า ตอนนี้มันดูเหมือนท้องฟ้ายามราตรีที่มีดวงดาว เช่นเดียวกับผมของเกรซ
หลังจากประดิษฐ์มาสักพัก ไม้ก็กลายเป็นไม้เท้า จากนั้นข้าก็วางผลึกตาและไม้เท้าไว้บนโต๊ะคราฟต์เป็นครั้งสุดท้าย
"อืม..." ตอนนี้มันได้กลายเป็นไม้เท้าโดยสมบูรณ์แล้ว
ไม้เท้าสีดำเข้มประดับมุกที่มีรูม่านตาลุกไหม้อยู่ ข้าสกัดและแกะสลักส่วนที่ทั้งสองส่วนเชื่อมต่อกันเป็นกรงเล็บมังกรด้วยพลั่วของข้า ตอนนี้มันจึงดูเหมือนว่ามังกรกำลังถือไข่มุกอยู่
ดูดุร้าย แต่ก็สง่างาม ซึ่งเวลาสำหรับขั้นตอนสุดท้ายก็เป็นขั้นตอนที่สำคัญที่สุดเช่นกัน ข้าลองใส่มานาและ [เปิดใช้งาน] ไม้เท้า
ดังที่ได้กล่าวไว้ก่อนหน้านี้ มีวงเวทย์ตรงกลางที่ทำหน้าที่เป็นแกนกลางในไม้เท้าทุกอัน และนั่นเป็นส่วนที่ยากที่สุดของข้า ข้าใช้เวลามากมายในการระดมความคิดกับนางไม้ที่มีความรู้มหาศาล
จำได้ไหมที่ข้าบอกว่าข้าได้สร้างการร่ายคาถาแขนงใหม่ที่คล้ายกับการเข้ารหัสในโลกเดิมของข้าขึ้นมา ข้าออกแบบแก่นของมันด้วยสิ่งนั้น และข้ายังได้เพิ่มเมล็ดเข้าไปในแก่น ซึ่งมาจากนางไม้ด้วย
โดยพื้นฐานแล้ว มันก็เหมือนกับข้าได้ผสมผสานเวทมนตร์ การเขียนโปรแกรมพิเศษเข้ากับไม้นางฟ้านั่นแหละ สิ่งนี้มีพื้นฐานมาจากเทคโนโลยีขั้นสูงจากโลกเดิมของข้า ไม่รู้เลยแฮะว่าข้าจะอธิบายมันกับพวกเจ้ายังไงดี~
ข้าตั้งชื่อมันว่า "ไอริส"
"ไอริส" เปล่งประกายหลังจากที่ข้าใส่มานาของข้าลงไป "ดวงตาแห่งเอนเดอร์" เปล่งประกายและสั่นสะเทือน รูม่านตาของมันกำลังขยายหดตัวและเติบโตราวกับมีชีวิตจริงๆ
“ข้าจะให้เจ้าได้พบกับเจ้าของเจ้าอีกไม่ช้า หลับเถิดเด็กดี”
หลังจากที่ข้าออกคำสั่งนี้ "ดวงตาแห่งเอนเดอร์" ก็มืดลงและม่านตาก็ปิดไป ข้าคว้าผ้ามาคลุมไม้เท้าทั้งหมดและเขียนข้อความที่จะเขียนถึงนาง
หืม…ในเมื่อมันเป็นของขวัญ บางทีข้าควรจะทำโบว์ด้วยหรือเปล่า?
จริงสิ! ของขวัญสำหรับเกรซเสร็จสิ้นไปครึ่งทางแล้ว มันต้องมีชุดเกราะของนางด้วย ข้าออกแบบมาจากเสื้อคลุมของนักเวทย์และพ่อมดแม่มดในวิดีโอเกมที่ข้าเคยเล่นบนโลก ถักทอมันด้วยผ้าไหมที่ทำจากใยแมงมุม
จากนั้นข้าก็ทำสีโดยใช้ถ่านที่ทำจาก "ไม้นางฟ้า" กับ "ผงเหล็กดำ" และ "ผงมิธริล" เพื่อการป้องกันที่ดีขึ้นและแข็งแกร่งขึ้น
ส่วนหมวกของนาง ข้าขอยืมดีไซน์จากแฟนอาร์ต "เอนเดอร์เกิร์ล" บนโลกใบเก่า ส่วนผสมก็เหมือนกับข้างต้น…ข้าพนันได้เลยล่ะว่ามันจะดูดีมากสำหรับเกรซ!
นอกจากนี้ข้ายังเอนชานท์ [กระเด็น II] [มิอาจแตกสลาย] และ [แหลมคม] เพราะเกรซชอบตีคนด้วยไม้เท้าของนาง เจ้ารู้ไหมว่าของที่ทำมาแบบเฉพาะคนจำเป็นต้องใส่เอกลักษณ์ของคนผู้นั้นลงไปด้วย
ในที่สุด เสื้อของนาง ข้าก็ทำเสร็จสิ้น การออกแบบของมันคล้ายกับเสื้อโค้ทแฟชั่นผู้หญิงในโลกเก่าข้า ไม่จำเป็นต้องอธิบายเรื่องเอนชานท์หรอก ข้าใส่ทุกอย่างที่ข้ามีลงไปหมดเลย
ต้องบอกเลยนะว่าข้าใช้เทคนิคการถักทอที่ซับซ้อนและใช้เวลานานมาก แถมข้ายังทำให้มันเป็นผ้าคลุมกันน้ำได้ด้วย
ยอดเยี่ยม! ตอนนี้ชุดเกราะของนางก็เสร็จแล้วเช่นกัน! ยามนี้ข้าแค่ต้องหยิบกล่องของขวัญใส่ของทั้งหมดลงไปและทำโบว์หูกระต่ายสวยๆ…นี่คือคำสัญญาที่ข้าเคยให้กับเกรซไว้ใช่ไหมนะ?
ยังอีกสองวันก่อนที่วันเฉลิมฉลองบรรลุนิติภาวะของเราจะเริ่มขึ้น ข้าได้ยินข่าวลือว่านางจะไปออกเดทในวันนั้น
การเดทของพวกเขายอดเยี่ยมจนคนทั้งเมืองต้องรับรู้ด้วยเลยเหรอ? อย่าเข้าใจผิดไป ข้าไม่ได้สนใจเรื่องนี้สักนิดเดียว เหตุใดข้าต้องไปสนใจชีวิตของคนดังด้วยเล่า
ข้ารออยู่หน้าหอพักหญิง แต่หาออเรเวียไม่เจอ ข้าจึงจ่ายเงินให้เด็กผู้หญิงผู้หนึ่งไปหนึ่งเหรียญทอง เพื่อเอากล่องไว้ที่ประตูของเกรซ เฮ้ ข้าจ่ายเงินให้เจ้าอย่างดีเลยนะ อย่าทำมันพังเสียล่ะ!
ท้องฟ้ามันเริ่มมืดแล้ว ดูเหมือนใกล้จะได้เวลาที่สมาคมพ่อค้าจะจัดปาร์ตี้ 3 วันติดต่อกันในเขตโคมแดงสินะ พวกเขาเชิญข้าและบอกว่าพวกเขาจะจ่ายให้ข้าด้วย เพราะมันเป็นเวลาที่ข้ากำลังบรรลุนิติภาวะ!
...ข้าจะขอไปร่วมก่อนวัยบรรลุนิติภาวะได้ไหมนะ?
