บทที่7 ทำไมไม่มีใครเชื่อ…..ทั้งที่ข้าพูดความจริง

 ขณะที่ผู้อาวุโสประกาศผล  

ไม่มีเสียงปรบมือ

  

มีแต่สีหน้าตกใจของผู้คน

  

โถงวรยุทธ์ หลีเหอ.

  

ตัวตนที่อยู่ในอันดับต้น ๆ ของหอวรยุทธ์ ได้รับการทาบทามจากตระกูลและราชวงศ์นับไม่ถ้วน มีประสบการณ์ในการต่อสู้และตัดศีรษะผู้คนมาหลายครั้ง

  

ตอนนี้เขาพ่ายแพ้ให้กับ เย่ ชิวไป่ ที่ไม่มีใครรู้จัก

  

ใครก็ตามที่มีสายตาที่เฉียบแหลมจะเห็นว่า เย่ ชิวไป่ ผ่อนคลายและสบายใจตลอดการต่อสู้ทั้งหมด ราวกับว่าเขาไม่ได้ใช้กำลังทั้งหมดที่มีเลย

  

ด้านบน เจ้าสำนัก ฉินเทียนหนาน กล่าวด้วยรอยยิ้ม: "ดูเหมือนว่า ชางเิน จะมีวิสัยทัศน์ที่ดี"

  

ผู้อาวุโสของ ฝ่ายปราชญ์เต๋าขงจื้อ ก็พยักหน้าและพูดว่า "พรสวรรค์ของเด็กคนนี้ดีจริงๆ"

  

ผู้อาวุโสของ โถงดาบ ที่ด้านข้างมีดวงตาแปลกๆ จ้องมองที่ เย่ ชิวไป่ ด้วยความรู้สึกสงสัยที่อยู่ในใจ

ในเวลานี้ ผู้อาวุโสยืนอยู่ข้าง เย่ ชิวไป่ ถามขึ้นด้วยท่าทางแปลก ๆ: "เย่ ชิวไป่ คะแนนสำนักของเจ้าตอนนี้อยู่ที่ 200 เจ้าต้องการท้าทายต่อไปหรือไม่ แต่ถ้าเจ้าแพ้ คะแนนสำนักทั้งหมดจะถูกส่งให้กับผู้ชนะ?”

  

เย่ ชิวไป่ไม่ลังเลเลย เขามาที่นี่เพื่อต่อสู้จริงๆ เพื่อฝึกฝนวิถึดาบ

"ดำเนินการต่อ."

  

ผู้อาวุโสพยักหน้าและอ่านชื่อของผู้ท้าชิงคนต่อไป

  

"โถงค่ายกล ชิวหมิง"

  

ชิวหมิง มองไปที่ เย่ ชิวไป่ และพูดอย่างเคร่งขรึม: "เจ้าแข็งแกร่งมาก แต่ข้าไม่รู้ว่าเจ้าจะทำลายค่ายกลของข้าได้หรือไม่"

  

หลังจากพูดจบ ธงค่ายกลก็พุ่งออกมาจากนิ้วของ ชิวหมิง

  

ธงล้อมรอบเวทีประลองยุทธ์ทั้งหมด มีกลุ่มหมอกเจ็ดสีก่อตัวขึ้นท่ามกลางธงทั้งหมด ล้อมรอบเวทีประลองยุทธ์

  

ผู้ชมบางคนร้องอุทาน

  

"นี่คือค่ายกลลวงตาเจ็ดวงกตของ ชิวหมิง ผู้ที่ตกอยู่ในค่ายกลนี้จะได้สัมผัสกับภาพลวงตาเจ็ดภาพ หากพวกเขาไม่สามารถออกไปได้ พวกเขาจะถูกขังอยู่ชั่วชีวิต!"

  

“แล้ว เย่ ชิวไป่ จะผ่านได้ไหม?”

  

"ทุกคนมีเจ็ดอารมณ์และหกความปรารถนาใช่ไหมละ ถ้างั้นก็ยาก"

  

ผู้อาวุโสของโถงค่ายกล ดูฉากนี้และอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ: "ชิวหมิง เป็นศิษย์ของข้า และข้าก็สอนค่ายกลลวงตาเจ็ดวงกตให้เขาเป็นการส่วนตัว นี่คงจะเป็นเรื่องยากมากสำหรับ เย่ ชิวไป่"

  

ผู้อาวุโสของห้องโถงดาบส่ายหัวและพูดว่า: "ผู้ฝึกฝนดาบไม่มีทางติดกับดักค่ายกลภูตผีอย่างง่ายดาย"

  

“แล้วเราจะรอดูกัน”

  

ในทางกลับกัน เย่ ชิวไป่ ตอนนี้ติดอยู่ในเขาวงกตแห่งภาพลวงตาทั้งเจ็ด ภาพลวงตาแรกคือฉากทดสอบพรสวรรค์ในตระกูล

  

“ต่อไป เย่ ชิวไป่!”

  

เมื่อมองไปที่ใบหน้าที่ยิ้มแย้มเย้ยหยันรอบตัวในภาพลวงตา เย่ ชิวไป่ก็เดินขึ้นช้าๆ

  

ใบหน้าที่ยิ้มแย้มเหล่านั้นพุ่งเข้าหาหัวใจของ เย่ ชิวไป่ ราวกับคำดูถูกที่เลวร้ายที่สุดในโลก

แต่.  

คำพูดเหล่านี้จะรบกวนจิตใจของ เย่ ชิวไป่ ได้อย่างไร

  

เขาวางมือข้างหนึ่งไว้บนศิลาทงเทียน ในพริบตา แสงก็กระจายออกไปอย่างรุนแรง และพลังงานของดาบก็กระจายไปทั่วภาพลวงตาทั้งหมด!

  

บูม!

  

ทันใดนั้นภาพลวงตาแรกก็แตกสลาย!

  

หลังจากนั้น ภาพลวงตาที่สอง สาม….และหก ถูกทำลายทันที!

  

เมื่อถึงครั้งที่เจ็ด เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ยืนอยู่ตรงหน้าเย่ ชิวไป่

  

สาวน้อยกำลังวิ่งไล่ตามตูดเด็กน้อย

  

"พี่ชายชิวไป่"

  

ทั้งสองเล่นด้วยกันและฝึกฝนด้วยกัน

  

เด็กชายคนนี้เป็นที่รู้จักในฐานะอัจฉริยะอันดับหนึ่งในเมืองเทียนหยวน

  

ทั้งสองเป็นชายและหญิงที่ทำสัญญาหมั่นหมายกันเมื่อยังเด็ก

  

เย่ ชิวไป่ ดูฉากนี้อย่างเงียบ ๆ ด้วยความคิดถึงในดวงตาของเขา

  

ภาพเปลี่ยนไป

  

เด็กสาวเติบโตขึ้นและกลายเป็นหญิงสาวที่มีเสน่ห์

  

แต่เด็กชายสูญเสียพรสวรรค์ไป

  

ในเวลานี้หญิงสาวมาหาครอบครัวของฝ่ายชายพร้อมกับสัญญาหมั่นหมาย ฉีกสัญญาและจากไป

  

ต่อมาหญิงสาวส่งคนไปไล่ล่าและฆ่าเขา

  

ภาพสิ้นสุดลงที่นี่

  

เย่ ชิวไป่ ถอนหายใจและพูดว่า: "เมื่อมันจบ มันควรจะจบ หากเจ้าต้องการความเมตตา เจ้าจะต้องตอบแทนความเมตตา และถ้าเจ้าต้องการแก้แค้น เจ้าจะต้องแก้แค้น"

  

“แล้วเราจะหมดสิ้นทุกสิ่ง ที่นี่ได้อย่างไร”

  

“วิถีแห่งดาบ เจ้าควรก้าวไปข้างหน้าเสมอ!”

  

ดวงตาของ เย่ ชิวไป่ นั้นชัดเจนมาก ดูเหมือนว่าเขามีความเข้าใจที่ชัดแจ้งในจิตของเขา และเขาก็ฟันออกด้วยดาบ

  

ภาพลวงตาชั้นที่เจ็ดแตกสลาย!

  

ข้างนอก.

  

ทุกคนยังคงคุยกันว่า เย่ ชิวไป่ สามารถทำลายค่ายกลได้หรือไม่

  

ในขณะเดียวกัน การแสดงออกของ ชิวหมิง เปลี่ยนไป

  

ในค่ายกลลวงตาเจ็ดวงกต ชั้นของหมอกหลากสีเริ่มกระจายตัวไปทีละน้อย!

“เป็นไปได้ไง!”

  

ชิวหมิง ต้องการรวบรวมค่ายกลอย่างเร่งรีบ แต่ธงค่ายกลเริ่มพังทลายลงทันที!

  

ชิวหมิง กระอักเลือดออกมาเต็มปากและล้มลงกับพื้น!

  

ค่ายกลสะท้อนกลับ!

  

ผู้ชมต่างตกตะลึงไปชั่วขณะ

  

ภายใต้สถานการณ์ที่พวกเขาคิดว่า เย่ ชิวไป่ จะไม่สามารถทะลวงผ่านค่ายกลได้

  

เย่ ชิวไป่ ไม่เพียงแต่ทำลายค่ายกลเท่านั้น แต่ยังใช้เวลาเพียงสิบชั่วลมหายใจเท่านั้น!

  

สิบลมหายใจทำลายภาพลวงตาเจ็ดวงกตของ ชิวหมิง นี่มันคืออะไร?

  

ผู้อาวุโสของโถงดาบด้านบนอุทานด้วยความประหลาดใจ: "หัวใจแห่งดาบนั้นชัดเจนมาก!"

  

ฉินเทียนหนานยังมีใบหน้าที่เคร่งขรึม

  

ผู้อาวุโสของโถงค่ายกลยิ่งทำหน้าไม่น่าเชื่อ

  

"อายุยังน้อย แค่หัวใจแห่งดาบนั้นชัดเจน อนาคตของเด็กคนนี้ไร้ขีดจำกัด!"

  

หลังจากพูดจบ ผู้อาวุโสของโถงดาบก็มาถึงเวทีประลองยุทธ์

ในชั่วพริบตา มองไปที่เย่ ชิวไป่ และพูดอย่างเร่งรีบ: "เจ้าต้องการเข้าโถงดาบของข้าและกราบข้าเป็นอาจารย์ของเจ้าหรือไม่"

  

ฉินเทียนหนานและคนอื่น ๆ มองหน้ากันตกตะลึง

  

ฝูงชนที่อยู่รอบๆ ก็ส่งเสียงอุทานออกมาเช่นกัน

  

"ผู้อาวุโสของ โถงดาบ ออกมาปล้นผู้คนด้วยตนเอง!"

  

"ดูเหมือนว่า เย่ ชิวไป่ จะทรงพลังจริงๆ"

  

"ถูกต้องแล้ว ขนาดผู้อาวุโสยังก้มหน้าปล้นผู้คน!"

  

เย่ ชิวไป่ตกตะลึงเมื่อเห็นสิ่งนี้ แต่โดยไม่ได้คิด เขากำหมัดแน่นและปฏิเสธ: "ข้าเป็นศิษย์ของศาลาเฉาถังอยู่แล้ว ข้าขอโทษผู้อาวุโส"

ผู้อาวุโสของโถงดาบกล่าวอย่างกระตือรือร้น: "เจ้าเป็นผู้ฝึกฝนดาบ และโถงดาบของเรามีรากฐานของวิชาดาบนับไม่ถ้วน ตราบใดที่เจ้ามาที่โถงดาบของเรา เป็นไปได้ที่จะตระหนักถึงเจตจำนงของดาบได้ภายในหกสิบปี.. . "

  

เจตจำนงของดาบ...

60 ปี!

  

เย่ ชิวไป่ มีสีหน้าแปลก ๆ บนใบหน้าของเขา แต่เขาก็ยังส่ายหัวและพูดว่า "ข้ามีอาจารย์แล้ว"

  

เมื่อเห็นสิ่งนี้ ผู้อาวุโสของ โถงดาบ ได้แต่ถอนหายใจและพูดว่า: "ตกลง ประตูโถงดาบจะเปิดรอเจ้าอยู่เสมอ"

  

หลังจากนั้น เย่ ชิวไป่ ก็ได้รับแผ่นหยกรูปดาบ

  

"นี่คือสัญลักษณ์หยกโถงดาบของข้า เจ้าสามารถมาและถามคำถามเกี่ยวกับดาบกับข้าในอนาคตได้"

  

"ขอบคุณ ท่านผู้อาวุโส"

  

เย่ ชิวไป่ ขอบคุณด้วยความเคารพ

  

หลังจากพูดแล้วผู้อาวุโสของ โถงดาบ ก็หายตัวไปทันที

  

เย่ ชิวไป่ ชนะอีกหลายครั้ง

  

ทำลายทุกคนในทุกห้องโถง

  

ชื่อของศาลาเฉาถังก็เริ่มดังก้องในสำนักชางเต๋าอีกครั้ง

  

ทศวรรษที่ผ่านมามีคนไม่มากนักรู้จักชื่อของศาลาเฉาถัง

  

แต่ตอนนี้ ศาลาเฉาถังมีลูกศิษย์ และประกาศการมีอยู่อย่างยิ่งใหญ่

  

หลังจากนั้น ฉินเทียนหนานก็มาที่ศาลาเฉาถัง

  

บอก หลู่ชางเฉิง ทุกสิ่งเหล่านี้

  

เจ้าสำนักเห็นใบหน้าของ หลู่ชางเฉิง แปลกไป และเขาพูดว่า: "ทำไมเด็กคนนี้ถึงชอบทำตัวเด่นนัก? ต่อไปถ้ามีคนมาวุ่นวายที่ศาลาเฉาถังมากขึ้น ข้าก็หาเวลาไปตกปลาไม่ได้น่ะสิ"

  

ใบหน้าของ ฉินเทียนหนาน มืดมนและพูดว่า: "ในเมื่อเจ้ามีความสามารถขนาดนี้ ทำไมเจ้าไม่รับสมัครศิษย์เพิ่มล่ะ"

  

"ทำไมข้าต้องทำ"

  

หลู่ชางเฉิง ผายมือของเขาและพูดว่า: "ข้าบอกแล้ว ข้าไม่เข้าใจแม้แต่วิธีบ่มเพาะตัวเอง แล้วข้าจะสอนคนอื่นได้อย่างไร ส่วนเด็ก ชิวไป่ นั่นเป็นเพราะพรสวรรค์ที่แข็งแกร่งของเขาล้วนๆ"

  

ฉินเทียนหนาน ถอนหายใจและตบไหล่ หลู่ชางเฉิง "ข้ารู้ว่าเจ้ามีความสามารถ แต่เจ้าก็แค่ชอบขี้เกียจ"

  

หลังจากพูดจบ ฉินเทียนหนานก็จากไป

  

ใบหน้าของ หลู่ชางเฉิง เต็มไปด้วยความไร้เดียงสา

  

สมัยนี้พูดความจริงก็ไม่มีใครเชื่อกันแล้วเหรอ?