บทที่ 45 ติดกับ

บทที่ 45 ติดกับ

“เอาล่ะ เรื่องนี้จบแล้ว หยุดแค่นี้” ลินดี้หยุดการสนทนาระหว่างจูลี่กับฟลินน์

การพูดคุยเรื่องแบบนี้ในสำนักงานความมั่นคงแห่งราชอาณาจักรไม่เอื้ออำนวยต่อความสามัคคีภายในองค์กร และเธอไม่ต้องการให้ความสัมพันธ์ระหว่างฟลินน์กับกัปตันทั้งสามต้องตึงเครียด

ด้วยศักยภาพของฟลินน์ การก้าวขึ้นสู่ระดับกัปตันขั้นสูงระดับวงแหวนที่ห้าเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ในอนาคตอันใกล้นี้ หากความสัมพันธ์กับพวกเขาทั้งสามนั้นตึงเครียดเกินไปก็จะไม่เอื้อต่อความร่วมมือในอนาคต

ยิ่งกว่านั้นแม้ว่ากัปตันทั้งสามจะมีความเห็นแก่ตัวอย่างไร แต่พวกเขาก็ไม่อาจเข้าใจได้

ไม่มีสิ่งที่เรียกว่าคนที่เสียสละอย่างแน่นอน แม้แต่เธอก็ไม่มีข้อยกเว้น

เหตุผลที่เธอดูแลฟลินน์เป็นพิเศษก็คือพรสวรรค์ของเขาในด้านหนึ่ง และในทางกลับกัน ฟลินน์เป็นคนที่เธอคัดเลือกเป็นการส่วนตัว และเขาก็ถูกตราหน้าว่าเป็นเธอแล้ว

“อืม” ทั้งฟลินน์และจูลี่เห็นด้วยและหยุดพูด ไม่สะดวกจริงๆ ที่จะหารือเรื่องดังกล่าวภายในสำนักงานความมั่นคงแห่งราชอาณาจักร

เพราะเรื่องนี้ส่งผลถึงความสามัคคีภายในองค์กร

แน่นอนว่าหลังจากรู้เรื่องนี้แล้วจะยังสามารถรักษาความสนิทสนมกับกัปตันทั้งสามในอนาคต

“จูลี่ ใไปเอาหนังสือลึกลับของวงแหวนที่สามและสี่ของปืนลึกลับมาที” ลินดี้สั่งจูลี่ แล้วมองไปที่ฟลินน์แล้วพูด

“คุณซอร์ค เมื่อคุณได้หนังสือลึกลับเล่มใหม่ คุณต้องส่งหนังสือลึกลับเล่มเดิมกลับคืนด้วย รบกวนไปเอามันมาและนำมันมาที่สำนักงานของฉัน” จูลี่และฟลินน์ตอบรับ และแยกกันไปคนละทาง

คนหนึ่งไปยังที่เก็บหนังสือลึกลับเพื่อรับหนังสือลึกลับของปืนลึกลับ และอีกคนกลับไปที่ห้องรับรองหมายเลข 201 เพื่อนำหนังสือลึกลับจากวงแหวนที่หนึ่งถึงวงแหวนที่สามของปืนลึกลับมาคืน

หลังจากนั้นไม่นาน ทั้งสองก็พบกันอีกครั้งในห้องทำงานของลินดี้

“รองผู้อำนวยการ นี่คือหนังสือศาสตร์ลึกลับจากวงแหวนที่หนึ่งถึงวงแหวนที่สามของปืนลึกลับ!” ฟลินน์ส่งลึกลับปืนลึกลับเล่มเดิมคืนแก่ลินดี้

“อืม” ลินดี้หยิบมันขึ้นมาและชำเลืองมอง ก่อนจะวางมันลงที่เดิมเมื่อยืนยันว่าหนังสือถูกต้องและหนังสือเล่มใหม่ที่จูลี่เพิ่งนำมาส่งให้ฟลินน์

“นี่คือหนังสือลึกลับสำหรับวงแหวนที่สามถึงวงแหวนที่สี่ของปืนลึกลับ”

“มีหนังสือทั้งหมดเท่านี้จริงๆ เหรอ!”

หนังสือลึกลับของวงแหวนที่สามถึงวงแหวนที่สี่มีขนาดความหนาเท่ากับวงแหวนที่หนึ่งถึงวงแหวนที่สามของปืนลึกลับ ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกหดหูเล็กน้อย

เหมือนกับที่จูลี่กล่าวในตอนต้น หลังจากวงแหวนที่สามแล้วแต่ละวงจะเป็นหนังสือทั้งเล่ม

เขาต้องใช้เวลาหนึ่งเดือนในการอ่านหนังสือเล่มนี้ตั้งแต่ต้นจนจบและเรียนรู้วิธีปฏิบัติในหนังสือเล่มนี้ด้วย

เช่นเดียวกับหนังสือลึกลับของดวงตาประเมินก็มีเพียงเล่มเดียวตั้งแต่วงแหวนที่หนึ่งถึงวงแหวนที่สิบสอง และมีความหนาเพียงไม่กี่สิบหน้าซึ่งน้อยมากจริงๆ

“ดูเหมือนว่าพวกอัจฉริยะจะไม่ชำนาญเรื่องเหล่านี้!”

เมื่อเห็นฟลินน์รู้สึกชาที่หนังศีรษะเมื่อเขาเห็นหนังสือลึกลับ จูลี่ที่อยู่ข้างๆ ก็อดไม่ได้ที่จะล้อเล่น

เธอรู้สึกมีความสุขอย่างอธิบายไม่ได้ที่ได้เห็นสีหน้าที่เต็มไปด้วยปัญหาของอัจฉริยะที่มีพรสวรรค์ที่สุดในสำนักงานความมั่นคงแห่งราชอาณาจักรในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา

นี่คงเป็นความจริงที่ว่าความสุขนั้นขึ้นอยู่กับความเจ็บปวดของผู้อื่น

“คุณจูลี่ คุณผู้มีความสามารถในการจดจำผ่านตาไม่ลืม คุณไม่สามารถเข้าใจความเจ็บปวดของคนทั่วไปหรอก” ฟลินน์พูดด้วยรอยยิ้มเบี้ยว

“ถ้าคนที่จบจากเจมสันวิทยาลัย ซึ่งเป็นวิทยาลัยอันดับหนึ่งของเมืองคอนสตัน หากเป็นคนธรรมดาทั้งหมด ฉันเกรงว่าคงไม่มีอัจฉริยะ” จูลี่พูดด้วยรอยยิ้ม

ด้วยความสามารถในการจดจำผ่านตาไม่ลืม เธอจึงรู้เรื่องราวในอดีตของฟลินน์ได้เหมือนฝ่ามือของเธอ

“ตอนแรกๆ แค่คิดว่าเรียนหนักสอบยาก พอเลิกเรียนก็คงสบาย แต่ไม่คิดว่าจะต้องเรียนหลังเลิกด้วย” เมื่อนึกถึงประสบการณ์ในตอนนั้น ฟลินน์ก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ

“เป็นเรื่องปกติ การเรียนรู้เท่านั้นที่ทำให้คนก้าวหน้า นี่เป็นเรื่องจริงสำหรับอาชีพทั่วไปและเช่นเดียวกันกับโลกลึกลับตามอาชีพทั่วไป” เมื่อได้ยินคำบ่นของ ฟลินน์ ลินดี้ยิ้มอย่างใจดีแล้วพูด

“ฉันมีข่าวดีให้คุณ ตามระเบียบของสำนักงานความมั่นคงแห่งราชอาณาจักร หลังจากไปถึงวงแหวนที่สาม เงินเดือนรายสัปดาห์ของคุณจะเพิ่มขึ้นเป็นหนึ่งร้อยปอนด์ทองคำ”

“ผมจะใช้หนี้สัปดาห์ละห้าสิบปอนด์ทองคำ หนี้ทั้งหมดคือสามพันปอนด์ทองคำ” ฟลินน์พูดหลังจากพิจารณาเล็กน้อย

ก่อนหน้านั้นเพื่อชดใช้เงินสามพันปอนด์ทองคำซึ่งเป็นหนี้จากการฝึกฝนศาสตร์ลึกลับที่สอง เขาต้องใช้ครึ่งหนึ่งของเงินเดือนเพื่อชำระคืนทุกสัปดาห์

คำนวณแล้วจะใช้เวลาอย่างน้อยสองปีในการชำระคืนทั้งหมด

หากเงินเดือนที่เพิ่มขึ้นใหม่อีกห้าสิบปอนด์ทองคำถูกใช้เพื่อชำระหนี้ เวลานี้อาจสั้นลงเหลือประมาณเก้าเดือน

“หนี้สามพันปอนด์ทองคำสามารถชำระคืนช้าๆ ได้ และพวกเราไม่เร่งรัดคุณ ทำไมคุณไม่รับเงินเพิ่มสำหรับค่าใช้จ่ายรายวันล่ะ” ลินดี้ถาม

ในความคิดของเธอ เงินยี่สิบห้าปอนด์ทองคำต่อสัปดาห์นั้นไม่เพียงพอสำหรับการใช้จ่าย และบางครั้งแค่ซื้อสินค้าชิ้นเล็กๆ 2-3 ชิ้นก็อาจมากกว่าราคานี้

“เพียงพอแล้วสำหรับผม” ฟลินน์ส่ายศีรษะ

จากมุมมองของลินดี้ซึ่งมีมูลค่าหลายร้อยปอนด์ทองคำสำหรับเสื้อผ้าเพียงตัวเดียว ดังนั้นยี่สิบห้าปอนด์ต่อสัปดาห์นั้นไม่เพียงพอจริงๆ สำหรับการใช้จ่าย แต่ในความเห็นของเขามันก็เพียงพอแล้ว

รู้หรือไม่ว่าตอนที่เขาทำงานกับสำนักงานประเมินราคาฟลินน์ เขามีรายได้เพียงสัปดาห์ละสี่ปอนด์ทองคำเท่านั้น

แม้จะเป็นเช่นนั้นเขาก็สามารถเก็บเงินส่วนหนึ่งและสะสมเงินออมได้หลายร้อยปอนด์ ปีทองภายในเวลาสองปี

“เราคือผู้วิเศษ การหาเงินเป็นเรื่องง่ายสำหรับเรา ดังนั้นเราไม่จำเป็นต้องเข้มงวดกับตัวเองมากเกินไป” เมื่อเห็นการยืนกรานของฟลินน์ ลินดี้จึงบอกเขาอีกครั้งและไม่พูดอะไรอีก

หลังออกจากสำนักงานของรองผู้อำนวยการ ฟลินน์กลับไปที่ห้องรับรองหมายเลข 201

เขายังไม่ต้องการอ่านหนังสือลึกลับของวงแหวนที่สามไปยังวงแหวนที่สี่ ดังนั้นเขาจึงล็อกหนังสือลึกลับไว้ในตู้เซฟทันที

เขารู้สึกว่าแทนที่จะเรียนรู้วิธีฝึกฝนปืนลึกลับจากวงแหวนที่สามถึงวงแหวนที่สี่ สิ่งที่เขาควรทำตอนนี้คือเพิ่มความรู้ด้านศาสตร์ลึกลับ

ตามความเห็นของเขา ความรู้ด้านศาสตร์ลึกลับมีความสำคัญมากและอาจส่งผลต่อผลลัพธ์ในการต่อสู้หากใช้อย่างดี ชายหนุ่มหยิบหนังสือ ‘ศาสตร์ลึกลับ’ ขึ้นมาอ่านต่อ

และพบกับเนื้อหาส่วนหลังของ ‘ศาสตร์ลึกลับ’ เป็นการแนะนำศาสตร์ลึกลับทั่วไป

นอกจากนี้ยังเป็นความรู้ที่เขาต้องการอย่างเร่งด่วน ดังนั้นเขาจึงพิจารณาอย่างระมัดระวัง

“หัตถ์สะกดจิต นี่เป็นศาสตร์ลึกลับที่ไอวี่ฝึกฝนหรือเปล่า?”

เมื่อเขาเห็นศาสตร์ลึกลับของหัตถ์สะกดจิต ฟลินน์อดไม่ได้ที่จะเหลือบมองไอวี่ที่นั่งอยู่ตรงข้าม

หัตถ์สะกดจิตเป็นเคล็ดวิชาที่ใช้มือซึ่งเป็นอวัยวะลับที่สามารถแปลงเป็นอวัยวะลับและใช้สะกดจิตเป้าหมายได้ หากเป็นอาชีพทั่วไปก็คือนักสะกดจิต

ศาสตร์ลึกลับแบบนี้ วงแหวนวงหนึ่งมีความสามารถในการสะกดจิตด้วยการแตะมือไปที่เป้าหมาย จึงจะสะกดจิตเป้าหมายได้

แหวนวงที่สองสามารถสะกดจิตโดยใช้เสียง (Sound Hypnosis) สามารถใช้มือเป็นอวัยวะลับในการทำให้เกิดเสียงเพื่อสะกดจิตเป้าหมาย

แหวนวงที่สามสามารถในการสะกดจิตหลายเป้าหมายในเวลาเดียวกัน

แหวนวงที่สี่สามารถในการสะกดจิตด้วยท่าทาง ตราบใดที่เป้าหมายเห็นมือซึ่งเป็นอวัยวะลับ พวกเขาจะถูกสะกดจิตทันที

เมื่อเทียบกับวิธีการสะกดจิตก่อนหน้านี้ วิธีการสะกดจิตแบบนี้ไม่ต้องสงสัยเลยว่าซ่อนเร้นอยู่

แหวนวงที่ห้าสามารถฝังการสะกดจิต คือการฝังการสะกดจิตเข้าไปในสมองของเป้าหมายได้เหมือนระเบิดเวลา และมันจะโจมตีในเวลาที่กำหนดหรือหลังจากถูกกระตุ้นด้วยสัญญาณเฉพาะ

เมื่อเทียบกับวิธีการสะกดจิตก่อนหน้านี้ วิธีนี้แปลกกว่าและป้องกันได้ยาก

ลองนึกภาพว่าคนที่ดูเหมือนปกติเมื่อสักครู่ก็ลอบโจมตี

การลอบโจมตีเช่นนี้ต้องป้องกันได้ยากยิ่ง

ยิ่งกว่านั้นแม้ว่าการลอบโจมตีนี้จะล้มเหลว ผู้ใช้ศาสตร์ลึกลับก็จะไม่ได้รับอันตรายใดๆ เนื่องจากการสะกดจิตจะถูกกำหนดด้วยเวลา และผู้ใช้ศาสตร์ลึกลับไม่จำเป็นต้องอยู่ใกล้เป้าหมาย

...

จากคำอธิบายศาสตร์ลึกลับประเภทหัตถ์สะกดจิตนั้นคล้ายกับศาสตร์ลึกลับของไอวี่มาก และเป็นไปได้มากว่าจะเป็นศาสตร์ลึกลับที่ไอวี่ฝึกฝน

เขาได้เห็นไอวี่สะกดจิตหลายเป้าหมายผ่านการสะกดจิตแบบสัมผัส การสะกดจิตด้วยเสียง และการสะกดจิตจากมุมมองนี้แสดงว่าไอวี่ควรเป็นผู้วิเศษวงแหวนที่สาม

เป็นไปได้เช่นกันว่ามันเป็นอาจเวทมนตร์ของวงแหวนที่สูงกว่า แต่เนื่องจากเหตุผลที่ไม่สามารถระบุได้ เธอจึงไม่ได้แสดงความสามารถในการสะกดจิตเหนือวงแหวนที่สาม

เมื่อมองย้อนกลับไป เธอเข้าใจในศาสตร์ลึกลับทั่วไปทุกประเภท

แม้ว่าเมื่อพิจารณาถึงความลับของศาสตร์ลึกลับแล้ว บันทึกของศาสตร์ลึกลับต่างๆ ในหนังสือเล่มนี้ก็สั้นมาก

มันไม่ได้เกี่ยวข้องกับวิธีการฝึกฝนเลย แต่ก็เพียงพอแล้วสำหรับเขาที่จะมีความเข้าใจในศาสตร์ลึกลับเหล่านี้ เพื่อที่เขาจะได้ไม่ผิดพลาดเมื่อเผชิญหน้ากับเป้าหมาย

“มิติเขาวงกต ศาสตร์ลึกลับเป็นมิติที่สามารถสร้างสภาพแวดล้อมเป็นเขาวงกตเพื่อดักจับศัตรู และเงื่อนไขในการฝึกฝนจะต้องเป็นผู้ที่ผ่านตาไม่ลืม… นี่คงเป็นศาสตร์ลึกลับที่จูลี่ฝึกฝน” ฟลินน์มองบรรทัดที่เขียนว่าศาสตร์ลึกลับมิติเขาวงกต

จูลี่มีความสามารถในการจดจำไม่ลืมเลือนดังนั้นสิ่งที่จูลี่ฝึกฝนจะต้องเป็นมิติเขาวงกตอย่างแน่นอน

เพียงแต่เขาสงสัยเล็กน้อยว่าความสัมพันธ์ระหว่างการจดจำไม่ลืมเลือนและมิติเขาวงกตเกี่ยวข้องกันอย่างไร เหตุใดจะต้องใช้ความสามารถในการจดจำไม่ลืมเลือนมากกว่าที่จะเป็นอาชีพอื่นๆ

“มันเป็นอย่างนี้นี่เอง…”

หลังจากอ่านบทนำของมิติเขาวงกตแล้ว ฟลินน์ก็เข้าใจว่าทำไมข้อกำหนดเบื้องต้นสำหรับมิติเขาวงกตจึงต้องมีความสามารถจดจำไม่ลืมเดือน

ศาสตร์ลึกลับเขาวงกตนั้นไม่เหมือนใคร ความพิเศษของมันไม่ใช่มิติเขาวงกตแต่เป็นโครงสร้างหลักของมัน

อวัยวะลับของศาสตร์ลึกลับทั่วไปสามารถมองเห็นได้ แต่อวัยวะลับของมิติเขาวงกตนั้นไม่สามารถมองเห็น

เพราะมันถูกสร้างขึ้นจากความคิด

หากต้องการสร้างมิติเขาวงกตก็ต้องมีความรู้เรื่องโครงสร้างทุกอย่างภายในเขาวงกตไม่ต่างจากฝ่ามือของตัวเอง

หากต้องการขยายเขาวงกตก็จำเป็นจะต้องรู้รายละเอียดของโครงสร้างทั้งหมดภายใต้ขอบเขตที่ต้องการขยายออกไปให้สมจริง

ไม่ว่าจะเป็นก่อนหรือหลังพวกเขาจะต้องมีทักษะการจดจำที่น่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่ง ดังนั้นความทรงจำประเภทผ่านตาไม่ลืมเลือนจึงเป็นสิ่งที่จำเป็น

นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมศาสตร์ลึกลับประเภทนี้จึงต้องใช้ความจำราวภาพถ่ายเป็นข้อกำหนดเบื้องต้น

แม้ว่าศาสตร์ลึกลับประเภทนี้จะมีพลังโจมตีไม่สูงนัก หากผู้ใช้ไม่ได้เผชิญหน้ากับศาสตร์ลึกลับที่มีผลยับยั้งหรือผู้วิเศษที่มีระดับสูงกว่า ก็เป็นไปได้ยากที่ฝ่ายตรงข้ามจะเอาชนะได้

ถึงตอนนี้ฟลินน์ก็คิดถึงวันที่ลินดี้มาหาเขาที่สำนักงานประเมินฟลินน์ ยกเว้นแต่สำนักงานความมั่นคงแห่งราชอาณาจักรที่มา ในระหว่างนั้นไม่มีองค์กรลึกลับอื่นๆ ติดต่อเขาเลย จนกระทั่งลินดี้จบการเจรจาฟลินน์จึงได้พบกับคนเหล่านั้น

เหตุการณ์นี้แสดงให้เห็นว่าองค์กรลึกลับต่างๆ ตกอยู่ในอำนาจของมิติเขาวงกตที่จูลี่สร้างขึ้น พวกเขาไม่สามารถทำลายได้จนกว่าเธอจะยุติการใช้พลังวิเศษ