บทที่ 264 – ความมืดที่ฝังแน่น
นั่นทำให้ผมต้องก้มลงมองไปที่ร่างกายของตัวเองอีกครั้ง ก่อนจะกล่าวบอกเขา “พี่ใหญ่ซิวซือ ฉันคิดว่านี่มันก็ดีขึ้นกว่าเดิมมากแล้วนะ เปรียบเทียบกันแล้ว มันดีขึ้นราวฟ้ากับดินเลย” ได้ยินเสียงของเขาถอนหายใจยาวออกมา “ฉันได้กระตุ้นให้แตรของเทพแห่งท้องฟ้าใช้พลังช่วยขจัดพิษที่หลงเหลืออยู่บนผิวหนังของนายออกไป ถึง...
