ตอนที่ 21-12 แสดงฝีมือครั้งแรก
แม้ว่าเขาจะตกใจแต่แล้วเทเรเซียก็หัวเราะอย่างเยือกเย็น เขาส่งสำนึกเทพมาหา “ฮ่าฮ่า,เบรุต, ลินลี่ย์และสหายคิ้วแดง อะไรกันพวกเจ้าทั้งสามกล้าออกจากพิภพยูลานแล้วหรือ? ตอนนี้พวกเจ้ามีอะไรซ่อนอยู่ในแขนเสื้อถึงได้กล้าออกมาสู้กับประมุขมหาเทพแห่งแสง?” เทเรเซียไม่กลัวแม้แต่น้อย
เขารู้ว่าเบรุตมีประกายมหาเทพรวมทั้งหมดสี่ชิ้น!
ทั้งสามที่อยู่ต่อหน้าเขาเป็นมหาเทพน้อย
เขาเทเรเซียเป็นมหาเทพน้อยธาตุลม มหาเทพธาตุลมที่เชี่ยวชาญในแง่ความเร็วมาตั้งแต่ต้น และเขายังเป็นพารากอน! ในบรรดามหาเทพน้อย,อาจกล่าวได้ว่าไม่มีใครไวกว่าเขา
“มีเพียงหนึ่งในสามคนนี้ที่มีความเร็วเทียบกับข้าได้นั่นคือมหาเทพแห่งไฟ” เทเรเซียมั่นใจ “ถ้าพวกเขารวมกำลังกัน พวกเขาย่อมแข็งแกร่งมากกว่าข้า น่าเสียดาย ถ้าข้าต้องการหนีพวกเขาไม่มีทางไล่ทันข้า” ด้วยความมั่นใจในตนเองนี้ เขาไม่รีบร้อนหนีในทันที
“ประมุขมหาเทพแห่งแสง?เราย่อมกลัวเขาเป็นธรรมดา” เบรุตยิ้มจากนั้นส่งสำนึกเทพตอบและหัวเราะ “อย่างไรก็ตาม เจ้าไม่ใช่ประมุขมหาเทพแห่งแสง”
“เฮอะ” เทเรเซียหัวเราะเย็นชา
ขณะเดียวกันเทเรเซียส่งสำนึกเทพไปที่ยอดฝีมืออันดับหนึ่งของพิภพลมศักดิ์สิทธิ์ประมุขมหาเทพธาตุลม “ท่านประมุขมหาเทพ! เบรุตกำลังพามหาเทพน้อยสองคนบุกเข้ามาหาข้า เท่าที่ดูพวกเขาคงไม่มีเจตนาดี”
มหาเทพบินด้วยความเร็วที่มากกว่าเทพพารากอนถึงร้อยเท่า
แม้แต่ในสถานที่กว้างใหญ่ไพศาลอย่างในแดนนรกมหาเทพก็สามารถเดินทางได้ทั่วพิภพได้ในครึ่งวัน จากตรงนี้คงพอจะคาดคิดได้ว่าพวกเขารวดเร็วเพียงใด ร้อยล้านกิโลเมตร? สำหรับกลุ่มของลินลี่ย์สามมหาเทพ ใช้เวลาไม่ถึงห้านาที!
“ลินลี่ย์! เทเรเซียดูเหมือนจะมั่นใจมาก” บลูไฟร์หัวเราะเบาๆ ขณะที่เขาพูดทางสำนึกเทพ “เขาไม่ยอมหนีจริงๆ”
“ไม่มีใครในบรรดามหาเทพน้อยที่มีความเร็วเหนือกว่าเขา” ลินลี่ย์ส่งสำนึกเทพกลับ “อย่างไรก็ตาม...นั่นคือในอดีต!”
“ตอนนี้เจ้ามหาเทพหลอมรวมพลังปรากฏขึ้นแล้ว เจ้าถือได้ว่าแหกกฎเกณฑ์โดยประการทั้งปวง ถ้าเทเรเซียหนีทันที ก็อาจจะมีความหวังอยู่บ้าง แต่บัดนี้ ไม่มีเวลาพอให้เขาหนีแล้ว” เบรุตหัวเราะเช่นกัน เห็นได้ชัดว่าทุกคนคิดว่าพวกเขาสามารถเห็นจุดจบของเทเรเซียแล้ว
ขณะนี้เอง...
“เบรุต! ทำไมพวกเจ้าทั้งสามถึงมาที่นี่!” เสียงเย็นชาดังขึ้นในใจของเบรุตและอีกสองคน
“ท่านดิยา” เบรุตส่งสำนึกเทพตอบทันที
ลินลี่ย์แปลกใจ คนพูดควรจะเป็นประมุขมหาเทพธาตุลมดิยา ตามตำนานดิยาประมุขมหาเทพธาตุลมเป็นอสูรศักดิ์สิทธิ์เหยี่ยวแสงทองปีกหยก! เหยี่ยวแสงทองปีกหยกเป็นอสูรวิเศษธาตุลมที่ถือกำเนิดมาพร้อมกับทักษะเทพธรรมชาติในด้านความเร็ว หลังจากกลายเป็นประมุขมหาเทพธาตุลม ความเร็วของเขาถึงระดับสูงล้ำ
พวกที่สามารถได้รับประกายมหาเทพระดับสูงทั้งสิบเอ็ดในอดีตล้วนแต่มีพลังมากมายมหาศาลกันทั้งนั้น เหมือนอย่างประมุขมหาเทพวิถีมรณะและวิถีทำลายล้างก็มีพลังมากมายมหาศาลมาตั้งแต่กำเนิด คนอื่นๆ มีพลังเทียบได้กับพารากอนทันทีที่พวกเขากลายเป็นเทพชั้นสูง ประมุขมหาเทพทั้งหมดมีพลังความแข็งแกร่งที่ไม่เหมือนใคร
“เบรุต,เจ้ายังคงเป็นหนึ่งในมหาเทพธาตุลมของข้า” เสียงเยือกเย็นดังขึ้น “ข้าไม่ต้องการให้เกิดความขัดแย้งภายในหมู่มหาเทพธาตุลมของข้า”
“ท่านดิยา” ลินลี่ย์ส่งสำนึกเทพบอก “เทเรเซียลงมือต่อข้ามาหลายครั้งคราแล้ว ตอนนั้นถ้าไม่ใช่เพราะปู่เบรุตและท่านบลูไฟร์ ข้าคงจะตายไปแล้ว ครั้งนี้ข้ามาเพื่อล้างแค้น ข้าเองเป็นเพียงมหาเทพน้อยเหมือนกัน ข้าเชื่อว่านี่ไม่ใช่เป็นการละเมิดข้อตกลงระหว่างมหาเทพ”
ประมุขมหาเทพธาตุลมดิยาลังเลเล็กน้อย แต่จากนั้นเขาส่งสำนึกเทพกลับมาด้วยความโกรธ “ลินลี่ย์! เจ้าเพิ่งจะกลายเป็นมหาเทพได้ไม่นาน เจ้าทำตามกฎเป็นดีที่สุด! ที่นี่คือพิภพลมศักดิ์สิทธิ์ ข้าเป็นใหญ่ที่นี่!”
“ขออภัย...”
ลินลี่ย์ส่งสำนึกเทพกลับและยิ้มจากนั้นไม่ให้ความสนใจต่อความโกรธแค้นที่ประมุขมหาเทพธาตุลมดิยาแสดงออก
เบรุตส่งสำนึกเทพบอกลินลี่ย์ “เรายังคงห่างจากเทเรเซียสองล้านกิโลเมตร เราน่าจะไปถึงที่นั่นในอีกไม่นาน”
“เทเรเซียช่างกล้าจริงๆ!” ลินลี่ย์ทอดสายตามองดูข้างหน้า
บนยอดเขาบนเกาะ เทเรเซียหรี่ตาแคบเย็นชา และเขาสบถเบาๆ “กลุ่มของเบรุตทั้งสามคนบ้าไปแล้วจริงๆ แม้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถไล่ตามข้าได้ทันข้าคงไม่รออยู่ที่นี่ให้พวกเขาโจมตีแน่ ฮึ, ข้าจะปล่อยให้พวกเขาหลงระเริงในช่วงนี้ก่อน อีกไม่นานข่าวที่พวกเขาปรากฏตัวในพิภพลมศักดิ์สิทธิ์จะต้องทราบไปถึงประมุขมหาเทพแห่งแสงแน่นอน ถึงตอนนั้นถ้าออกุสตาไม่มาคงเป็นเรื่องแปลก!”
เมื่อทั้งสองฝ่ายห่างกันสองล้านกิโลเมตรเทเรเซียก็หนีในที่สุด!
“ควั่บ!”
รัศมีแสงพุ่งไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ด้วยความเร็วสูง ความเร็วที่เคลื่อนไหวนั้นเหนือกว่าความเร็วของกลุ่มลินลี่ย์มากมาย ที่สำคัญลินลี่ย์และบลูไฟร์ต้องไปพร้อมกับเบรุตผู้ช้าที่สุดในกลุ่มทั้งสาม
“ฮ่าฮ่า, เทเรเซียอย่างนั้นเจ้าก็ไม่โง่เลย” เบรุตส่งสำนึกเทพหัวเราะเยาะเย้ย
“ฮึ, เบรุต เจ้าหลงระเริงดีใจไปก่อน อีกไม่นานเจ้าจะไม่มีโอกาสแม้แต่จะร้องไห้” เทเรเซียตอบเยาะเย้ย
ลินลี่ย์และอีกสองคนไล่ตามอย่างเร่งร้อนมองหน้ากันเอง เบรุตส่งสำนึกเทพทันที “ได้เวลาแล้ว ลินลี่ย์, ได้เวลาเคลื่อนไหวลงมือแล้ว”
“ลินลี่ย์ , เราจะมองเจ้าจากตรงนี้” บลูไฟร์ส่งสำนึกเทพและหัวเราะเช่นกัน
“ไม่ต้องห่วง” ลินลี่ย์มั่นใจอย่างเต็มที่ และความเร็วของเขาเพิ่มขึ้นทันที
ขณะนั้นเอง...
“เป็นไปได้อย่างไร?” เทเรเซียสีหน้าเปลี่ยนไป “ลินลี่ย์เร็วกว่าข้าอีกหรือ? แต่ข้าเป็นพารากอน เขา..ล่ะเขาเป็นพารากอนเช่นกัน.. แต่เขาไวมากได้ยังไง?” เทเรเซียไตร่ตรองในใจ แต่จากนั้นเขาคาดเดาถึงความเป็นไปได้...
“หรือว่า? เบรุต เจ้าบ้าไปแล้ว... เจ้าให้ลินลี่ย์หลอมรวมประกายมหาเทพสองชิ้นเชียวหรือ?” ตอนนี้เทเรเซียแตกตื่นอย่างแท้จริง
กล่าวโดยทั่วไปถ้ามหาเทพคนหนึ่งหลอมรวมกับประกายมหาเทพสองชิ้น แม้ว่ามหาเทพจะไม่สามารถหลอมใช้พลังมหาเทพหลอมรวมได้ แต่วิญญาณของมหาเทพจะได้รับพลังปณิธานเพิ่มขึ้นอีกส่วนหนึ่ง
“เขาเป็นพารากอนตั้งแต่แรกเริ่ม เนื่องจากว่าเขาหลอมรวมประกายมหาเทพเพิ่ม เขาย่อมจะแข็งแกร่งมากกว่าข้าบ้างแน่นอน” ตอนนี้เทเรเซียแตกตื่นตกใจ เขาหนีไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ด้วยความเร็วสูง มีประตูเทเลพอร์ตประจำทวีปอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ และเมื่อผ่านไปทางนั้น เขาจะสามารถหนีไปด้วยความเร็วสูง อย่างไรก็ตามพวกเขายังห่างจากประตูเทเลพอร์ตถึงพันล้านกิโลเมตร
อย่างไรก็ตามลินลี่ย์อยู่ห่างจากเขาเพียงล้านกิโลเมตร
นอกจากนี้ระยะล้านกิโลเมตรย่นระยะลงอย่างรวดเร็ว
พอเวลาผ่านไปเทเรเซียบินหนีเพิ่มระยะเป็นสิบล้านกิโลเมตร ลินลี่ย์ก็ปรากฏอยู่ในสายตาของเขา
“ประมุขมหาเทพ!” เทเรเซียส่งสำนึกเทพอย่างแตกตื่น
“ลินลี่ย์,เจ้าต้องการฆ่ามหาเทพในพิภพลมศักดิ์สิทธิ์ของข้าหรือ?” ดิยาประมุขมหาเทพธาตุลมพูดด้วยความโมโห
ลินลี่ย์เพียงแต่ตอบกลับสองคำ“ขอโทษ!” และจากนั้นเขายังคงไล่ตามต่อไม่ลดความเร็วลงแม้แต่น้อย
ความจริงลินลี่ย์ยังคงซ่อนพลังที่แท้จริงส่วนใหญ่ของเขาไว้ ถ้าเขาใช้พลังมหาเทพหลอมรวมความเร็วของเขาจะเพิ่มขึ้นอีกมาก
“เบรุตบ้าไปแล้ว และลินลี่ย์นี่ก็บ้าไปด้วยเหมือนกัน!”
เทเรเซียสามารถบอกได้ว่าเขาไม่สามารถหนีได้ทัน เขาสบถเบาๆ และจากนั้นฟันมือกลับหลัง...
“แครก...” รอยฉีกขาดในมิติเกิดขึ้นและเทเรเซียพุ่งเข้าไปในรอยฉีกมิติทันที
“ฮึ่ม” ลินลี่ย์ก็พุ่งตรงเข้าไปในรอยฉีกมิติเดียวกันนั้น
จากตรงนี้คงพอจะคาดได้ว่าทั้งคนนั้นไล่ตามกระชั้นชิดกันมากเพียงไหน!
เบรุตและบลูไฟร์เมื่อเห็นเช่นนี้ผ่านสำนึกเทพของเขาก็ผลัดกันหัวเราะ
“ตามไปดูกันเถอะ” เบรุตหัวเราะเบาๆ ขณะที่เขาฟันเปิดรอยแยกมิติ จากนั้นเข้าไปในมิติปั่นป่วนพร้อมกับบลูไฟร์ ภายในมิติที่ว่างเปล่า พวกเขาสามารถพบลินลี่ย์และเทเรเซียผ่านสำนึกเทพโดยไม่ต้องใช้ความสามารถอะไร
ภายในมิติว่าง กระแสพลังงานหลากสีสันมีความผันผวนไม่แน่นอน
ขณะนั้นเองมหาเทพคนหนึ่งกำลังไล่ตาม ขณะที่อีกหนึ่งกำลังเผ่นหนี!
“ลินลี่ย์! อย่าเหิมเกริมเกินไปนักนะ” เทเรเซียตะโกนผ่านสำนึกเทพด้วยความโกรธ
“อะไรกัน,เจ้าลืมแล้วหรือว่าในอดีตเจ้าเหิมเกริมมากมายเพียงไหน?” ลินลี่ย์แค่นเสียง ถ้าไม่ใช่เพราะมหาเทพบลัดริจและคนอื่นๆ ช่วยลินลี่ย์คงจะตายไปนานแล้ว แม้แต่ตอนนี้ลินลี่ย์แค่หยอกเล่นกับเทเรเซียเท่านั้น เขาแค่เผยพลังบางส่วน แต่แม้จะเป็นเช่นนั้นเขาก็ยังสามารถไล่ตามเทเรเซียตามต้องการ
และในขณะนั้นลินลี่ย์ไล่ทันเทเรเซียทันที!
ความรู้สึกว่ามีร่างหนึ่งใกล้เข้ามาจากด้านหลังทำให้เทเรเซียแตกตื่น!
“แล้วไงเล่าถ้าเจ้าหลอมรวมกับประกายมหาเทพสองชิ้น? ข้าปฏิเสธจะเชื่อว่าเจ้าแข็งแกร่งมากกว่าข้า” เทเรเซียตะโกนและปรากฏเคียวยักษ์ในมือของเขา เขาตวัดเคียวย้อนกลับไปหาลินลี่ย์คมเคียวที่ไร้เสียงฉีกมิติโดยรอบขาดทันที
มหาเทพน้อยผู้เป็นพารากอนย่อมมีพลังน่ากลัวแน่นอน
เมื่อเผชิญหน้ากับคมมีดทลายฟ้าลินลี่ย์เริ่มฟันโต้ตอบ
“ทลาย...โลก!”
ลินลี่ย์หลอมรวมเคล็ดห้าเคล็ดของกฎธาตุดินและพัฒนาไม้ตายสองสามอย่าง เนื่องจากเขาต้องการซ่อนพลังที่แท้จริงเอาไว้ ตอนนี้เขาย่อมใช้ไม้ตายเหล่านี้เป็นธรรมดา
“แคล้ง!”
“ครืน...” เคียวยักษ์ในมือของเทเรเซียสั่นสะท้านและเริ่มแตกหักทีละนิ้วๆ เทเรเซียเองกระเด็นกลับหลังจากแรงระเบิดในขณะนั้น
ฟาดฟันครั้งเดียวจากกระบี่ทำให้อาวุธมหาเทพแตกสลายได้หรือ?
“อึ้ก!” เทเรเซียสั่นสะท้านรุนแรงจนกระอักโลหิตเต็มปาก
“นี่..เป็นไปไม่ได้!” เทเรเซียจ้องมองลินลี่ย์อย่างเหลือเชื่อ..และจากนั้นจับจ้องมองดูกระบี่หยกยาวในมือของลินลี่ย์ รัศมีที่น่ากลัวและศักดิ์สิทธิ์แผ่ออกมาจากกระบี่ทำให้หัวใจสั่นสะท้าน เทเรเซียระบุชนิดของอาวุธนี้ได้ทันทีเขาถึงเปล่งร้องสุดเสียง “อาวุธจอมเทพ!!!”
และจากนั้นเขาจ้องมองลินลี่ย์อย่างหวาดผวา
“ใช่แล้ว นี่คืออาวุธจอมเทพ” ลินลี่ย์ยิ้มขณะมองดูเทเรเซีย
เทเรเซียจ้องมองลินลี่ย์อย่างหวาดผวา เขาพูดขึ้นทันที “ข้าเข้าใจแล้ว เป็นเจ้า! เจ้าได้รับเครื่องรางจอมเทพทั้งสามไว้ เจ้าทำภารกิจจอมเทพวิถีชีวิตได้สำเร็จนั่นเป็นเหตุให้เจ้าได้รับสมบัติจอมเทพ” เทเรเซียก่อนนั้นต้องการต่อสู้โต้ตอบ แต่เมื่อเห็นอาวุธจอมเทพ เขารู้สึกสิ้นหวังทันที
ต่อให้พวกเขามีพลังเสมอกัน ฝ่ายที่มีอาวุธจอมเทพย่อมได้เปรียบแน่นอน
ในกรณีของเขาเขาอ่อนแอมากกว่าลินลี่ย์ตั้งแต่ต้น
“ลินลี่ย์! ในอดีตข้าเป็นคนผิดเอง บัดนี้เจ้าได้รับสมบัติจอมเทพไปแล้ว ข้าไม่คุกคามเจ้าอีกต่อไปแล้ว..” ตอนนี้เทเรเซียต้องร้องขอความเมตตาให้ลินลี่ย์ยกโทษในที่สุด
“ลินลี่ย์! ไม่ต้องเสียเวลากับคำพูดของเขา รีบกำจัดเขา” เสียงของเบรุตดังก้องอยู่ในใจ
ลินลี่ย์ไม่ลังเลแม้แต่น้อย หน้าของเขาบึ้งเล็กน้อยและกระบี่จอมเทพวิถีชีวิตในมือของเขากลายเป็นภาพพร่าเลือนและแทงใส่เทเรเซีย “ปัง!” ในตำแหน่งที่กระบี่จอมเทพชีวิตชี้ปรากฏรอยฉีกมิติเท่ากำปั้นทันที แต่เป็นยาวลึกลงไป
ศีรษะของเทเรเซียปรากฏรูเล็กเท่ากำปั้น
กฎธาตุดิน- ทลายโลก!
ตาของเทเรเซียเต็มไปด้วยความรู้สึกเหลือเชื่อตกใจ และโกรธแค้นและจากนั้นเขาร่วงลงจากท้องฟ้าอย่างไร้กำลังและอาวุธมหาเทพของเขาร่วงลงด้วยเช่นกัน ไม่มีการปกป้องจากพลังปณิธานของเขาและเกราะมหาเทพของเขา ศพของเขาสลายกลายเป็นธุลีเพราะพลังกระแสปั่นป่วนของมิติ อัญมณีกึ่งโปร่งใสลอยออกมาเปล่งแสงสีเขียวเลือนรางไปทุกตำแหน่ง
ประกายมหาเทพน้อยธาตุลม!
“ข้าหลอมรวมในตอนนี้เป็นดีที่สุด ถ้าข้ามัวชักช้าอาจมีตัวแปรอื่นเข้ามาร่วม” สำนึกเทพของลินลี่ย์แผ่ขยายและพบว่าประมุขมหาเทพธาตุลมดิยาพร้อมกับมหาเทพธาตุลมอื่นเข้ามาในมิติปั่นป่วน อย่างไรก็ตามมหาเทพธาตุลมเหล่านั้นยังค่อนข้างอยู่ห่างไกลจากลินลี่ย์
เห็นได้ชัดว่ามหาเทพเหล่านั้นพบว่าลินลี่ย์เพิ่งฆ่าเทเรเซียเช่นกัน
“ลินลี่ย์!”ดิยาประมุขมหาเทพธาตุลมโกรธมาก
ลินลี่ย์ไม่สนใจดิยา เขายังคงหยดเลือดออกจากนิ้วของเขา จากนั้นหยดใส่ประกายมหาเทพธาตุลม
“ลินลี่ย์! เจ้า...” ประมุขมหาเทพเหล่านี้พากันโกรธทั้งหมด เขาฆ่ามหาเทพและตอนนี้หลอมรวมกับประกายมหาเทพของเขาด้วยหรือ? พฤติกรรมแบบนี้เกินไปจริงๆ!
ขณะนั้นเองพลังงานปั่นป่วนที่ไหลเวียนรอบตัวลินลี่ย์เริ่มเปลี่ยนไปแก่นธาตุลมรวมตัวหนาแน่นไม่มีขีดจำกัดเริ่มรวมตัวหนาแน่น และมวลของเหลวสีเขียวปริมาณมหาศาลเริ่มชัดเจนและหมุนรอบตัวลินลี่ย์ ในขณะนั้นลินลี่ย์ได้เปลี่ยนสลับกับร่างแยกธาตุลมของเขา และประกายมหาเทพธาตุลมค่อยจมลึกเข้าไปในหน้าผากของลินลี่ย์
การหลอมรวมกับประกายมหาเทพทำได้อย่างรวดเร็วมาก
มหาเทพเหล่านั้นไม่สามารถหยุดได้ทันที
“ฮ่าฮ่า...” เบรุตและบลูไฟร์บินเข้ามาหาพร้อมกับหัวเราะ
“ก่อนนี้ลินลี่ย์เทียบได้กับประมุขมหาเทพอยู่แล้วต้องขอบคุณอาวุธมหาเทพของเขา แต่ตอนนี้หลังจากหลอมรวมประกายมหาเทพเพิ่มอีกหนึ่ง พลังของลินลี่ย์ควรจะเหนือกว่าประมุขมหาเทพแห่งแสงแล้ว” เบรุตและบลูไฟร์มีความสุขพอใจกันทั้งคู่ ตอนนี้พวกเขาไม่กลัวประมุขมหาเทพแห่งแสงอีกต่อไปแล้ว ยังมีอะไรที่พวกเขาต้องกังวลอีก?
ในที่สุดสามมหาเทพแห่งพิภพยูลานไม่จำเป็นต้องซ่อนตัวอยู่ในพิภพยูลานอีกต่อไป
ภายในมิติว่างเปล่าขณะต่อมาลินลี่ย์ที่เพิ่งหลอมรวมกับประกายมหาเทพธาตุลมยิ้มและลืมตา “สำเร็จ พลังปณิธานของข้าเพิ่มแกร่งกล้ามากขึ้นอีกครั้ง และพลังมหาเทพหลอมรวมของข้า...ตอนนี้ทรงพลังเต็มที่!
ตอนนี้ลินลี่ย์หลอมรวมประกายเทพถึงสามรูปแบบแล้ว!
