บทที่ 140 - ทำให้หม่าเคอได้สติ
ในที่สุดผมก็จะได้นอนชดเชยการเฝ้ายามของเมื่อคืนก่อนอย่างเต็มที่แล้ว หลังจากที่กินข้าวเสร็จเรียบร้อยแล้ว ผมขอให้มู่จืออยู่เป็นเพื่อนกับไห่เย่ว ส่วนตัวเองเป็นคนพาหม่าเคอเข้าไปในห้องพัก หม่าเคอยังคงดูเหม่อลอย หลังจากที่เข้ามาในห้องแล้ว ผมเริ่มจากการทุบเขาอย่างแรงไปครั้งหนึ่งก่อน เขาหันมามองผมอย่างโง่งมห...
