บทที่ 101 เสริมแกร่ง
บทที่ 101 เสริมแกร่ง
บันทึกที่อยู่ในลูกแก้วเหล่านี้มันอะไร
ในขณะนั้นเองเอไลรู้สึกมึนงงเล็กน้อย!
สิ่งสำคัญคือเขารู้อย่างชัดเจนทุกคำในลูกแก้วบันทึกนี้ แต่เขาไม่รู้ว่าจะรวมมันเข้าด้วยกันได้อย่างไร เขาไม่รู้ว่าอาณาจักรลับคืออะไร และไม่รู้ว่าหายนะครั้งใหญ่คืออะไร?
แล้วปฏิทินใหม่ล่ะ? มันมีปฏิทินเก่างั้นหรือ?
'ก็ถือว่าไม่เสียเที่ยว อย่างน้อยข้าก็รู้ว่าซาลีน เมทาตินกำลังมองหาอะไรอยู่บ้าง” เอไลทำอะไรไม่ถูก แต่อย่างน้อยเขาก็รู้ว่าเป้าหมายของซาลีน เมทาตินคืออะไร
ระดับนักเวทย์นภาสี่วงแหวน
ระดับนภานั้นเป็นที่รู้จักในฐานะผู้สูงสุดแห่งโลก และแม้แต่ในโลกของนักเวทย์เองพวกเขาก็ยังทรงพลัง ดังนั้นด้วยแผนที่ลับดังกล่าวนี้ก็เพียงพอแล้วที่จะให้ซาลีน เมทาตินไล่ตาม
จากนั้นเขาก็อ่านบันทึกที่เหลือ
มันบันทึกว่าเขามาถึงดินแดนแห่งนี้ได้อย่างไร รวมถึงความจริงที่ว่าเขาเอาลูกศิษย์มาเป็นเครื่องมือ และเรื่องราวที่เขาสร้างอาณาจักรเพื่อค้นหาซากปรักหักพัง แต่ก็ไม่พบจนกระทั่งเขาเสียชีวิตไป
“ข้าแน่ใจว่าพวกมันอยู่แถวๆอาณาจักรไบรน์นี้แหล่ะ หรือไม่มันก็จะอยู่ในอาณาจักรรอบๆ อย่างน้อยๆก็ถือว่าไบรน์นี้แหล่ะเป็นจุดศูนย์กลาง”
อย่างน้อยๆซาลีน เมทาตินก็ทำให้เขารู้ว่ามรดกของนักเวทย์นภานั้นมีไบรน์เป็นศูนย์กลางและกินบริเวณไปอีกกว่าสิบอาณาจักรที่อยู่รอบๆ ให้เขา
หากซาลีน เมทาตินสามารถยืนยันจุดที่มันอยู่ได้ตั้งแต่เริ่มต้น เขาอาจพบมันแล้ว เอไลส่ายศีรษะ เห็นได้ชัดว่าแม้กระทั่งซาลีน เมทาตินถูกฝังอยู่ในไบรน์เขาไม่พบสิ่งที่เขากำลังมองหา
และเขาก็ไล่อ่านต่อไปอีก
นอกจากข้อมูลการทดลองและความรู้บางอย่างแล้ว ในที่สุดเอไลก็พบสิ่งที่น่าสนใจจริงๆ
คำพูดสุดท้ายของซาลีน
“สหาย ข้าขอโทษ ถ้าเจ้าเห็นจดหมายนี้ แสดงว่าข้าล้มเหลว
“มันน่าเศร้าจริงๆ
“ข้ากลายเป็นนักเวทย์ฝึกหัดตอนอายุ 22 ปี และเป็นนักเวทย์อย่างเป็นทางการตอนอายุ 40 ปี อย่างไรก็ตามเมื่อข้าก้าวหน้า ข้าตระหนักว่านี่คือชีวิตแห่งความสิ้นหวัง มันหมดหวังเกินไปสำหรับนักเวทย์ เมื่อพลังของนักเวทย์เพิ่มขึ้น พลังชีวิตของพวกเขาจะถูกใช้ในอัตราที่เร็วขึ้น นี่คือคำสาปของนักเวทย์!
“เมื่อเจ้าอ่านข้อความนี้ เจ้าต้องได้รับมรดกที่ข้าทิ้งไว้ในอาณาจักรใช่ไหม? ฮ่าๆ ลืมบอกไปว่าหนังสือบันทึกของข้าไม่สามารถฆ่าใครได้หรอก เฉพาะผู้ที่ไม่มีพรสวรรค์ในการเป็นนักเวทย์เท่านั้นที่จะตายจากผลกระทบของพลัง
“ข้าได้ทิ้งทุกอย่างที่ข้ามี ทั้งหมดนี้เป็นสมบัติล้ำค่าของข้า และข้าหวังว่าเจ้าจะรักษามันอย่างดี
“เส้นทางนักเวทย์นั้นน่าสิ้นหวังเกินไป เจ้าอย่างดื้อด้านที่จะเดิน แล้วข้าอยากแนะนำว่า ถ้าเป็นไปได้เจ้าควรเดินตามเส้นทางของพ่อมดดีกว่า
“นักเวทย์ไม่เหมาะกับโลกนี้อีกต่อไป”
ซาลีน เมทาติน…
แม้จะอ่านผ่านตัวอักษรในลูกแก้วแต่ความเศร้าโศกของซาลีนเขาก็สามารถรู้สึกได้ เอไลถอนหายใจ
ดูเหมือนว่าโลกนี้จะมีปัญหาจริงๆ
เมื่อความแข็งแกร่งของนักเวทย์เพิ่มขึ้น พลังชีวิตของพวกเขาก็จะถูกใช้ในอัตราที่เร็วขึ้นเช่นกัน
เหตุผลที่ซาลีน แนะนำให้เอไลเดินตามเส้นทางของพ่อมดอาจเป็นเพราะอายุขัยที่ยาวนานกว่าของพ่อมด
“จริงๆแล้วมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?” เอไลส่ายศีรษะ โลกนี้ต้องประสบกับบางสิ่งอย่างแน่นอน หรือว่ามันจะเป็นสิ่งที่เขาเรียกว่าหายนะครั้งใหญ่นั่นกันนะ
บางทีอาจมีเงื่อนงำเมื่อถึงระดับนภาอันลึกลับ
เขาจะยอมแพ้ในเส้นทางของนักเวทย์จริงหรือ?
เอไลกระพริบตา เขาเป็นนักเวทย์หัดระดับ 3 แล้ว และถึงเวลาแล้วที่เขาจะต้องพิจารณาเลื่อนขั้นเป็นนักเวทย์อย่างเป็นทางการ เขาควรจะเดินบนเส้นทางแห่งสายเลือดของพ่อมด หรือเส้นทางของนักเวทย์กันนะ?
“ข้าคือนักเวทย์!” ในที่สุดเอไลก็พูดอย่างใจเย็น
มันเป็นเพียงการบริโภคพลังชีวิต ถ้าเป็นคนอื่นพวกเขาอาจไม่สามารถละเลยได้ แต่เอไลจะสนใจไปทำไมในเมื่อเขาเป็นอมตะ ดังนั้นเขาจึงไม่ขาดพลังชีวิต
ไม่ต้องสงสัยเลยว่านักเวทย์นั้นแข็งแกร่งกว่าพ่อมด แล้วทำไมเขาถึงเลือกอาชีพที่อ่อนแอกว่าเล่า? เขาต้องแข็งแกร่งขึ้นเพื่อสามารถปกป้องชีวิตที่เป็นดังอมตะของตัวเอง
และมีจุดสำคัญอีกจุดหนึ่ง
แม้ว่าเขาจะเป็นคนเกียจคร้าน แต่เขาก็มุ่งมั่นอย่างมากในการแสวงหาความรู้
แน่นอนว่านี่เป็นเพียงความคิดของเอไลสำหรับตอนนี้ และในอนาคตเขาจะพิจารณาอย่างถี่ถ้วนในลำดับต่อไป
สติของเอไลค่อยๆ ถอยออกจากลูกแก้วคริสตัล
ในขณะนี้ แอนนาและอัศวินกำลังยืนอย่างเงียบๆราวกับว่าพวกเขาไม่ต้องการที่จะรบกวนเอไล
เมื่อเห็นว่าเอไลตื่นขึ้นแล้ว แอนนาก็ถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอก เธอเดินไปถามว่า “อาจารย์ นี่คือสิ่งที่ท่านต้องการใช่หรือไม่”
“ใช่แล้วล่ะ” เอไลพยักหน้าแล้วมองไปที่กล่องสองสามกล่องบนพื้น
“อาจารย์ ข้าจะหาคนไปส่งท่านที่บ้าน” แอนนาพูดอีกครั้ง
“ก็ได้” เขาตอบแล้วมองไปที่หลุมข้างหลังเขา “ผนึกสถานที่นี้ไว้ก่อน ข้าอาจจะได้ลงไปดูในอนาคต”
"ได้ค่ะ!"
บักทึกของซาลีนส่งผลกระทบต่อเอไลอย่างมาก อย่างไรก็ตามตอนนี้เขาไม่สามารถจัดการอะไรกับมันได้และเขาต้องกลับบ้านไปก่อน
ไม่นานหลังจากที่เขากลับมา กล่องสามกล่องก็ถูกขนเข้าบ้านของเขา
เมื่อมองดูทั้งสามกล่อง เอไลไม่ได้เปิดมันในทันที หลังจากวางมันลงแล้วเขาก็ตรงไปที่เตียงทันที เขาจำเป็นต้องพักผ่อนเสียก่อน
วันถัดไป
เอไลตื่นขึ้น
เขาเรียกอัศวินซึ่งเป็นทาสของเขาให้มาเปิดกล่อง และสิ่งของในกล่องทั้งสามก็ปรากฏต่อหน้าเขาทันที
สองกล่องแรกเต็มไปด้วยหนังสือทุกประเภท รวมถึงบันทึกทุกประเภทที่ซาลีนเคยเขียนไว้ในอดีต อย่างเช่นบันทึกการทดลอง บันทึกการเล่นแร่แปรธาตุเป็นต้น กล่องที่สามมีเสื้อคลุมพ่อมด ไม้เท้าวิเศษ และแหวน
ในไม่ช้าเอไลก็รู้หน้าที่ของทั้งสามรายการ
เสื้อคลุมของพ่อมดเป็นเครื่องมือเวทมนตร์ศูนย์วงแหวนระดับสุดยอด ไม่ว่าจะเป็นการป้องกันทางกายภาพหรือการป้องกันทางเวทย์มนตร์ มันยอดเยี่ยมมาก หลังจากการถ่ายเทพลังจิตเข้าไปมันก็จะสามารถปล่อยโล่ที่สามารถต้านทานเวทย์มนตร์หนึ่งวงแหวนได้
เอไลชอบเสื้อคลุมพ่อมดนี้มาก ในสถานการณ์ปัจจุบันของเขานี้ มันถือว่าเป็นเครื่องมือเวทย์ที่สามารถช่วยชีวิตเขาได้!
ไม้เท้ายังเป็นเครื่องมือเวทย์ศูนย์วงแหวนระดับสุดยอดซึ่งเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับเอไลอย่างมาก มันสามารถเพิ่มพลังของคาถาศูนย์วงแหวนได้โดยตรง 150% แม้ถ้าเทียบแล้วมันเป็นอาวุธสำหรับนักเวทย์ในขั้นฝึกหัด
“เหอะ ซาลีนดูเหมือนจะไม่ใจกว้างมากนัก!” เอไลทำหน้ามุ่ย เขาเป็นนักเวทย์หนึ่งวงแหวน แต่สิ่งของๆเขาเหล่านี้กลับอยู่ในระดับศูนย์วงแหวนทั้งหมด
แต่สิ่งสุดท้ายทำให้เขายิ้มจนแก้มปริ มันคืออาวุธเวทย์หนึ่งวงแหวนที่เรียกว่าแหวนอสรพิษสายฟ้า
แหวนนี้จะทำให้ผู้สวมใส่สามารถควบคุมงูสายฟ้าสองตัวเพื่อโจมตีศัตรูของพวกเขา และถ้างูสายฟ้าสองตัวนี้รวมกันแล้วมันจะแข็งแกร่งขึ้นอย่างมาก สิ่งเดียวที่น่าเสียดายคือมันสามารถใช้ได้โดยนักเวทย์ระดับหนึ่งวงแหวนเท่านั้น ตอนนี้เอไลทำได้เพียงแค่ดูเท่านั้น
“แต่มันก็ดีมากแล้ว”เอไลมองไปที่สิ่งเหล่านี้และเผยรอยยิ้มที่พึงพอใจออกมา
อาวุธเวทย์เป็นเรื่องรอง สิ่งสำคัญคือกล่องหนังสือสองกล่องและบันทึกที่ซาลีนทิ้งไว้ สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่ล้ำค่าอย่างแท้จริง ด้วยสิ่งเหล่านี้เอไลจะสามารถชดเชยความรู้ที่เขาขาดหายไป
นอกจากนี้ยังมีรูปแบบคาถาหนึ่งวงแหวนอยู่ด้วย
ตราบใดที่เขามีพลังจิตเพียงพอ เขาก็จะสามารถฝ่าทะลวงและกลายเป็นนักเวทย์ที่แท้จริงได้
ส่วนเขาจะทำอย่างไรต่อไปนั้นเป็นเรื่องในภายหลัง
นอกจากนี้ยังมีซากมรดกของนักเวทย์ระดับนภาสี่วงแหวนอีก ดังนั้นเขาจึงไม่ต้องรีบร้อน