บทที่ 44-2 กฎเหล็กสามประการของพลังวิเศษ
บทที่ 44-2 กฎเหล็กสามประการของพลังวิเศษ
ตอนนี้เขาเป็นเพียงผู้วิเศษวงแหวนที่สามวงแหวนที่สิบสามยังห่างไกลจากเขาในตอนนี้ ดังนั้นจึงไม่ใช่เวลาที่จะมานึกถึงเรื่องนี้
หลังจากอ่านกฎเหล็กสามประการของพลังวิเศษแล้ว ฟลินน์รู้สึกประทับใจมากและครุ่นคิดอยู่นาน ก่อนที่เขาก็อ่านต่อ
“แก่นแท้ของวิชาลับคือการใช้ความลึกลับเป็นแนวทาง เปลี่ยนพลังวิเศษให้กลายเป็นอวัยวะลับ ใช้อวัยวะลับเป็นแนวทางรวมกับการรับรู้ที่สอดคล้องกัน เพื่อดึงดูดพลังวิเศษให้เติบโต เพราะพลังวิเศษทุกอย่างมีความเป็นเอกลักษณ์ของมัน มีสามความแตกต่างในศาสตร์ลับ
ข้อแตกต่างประการแรกคือ ศาสตร์ลับที่แตกต่างกันมีระดับความยากต่างกันในระดับเดียวกัน และยากที่จะตัดสินจากความสามารถเฉพาะจากความเร็วของการบ่มเพาะจากการเลื่อนระดับจากวงแหวนใดวงแหวนหนึ่งเท่านั้น
อย่างที่สอง ศาสตร์ลึกลับที่มีความยากระดับเดียวกันแต่ระดับของวงแหวนมีความยากแตกต่างกัน
ความแตกต่างที่สาม คือคนคนเดียวกันมีความเร็วในการเข้าใจที่แตกต่างกัน เพราะในศาสตร์ลึกลับเดียวกัน โดยปกติแล้ววงแหวนที่สูงกว่าความยากจะต่ำกว่า มีบางอย่างที่ดีและไม่ดี” เมื่อเห็นสิ่งนี้ฟลินน์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
“ฉันกังวลมากเกินไป!”
ก่อนหน้านี้เขาคิดว่าต้องใช้เวลามากกว่าหนึ่งเดือนในการอัปเกรดปืนลึกลับจากวงแหวนที่หนึ่งเป็นวงแหวนที่สอง แต่ปืนลึกลับนั้นใช้เวลาน้อยกว่าหนึ่งเดือน อัปเกรดจากวงแหวนที่สองเป็นวงแหวนที่สาม โดยที่เขาตัดสินใจแจ้งของสำนักงานความมั่นคงแห่งราชอาณาจักรในภายหลังว่าเขามาถึงวงแหวนที่สามแล้ว
จุดประสงค์คือเพื่อป้องกันไม่ให้สำนักงานความมั่นคงแห่งราชอาณาจักร รู้สึกผิดปกติและลดปัญหาที่ไม่จำเป็น
แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่ามันไม่จำเป็นเลย
ตามความแตกต่างที่สองของศาสตร์ลึกลับ ความยากของระดับสูงจะต่ำกว่าของระดับต่ำ นั่นคือความยากของการเลื่อนจากวงแหวนที่สองไปยังวงแหวนที่สามนั้นต่ำกว่าจากวงแหวนที่หนึ่งไปยังวงแหวนที่สอง จึงถือเป็นเรื่องธรรมดามาก
และจากความแตกต่างสามประการของศาสตร์ลึกลับ คนคนเดียวมีความสามารถในการเข้าใจแตกต่างกันในแต่ละช่วงของศาสตร์ลึกลับ
เขาอาจเข้าใจขั้นตอนนี้ได้ง่ายแต่ในขั้นตอนถัดไปอาจไม่เป็นเช่นนั้น
ด้วยความแตกต่างทั้งสองนี้ แม้ว่าเขาจะรายงานต่อสำนักงานความมั่นคงแห่งราชอาณาจักรว่าเขาสามารถเลื่อนระดับของปืนลึกลับจากวงแหวนที่สองไปยังวงแหวนที่สามแล้ว สำนักงานความมั่นคงแห่งราชอาณาจักรก็จะไม่รู้สึกถึงความแตกต่างใดๆ
“แน่นอน จำเป็นต้องเพิ่มความรู้เกี่ยวกับความลึกลับ มิฉะนั้นฉันจะตกสถานการณ์ฆ่าตัวตายเช่นก่อนหน้านี้” ฟลินน์ถอนหายใจ
ไม่ว่าในชาติที่แล้วหรือชาตินี้ ระดับความยากของทุกวิชาที่เขาได้เรียนมานั้นล้วนไล่จากง่ายไปยาก ซึ่งทำให้เขาตกอยู่ในความคิดแบบตายตัวว่าศาสตร์ลึกลับก็เป็นเช่นเดียวกัน
แต่ในความเป็นจริงแล้ว นี่ไม่ใช่กรณีของศาสตร์ลึกลับ สำหรับมันศาสตร์ลึกลับแบบเดียวกัน ระดับที่สูงกว่าไม่จำเป็นต้องยากกว่าระดับก่อนหน้าและอาจจะง่ายกว่าด้วยซ้ำ
เป็นเวลาเที่ยงวันแล้ว ฟลินน์จึงหยุดอ่าน เขาลุกขึ้นยืนเพื่อผ่อนคลายร่างกายและเตรียมตัวไปรับประทานอาหารกลางวัน
เนื่องจากเขาจดจ่อกับการอ่านหนังสือมากเกินไป จึงไม่ได้จัดท่าทางเป็นเวลาหลายชั่วโมงทำให้ร่างกายรู้สึกเมื่อยล้าเล็กน้อย
เขาสังเกตเห็นว่าในเวลานี้ ไอวี่ก็วางหนังสือลงและลุกขึ้นจากโซฟา ดูเหมือนว่าเธอจะไปรับประทานอาหารกลางวันเช่นเดียวกัน
ทั้งสองเดินออกจากห้องรับรองหมายเลข 201 โดยไม่แม้แต่จะคุยกันมายังร้านอาหารและนั่งลงที่โต๊ะ
สถานการณ์ตอนเที่ยงเกือบจะเหมือนกันทุกวัน ณ จุดนี้ทั้งคู่สามารถเข้าใจได้โดยปริยาย
ในร้านอาหารฟลินน์เห็นเควนติน คริส ผู้เป็นบรรณารักษ์ในห้องสมุดและยังได้พบกับลินดี้และจูลี่ด้วย
ลินดี้สวมชุดสีฟ้าด้านในทับด้วยเสื้อโค้ตขนสัตว์ ต่างหูสีฟ้าละออคู่หนึ่งบนหูของเธอดูดึงดูดมาก มันทั้งสวยและมีเสน่ห์
จูลี่สวมแจ็คเก็ตขนสัตว์และกางเกงขายาวตามปกติ
ทั้งสองนั่งที่โต๊ะเดียวกัน รับประทานอาหารและพูดคุยกันและคำว่า ‘ค้นหา’ ถูกกล่าวถึงในการสนทนา
ฟลินน์สงสัยว่าพวกเธอกำลังพูดถึงการค้นหาคนระดับสูงของลัทธิเฟืองสังหาร
ไม่รู้ว่าความคืบหน้าของการค้นหาในตอนนี้เป็นอย่างไรและระบุตัวตนของคนระดับสูงของลัทธิเฟืองสังหารหรือไม่
หลังจากจัดการกับมื้อกลางวันแสนอร่อยที่มีสตูเนื้อแกะ อกไก่ผัดกับน้ำสลัด ไส้กรอกกับมันบดและซุปเยื่อขาว ฟลินน์ก็ออกจากร้านอาหาร
อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้กลับไปที่ห้องรับรอง 201 กับไอวี่แต่ตามลินดี้และจูลี่ที่ออกจากร้านอาหารไปก่อนหน้าพวกเขาอย่างรวดเร็ว
“คุณซอร์ค มีอะไรเหรอ?” เมื่อเห็นฟลินน์ที่กำลังตามมา ลินดี้ทักทายและถาม
“รองผู้อำนวยการ ผมต้องการหนังสือลึกลับของวงแหวนที่สามของปืนลึกลับ” ฟลินน์กล่าว
เมื่อรู้ว่าถึงแม้จะบอกไปว่าเขามาถึงวงแหวนที่สามแล้วในตอนนี้ สำนักงานความมั่นคงแห่งราชอาณาจักรก็จะไม่รู้สึกถึงความแตกต่างใด ๆ ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องปกปิดมัน
เขาตัดสินใจรายงานโดยเร็วที่สุดและขอรับหนังสือลึกลับของวงแหวนถัดไปทันที
“หนังสือลึกลับของวงแหวนที่สามของปืนลึกลับ... เป็นไปได้ไหมว่าปืนลึกลับของคุณไปถึงวงแหวนที่สามแล้ว” ก่อนที่ลินดี้จะพูด จูลี่มองฟลินน์ด้วยความประหลาดใจ
ฟลินน์ขอหนังสือลึกลับของวงแหวนที่สาม โดยธรรมชาติความต้องการดังกล่าวหมายความว่าปืนลึกลับของฟลินน์ได้มาถึงวงแหวนที่สามแล้ว
“ใช่ ผมมาถึงวงแหวนที่สามแล้ว” ฟลินน์พยักหน้าและยอมรับ
“คุณเก่งมากพี่สามารถเลื่อนระดับจากวงแหวนที่สองไปสู่วงแหวนที่สามในเวลาไม่ถึงเดือน” ลินดี้กล่าวด้วยความชื่นชมพร้อมรอยยิ้มเล็กน้อยบนใบหน้าของเธอ
แม้ว่าเธอจะรู้ว่าฟลินน์มีพรสวรรค์มากในการใช้ปืนลึกลับ แต่เธอก็ค่อนข้างประหลาดใจที่ได้ยินว่าฟลินน์ได้เลื่อนขั้นจากวงแหวนที่สองไปสู่วงแหวนที่สามในเวลาไม่ถึงเดือน
“รองผู้อำนวยการจะได้ไม่ต้องลำบากใจที่เสนอรางวัลให้คุณเป็นหุ่นคู่ซึ่งวัตถุเล่นแร่แปรธาตุอันล้ำค่า” จูลี่พูดด้วยรอยยิ้ม
“ซึ่งต้องได้รับการยอมรับจากคนทั้งหมด” ฟลินน์รู้ดีถึงคำนั้นและมองจูลี่อย่างค้นหา
“หุ่นคู่ไม่ได้เป็นเพียงวัตถุเล่นแร่แปรธาตุประเภทสองเท่านั้น แต่ยังเป็นหนึ่งในวัตถุเล่นแร่แปรธาตุประเภทสองที่ล้ำค่าที่สุดอีกด้วย ในแง่ของมูลค่ามันเทียบได้กับวัตถุเล่นแร่แปรธาตุประเภทสาม กัปตันทั้งสามต้องพยายามคัดค้านอย่างเต็มที่ในเรื่องนี้” จูลี่มีสีหน้าเย้ยหยัน
ในสำนักงานความมั่นคงแห่งราชอาณาจักร ตำแหน่งสูงสุดคือผู้อำนวยการ ดอร์จี้ ไป๋ และตำแหน่งรองลงมาคือรองผู้อำนวยการลินดี้ ฮาร์โลวิน
ภายใต้รองผู้อำนวยการลินดี้ยังมีกัปตันสามคน ซึ่งแต่ละคนเป็นผู้วิเศษหลักนั่นหมายความว่าเป็นผู้ที่มีความแข็งแกร่งของวงแหวนที่ห้าขึ้นไป
แม้ว่าสถานะของคนทั้งสามจะต่ำกว่ากับรองผู้อำนวยการลินดี้ แต่พวกเขาก็มีคุณสมบัติในการตัดสินใจและคัดค้านข้อเสนอของผู้อำนวยการลินดี้ในระดับหนึ่ง
“ในที่สุดรองเจ้าผู้อำนวยการก็เอาชนะคำคัดค้านของทั้งสามคนได้และเกลี้ยกล่อมให้พวกเขายอมมอบวัตถุเล่นแร่แปรธาตุนี้ให้กับคุณ” เธอพูดพลางนวดตาเธอ
“คุณมาถึงวงแหวนที่สามอย่างรวดเร็วแล้วและตอนนี้พวกเขาทั้งสามก็ไม่มีเหตุผลที่จะคัดค้าน”
ฟลินน์รู้สึกประหลาดใจ เขาไม่คาดคิดว่าจะมีการพลิกผันเช่นนี้ได้รับหุ่นคู่ซึ่งเป็นวัตถุเล่นแร่แปรธาตุประเภทสอง
เมื่อรองผู้อำนวยการมอบหุ่นให้กับเขา เขาไม่ได้พูดถึงมันอีกและคิดว่ามันน่าจะไม่ได้มีค่ามากขนาดนั้น
เมื่อนึกถึงตอนนี้ เขาก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกขอบคุณลินดี้
