ตอนที่ 21-13 ลงทัณฑ์
ภายในมิติว่างเปล่าที่กว้างใหญ่ไพศาล
แสงหลากสีสองสายพุ่งตรงผ่านมิติว่างไปที่ร่างสีฟ้า!
“ปู่เบรุต ท่านบลูไฟร์” ลินลี่ย์หัวเราะขณะมองดูทั้งสอง
“เจ้ารู้สึกเป็นยังไงบ้างหลังจากหลอมรวมประกายมหาเทพ?” เบรุตส่งสำนึกเทพถามเร่งด่วน บลูไฟร์ที่อยู่ใกล้ถามด้วยความกังวลเช่นกัน “เจ้ามีพลังเพิ่มขึ้นอีกเท่าใด?”
เป้าหมายของภารกิจนี้เพื่อทำให้ลินลี่ย์แข็งแกร่งพอเอาชนะประมุขมหาเทพแห่งแสง!
“ข้ารู้สึกยอดเยี่ยม!” ลินลี่ย์มีรอยยิ้มบนใบหน้า “หลังจากหลอมรวมประกายมหาเทพชิ้นที่สาม พลังปณิธานของข้าแข็งแกร่งเพิ่มขึ้นอีกครั้ง หลังจากหลอมรวมพลังมหาเทพสามรูปแบบพลังมหาเทพหลอมรวมของข้ามากกว่าพลังมหาเทพธรรมดาร้อยเท่า และพลังปณิธานกับพลังเทพหลอมรวมอย่างเดียวข้ามีพลังเหนือกว่าประมุขมหาเทพธรรมดาถึงสิบเท่า!”
ความจริงวิญญาณกลายสภาพสี่สายธาตุของลินลี่ย์จะรับมอบปณิธานมาส่วนหนึ่งเทียบกับมหาเทพน้อยธรรมดา ลินลี่ย์หลอมรวมประกายมหาเทพมากกว่าสองชนิด ดังนั้นเมื่อได้พลังปณิธานเพิ่มมาอีกสองส่วน ลินลี่ย์ที่หลอมรวมพลังทั้งหมดจะได้รับพลังปณิธานเพิ่มจากทั้งสามทาง
มหาเทพน้อยเป็นมหาเทพกลาง มหาเทพกลางเป็นมหาเทพชั้นสูง กล่าวโดยทั่วไปความแตกต่างระหว่างแต่ละระดับพลังจะมากถึงร้อยเท่าซึ่งเทียบเท่าพลังปณิธานสองส่วน
แต่สำหรับลินลี่ย์พลังมหาเทพหลอมรวมของเขาทำให้เขาแข็งแกร่งขึ้นร้อยเท่า!
ดังนั้น...
ไม่ต้องพูดถึงเคล็ดลึกลับ พลังของปณิธานและพลังของร่างกายของเขาจะทำให้ลินลี่ย์แข็งแกร่งกว่าประมุขมหาเทพทั่วไปถึงสิบเท่า!
“ประมุขมหาเทพของสี่วิถีมีพารากอนรวมอยู่ในพวกเขา และสมบัติจอมเทพของพวกเขาก็เหมาะกับนิสัยของพวกเขา ข้าไม่มั่นใจว่าจะสามารถเอาชนะพวกเขาได้ แต่ข้าอย่างน้อยมั่นใจว่าสามารถรอดชีวิตได้เมื่ออยู่ต่อหน้าพวกเขา!” ลินลี่ย์ส่งสำนึกเทพตอบกลับ “สำหรับการจัดการกับประมุขมหาเทพแห่งแสงออกุสตา ฮึ..สมบัติจอมเทพของเขาไม่เหมาะกับธาตุของเขา ข้ามั่นใจว่าสามารถฆ่าเขาได้”
จอมเทพแบ่งออกเป็นสี่วิถีเท่านั้น
สมบัติจอมเทพแบ่งออกเป็นสี่รูปแบบเช่นกัน แต่แน่นอนทั้งลินลี่ย์ทั้งออกุสตาเข้ากันกับสมบัติจอมเทพได้ไม่เต็มที่นัก
“ฮ่าฮ่า...” เบรุตและบลูไฟร์มองหน้ากันเองจากนั้นอดหัวเราะไม่ได้
พวกเขาหัวเราะอย่างมีความสุขและตื่นเต้น!
“เกือบสองหมื่นปีแล้ว!” เบรุตตื่นเต้นมาก เขาไม่สามารถควบคุมตนเองได้ “เกือบสองหมื่นปีนับตั้งแต่ข้ากลายเป็นมหาเทพ ตลอดเวลาที่ผ่านมานี้ข้าเป็นเต่าหดหัวอยู่ในกระดองพิภพยูลาน ฮ่าฮ่า...ในที่สุด ข้าจะได้ออกไปได้อย่างอิสระเสียที”
“ไม่จำเป็นต้องกลัวออกกุสตาต่อไปอีกแล้ว” บลูไฟร์ถอนหายใจยาว
“ออกุสตา!” ลินลี่ย์มีแววอำมหิตแฝงอยู่ในใจ
ประมุขมหาเทพแห่งแสงออกุสตาต้องถูกฆ่าแน่! ความตายของออกุสตาจะทำให้ไม่มีอะไรหยุดลินลี่ย์จากการช่วยมารดาของเขา เขาเชื่อว่ามหาเทพแห่งแสงคนอื่นคงไม่กล้าขวางทางลินลี่ย์
ขณะที่สามมหาเทพของยูลานกำลังฉลองกันอย่างมีความสุข ดิยาประมุขมหาเทพมีสีหน้าบึ้งตึงมาแต่ไกลกำลังบินเข้ามาด้วยความเร็วสูง ดิยามีผมยาวสีทองสยาย ผมยาวสยายของเขาเปล่งรัศมีแสงสีเขียวเลือนรางและตาของเขาดุร้ายเหมือนตาเหยี่ยว
ที่สำคัญร่างจริงของเขาเป็นอสูรศักดิ์สิทธิ์เหยี่ยวทองปีกหยก
“บังอาจเกินไปแล้ว!” ดิยาโกรธจัด “ข้าตะโกนบอกเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่าให้หยุด แต่ลินลี่ย์ผู้นี้บังอาจฝ่าฝืนฆ่าเทเรเซียจริงๆ!”
“นอกจากนี้ อาวุธที่เขาใช้นั่น...”
ประกายแสงเข้มฉายวูบอยู่ในดวงตาสีทองของดิยา
สำนึกเทพของดิยามีระยะกว้างไกล เป็นธรรมดาที่เขาพบเจอกระบี่จอมเทพแห่งชีวิตของลินลี่ย์ “นั่นคือสมบัติจอมเทพ! และมีคุณสมบัติทางชีวิตไม่มีความเป็นไปได้อย่างอื่น ภารกิจจอมเทพครั้งที่เจ็ดได้ออกมาตั้งแต่สร้างจักรวาล..เขาทำได้สำเร็จแล้ว! สมบัติจอมเทพตกอยู่ในมือของเขา แต่มันเป็นการเสียของอย่างนั้น ถ้าข้าได้มา จะทำให้พลังของข้า...”
ดิยามีความรู้สึกอยากได้สมบัติมาครอบครอง
นี่ไม่ใช่ความผิดของเขา ระดับประมุขมหาเทพมีน้อยเรื่องมากที่ดึงดูดความสนใจของพวกเขา อย่างไรก็ตามอาวุธจอมเทพเป็นใหญ่ในหมู่สิ่งของเหล่านี้!
“ท่านประมุขมหาเทพ! ลินลี่ย์ฆ่าเทเรเซียจริงๆและหลอมรวมกับประกายมหาเทพธาตุลม! พฤติกรรมของเขานับว่าอุกอาจเกินไป!” มหาเทพธาตุลมอื่นส่งสำนึกเทพบอกดิยา
“ประมุขมหาเทพ เท่าที่ข้าเห็นเราควรจะโค่นลินลี่ย์และให้ประมุขมหาเทพวิถีทั้งสี่ลงโทษเขา”
มีมหาเทพธาตุลมเจ็ดคน ดิยาเป็นประมุขและเขาจึงเป็นผู้นำธาตุโดยปริยาย
กล่าวโดยทั่วไปเมื่อประมุขมหาเทพพูดมหาเทพอื่นจะต้องเชื่อฟังอย่างให้เกียรติ
แม้ว่าบางคนที่ดื้อด้านอย่างเทเรเซียก็ยังให้ความเคารพประมุขมหาเทพธาตุลมอย่างดิยา หลังจากผ่านมานานนับปีไม่ถ้วน ดิยามีศักดิ์ศรีที่สูงส่งมากขึ้นทุกที มีเพียงประมุขมหาเทพอีกสิบคนที่มีศักดิ์ฐานะเท่ากับเขา ลินลี่ย์ไม่สนใจคำสั่งของเขา นี่ทำให้ดิยารู้สึกอับอายเป็นธรรมดา
เขาฆ่าเทเรเซียหลอมรวมกับประกายมหาเทพ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าพฤติกรรมของลินลี่ย์เหมือนกับตบหน้าของดิยา
และเนื่องจากความหลงใหลในสมบัติจอมเทพ...ดิยาตัดสินใจทันที
“บังอาจนัก, พฤติกรรมป่าเถื่อนอย่างนี้! เขาฆ่ามหาเทพคนอื่น พฤติกรรมของเขาอุกอาจเกินเลยไปมาก พวกเจ้าที่เหลือรีบส่งข่าวนี้แจ้งมหาเทพคนอื่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งประมุขมหาเทพสี่วิถี! เจ้าต้องแจ้งบอกข้อความนี้ไปว่าลินลี่ย์นี้ละเมิดข้อตกลงมหาเทพ สมควรที่ประมุขมหาเทพสี่วิถีลงโทษเขา” ประมุขมหาเทพธาตุลมดิยาออกคำสั่ง
“ขอรับ, ประมุขมหาเทพ” มหาเทพอื่นแหวกผ่านมิติว่างกลับไปยังโลกธาตุลมศักดิ์สิทธิ์ พวกเขาเริ่มกระจายไปตามโลกต่างๆแจ้งข่าวให้มหาเทพในโลกธาตุอื่นทราบ
“ฮึ่ม... ลินลี่ย์ผู้นี้..” ประมุขมหาเทพธาตุลมดิยาใช้ดวงตาสีทองของเขาจ้องมองในที่ไกลขณะที่เขาพุ่งแหวกผ่านมิติว่าง
กระแสปั่นป่วนหลากสีสันในมิติปั่นป่วนผ่านเขาด้วยความเร็วสูง แต่ลินลี่ย์และอีกสองคนยืนนิ่งกับที่หัวเราะและพูดคุยกัน
“ประมุขมหาเทพธาตุลมดิยามาถึงแล้ว” ลินลี่ย์ส่งสำนึกเทพบอกเบรุตและบลูไฟร์
ขณะนั้นเองแสงสีเขียวฉายสว่างมาแต่ไกลและหยุดห่างจากลินลี่ย์ร้อยเมตร มันหยุดและกลายสภาพเป็นมนุษย์ร่างสูงคนหนึ่ง ดิยาสวมชุดสีหยกยาวปักด้วยด้ายสีทองเขาเชิดคางและกวาดสายตาเยือกเย็นมองมาทางพวกเขา มีแววหยิ่งยโสอยู่ในสายตาของเขา
“ลินลี่ย์! เจ้าจะยอมรับผิดหรือไม่?” ดิยาพูดเย็นชา
“ยอมรับผิด? จะให้ข้ายอมรับผิดอะไร? ต่อให้ข้ายอมรับผิดแล้วจะมีอะไรเกี่ยวกับท่านด้วย ดิยา?” ลินลี่ย์จ้องมองดิยาตอบไม่มีแววอ่อนข้อให้เลย
ดิยาโกรธทันที
“ลินลี่ย์! เจ้าหลอมรวมกับประกายมหาเทพธาตุลมและตอนนี้เจ้าเป็นมหาเทพน้อยธาตุลม! ในฐานะมหาเทพที่อยู่ในบังคับของข้า เจ้าคิดยังไงถึงได้แสดงท่าทางกับข้าอย่างนี้?” ดิยาตะคอกด้วยความโกรธ
คำพูดของดิยาถูกต้อง
เจ็ดสายธาตุสี่วิถี ทุกล้านล้านปี จะมีสงครามมหาพิภพ สงครามมหาพิภพแต่ละครั้งจัดขึ้นโดยประมุขมหาเทพ และมหาเทพที่อยู่ภายใต้การควบคุมของพวกเขาจะเชื่อฟังเป็นอย่างดี ที่สำคัญความแตกต่างในเรื่องพลังของพวกเขาเห็นได้ชัด ประมุขมหาเทพของสายธาตุวิถีใดๆก็ตามจะถือว่าเป็นผู้นำของสายธาตุหรือวิถีนั้นๆ
ทหารต้องให้ความเคารพผู้นำของพวกเขาเป็นธรรมดา
“เสียใจด้วย, ข้า..ลินลี่ย์ไม่ใช่แค่หลอมรวมประกายมหาเทพธาตุลม ข้ายังคงหลอมรวมประกายมหาเทพธาตุดินและธาตุน้ำ นี่หมายความว่าข้าก็ต้องอยู่ภายใต้อำนาจการควบคุมของประมุขมหาเทพธาตุดินและประมุขมหาเทพธาตุน้ำด้วยหรือไม่? ฮ่าฮ่า ข้าลินลี่ย์เป็นคนๆ เดียว และข้ายังจะต้องถูกประมุขมหาเทพแบ่งแยกออกเป็นสามส่วนอีกด้วยหรือ?” ลินลี่ย์หัวเราะขณะพูด
“สามประกายมหาเทพ?” ดิยาประหลาดใจเช่นกัน
หลอมรวมเพิ่มประกายมหาเทพเพิ่มพลังอำนาจให้กับปณิธาน พลังความแข็งแกร่งของลินลี่ย์ไม่สามารถคาดคิดได้
“หลังจากหลอมรวมประกายมหาเทพทั้งสามพลังปณิธานของเขาจะแข็งแกร่งเท่ามหาเทพกลางสมบัติจอมเทพไม่สอดคล้องกันกับธรรมชาติของเขา เขาไม่จำเป็นว่าจะสู้ข้าได้” ดิยาได้ข้อสรุปทันที
“อะไรนะ, หลังจากฆ่ามหาเทพแล้วเจ้ายังกล้าแสดงความโกรธอีกหรือ?” ดิยาโกรธ “ดีที่สุดแล้วเจ้ายอมจำนนและมอบตัวดีกว่าและตามข้าไปพบกับประมุขมหาเทพ”
“ยอมจำนนและมอบตัว? อภัยด้วยที่ข้าไม่น้อมสนองในเรื่องนี้...” ขณะที่ลินลี่ย์เริ่มพูด และก่อนที่เขาจะพูดจบ
“ฮึ่ม..เจ้าหลอมรวมประกายมหาเทพสามรูปแบบแล้ว เนื่องจากเจ้าไม่รู้สำนึกไร้ปราณีและโหดร้าย เท่าที่ข้าเห็นเจ้าคงยังจะฆ่ามหาเทพอื่นแน่ ในเมื่อเจ้าไม่ยอมแพ้ อย่างนั้น...” ประมุขมหาเทพแห่งลมดิยาแค่นเสียงเย็นชา จากนั้นร่างของเขากลายเป็นแสงสีเขียวพุ่งเข้าหาลินลี่ย์
เบรุตและบลูไฟร์แยกออกมาห่างจากทั้งสองฝ่ายทันทีเพราะกลัวแรงประทะของพลังทั้งสองฝ่าย
“ข้าจะให้ท่านได้ทดสอบข้าก่อน” ลินลี่ย์พึมพำกับตนเอง เขาจ้องมองศัตรูพุ่งเข้าหาเขาอย่างเยือกเย็น
ประมุขมหาเทพธาตุลมดิยาควงหอกยาวในมือข้างหนึ่งและหอกสั้นอีกข้างหนึ่งเคลื่อนไหวด้วยความเร็วสูง ทันใดนั้นดิยาเริ่มเร่งความเร็วจากนั้นหอกสั้นสีทองในมือของเขาพุ่งออกไปด้วยความเร็วสูง หอกสั้นปั่นหมุนสร้างระลอกพังทลายมิติอย่างต่อเนื่องรอบๆหอก
สิ่งที่แปลกก็คือมิติไม่แตกหรือมีการฉีกขาด
“พลังของเขาถูกรวบรวมไว้แต่ยังไม่ปล่อยออก?” ลินลี่ย์ลอบประหลาดใจ ไม่มีประมุขมหาเทพคนใดที่ดูถูกได้
กระบี่จอมเทพแห่งชีวิตปรากฏในมือของลินลี่ย์ เขาไม่ลังเลแม้แต่น้อยพุ่งเข้าหาเหมือนมังกรออกจากถ้ำ แม้ว่าปลายกระบี่จอมเทพแห่งชีวิตของลินลี่ย์จะเล็กมากแต่มีแรงกดดันราวกับภูเขาถล่ม ปลายกระบี่จอมเทพแห่งชีวิตของลินลี่ย์กระแทกใส่ปลายหอกโดยตรง
“ปัง!”
ในทันใดนั้นอาวุธปะทะกันพลังที่แฝงอยู่ในหอกระเบิดออกทันทีแต่พลังกระบี่จอมเทพของลินลี่ย์ก็ทำอย่างเดียวกัน
กฎธาตุดิน- ระเบิดโลก
หลังจากฝึกฝนห้าพันปีด้วยความใส่ใจกฎธรรมชาติธาตุดิน ลินลี่ย์หลอมรวมห้าเคล็ดลึกลับจากนั้นพัฒนาสามไม้ตายที่สามารถสร้างเสริมพลังให้กันและกันได้โดยทั่วไปลินลี่ย์จะไม่ใช้พลังของกฎธรรมชาติหลอมรวม ไม้ตายทั้งสามนี้ใช้ออกอย่างธรรมดาเหล่านี้ใช้ครอบคลุมพลังที่แท้ของเขา ได้แต่ไม้ตายทลายโลก, ระเบิดโลก, สลายโลก!
“ควั่บ!” หอกทองถูกกระแทกกระเด็นกลับ ขณะที่ลินลี่ย์เองก็ถูกแรงปะทะกระแทกถอยหลังเหมือนกัน
“เจ้าป้องกันการโจมตีของข้าได้จริงๆ” ประมุขมหาเทพธาตุลมดิยามองดูเย็นชาจากนั้นพุ่งเข้าหาด้วยความเร็วสูง เขาวาดมือออกข้างหนึ่งซึ่งถือหอกทองสั้น
หอกด้ามหนึ่งในมือข้างหนึ่ง ดิยายังคงเข้ามาใกล้ด้วยความเร็วดุจสายฟ้า
ลินลี่ย์เพ่งมองอยางระมัดระวังตัว
“ชรีคคคคคคค!”
ทันใดนั้นเมื่อดิยาอยู่ห่างลินลี่ย์ร้อยเมตรเขาปล่อยเสียงหวีดร้องแหลมเล็กด้านหลังของเขาปรากฏเงามายาเหยี่ยวศักดิ์สิทธิ์ที่น่ากลัวที่มีขนาดหมื่นเมตร เหยี่ยวศักดิ์สิทธิ์สีทองดูเหมือนจะมีความหยิ่งเหลือเชื่อใช้ดวงตาสีทองของมันจ้องมองลินลี่ย์
ทักษะเทพธรรมชาติ- เพลงปีศาจ!
“อ๊า...!!!” ลินลี่ย์รู้สึกเหมือนกับว่าค้อนหนักหวดกระแทกใส่วิญญาณของเขาอย่างรุนแรง พลังโจมตีนี้ทรงพลังมากจนรอยร้าวปรากฏอยู่บนเยื่อพลังงานที่สร้างขึ้นโดยแหวนมังกรขนด
“ตาย!”
ดิยาหลังจากปล่อยทักษะเทพธรรมชาติโจมตีแล้วก็ปรากฏตัวต่อหน้าลินลี่ย์ปั่นตัวหมุนเหมือนทอร์นาโดและโจมตีใส่ลินลี่ย์ด้วยหอกยาวและหอกสั้นทั้งสอง
“ทำลายล้าง”
ดิยาปล่อยพลังโจมตีที่ทรงพลังที่สุดของเขา
หอกทั้งสองเล่มฉกเข้าหาลินลี่ย์เหมือนมังกรร้ายสองตัว แต่ขณะนั้นประกายดวงตาของลินลี่ย์ที่หมองลงพลันจ้องกลับสายตาของเขากลับคมกล้าราวกับมีด!
“ริงงงงง...” กระบี่จอมเทพแห่งชีวิตเริ่มสั่นสะท้าน
“เกิดอะไรขึ้น?” ดิยาตกใจอย่างหนัก เขาสามารถรู้สึกได้ถึงพลังจำกัดที่น่าสะพรึงกลัวเหนี่ยวรั้งตัวเขาไว้
หนึ่งในสามไม้ตายที่ทรงพลังที่สุด‘สลายโลก’ อาจกล่าวได้ว่าเป็นพลังรุ่นที่สูงกว่าพลัง ‘ย่อโลก’พลังโจมตีนี้พัฒนาโดยหลอมรวมเคล็ดลึกลับห้าอย่าง เทียบกับไม้ตายกระบี่เจตจำนงของลินลี่ย์แล้วแทบจะทัดเทียมกัน
“แครกกกกกก”
เสียงปะทะดังลั่นครั้งแล้วครั้งเล่า
ภายในรัศมีสิบเมตรมิติในพื้นที่รูปลูกโลกกลมพังแตกสลายสิ้นเชิง ดิยาถูกกระแทกกระเด็นกลับหลัง ขณะที่ลินลี่ย์เองก็กระเด็นกลับหลัง
“เจ้า เจ้า...ร้ายกาจจริงๆ..” ตอนนี้ดิยาตกตะลึง
“ฮึ่ม...” ลินลี่ย์จ้องมองดิยาอย่างเย็นชา “เจ้าต้องการฆ่าข้าหรือ?”
ทักษะเทพธรรมชาติของดิยานี้มีความเฉพาะตัวไม่เหมือนใคร เสียงบริสุทธิ์ใช้โจมตีวิญญาณโดยตรง! โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อจับคู่กับปณิธานของประมุขมหาเทพ อำนาจโจมตีจะยิ่งใหญ่แม้แต่เยื่อพลังป้องกันของแหวนมังกรขนดก็ยังร้าว โชคดีที่พลังวิญญาณของลินลี่ย์มาจากประกายมหาเทพหลอมรวมสามอย่าง และทรงพลังมากกว่ามหาเทพธรรมดาร้อยเท่า
ดังนั้นลินลี่ย์จึงต้านทานได้
มหาเทพธรรมดาคนหนึ่งแม้แต่ประมุขมมหาเทพจะตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิตจากพลังโจมตีของดิยา
ทักษะเทพธรรมชาติก่อนและจากนั้นพลังโจมตีวัตถุที่แข็งแกร่งที่สุดของเขา‘ทำลายล้าง’ เห็นได้ชัดเจนว่าประมุขมหาเทพธาตุลมดิยาใช้พลังโจมตีควบคู่ด้วยความตั้งใจจะฆ่าลินลี่ย์
“ฮึ่ม.. ข้าไม่คิดเลยว่าหลังจากหลอมรวมประกายมหาเทพทั้งสามแล้วอาศัยสมบัติจอมเทพของเจ้า เจ้ายังสามารถป้องกันพลังโจมตีของข้าได้” ดิยาแค่นเสียง แต่ในใจของเขายิ่งมีความกระหายอยากได้สมบัติจอมเทพมากขึ้นอีก
“สองไม้ตายโจมตีต่อเนื่อง นี่เป็นไม้ตายสังหารที่เหลือเชื่อจริงๆ” ลินลี่ย์จ้องมองดิยา จากนั้นหัวเราะเย็นชา “ดิยา! เจ้าปล่อยสุดยอดไม้ตายของเจ้าไปแล้ว แต่ข้ายังไม่ได้แสดงออกมาเลย”
ดิยาอดสีหน้าเปลี่ยนไปไม่ได้ เขารีบถอยห่างออกไปถึงพันกิโลเมตร
“ฮึ่ม” ลินลี่ย์มองดูดิยาถอยไปอย่างเยือกเย็น
ความจริงถ้าเขาต้องการฆ่าดิยาลินลี่ย์คงจะทำไปนานแล้ว ตั้งแต่เริ่มจนจบระหว่างต่อสู้กับดิยา ลินลี่ย์เพียงแต่ใช้พลังมหาเทพธาตุดินเท่านั้น ไม่ใช่พลังมหาเทพหลอมรวมของเขา พลังที่ลินลี่ย์ใช้ออกไปนั้นแค่เพียงหนึ่งในร้อย
