ตอนที่ 34

รองหัวหน้าสมาคมได้สติฟื้นขึ้นมา เขาก็สะดุ้งพรวด พร้อมทำท่าทางกวาดไม้กวาดมือไปรอบข้าง สภาพเหมือนคนที่พึ่งผ่านการฝันร้ายมาหมาดๆ

" อะแฮ่ม รองหัวหน้าสมาคม ท่านตื่นแล้ว ท่านยังจำเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้หรือไม่ ? "

" ข้าหมดสติ ? เจ้าหนูนั่นอยู่ไหน "

รองหัวหน้าสมาคมถูกถามเรื่องความทรงจำ เขาจึงนึกถึงเหตุการณ์ที่เขาพ่ายแพ้ได้ในทันที เขาจึงหันไปรอบข้างและพบอเล็กซ์นั่งจิบเครื่องดื่มอยู่ด้วยท่าทางสบายๆ

" เจ้าหนู เจ้าใช้วิธีการปีศาจบ้าอะไรกัน ? หรือเจ้ามีคลาสนักเวทย์ด้วยหรือ ? "

" เวทย์อะไรกัน มันเป็นเพียงทักษะพิเศษของคลาส นักดำน้ำ มันจะใช้ได้วันละหนึ่งครั้ง "

" โอ้ มีความทักษะพิเศษแบบนั้นด้วยหรือ ? "

ทั้งผู้จัดการและรองหัวหน้าสมาคมก็ประหลาดใจ ซึ่งผู้จัดการไม่เข้าใจเรื่องราวทั้งหมด เพียงแต่รู้ว่าสิ่งที่ทำให้รองหัวหน้าสมาคมหมดสติได้ มันจะต้องไม่ธรรมดาแน่นอน

ตามจริง ผู้จัดการกำลังจะไปตามคนอื่นมาช่วยตรวจสอบแล้ว ในตอนที่พวกเขากำลังต่อสู้กันใต้น้ำเป็นระยะเวลานานเกินไป

แต่จู่ๆในตอนนั้น อเล็กซ์ก็แบกร่างของรองหัวหน้าสมาคมขึ้นมา ซึ่งทำให้ผู้จัดการช็อคกับภาพที่เห็นตรงหน้ามาก

ต่อให้มีความสามารถแค่ไหน แต่รองหัวหน้าสมาคมก็เป็นยอดฝีมือในการต่อสู้ใต้น้ำที่สุดยอดจริงๆ

เป็นตัวตนที่สามารถติด 1 ใน 3 ของเมืองแหล่งนี้ได้เลย แม้จะเป็นคนที่แข็งแกร่งสุดในเมือง ก็ไม่ใช่ว่าจะสามารถต่อสู้ใต้น้ำกับรองหัวหน้าสมาคมได้

เพราะในแต่ละคลาสก็มีความสามารถแตกต่างกัน ตามความสามารถเฉพาะตัวที่โดดเด่นของแต่ละคลาส

ด้วยสิ่งนี้มันก็อาจจะหมายความว่า อเล็กซ์มีความสามารถมากกว่า รองหัวหน้าสมาคม นักตกปลา คนปัจจุบัน ?

แต่ในความเป็นจริงมันก็ไม่ใช่เช่นนั้นหรอก หากรองหัวหน้าสมาคมใช้อาวุธขึ้นมาจริงๆ

อเล็กซ์คงมีรูขนาดใหญ่บนร่างกายแล้ว พร้อมนอนทอดกายเป็นศพใต้น้ำไปแล้ว

รองหัวหน้าสมาคมนั้นโยนความได้เปรียบของตัวเองทิ้งไป และอีกส่วนหนึ่งก็คือ รองหัวหน้าสมาคมก็ไม่ค่อยได้เอาจริงซักเท่าไหร่

" ฮ่าๆๆๆ ยอดเยี่ยมมาก สมาคมของเราได้เพชรเม็ดงามมาแล้ว แม้แต่คนของสมาคมนักตกปลาเมืองหลวง ยังไม่มีใครมีความสามารถแบบนี้เลย… "

" …. งั้นต่อไป เราไปเตรียมตัวประสานงาน เราจะบุกวังใต้ทะเลสาปของพวกเบฟอกอย่างเร่งด่วน เจ้าหนูคนนี้ พร้อมแล้วแน่นอน ข้าเอาหัวของตัวเองรับประกัน "

รองหัวหน้าสมาคมดูกระตือรือร้นมาก ด้วยความสามารถที่อเล็กซ์แสดงออกมา รวมถึงการดำน้ำหายไปเป็นชั่วโมงครึ่ง แล้วสามารถกลับมาได้ แค่นี้ก็บรรลุความต้องการแล้ว

ปัญหาใหญ่ของวัง เบฟอก คือราชินีของพวกมันอยู่ลึกเกินไป แม้จะเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในเมือง ก็บุกเข้าไปไม่ถึงราชินีของพวกมัน และพวกรังที่มีไข่ของพวกมันจำนวนมาก

" แต่ผมก็ยังไม่รู้เลยว่า วังของมันใหญ่ขนาดไหน และพวกของมันมีเยอะขนาดไหน "

อเล็กซ์สงสัยถึงรายละเอียดปลีกย่อย ได้ยินว่ามันเป็นพื้นที่สีเหลือง ซึ่งตามจริงมันไม่ได้อันตรายถึงขั้นให้ทั้งเมืองเคลื่อนไหว

แต่ถ้าเป็นกรณีพิเศษ อย่างพวกเบฟอกที่มีกำลังรบมหาศาล อาจจะมีการผสานงาน สมาคมนักผจญภัย ทหารรับจ้าง หรือหน่วยทหารเมือง อาจจะเลยเถิด ถึงขั้นมีกองทัพเรือมาเอี่ยวด้วย เพราะมันถือว่าเป็นภารกิจยึดพื้นที่สำคัญ

หลังจากนั้น รองหัวหน้าสมาคมก็เป็นคนอาสา เล่าถึงรายละเอียดทะเลสาปแห่งนั้น ให้อเล็กซ์ฟังด้วยตัวเอง

ตามจริงในทะเลสาป เจ้าพวกเบฟอกเป็นใหญ่แทบทั้งหมด แถมจะมีพวกครึ่งบกครึ่งน้ำอย่างพวก ลิซาร์ดแมน สายพันธุ์จรเข้ ที่แสนร้ายกาจรวมอยู่ด้วย

ในฐานะมนุษย์ ถ้าสู้กันบนบก พวกมันไม่สามารถสู้พวกเขาได้อยู่แล้ว แต่ถ้าเราจะบุกวังใต้ทะเลสาป เพื่อยึดทะเลสาปแห่งนั้น

ก็อาจจะต้องนำกำลังพลไปมากกว่าปกติ เพื่อป้องกันการเสียหายที่จะได้รับ

" แน่นอน แม้จะต้องมีค่าใช้จ่ายเงินเป็นจำนวนมาก แต่ถ้าพวกเราได้ทะเลสาปแห่งนั้นมาครอบครอง ทรัพยากรในเขตแผนที่สีเหลือง จะทำให้เราร่ำรวยมหาศาล แถมทะเลสาปนั้นเชื่อมต่อกับอีก 2 เมืองใหญ่ ถ้าไม่มีเจ้าพวกเบฟอก การเดินทางของพวกพ่อค้าจะราบรื่นขึ้นมาก…. "

" …. ทางอาณาจักร โกลด์ไลอ้อน ก็อาจจะมอบรางวัลให้พวกเราด้วย ในฐานะผู้บุกเบิกดินแดนใหม่ "

แม้อาณาจักรจะยิ่งใหญ่และครอบครองพื้นที่มหาศาล บนหน้ากระดาษแผนที่

แต่พื้นที่ ที่สามารถนำมาใช้งานและสร้างเมืองได้ มีอยู่เพียงเล็กน้อย

แถมยังมีทรัพยากรในพื้นที่สีเหลืองจำนวนมาก ที่ไม่สามารถยึดเอามาทำธุจกรรมได้ เพราะพวกเจ้าถิ่นตามธรรมชาติ

วังเบฟอก ก็ถือเป็นปัญหาที่ไม่มีใครสามารถจัดการได้ แม้จะติดต่อผู้แข็งแกร่งมาจากเมืองหลวงก็ตาม

แถมถ้าให้คนทางนั้นช่วยเหลือ รางวัลในแผนที่ก็จะถูกพวกนั้นสัมปทานไปจำนวนมาก

หากเมือง เรดโรสัน สามารถยึดมาได้ด้วยตัวเอง พวกเขาก็จะได้รับรางวัลทั้งหมด

ประวัติของอาณาจักร โกลด์ไลอ้อน ยาวนานเกิน 200 ปี แต่ถ้าเทียบกับประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติ พวกเขาถือว่ายังใหม่มาก พื้นที่แถบนี้ก็พึ่งถูกบุกเบิกและสร้างเมืองขึ้นมา ดังนั้นจึงมีพื้นที่ให้ออกสำรวจอีกมาก

" ดูเหมือนจะเป็นศึกใหญ่เลย งั้นเราจะใช้เวลาเตรียมการประมาณนานเท่าไหร่ ? "

" ซัก 5 วัน… พวกเราเคยมีการพูดถึงเรื่องนี้กันอยู่ตลอด เมื่อได้เจ้ามา ทุกสิ่งก็พร้อม เราจะทุ่มเงินจำนวนมากให้กับงานนี้ "

" งั้นผมจะไปฝึกฝนรอให้ถึงวันนั้น "

" ได้ เรื่องผสานงานเราจัดการเอง เจ้าก็ดูแลตัวเองให้ดีก็พอ "

อเล็กซ์ที่ได้ฟัง เขาก็พูดคุยกับอีกฝ่ายอีกเล็กน้อย และเขาก็ขอตัวแยกออกมาจากสมาคม นักตกปลา

แต่เมื่ออเล็กซ์กำลังเดินออกมาถึงด้านหน้าสมาคมนักตกปลา แรงกดดันมหาศาลก็ปรากฏขึ้นและตรงดิ่งเข้ามาใส่อเล็กซ์ทันที

กลุ่มนักรบหน้าตาเหี้ยมโหด เดินตรงมาหาอเล็กซ์จำนวนมาก ทางด้านผู้ที่นำขบวนมา มีออร่าที่ดุดัน พร้อมจิตสังหารอันแรงกล้า

" แก !!! "

อีกฝ่ายพุ่งเข้ามาราวกับจะกลืนกินอเล็กซ์ทั้งเป็น ซึ่งการแสดงออกเช่นนี้ สามารถทำให้คนจำนวนมากกลัวจนหัวหด

แต่อเล็กซ์เพียงยืนนิ่งอยู่กับที่ แม้ท่ามกลางแรงกดดันราวกับพายุ แต่อเล็กซ์รู้สึกว่ามันเป็นเพียงสายลมอ่อนๆเท่านั้น

" ดีมาก !! แกนี้อวดดีจริงๆ แกคงคิดว่าข้าไม่กล้าโจมตีแกในเมืองสินะ "

เมื่อเห็นอเล็กซ์ไม่ได้เกรงกลัวต่อแรงกดดันเลย ทำให้ชายวัยกลางในชุดนักรบรู้สึกเสียหน้า พร้อมแปรเปลี่ยนเป็นความโกรธอันท่วมท้น

กล้ามเนื้อเริ่มพองพร้อมเส้นเลือดกระจายทั่วตัว และก็ได้ใช้ออกด้วยทักษะพุ่งชน ของคลาสนักรบ

แต่แตกต่างจาก เพอกิ้น อย่างสิ้นเชิง ทั้งความเร็วและพละกำลัง

อเล็กซ์ก็ไม่คิดว่าอีกฝ่ายเสียสติขนาดนี้ แต่เขาก็ไม่มีทักษะในการหลบหลีกมากนัก

จึงต้องใช้ทักษะ หมุนตัวถีบ ( กระเด็น ) เพราะถึงยังไงการป้องกันที่ดีที่สุดก็คือการโจมตี

แต่เมื่อเขาหมุนตัวถีบอีกฝ่ายเต็มแรง แต่แรงกระเด็นทั้งหมด กลับถูกสะท้อนและส่งให้อเล็กซ์ปลิวไปด้านหลังอย่างแรง

ทั้งพละกำลังและความทนทาน รวมถึงชุดเกราะหนักของอีกฝ่าย ทำให้อเล็กซ์ต้านทานไม่ได้เลย

แต่เขาก็ลอยและม้วนตัวกลางอากาศ สามารถรักษาสมดุลและลงถึงพื้นได้อย่างสวยงาม

ชายในชุดเกราะหนัก ก็ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะทนทานขนาดนี้ ไม่สิ ต้องเรียกว่าการตอบสนองและเทคนิคมากกว่า

แต่ก่อนที่พวกหัวหน้าทหาร กองรักษาการณ์เมืองจะมา เขาอยากจะโจมตีให้เจ้าเด็กนี้บาดเจ็บหนักซะหน่อย

เพื่อชดใช้ให้กับนายน้อย เพอกิ้น ที่นอนบาดเจ็บสาหัสอยู่

เขาเป็นครูฝึกของนายน้อย เพอกิ้น และไม่เกรงกลัวกฏเมือง เพื่อกำจัดศัตรูของนายน้อย

อเล็กซ์รู้สึกถึงแรงกดดันอีกครั้ง ในคราวนี้อีกฝ่ายชักดาบข้างเอวออกมา เตรียมใช้ทักษะพุ่งชน พร้อมดาบทันที

อเล็กซ์ถึงกับต้องตั้งกระบวนท่าแบบเต็มรูปแบบ ข้อมือรวมถึงข้อต่อในร่างกายทั้งหมดถูกบิด เพื่อให้พร้อมรับมือการโจมตีทุกชนิด

เพราะหลักการที่อเล็กซ์บรรลุในการป้องกันตัว คือการใช้ประโยชน์จากข้อต่อทั้งหมด เพื่อสลายพลังจากศัตรู

ในบางครั้งการโจมตีรวมถึงการป้องกันไม่ได้มาจากพละกำลังและความทนทานเป็นหลัก

แต่มันมาจากความหยืดหยุ่นของร่างกายต่างหาก

ในช่วงเวลาที่อเล็กซ์เตรียมปะทะ จู่ๆก็มีเส้นแสงสีเงินพุ่งแทรกตรงกลางระหว่างพวกเขา

" ตู้มมม !!! "

หอกสีเงินปักพื้นอย่างแรง จนถนนในบริเวณนั้นแตกละเอียด แสดงให้เห็นเลยว่า ทั้งพละกำลังคนปา รวมถึงหอกเล่มนี้ทรงอานุภาพแค่ไหน

อเล็กซ์หันไปมอง ก็พบว่าคนที่ปาหอกมาเป็นชายร่างยักษ์ หรือก็คือ รองหัวหน้าสมาคม นักตกปลา ที่เขาพึ่งแยกทางกันเมื่อซักครู่

" แกเป็นใคร ? นักรบสวะจากที่ไหน กล้าโจมตีคนของสมาคมนักตกปลา หน้าสมาคมแบบนี้ !!!!! "

เสียงคำรามดุจราชสีห์ดังไปทั่วบริเวณ ส่งผลให้ใบไม้และก้อนหินสั่นสะเทือนจนเกิดเป็นภาพสุดน่าเกรงขาม

" รองหัวหน้าสมาคม เอมิล ? "

นักรบที่เตรียมชนกับอเล็กซ์ก็ชะงัก แรงกดดันที่เขาได้รับทำให้เขารู้ว่าตัวเองห่างชั้นจากอีกฝ่ายอยู่หลายขั้น

' เกิดอะไรขึ้น แค่สมาชิกนักตกปลาธรรมดา ทำไมให้เจ้ายักษ์นี้ปรากฏตัวมาได้ '

เพียงชั่วพริบตาต่อมา เอมิลก็มาปรากฏด้านหน้าอเล็กซ์ เขาใช้สายตาสำรวจเล็กน้อย และพบว่าอเล็กซ์ยังอยู่ดี

เขาจึงหยิบหอกขึ้นมา พร้อมยื่นชี้ไปยังนักรบอีกฝ่าย ด้วยท่าทางเสมือนยักษ์มาร เพราะด้วยขนาดตัวและกล้ามเนื้อ จะมองเป็นเช่นนั้นก็ไม่แปลก

ซึ่งในเวลานี้ นักรบที่ติดตามมาด้วยในตอนแรก ก็เริ่มมาจับกลุ่มกัน รวมตัวจนกลายเป็นกองกำลังนักรบ

" พวกแกกล้ามากนะ ที่คิดจะทำร้ายสมาชิกคนสำคัญของสมาคมนักตกปลา แกคิดว่าพวกเรากระจอกนักหรือไง ? "

ด้วยเสียงคำรามดุจฟ้าลั่น ทำให้ผู้คนโดยรอบเริ่มมามุงดู พวกนักตกปลาระดับสูง ก็เริ่มเข้ามาพร้อมสืบเรื่องราวจากปากต่อปาก

ทำให้รู้ว่า รองหัวหน้าสมาคม เอมิล กำลังลุกขึ้นปกป้องสมาชิกหนุ่มคนหนึ่งจากพวกทหารรับจ้าง

แถมเมื่อฟังคำล่าสุดของเอมิล ทำให้พวกสมาชิกสมาคมนักตกปลาก็เดือดพล่าน

พร้อมรวมใจกันปลดปล่อยแรงกดดันมหาศาลออกมา

" หยุดดดดด !!! พวกเจ้ามุงอะไรกัน ถอยไป "

เสียงปรากฏขึ้นจากอีกฝาก พร้อมมีเหล่าทหารกลุ่มหนึ่งมาถึงที่เกิดเหตุการณ์อย่างรวดเร็ว

สถานการณ์เริ่มกลายเป็นเรื่องใหญ่ จนมีผู้คนกระจายข่าวไปโดยรอบ และมีพวกอยากรู้อยากเห็นมามุงดูว่าเรื่องราวจะจบเช่นไร

" รองหัวหน้าสมาคม เอมิล เกิดอะไรขึ้นที่นี้ ? "

" หัวหน้าทหาร อลัน ไอพวกทหารรับจ้างเหม็นพวกนี้ มันกล้าโจมตีสมาชิกระดับเงินของสมาคมนักตกปลา แถมเป็นสมาชิกคนสำคัญมากๆของเมืองเราในอนาคตด้วย "

หัวหน้าทหารอลันเห็นอเล็กซ์ก็ประหลาดใจ เมื่อได้ยินคำประกาศของ เอมิลอีก

เขาจึงสับสนจนจับต้นชนปลายไม่ถูก แต่ก่อนอื่น เขาต้องสยบความวุ่นวายที่เกิดขึ้นก่อน

ส่วนพวกทหารรับจ้างก็ตกใจ สมาชิกระดับเงิน ? นั้นหมายถึงสมาชิกคนสำคัญของสมาคม ?

แถมในฐานะสมาชิกระดับเงิน จะได้รับการจัดเป็นบุคคลที่ถูกคุ้มครองโดยเมือง ถือเป็นบุคคลที่ห้ามแตะต้องอย่างเปิดเผยโดยเด็ดขาด

เพราะถ้าทำเช่นนั้นแล้วหล่ะก็ นั่นเท่ากับเป็นการท้าทายเจ้าเมืองและเสนาธิการของกองทัพเมืองโดยตรง

ซึ่งมันเป็นนโยบายฯคุ้มครองผู้มีความสามารถอันเป็นประโยชน์ต่อเมืองและอาณาจักร

" ไม่ๆๆ พวกเราไม่ทราบว่าเจ้าเด็กนี้เป็นสมาชิกระดับเงิน แล้วเกิดอะไรขึ้น ? เด็กแบบนี้จะเป็นสมาชิกระดับเงินได้ยังไง หรือเกิดการใช้เส้นสายเกิดขึ้น สมาคมนักตกปลา ทำการทุจร… "

นักรบที่ก่อเรื่องยังกล่าวแก้ความไม่ทันเสร็จ ก็ถูกเอมิลคำรามสวนกลับมาทันที

" บัดซบ สมาคมของเราไม่มีเรื่องทุเรศแบบนั้น พอดีเลย งั้นเราจะไปคุยกับท่านเจ้าเมืองด้วยกันเรื่องนี้ !!!! "

นักรบที่ก่อเหตุเริ่มเหงื่อตก เรื่องราวไปถึงเจ้าเมืองได้ยังไง ?

เขาเป็นเพียงลูกน้องคนสนิทของหัวหน้าทหารรับจ้าง เขี้ยวหมาป่า

แต่ถึงยังไงก็คือลูกน้อง หากนำปัญหากลับไป หัวหน้าที่โหดเหี้ยมคงไม่ปล่อยเขาเอาไว้แน่

" เจ้าหนู เจ้าไปพักซะ ข้าจะไปคุยกับเจ้าเมืองเรื่องนี้เอง เจ้ามีความสำคัญในภารกิจหลัก เจ้าพวกนี้โดนขยี้เละแน่ ที่มาหาเรื่องเจ้า "

อเล็กซ์โดนกันให้อยู่ด้านหลัง ส่วนเอมิลก็ไปอธิบายบางอย่างให้หัวหน้าทหาร อลัน

เสร็จแล้วพวกเขาก็พาเจ้าพวกทหารรับจ้างทั้งหมด ไปยังเขตปราสาทเจ้าเมือง

' ไม่คิดว่าพวกทหารรับจ้างนั่นจะกล้าบ้าบิ่นขนาดนี้ เกิดเป็นเรื่องแบบนี้ก็อาจจะดี เรื่องราวต่างๆจะได้ดำเนินเร็วขึ้น '

ตามจริงอเล็กซ์ไม่ได้ซีเรียสที่จะเผชิญหน้ากับเจ้าพวกเมื่อกี้นี้ซักเท่าไหร่

เพราะถ้าเขาสู้ไม่ได้ ด้วยความสามารถ ตัวเบา เขาสามารถเคลื่อนไหวได้ราวกับเหาะ

การที่จะหลบหนีพวกนักรบที่แสนเชื่องช้า มันแสนจะง่ายดาย

ก่อนหน้าเขาตั้งท่าเตรียมสู้เพราะต้องการลองต่อสู้ดู แต่ไม่คิดว่ามันจะจบ ด้วยการเป็นเรื่องใหญ่เช่นนี้

' ชั่งเรื่องนั้นเถอะ เราไปหาทางใช้เงินหลายร้อยเหรียญทองดีกว่า '

ในเมื่อไม่มีพวกศัตรูให้สู้แล้ว เขาจึงเดินทางไปยังเขตการค้าที่รุ่งเรือง

' ยาล้มเหลวเราหมดแล้ว แม้ยาพวกนั้นมันให้ผลเราน้อยมากแล้วในเวลานี้ แต่เราเอาให้เจ้าเฟลกินได้เรื่อยๆ '

ยาล้มเหลว ถึงยังไงมันก็มีระดับอยู่เช่นกัน เพราะพวกวัตถุดิบที่นำมาปรุงยาก็แตกต่างกัน

พวกยาล้มเหลวถูกๆ แถบจะไม่มีผลให้อเล็กซ์นำไปฝึกค่าต้านทานพิษหรือสถานะด้านลบได้แล้ว

แต่ถ้านำไปให้เจ้าเฟล และให้มันพัฒนายาล้มเหลวในตัวให้ร้ายแรงขึ้น

นั่นตั้งหากจึงจะเป็นยาอายุวัฒนะให้กับอเล็กซ์

เพียงแค่เขากินไปหนึ่งครั้ง ก็แทบจะทำให้ปางตายในทันที ดังนั้นยังมีหนทางให้พัฒนาตัวเองด้วยเจ้าเฟลอีกมาก ให้มันกลายเป็นอภิมหา สไลม์แห่งความล้มเหลวที่แท้จริง !!!!

' ฮ่าๆๆๆๆๆ '