ตอนที่ 21-2 สุสานเทพเจ้าชั้นสิบแปด

ท้องฟ้าเหนือทะเลใต้ของพิภพยูลาน  เบรุตและคนอื่นๆ กำลังบินผ่านด้วยความเร็วสูง

“กลายเป็นมหาเทพ?”  ลินลี่ย์มองดูเบรุตที่อยู่ข้างหน้า

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในช่วงวันเวลาสั้นๆนี้น่าตกตะลึงมาโดยตลอด ลินลี่ย์รู้สึกมึนชาไปหมด ตอนแรกเป็นเป็นเบรุตแสดงพลังของมหาเทพ จากนั้นบลูไฟร์ก็ยังแสดงพลังของมหาเทพ ตอนนี้หลังจากนั้น เขาพบกับจอมเทพวิถีชีวิต  ลินลี่ย์รู้สึกเหมือนฝันจริงๆ

และตอนนี้เกี่ยวกับเรื่องที่เบรุตพูด  ดูเหมือนว่าเขาจะช่วยทำให้ลินลี่ย์กลายเป็นมหาเทพได้

ลินลี่ย์พยายามสงบใจให้เยือกเย็น  แล้วเขาจึงพูดออกมา  “ลอร์ดเบรุต ทำไมท่านเลือกข้าสำหรับโอกาสที่ล้ำค่าให้กลายเป็นมหาเทพเล่า?  แฮรี่, บีบีและคนอื่น..ท่านน่าจะเลือกพวกเขา” ลินลี่ย์พูดอย่างมึนงง ความจริงที่กล่าวกัน ว่าด้วยความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดที่สุด แฮรี่และน้องๆของเขาก็เป็นลูกของเบรุตเอง

“พวกเขาน่ะหรือ?”  เบรุตหันมามองดูลินลี่ย์  จากนั้นหัวเราะ  “ข้าให้โอกาสพวกเขา  แต่พวกเขาไม่สามารถฉวยเอาไว้ได้”

“ปู่, ปู่หมายความว่ากระไรไม่สามารถรับเอาไว้ได้?”

บลูไฟร์ที่อยู่ใกล้เลิกคิ้วสีแดง  จากนั้นหัวเราะขณะที่เขามองดูในที่ไกลทะเลไร้ขอบเขตข้างหน้าพวกเขา  “เอาละเรามาถึงที่ข้างหน้าแล้ว”

“นี่คือ...” ลินลี่ย์แผ่สำนึกเทพไปข้างหน้า “น่าจะมีประตูเทเลพอร์ตอยู่ข้างล่างนี้ ทางเดินเข้าสุสานเทพเจ้าหรือนี่?” ในอดีตลินลี่ย์เคยเข้าไปในสุสานเทพเจ้ามาก่อน  ตอนนั้นลินลี่ย์ยังเป็นแค่เซียน  หลังจากมีประสบการณ์ทุกข์ยากลำบากนับไม่ถ้วน  เขาได้รับประกายเทพ  อย่างไรก็ตามครั้งนั้นลินลี่ย์มาหยุดชะงักที่ชั้นที่สิบเอ็ด

“เข้ามา” เบรุตกล่าวพร้อมกับยิ้ม จากนั้นบินลงไปโดยตรง

“ครืน...” น้ำทะเลที่สงบเงียบก่อนหน้านั้นพุ่งสูงขึ้น  จากนั้นแยกออกเหมือนกับม่านน้ำทั้งสองด้านมองเห็นอุโมงค์ทอดลึกเข้าไปในทันที

ลินลี่ย์และบีบีติดตามเบรุตและบลูไฟร์ลงไปในทะเลลึกทันที

ลึกลงไปในทะเลเป็นที่เงียบสงัดไร้สรรพสำเนียง ไม่มีร่องรอยแห่งแสง สัตว์ทะเลลึกเคลื่อนไหวช้าๆ กลุ่มของลินลี่ย์สี่คนลงไปถึงก้นทะเลทันทีและเคลื่อนไหวผ่านอสูรเวททะเลลึกหลายตัวโดยไม่ให้ความสนใจกับพวกมัน

พื้นทะเลลึกเต็มไปด้วยพืชทะเลหลากหลายพันธุ์คล้ายกับใต้น้ำในเทือกเขา

แนวปะการังใต้ทะเลบ้างก็ชูยอดสูงถึงพันเมตรบ้างก็หยั่งรากจมลงลึกลงไปที่ก้นทะเลลึก

กลุ่มของลินลี่ย์ทั้งสี่เดินผ่านพื้นทะเลขณะที่ก้าวไปข้างหน้าทันใดนั้นเบรุตเลี้ยวและเข้าไปในร่องทะเลลึกของแนวปะการังถัดไป กลุ่มของลินลี่ย์สามคนได้แต่ตามไปอย่างเดียว  อุโมงค์ที่ลึกไม่สิ้นสุดนี้เหมือนลำไส้สัตว์ประหลาดยักษ์ทั้งมืด เย็นและไม่อาจประเมินได้

“ปู่, เราจะไม่เข้าไปสุสานเทพเจ้าหรือ? ประตูเทเลพอร์ตมิติที่นำเข้าไปสุสานเทพเจ้าก็อยู่ข้างหน้าแท้ๆ  เราจะไปที่ไหนกัน?”  บีบีถามขณะติดตาม

“ข้าต้องไปเอาของอะไรบางอย่าง”  เบรุตพูดพร้อมกับยิ้ม

ลินลี่ย์เต็มไปด้วยความสงสัยแต่เขายังคงเงียบ และติดตามต่อไป หลังจากเดินลึกเข้าไปหมื่นเมตร ในที่สุดพวกเขาก็ไปถึงที่สุดด้านล่างของอุโมงค์ลึกเป็นพื้นที่ว่างมีรัศมีหลายร้อยเมตร แต่สิ่งที่แปลกก็คือแม้แต่น้ำทะเลก็ยังถูกกันไว้ข้างนอก

“ปู่!  สิ่งนี้คืออะไรกันแน่?”  บีบีพูดด้วยความสงสัย

บลูไฟร์ที่อยู่ใกล้ถอนหายใจ“เบรุต! ท่านเตรียมการนี้มาตั้งแต่ในอดีตแล้ว แต่ดูเหมือนว่าการเตรียมการของท่านไม่จำเป็นต้องใช้ประโยชน์อีกต่อไปแล้ว”

เบรุตโบกมือและคลื่นแสงพลังสีเขียวพุ่งออกจากฝ่ามือของเบรุต รังสีเขียวนับสิบล้านสายกระจายเข้าไปในผนังศิลาของถ้ำลึก ผนังของถ้ำซึมซับแสงสีเขียวอย่างเต็มกำลังและทันใดนั้นอักษรเวทรูนเริ่มปรากฏบนผนังช้าๆ

“นี่คือรูปวงเวทหรือนี่?”  ลินลี่ย์ขมวดคิ้วขณะที่เขาพูด

“นี่เป็นผนึกวงเวทเฉพาะแบบ”  บลูไฟร์หัวเราะขณะพูด  “ในอดีต เบรุตวางแผนเอามันมาจากแดนนรก  วงเวทผนึกเวทนี้เปลี่ยนแปลงโดยเบรุต ถ้าเจ้าต้องการใช้งานผนึกวงเวทนี้เจ้าจะต้องมีพลังระดับมหาเทพ  มิฉะนั้นไม่มีทางที่เจ้าจะเปิดมันออก”

“ลอร์ดเบรุต?” ลินลี่ย์ไม่เข้าใจ “วงเวทผนึกนี้ถูกสร้างขึ้นในพิภพยูลาน แต่มหาเทพอื่นไม่สามารถเข้าพิภพยูลานได้ ทำไมต้องระมัดระวังนักด้วยเล่า?”

“ข้าแค่เตรียมรับสถานการณ์ไม่คาดฝัน”

เบรุตถอนหายใจ  “ข้ากังวลว่าสักวันหนึ่งข้าจะถูกประมุขมหาเทพแห่งแสงฆ่าตาย และถูกชิงสมบัติของข้าไป  ดังนั้นข้าไม่เคยนำมันไปกับข้า  แต่ข้ากลับเก็บไว้ที่นี่ในพิภพยูลานแทน ข้ากังวลว่าประมุขมหาเทพแห่งแสงจะส่งเทพชั้นสูงมาชิงมันไป  ดังนั้นจำเป็นว่าต้องมีใครบางคนที่มีพลังของมหาเทพที่สามารถเปิดผนึกวงเวทนี้ผ่านไปได้”

“ถ้าสักวันหนึ่งข้าต้องตายไป สมบัตินี้จะตกอยู่ในการดูแลรักษาของบลูไฟร์”  เบรุตกล่าว อุโมงค์ใต้ทะเลลึกค่อยๆสว่างขึ้นจนกระทั่งแสบดวงตา

ทันใดนั้น....

“ปัง!”

ผนังทั้งสี่ด้านของถ้ำและพื้นสั่นสะเทือนทันทีทั้งหมดและจากนั้นสลายกลายเป็นฝุ่นไหลลงมา

“วงเวทผนึกใหญ่?”  ตอนนี้ลินลี่ย์เข้าใจทั้งหมดแล้ว เบรุตใช้วงเวทใหญ่เพื่อผนึกชั้นหินก้นสมุทรของถ้ำใต้น้ำ  ด้วยความสามารถของเบรุตในการติดตั้งวงเวทขนาดใหญ่นี้ถ้าคนภายนอกต้องการจะทำลายผนึกนี้ อย่างน้อยพวกเขาจะต้องแข็งแกร่งเท่าเขา

แต่การติดตั้งผนึกนี้ไม่ใช่งานง่ายๆ

“ลอร์ดเบรุต, ทำไมท่านถึงทำลายผนึกวงเวทใหญ่ในวันนี้เล่า?”  ลินลี่ย์พูดอย่างไม่เข้าใจ

“ไม่มีวัตถุประสงค์ใดๆ ในการใช้อีกต่อไปแล้ว  ดังนั้นข้าอาจจะต้องทำลายไปด้วยเช่นกัน”  เบรุตยิ้ม จากนั้นโบกมือสายลมกระโชกพัดกวาดเอาทรายออกไปด้านหนึ่งและเผยให้เก็นกล่องสีดำขนาดเท่ากับฝ่ามือ  ดวงตาของเบรุตเป็นประกาย  และเขาเอื้อมมือไปหยิบกล่องสีดำ

บลูไฟร์ขณะเห็นเช่นนี้ก็หัวเราะเช่นกัน

“ปู่!  มีอะไรอยู่ในนี้?”  บีบีสงสัย

“เดาสิ?” เบรุตหัวเราะเบาๆ

“เป็นไปได้ไหมว่าเพราะสมบัตินี้ทำให้ประมุขมหาเทพแห่งแสงต้องการฆ่าปู่? สมบัตินี้ก็คือประกายมหาเทพ? หรือว่าเป็นสมบัติที่มีระดับเดียวกับเครื่องรางจอมเทพ?”  บีบีเดา

“ฮ่าฮ่าาฉลาดมาก  ถูกแล้ว,ได้เวลาที่เราต้องไปสุสานเทพเจ้ากันเสียที” เบรุตหัวเราะ

ลินลี่ย์ตามอยู่ด้านหลังเบรุตบินออกมาจากอุโมงค์ลึกและตรงไปที่ประตูเทเลพอร์ต ประตูเทเลพอร์ตตั้งอยู่บนศิลาดำขนาดมหึมาซึ่งอยู่ในใจกลางเหวทะเลลึก ระลอกมิติที่แปลกประหลาดที่กลุ่มของลินลี่ย์สามารถเห็นได้และรับรู้ได้แต่ไกล

“เปิดตัว” เบรุตได้รับการยอมรับจากมันและประตูมิติเปิดออก

คนทั้งสี่บินเข้าไปทันที

พวกเขาบินผ่านเข้าไปยังอีกฟากหนึ่งของประตูและที่ซึ่งพวกเขามาถึงเป็นดินแดนที่แตกต่าง

“สุสานเทพเจ้า” ลินลี่ย์เคยมาที่นี่ก่อนแล้ว เขาสามารถรู้สึกได้ถึงพลังจำกัดของพิภพนี้ และเขาอดมองเบรุตอย่างสับสนมิได้ “ลอร์ดเบรุต พิภพแห่งนี้น่าจะมีระดับที่สูงกว่าพิภพโลกธาตุมาก  มันเชื่อมต่อกับพิภพยูลานได้อย่างไร?” ลินลี่ย์เข้าไปในที่นี่เมื่อตอนที่เขายังเป็นเซียน

แม้แต่หนึ่งในเซียนชั้นสูงของทวีปยูลานอย่างเช่นเฟนศิษย์ของเทพสงครามก็ยังถูกจำกัดสำนึกเทพไว้เพียงราวๆสิบเมตร

“นี่คือพิภพที่สร้างขึ้นโดยมหาเทพ”  บลูไฟร์หัวเราะอย่างเยือกเย็น  “นี่เรียกกันว่าพิภพศักดิ์สิทธิ์ปกติอำนาจในการจำกัดพลังของมันจะยิ่งใหญ่กว่าของพิภพโลกธาตุ”

“อย่างไรก็ตาม เทียบกับแดนนรกอำนาจจำกัดของพิภพนี้ยังด้อยกว่าเล็กน้อย” ลินลี่ย์ประเมิน

เบรุตที่อยู่ใกล้ๆหัวเราะ  “ลินลี่ย์!  เมื่อกลายเป็นมหาเทพผู้นั้นสามารถสร้างพิภพได้ อย่างไรก็ตามตามตำนาน แดนนรก ยมโลกแดนสวรรค์และแดนชีวิตถูกสร้างแยกต่างหากจากกันโดยสี่จอมเทพแต่ละตน  แน่นอนว่าอำนาจจำกัดพลังย่อมยิ่งใหญ่มาก  ขณะที่เจ็ดโลกธาตุศักดิ์สิทธิ์ดินเหล่านั้นถูกสร้างโดยเจ็ดมหาเทพของแต่ละธาตุตัวอย่างเช่นโลกธาตุแสงศักดิ์สิทธิ์ถูกสร้างโดยประมุขมหาเทพแห่งแสงและอีกหกมหาเทพแห่งแสงก็ร่วมกันสร้างด้วย  มีความเสถียรและทรงพลังมากกว่าดินแดนของข้าเช่นกัน  ที่สำคัญนี่คือดินแดนที่ข้ามหาเทพน้อยสร้างขึ้นด้วยตนเอง”

“เป็นความจริง”ลินลี่ย์สงสัยอยู่แล้วว่าบางทีคงเป็นเบรุตที่สร้างพิภพแห่งนี้ขึ้น

“สร้างพิภพศักดิ์สิทธิ์? ว้าว... นั่นเหลือเชื่อจริงๆ”  บีบีร้องเรียกด้วยความประหลาดใจและยินดี  “แต่ปู่,มหาเทพคงสามารถเข้าพิภพศักดิ์สิทธิ์ได้ใช่ไหม?ปู่ไม่กลัวหรือว่าประมุขมหาเทพแห่งแสงจะมาเยือน?”

“ไม่ต้องห่วง พิภพศักดิ์สิทธิ์นี้เชื่อมโยงกับพิภพยูลาน ถ้ามหาเทพคนอื่นต้องการเข้ามาในพิภพศักดิ์สิทธิ์ของข้าทันทีที่พวกเขาแตะต้องชายขอบพิภพ ข้าในฐานะผู้สร้างพิภพจะต้องรู้ ถ้าประมุขมหาเทพแห่งแสงมา ข้าจะเข้าทวีปยูลานทันที” เบรุตยิ้ม

ลินลี่ย์ลอบถอนหายใจชมเชย“เบรุตระมัดระวังตัวอย่างแท้จริง”

“สุสานเทพเจ้าอยู่ข้างหน้า”  เบรุตชี้ในที่ไกล

น้ำของทะเลลึกทะลักเข้ามา  ลินลี่ย์สามารถมองเห็นข้างหน้าได้ชัด  มีสุสานยอดแหลมสามยอดสูงเกือบสองหมื่นเมตรและมีพื้นที่สองหมื่นเมตรเช่นกัน ที่ข้างหน้าสุสานยังคงมีรูปสลักมังกรไร้ปีกขนาดใหญ่ขดตัว มีรัศมีประหลาดอย่างแท้จริง

รูปสลักอื่นอีกสามด้านเป็นอสูรศักดิ์สิทธิ์อีกสามตัว

ครั้งก่อนลินลี่ย์ไม่เข้าใจแต่ครั้งนี้ลินลี่ย์เข้าใจทั้งหมด ลินลี่ย์รีบถามอย่างแตกตื่น “ลอร์ดเบรุต บรรดารูปสลักทั้งสี่รูปสลักมังกรยักษ์นี้เหมือนกับเงามายามังกรฟ้าที่ปรากฏขึ้นเมื่อข้าใช้ทักษะเทพธรรมชาติสำหรับรูปสลักของอสูรศักดิ์สิทธิ์อีกสาม ดูเหมือนกับรูปสลักอสูรศักดิ์สิทธิ์ที่ข้าเห็นในเทือกเขาสกายไรท์ในแดนนรก  มีอะไรพิเศษในที่แห่งนี้หรือ?”

“ถูกแล้วรูปสลักทั้งสี่นี้คือสี่อสูรศักดิ์สิทธิ์” เบรุตพูดพลางถอนหายใจ

“ตามข้ามา” เบรุตเหาะตรงไปที่ยอดของสุสานเทพเจ้าทันที

ลินลี่ย์ติดตามไปทันที  สุสานเทพเจ้านี้มีทั้งหมดสิบแปดชั้น  โดยทั่วไปทุกคนจะต้องเข้าจากชั้นแรก  จากนั้นมุ่งหน้าต่อไปเรื่อย  แต่ครั้งนี้เบรุตพาลินลี่ย์และคนอื่นตรงไปที่ชั้นบนของสุสานเทพเจ้า และที่ผนังชั้นบนจู่ๆก็มีช่องอุโมงค์ปรากฏขึ้น

เบรุตและบลูไฟร์ก้าวเข้าไปข้างหน้า  แม้ว่าลินลี่ย์และบีบีจะรู้สึกสงสัย  แต่พวกเขายังคงติดตามมาจากด้านหลัง

นี่คือพื้นที่กว้างใหญ่ที่พวกเขาเข้ามา  พื้นทั้งหมดสร้างจากหินสีฟ้ายาวสิบเมตรดูเหมือนจะยืดขยายออกไปไม่มีที่สิ้นสุด

พื้นเป็นสีฟ้า

ท้องฟ้าเป็นสีฟ้า  สีฟ้าล้วนๆ ไม่มีสีอื่นปะปน จึงดูสดใสและชัดเจน

เบรุตลินลี่ย์และคนอื่นปรากฏตัวบนพื้นศิลาสีฟ้า

“นี่คือ...?” ลินลี่ย์จ้องมองดูรอบๆ ด้วยความสงสัย โดยทั่วไปแต่ละชั้นของสุสานเทพเจ้าจะมีผู้พิทักษ์ประจำ  แต่ชั้นนี้ไม่มีผู้พิทักษ์แม้แต่คนเดียว

“นี่คือชั้นบนสุดของสุสานเทพเจ้า  ชั้นที่สิบแปด”  เบรุตยิ้ม

บีบีพูดด้วยความประหลาดใจ  “ปู่,ทำไมถึงไม่มีใครในชั้นที่สิบแปดตามตำนานเล่า? ควรจะต้องมีอันตรายที่น่ากลัวไม่ใช่หรือ?”

“ใครบอกว่าชั้นที่สิบแปดมีอันตราย?”  เบรุตหัวเราะ

“ไม่ใช่ว่ายิ่งขึ้นไปชั้นสูงๆ  ก็ยิ่งมีอันตรายมากขึ้นไม่ใช่หรือ?”  บีบีบ่นพึมพำอย่างไม่เข้าใจ  “เฮ้, พี่ใหญ่, ท่านจะไปไหน?”  บีบีตระหนักได้ว่าลินลี่ย์กำลังเดินไปข้างหน้า

เบรุตเมื่อเห็นเหตุเช่นนี้เขาหัวเราะ  “ไปกันเถอะ  ลินลี่ย์พบเจอแล้ว”

ลินลี่ย์พบเจอจริงๆ  ในอดีตตอนแรกที่เขามาที่สุสานเทพเจ้าก็รู้สึกถึงบางอย่างบนสุสานเทพเจ้ากำลังเรียกหาเขา  แต่ตอนนั้น เขายังไม่มีพลังแข็งแกร่งพอ ตอนนี้ลินลี่ย์พบว่าที่ชั้นสิบแปดนี้ที่เรียกหาเขา ดึงเขาให้เข้ามา

“ลอร์ดเบรุต ชั้นศิลาฟ้านี้ ข้างใต้นี้...”  ลินลี่ย์หันไปมองเบรุต

“รอสักเดี๋ยว” เบรุตหัวเราะขณะที่เดินเข้ามาหา  ตาของเขามองดูพื้นศิลาฟ้า

“ครืดดดด” พื้นศิลาฟ้านับไม่ถ้วนเริ่มขยับเคลื่อนไหวอย่างเป็นระเบียบกระเบื้องสีฟ้าเริ่มยกตัวขึ้นและในพริบตากลายเป็นแท่นขนาดมหึมาด้านบนมีศพมังกรฟ้าขนาดมหึมายาวหมื่นเมตรนอนทอดร่างอยู่  กลิ่นอายที่สนิทคุ้นเคยกำลังเรียกหาลินลี่ย์

“บรรพบุรุษ..พญามังกรฟ้า?”  ลินลี่ย์ตะลึงมองเบิกตาค้าง  เขาสามารถจดจำได้ทันที

เบรุตเดินเข้ามาหาจากนั้นถอนหายใจ  “ถูกแล้ว,สุสานเทพเจ้ามีทั้งหมดสามแห่ง อีกสองแห่งใช้เก็บศพของเทพธรรมดา ขณะที่สุสานแห่งนี้เป็นสุสานยิ่งใหญ่ สุสานเทพเจ้านี้บนชั้นที่สิบแปดมีศพของพญามังกรฟ้า  ขณะที่ชั้นที่สิบแปดของตำแหน่งอื่นใช้เก็บศพของพญาหงส์เพลิง, พยัคฆ์ขาวและพญาเต่าดำ”