บทที่ 17 ยอมรับความพ่ายแพ้
บทที่ 17 ยอมรับความพ่ายแพ้
"พวกเจ้าไม่ได้พยายามที่จะฆ่าข้าหรอกเหรอ เข้ามาเลย!"
"ดูสิว่าพวกเจ้าจะฆ่าข้าได้ไหม"
“แต่เมื่อเจ้าฆ่าข้าไม่ได้ งั้นข้าก็จะฆ่าพวกเจ้าเอง!”
“ไปลงนรกซะให้หมด!”
เสียงคำรามดังออกมาจากปากของหยางหมิงมันสะท้านสะเทือนโลก และทันใดนั้นรัศมีสิบฟุตก็บังเกิดเสียงคำรามของหยางหมิงดังก้องกังวาล!
หยางหมิงต่อสู้และต่อสู้อย่างกล้าหาญมากขึ้นเรื่อยๆ ในท้ายที่สุดพลังทั้งหมดของเขาก็ระเบิดออกมา และเขาได้ปลดปล่อยพลังของวิชาขั้นสูงสุดอย่างสมบูรณ์!
ปัง ปัง ปัง ปัง!
ผู้นำของทั้งห้าตระกูลใหญ่ถูกส่งปลิวออกไปพร้อมกัน!
เมื่อพวกเขาร่วงกระแทกพื้น ทำให้พื้นแตกกระจายออกไปเป็นวงกว้าง!
“ให้ตายเถอะ เปลวเพลิงวิญญาณ อัคคีผลาญ!”
ซุนเหลียนเฉิง ผู้นำแห่งตระกูลซุนคำรามออกมา จู่ๆ ลมหายใจของเขาก็พุ่งระหว่างโพรงจมูกของเขา ปรากฏลมหายใจสีขาวที่น่าตกใจไหลเข้าและออก ลมหายใจหมุนไปจนสุดขีด และมีนกเพลิงลอยขึ้นเหนือหัวของเขาพร้อมกับพละกำลังของเขาที่เพิ่มขึ้นอย่างทันที ทำให้มือของเขาสั่นไหวเล็กน้อย และร่างกายของเขาก็ผสานเข้ากับวิชาที่เขาฝึกปรากฏเป็นเปลวไฟที่แผดเผาไปทั่วท้องฟ้า!
มันเหมือนหมอกควันที่ปกคลุมไปทั่วเมือง!
วิชาลับของตระกูลซุน เปลวเพลิงวิญญาณ!
ในขณะนี้ มือของเขาก็ถูกผลักออกสุดแรงเกิด!
ตำนานเล่าว่าเทคนิคนี้ถ้าถูกฝึกจนถึงสุดขีด มันสามารถผ่าหินก้อนใหญ่เท่าช้างให้แตกออกอย่างง่ายดาย!
แต่มันไร้ประโยชน์ต่อหน้าหยางหมิง!
ในขณะนี้หยางหมิงเปิดใช้งานวิชาขั้นสูงสุดจนถึงขีดสุดเหมือนกัน มันเปลี่ยนทั้งร่างของเขาให้กลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่อธิบายไม่ได้ และเขาก็ชกหมัดออกไป!
ทันใดนั้น ร่างที่เหมือนเปลวเพลิงของซุนเหลียนเฉิงถูกกระแทกขึ้นไปในอากาศด้วยพลังหมัดของหยางหมิง ไม่เพียงแค่นั้นในขณะที่เขาลอยอยู่ในอากาศ ร่างกายของเขาก็สั่นสะเทือนเหมือนฟ้าร้อง และร่างทั้งร่างก็ระเบิดออกทันที!
ตูม!
ซุนเหลียนเฉิงกระอักเลือดและเศษอวัยวะภายในออกไปไกลสามฟุต และเลือดก็กระเซ็นไปทั่วท้องฟ้า!
"อ๊าก!"
ซุนเหลียนเฉิงกรีดร้องได้เพียงครึ่งเดียว เขาก็ถูกต่อยจนตายในหมัดเดียว!
สุดท้ายเขาก็ถูกสังหาร!
พลังหมัดของหยางหมิงน่ากลัวมาก!
ปรมาจารย์ที่เหลืออีกสี่คนเปลี่ยนสีหน้าด้วยตกใจระคนประหลาดใจ และทุกคนรอบข้างก็เต็มไปด้วยอาการตกตะลึง!
มีความเงียบปกคลุมทั้งท้องฟ้าและพื้นดิน!
"เฮือก!"
หลังจากผ่านไปนาน ทุกคนอดไม่ได้ที่จะสูดหายใจลึกราวกับคนบ้า!
"ให้ตายเถอะ ข้าเห็นอะไรเนี่ย!"
"บ้าไปแล้ว เรื่องบ้าขนาดนี้มันเกิดขึ้นได้อย่างไร!"
“เขาทำได้อย่างไร โอ้พระเจ้า!”
ทุกคนบ้าคลั่งและเริ่มสาบแช่งออก!
"กลายเป็นว่าสิ่งที่หยางหมิงพูดเป็นความจริง ปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ทั้งห้าไม่ได้อยู่ในสายตาของเขา พวกเขาเป็นเหมือนมดปลวกสำหรับเขา!"
“โหดร้ายเกินไปแล้ว เขาเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในเมืองไท่คัง!”
“ผู้นำทั้งห้าตระกูล หรือแม้แต่สิบตระกูลระดับสูง พวกเขาทั้งหมดคือขยะ!”
“ใครจะกล้าต่อสู้กับเขากัน!”
ในเวลานี้สมาชิกทุกคนในตระกูลซุนราวกับว่าบิดามารดาของพวกเขาเสียชีวิต เมื่อเห็นผู้นำตระกูลถูกสังหารด้วยหมัดเพียงหมัดเดียว!
“สิ่งนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร ผู้เฒ่าที่ฝึกฝนพลังศักดิ์สิทธิ์ เขาจะถูกฆ่าตายด้วยหมัดเดียวได้อย่างไร!”
“ท่านผู้นำ ท่านตายไม่ได้!”
"หยางหมิงได้รับการเผชิญกับอะไรมา? จู่ๆ เขาก็มีพลังที่น่าสะพรึงกลัวเช่นนี้ได้ พลังนี้ช่างแข็งแกร่งมาก โอ้พระเจ้า!"
"สวรรค์ทำลายตระกูลซุนของข้า!"
และปรมาจารย์ที่เหลืออีกสี่คนก็หายใจไม่ออก!
พลังที่หยางหมิงแสดงให้เห็นในขณะนี้นั้นเป็นการสังหารอย่างสมบูรณ์แบบ แม้ว่าพวกเขาจะมั่นใจในพลังของตัวเอง แต่วิญญาณของพวกเขาก็จมอยู่กับฉากนองเลือดนี้อย่างสั่นสะท้าน!
"หยางหมิง ตระกูลเจียงของข้ายอมจำนน จากนี้ไปข้าจะไม่เข้ามายุ่งเกี่ยวกับตระกูลหยางของเจ้า และข้ายินดีที่จะชดเชยให้เจ้าด้วยเหรียญทองหลายล้านเหรียญ!" ผู้นำตระกูลเจียงกล่าวอย่างรวดเร็ว
"ตระกูลหลีของข้าก็เหมือนกับตระกูลเจียง และข้าไม่กล้าที่จะมีความคิดสกปรกกับตระกูลหยางอีกต่อไป!"หลีชิงฮัวผู้นำตระกูลหลีกล่าวอย่างเร่งรีบ
ในขณะนี้ พวกเขาไม่กล้าหยิ่งผยองต่อหยางหมิงอีกต่อไป และพวกเขายอมแพ้อย่างสิ้นเชิง
"ตระกูลเถียนของข้าก็ยอมรับความพ่ายแพ้เช่นกัน!" ผู้นำตระกูลเถียนก็อดไม่ได้ที่จะกล่าวอย่างรวดเร็ว
