บทที่ 391 เพื่อเห็นแก่อาจารย์ชิงหลัน ข้าต้องบ่มเพาะอย่างหนัก!
เมืองเจียงเจ๋อ ทั้งสามกำลังเดินไปตามท้องถนน เซินหนิงขี่คอหลี่หราน มือเล็กๆของนางจับไหล่เขาและมองไปรอบๆอย่างอยากรู้อยากเห็น เขาจับฉู่หลิงฉวนด้วยมือซ้ายและอวี้ชิงหลันด้วยมือขวา สีหน้าสงบนิ่ง แต่ฉู่หลิงฉวนนั้นไม่เป็นธรรมชาติ ระหว่างทางนางก้มหัวลง ใบหน้าสวยแดงระเรื่อและไม่สามารถเงยหัวขึ้นได้ แต่นางไม่ได...
