ตอนที่ 10 เร็ดฟิลด์ มากับฉัน!

ตอนที่ 10 เร็ดฟิลด์ มากับฉัน!

"ช่างเป็นพลังที่น่ากลัวจริงๆ!"

เสียงดังขึ้นกะทันหัน

ชิริวซึ่งซ่อนตัวอยู่ในความมืดปรากฏตัวขึ้น มองดูหนวดขาวอย่างตกตะลึง

นักโทษในนรกนิรันดร์กาลล้วนเป็นรุ่นที่ดื้อรั้น

แต่ว่าหนวดขาว

กำราบพวกมันได้ในหมัดเดียว!

"ผู้คุม?!"

เมื่อโจสเห็นคนที่ปรากฏตัว สีหน้าของเขาเปลี่ยนไป เขาเข้ามายืนขวางหน้าหนวดขาวทันที เพชรประกายวิบวับก็ลามขึ้นจากแขนของเขา

"หนึ่งในหัวหน้าผู้คุม ชิริวแห่งสายฝน"

หนวดขาวมองหน้าอีกฝ่าย และแรงกดดันอันทรงพลังก็ปะทุออกมาจากร่างของเขา บดขยี้เข้าใส่ราวกับคลื่นที่โหมกระหน่ำ: "เจ้าอยากจะ…เป็นศัตรูกับชายชราไหม!"

บูม!

แรงกดดันอันน่าสะพรึงกลัวโหมกระหน่ำ

ชิริวถูกโจมตีเช่นนี้ เสื้อผ้าบนร่างกายของเขาโบกสะบัด ร่างกายของเขาก็ก้าวถอยหลัง ใบหน้าของเขาเปลี่ยนไปครั้งแล้วครั้งเล่า

ความมั่นใจในตัวเองก่อนหน้านี้หายไปอย่างสิ้นเชิง

เหงื่อเย็นไหลออกมาจากมุมหน้าผากของเขา หอบหายใจหนักขึ้น

แม้ว่าเขาจะรู้ว่าหนวดขาวนั้นแข็งแกร่งมาก

แต่เขาไม่เคยคิดว่าการพึ่งพาฮาคิเพียงอย่างเดียวจะทำให้เขารู้สึกเหมือนอีกฝ่ายอยู่ยงคงกระพัน

เผชิญหน้ากับฮาคิที่น่ากลัว

เขารู้สึกเหมือนเรือลำเล็กในมหาสมุทรกว้างใหญ่

ที่อาจถูกทำลายได้ทุกเมื่อ!!!

"ฉันไม่ได้เป็นศัตรูกับคุณ"

"นอกจากนี้ ฉันเคยถูกกักตัวโดยมาเจลแลนมาก่อน ฉันไม่ใช่หัวหน้าของอิมเพลดาวน์อีกต่อไป ฉันมาที่นี่เพื่อช่วยคุณเท่านั้น!"

ชิริวอดทนต่อความตื่นตระหนกในใจของเขาและรีบพูด

เขารู้ว่าหากเขาไม่พูดอย่างรวดเร็ว เขาอาจถูกโจมตีจริงๆ

หลังจากพูดจบ เขาก็หยิบกุญแจห้องขังที่ได้มาจากผู้คุมและส่งให้โจสทันที

"หืม?"

โจสตกตะลึง

แต่เขาตอบสนองอย่างรวดเร็ว หลังจากได้รับกุญแจเขาก็เปิดห้องขังของจินเบอย่างรวดเร็ว ช่วยจินเบออกมา

"พ่อหนวดขาว!"

จินเบเข้ามาหาหนวดขาวด้วยท่าทางตื่นเต้น

"เป็นยังไงบ้าง"

หนวดขาวก้มหัวลงแล้วถาม

"ฉันไม่เป็นไร เอสถูกพาตัวไปที่มารีนฟอร์ดแล้ว แต่พวกเขาไปได้ไม่นาน หากเราไล่ตามบางทีเราอาจจะตามทัน!"

จินเบพูดอย่างเร่งรีบ

"มันสายเกินไปแล้ว"

หนวดขาวส่ายหน้า

ยี่สิบนาทีไม่นาน แต่ก็ไม่สั้น

และยังมีผู้คุมมาเจลแลนอยู่ข้างนอกด้วย เป็นไปไม่ได้ที่จะติดตามในทันที

เมื่อรู้แบบนี้ เขาไม่ได้ดิ้นรนกับปัญหานี้อีก แต่มองไปที่ชิริวแทน

"เจ้าหนูชิริว เจ้าช่วยชายชราเพื่ออะไร!"

"ฉันต้องการออกจากที่นี่!"

ชิริวเช็ดเหงื่อเย็นจากหน้าผากของเขาและถอนหายใจด้วยความโล่งอกในเวลาเดียวกัน

หนวดขาวกดดันเขามากเกินไป!

มันมากพอให้เขาเข้าใจว่าเขาอาจถูกหนวดขาวสังหาร ตราบใดที่เขาพูดผิดแม้แต่ประโยคเดียว

เมื่อเผชิญกับคำถาม เขาก็ไม่กล้าที่จะปิดบัง!

"ถ้าอยากออกจากที่นี่ ตามชายชราไปที่มารีนฟอร์ด!"

หนวดขาวไม่ปฏิเสธ

เขามาที่นี่เพื่อปลดปล่อยนักโทษทั้งหมดและเสริมสร้างพลังการต่อสู้ของเขา

ชิริวแห่งสายฝนนั้นค่อนข้างแข็งแกร่ง มันสามารถช่วยเขาได้

หลังจากพูดโดยไม่ให้อีกฝ่ายตอบ เขาก็หันศีรษะไปมองเหล่านักโทษ

"พวกแก…ต้องการที่จะออกไป?"

เหล่านักโทษที่ได้ยินต่างก็มองไปยังหนวดขาวด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง

"นรกนิรันดร์กาลจะมีสิบที่ ก่อนที่ชายชราจะจากไป ชายชราจะพาคนสิบคนไปยังมารีนฟอร์ด!"

"ถ้าอยากออกจากกรงขังนี้ มาสู้กันให้ถึงที่สุด!"

หนวดขาวพูดเสียงเข้ม

เมื่อคำพูดนี้ตกลงไป ดวงตาของทุกคนก็เป็นสีแดง

แม้ว่าหลายคนที่นี่จะเป็นศัตรูกับหนวดขาวมาก่อน

แต่เมื่อเผชิญหน้ากับการล่อลวงของเสรีภาพ สิ่งที่เรียกว่าความเกลียดชังก็กลายเป็นเรื่องเล็กน้อย

หลังจากนั้นไม่นาน เสียงกรีดร้องก็ดังไปทั่วนรกนิรันดร์กาล

กลิ่นฉุนของเลือดโชยคละคลุ้งไปทั่ว

ในเวลาเพียงสิบนาที เสียงกรีดร้องก็หยุดลง และนรกนิรันดร์กาลก็กลับสู่ความสงบดั้งเดิม

"โจส เปิดประตู!"

หนวดขาวออกคำสั่ง

"ครับพ่อ!"

โจสตอบเสียงดังเปิดประตูห้องขัง

ในการต่อสู้ตอนนี้ ผู้คนส่วนใหญ่ถูกฆ่าตาย มีเพียงบางคนเท่านั้นที่ยังมีชีวิตอยู่

คนที่มีชีวิตรอดเหล่านี้เป็นคนที่แข็งแกร่งในหมู่ของคนที่แข็งแกร่ง!

ตัวอย่างเช่น ครอกโคไดล์อดีตเจ็ดเทพโจรสลัด, นักล่าพระจันทร์เสี้ยว แคทริน่า ดีวอน, เรือรบยักษ์ ซานจวน วูล์ฟ, ราชาแห่งความชั่วร้าย อาบาโร่ ปิซาร์โร่, นักดื่มจอมพลัง วาสโก้ ช็อต

รวมถึงอดีตเจ็ดเทพโจรสลัดจินเบ และชิริวแห่งสายฝนที่ยอมจำนน

ในเวลาเพียงไม่กี่นาทีหนวดขาวก็มีพลังการต่อสู้ระดับสูง

เพียงแค่โยนคนเหล่านี้เข้าสู่สงคราม

แม้ว่าทุกคนจะปล่อยน้ำและไม่พยายามอย่างเต็มที่ แต่พวกเขาก็ยังสามารถดึงดูดพลังการต่อสู้ระดับสูงของกองทัพเรือได้ สร้างโอกาสให้เขาได้ช่วยเหลือเอส!

"โจส!"

หนวดขาวมองไปรอบๆ และพูด

"ครับพ่อ!"

"เจ้าไปที่นรกเยือกแข็งก่อน นำนักโทษที่ยังมีชีวิตออกไป แล้วไปสมทบกับวิสต้า ชายชราจะไปที่นั่นในภายหลัง"

"ครับพ่อ!"

โจสพยักหน้าหันกลับไป

หลังจากที่ร่างของโจสหายไปอย่างสมบูรณ์ หนวดขาวก็หันกลับมามอง เดินไปที่ห้องขังหนึ่งพร้อมกับง้าวเล่มใหญ่ในมือ

มีศพอยู่ในห้องขังนี้

และตรงกลางมีร่างในชุดสีแดงสดนั่งอยู่

ร่างนั้นยังคงถูกล่ามโซ่ และดูเหมือนว่าเขาไม่ต้องการจากไปพร้อมกับหนวดขาว

"ไม่เจอกันนาน…เร็ดฟิลด์"

หนวดขาวเดินเข้าไป

แพทริค เร็ดฟิลด์!

หนึ่งในราชาแห่งยุคเก่าคนหนึ่ง มีความสามารถก้าวทันโรเจอร์และหนวดขาว!

หลังจากที่โรเจอร์ถูกประหารชีวิต เขาต่อสู้กับจอมพลคอง

หลังจากได้รับชัยชนะ เรี่ยวแรงของเขาก็หมดลง และการ์ปก็ใช้โอกาสนี้จับเขาเข้าคุก ถูกขังไว้ในชั้นที่หกของอิมเพลดาวน์

ตัวละครนี้มาจากเกมภาคพิเศษ เร็ดฟิลด์จะใช้โอกาสนี้หลบหนีจากอิมเพลดาวน์มองหาผลปีศาจบัดโตะบัดโตะ (ผลค้างคาว)

แต่หนวดขาวผู้ซึ่งต้องการพลังต่อสู้ในตอนนี้ ไม่ต้องการให้บุคคลทรงพลังแบบนี้หลบหนีใต้จมูกของเขา

"ไม่คิดว่าจะเจอกันในสถานการณ์แบบนี้…นิวเกต!"

เร็ดฟิลด์ซึ่งแต่งกายด้วยเครื่องแบบสุภาพบุรุษสีแดงสดลืมตาขึ้น แล้วมองดูผู้ที่เป็นทั้งสหายและศัตรูที่เขาไม่ได้เห็นมานานหลายปี

"กู ระ ระ ระ ระ~"

"เป็นเวลานานแล้วที่ไม่มีใครเรียกชื่อฉัน!"

หนวดขาวเงยหน้าขึ้นหัวเราะเสียงดัง ด้ามง้าวกระแทกกับพื้นคุกอย่างแรง: "อิมเพลดาวน์ถูกทำลายโดยฉันแล้ว"

"เร็ดฟิลด์…ไปกับฉันที่มารีนฟอร์ด!"

……………………