บทที่ 18 ใครก็ตามที่รุกรานตระกูลหยางของข้าๆจะฆ่าอย่างไร้ความปราณี
บทที่ 18 ใครก็ตามที่รุกรานตระกูลหยางของข้าๆจะฆ่าอย่างไร้ความปราณี
“ข้าบอกว่าใครก็ตามที่ละเมิดตระกูลหยางของข้าจะถูกฆ่าอย่างไร้ความปรานี!”
เผชิญหน้ากับการร้องขอความเมตตา หยางหมิงยิ้มอย่างเย็นชา แล้วปล่อยหมัดกระเรียนเหินออกและร่างกายของเขาทั้งหมดดูเหมือนจะเป็นนกกระเรียนที่ร่ายรำโดยการกางปีกออกและกลายเป็นประกายแสงเหินผ่านไป!
ตูม!
ผู้นำตระกูลหม่า, หม่าหรู่หลงถูกโจมตีด้วยพลังหมัด!
"หยางหมิง อย่ากดดันคนอื่นมากเกินไปนัก อูฐผอมๆ ยังตัวใหญ่กว่าม้า เรายอมแพ้แล้ว ถ้าเจ้ายังลงมือต่อไปจะเกิดเรื่องใหญ่แน่!"หลีชิงฮั่วผู้นำตระกูลหลีตะโกนออกมาอย่างดุเดือด ถึงเขาจะหักแขน แต่เขาก็ยังดูดุร้ายและทรงพลัง!
"ผู้นำตระกูลหวัง ในเวลานี้แล้วท่านกำลังรออะไรอยู่? ท่านจะรอจนกว่าเราทุกคนจะตายก่อนค่อยลงมืองั้นหรือ?"
เจียงหรู่ฮัวผู้นำตระกูลเจียงตะโกนไปทางหวังหลิงเฟิงที่ยืนอยู่ด้านข้าง
ปรมาจารย์ทั้งห้า ยกเว้นเจียงหรู่ฮัวมีพื้นฐานการบ่มเพาะกายาศักดิ์สิทธิ์ขั้นที่ 6 ในขณะที่เจียงหรู่ฮัวเป็นผู้เชี่ยวชาญขอบเขตกายาศักดิ์สิทธิ์ขั้นที่ 7 กลับยังไม่ลงมือทำอะไรเลย
ตอนแรกข้าดูถูกหยางหมิง และปล่อยให้ผู้นำทั้งสี่ตระกูลลงมือก็พอแล้ว ถ้าเขาลงมือด้วย เมื่อข่าวแพร่ออกไปเขาจะถูกวิจารณ์ในอนาคต!
ต้องรู้ว่าตระกูลหวัง เป็นตระกูลอันดับหนึ่งนอกเหนือจากสิบตระกูลระดับสูง ตระกูลหวังนั้นเหนือกว่าทั้งตระกูลเจียง ตระกูลหลี และสามตระกูลที่เหลือ!
ตระกูลใหญ่มีพฤติกรรมของตระกูลใหญ่!
แต่ตอนนี้เขาตกตะลึงกับพลังที่น่าสะพรึงกลัวของหยางหมิง ความแข็งแกร่งของหยางหมิงนั้นเหลือเชื่ออย่างถึงที่สุดด้วยวัยแค่นี้!
"หยางหมิง เรื่องนี้จบลงแล้ว เจ้าหยุดได้แล้ว เจ้าได้แสดงพลังมากพอที่จะรักษาตระกูลหยางไว้ได้แล้ว" หวังหลิงเฟิงมองไปที่หยางหมิงด้วยท่าทางเคร่งขรึม
เขาจะต้องมีศักดิ์ศรี ผู้นำตระกูลซุนต่ำกว่าเขาเพียงระดับเดียวเท่านั้น แต่เขาโดนหยางหมิงโจมตีจนตายได้อย่างง่ายดาย แม้แต่เขาก็ไม่สามารถทำเช่นนั้นได้ กล่าวอีกนัยหนึ่ง แม้ว่าเขาจะลงมือ แต่เขาก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหยางหมิงอย่างแน่นอน
ผู้แข็งแกร่งในโลกนี้คือราชา หยางหมิงได้แสดงความแข็งแกร่งอย่างแท้จริง และเขาต้องยอมรับมัน!
"ตระกูลหวังถูกปราบแล้ว และตอนนี้ตระกูลหยางได้ฟื้นคืนชีพขึ้นมาแล้ว!"
“นี่เป็นสิ่งสมควร หยางหมิงได้แสดงความแข็งแกร่งออกมาให้ประจักษ์แล้ว พวกเขาต้องยอมรับมัน!”
เมื่อเห็นสิ่งนี้ ทุกคนก็ถอนหายใจออกมา
"หยางหมิง ควรหยุดเมื่อเจ้าได้รับการยอมรับแล้ว เท่านี้ก็น่าจะเพียงพอแล้ว!"
คนใจดีคนหนึ่งกล่าวขึ้น
ท้ายที่สุด แม้แต่ผู้นำตระกูลหวังก็ยังพูดออกมาเช่นนี้ นอกจากสิบตระกูลระดับสูง เขาคืออันดับแรก!
"ใช่ หยางหมิง เจ้าต้องจักการให้อภัย หากตระกูลหยางต้องการพัฒนาต่อไปในเมืองไทคังในอนาคต พวกเจ้าจำเป็นต้องพึ่งพาซึ่งกันและกัน!"
เมื่อได้ยินเช่นนี้หยางหมิงก็ยิ้มอย่างเย้ยหยันออกมา และแสดงท่าทีของเขาด้วยการกระทำของเขา!
"ตูม!"
เขาเป็นเหมือนมังกรทะยานและพุ่งหาหม่าหรู่หลงผู้นำตระกูลหม่า และฆ่าเขาด้วยหมัด
และสุดท้ายผู้นำตระกูลหม่าก็ตาย!
เมื่อเผชิญกับการร้องขอของปรมาจารย์ทั้งห้าและการโน้มน้าวใจของทุกคน ถึงกระนั้นดวงตาของหยางหมิงเย็นชาราวกับน้ำแข็ง และเต็มไปด้วยความไร้ปราณี!
“เจ้าช่างบังอาจนัก เจ้าต้องการฆ่าพวกเขาทั้งหมดจริงๆ!”
หวังหลิงเฟิงโกรธจัด!
เขาเป็นใคร เขาคืออันดับหนึ่งนอกจากสิบตระกูลระดับสูง และเขาออกมาเพื่อยุติการต่อสู้อย่างสันติ หยางหมิงไม่ลังเลเลยที่จะฆ่าผู้นำตระกูลหม่า นี่เป็นการตบหน้าเขาอย่างชัดเจน!
หยางหมิงไม่ได้ให้ความสนใจเขาเลย เขาเปิดใช้งานหมัดกระเรียนเหิน ร่างของเขาเหินลอยไปเหมือนนกกระเรียน ในพริบตาเขามาอยู่ตรงหน้าของหลีชิงฮั่วผู้นำตระกูลหลี และฟาดเขาด้วยพลังฝ่ามือ!
ทันใดนั้น ผู้นำตระกูลหลีก็ถูกกระแทกบินลอยออกไป ในขณะที่ร่างของเขาก็ระเบิดกลางอากาศ!
ผู้นำตระกูลหลีเสียชีวิตแล้ว!
หลังจากนั้นลมหายใจของหยางหมิงก็บังเกิดเสียงดังสนั่น และเปิดใช้งานวิชาการหายใจวิญญาณเต่า กระแสลมสีขาวปะทุขึ้นจากฝ่ามือของเขาและกระแทกไปที่ร่างของเจียงหรู่ฮัวผู้นำตระกูลเจียง เจียงหรู่ฮัวกรีดร้องและเสียชีวิตทันที!
ผู้นำตระกูลเจียงก็เสียชีวิตแล้ว!
ทันใดนั้น ผู้นำของตระกูลหลี่ ผู้นำของตระกูลหม่า ผู้นำของตระกูลเจียงล้วนเสียชีวิตแล้ว!
ในบรรดาปรมาจารย์ทั้งห้า เหลือเพียงหวังหลิงเฟิง ผู้นำของตระกูลหวังเท่านั้นที่ถูกทิ้งให้อยู่ตามลำพัง!
พลังของหยางหมิงช่างน่ากลัวยิ่งนัก!
"เฮือก!"
ทุกคนสูดหายใจเข้าลึก ๆด้วยหัวใจที่สั่นไหว เมื่อเห็นฉากนี้พวกเขาก็ตกใจอย่างหาที่เปรียบมิได้!
พวกเขาไม่อยากจะเชื่อเลยกับสิ่งที่เห็นตรงหน้า นั่นคือผู้นำของห้าตระกูลใหญ่ ที่สูงส่งในเมืองไท่คังแห่งนี้ พวกเขาเป็นการดำรงอยู่ที่อยู่ยงคงกระพัน แต่ตอนนี้พวกเขากลับถูกหยางหมิงฆ่าตายเหมือนหมู มันน่ากลัวจนยากที่จะรับได้จริงๆ!
