ตอนที่ 705 กฎปรับสภาพร่างกาย

ถังเทียนรู้สึกว่าหมัดของเขาหนักเหมือนภูเขา  เขากัดฟันทน กล้ามเนื้อทุกมัดกระดูกและเอ็นทุกท่อนกำลังสั่นด้วยความถี่ที่น่าประหลาดใจ  ความแข็งแกร่งทางกายปะทุออกมาในส่วนต่างๆของร่างกายเขา

ความเปลี่ยนแปรต่างๆนับไม่ถ้วนผุดขึ้นมาในใจของถังเทียน และทั้งหมดนั้นพัฒนาขึ้นมาจากวิชาหมัดพื้นฐานของเขา พลังทุกรูปแบบที่ปรากฏจะทำให้พละกำลังในร่างของเขากระตือรือร้นขึ้นราวกับว่ามีความสอดคล้องกัน

ถังเทียนมีความสุขเพลิดเพลินและบังคับควมคุมการไหลเวียนพลังในร่างกายเขา แม้ว่ารูปแบบทั้งหมดจะปรากฏในใจของเขา กระแสพลังจะถูกหยุดและเปลี่ยนไปทันที

พลังทะลักไปทั่วร่างและมารวมกันที่หมัดของเขา

เหมือนกับพันลำธารไหลไปบรรจบกับมหาสมุทร  พลังเล็กน้อยนับไม่ถ้วนไหลมาบรรจบต่อเนื่องและขยายมากขึ้นๆ กลายเป็นสภาพทรงพลังในปัจจุบัน

พลังในหมัดของเขายังคงเพิ่มขึ้นช้าๆแต่แน่นอนความเปลี่ยนแปลงที่มองเห็นอย่างเลือนรางนับไม่ถ้วนเหมือนกับกิ่งก้านที่ถูกตัดจากต้นไม้  ความแตกต่างเพียงอย่างเดียวก็คือ  ในกิ่งไม้เหล่านั้นอาจจะมีรูปรอยที่แตกต่างกันขนาดที่แตกต่าง   แต่ละกิ่งอาจจะมีรูปรอยที่แยกแตกต่างไป

พลังที่เกิดจากร่างกายของเขาโคจรไปรอบตัวอย่างรวดเร็วการเปลี่ยนแปลงหลากหลายรูปแบบยังมีนับไม่ถ้วน

หมัดที่ดูเหมือนช้าปล่อยออกตามใจนึกเหมือนดวงดาวระยิบระยับในท้องฟ้ากว้างใหญ่ อากาศในห้องดูเหมือนจะถูกดูดเข้ามาในหมัดเปลี่ยนเป็นหนืดและข้นทำให้หมัดถังเทียนช้ามาก

ชี่....

เสียงเบาดังออกมา  และห้องมืดเต็มไปด้วยแสงทันทีแสงและลำแสงสีแดงปรากฏอยู่ภายในหมัดของถังเทียน

หมัดของถังเทียนยังคงเคลื่อนไปข้างหน้าช้าๆซี.. ซี่... ซี่... แสงกระพริบและปั่นป่วนขัดแย้งสว่างวาบหลายครั้งราวกับแสงสีรุ้งรวมตัวกันอยู่ที่หมัดของถังเทียน นี่คือการปรากฏของกฎธรรมชาติ หมัดของถังเทียนดูเหมือนสูบเอาพลังที่ลึกลับอย่างหนึ่งสูบเอากฎธรรมชาติกลายเป็นแสงสว่างเจิดจ้า

รัศมีแสงสดใสอย่างต่อเนื่อง และจำนวนลำแสงที่บรรจบครอบคลุมหมัดของถังเทียนยิ่งมากขึ้นทุกที แสงสายรุ้งที่เฉิดฉายเหมือนกับสีรุ้งกำลังว่ายวนไปรอบๆและกลายสภาพเป็นม่านพลังรูปกรวย ลำแสงแตกแขนงออกมายุ่งเหยิงเหมือนกับตาข่ายใหญ่ผุดออกมาต่อหน้าถังเทียน

รูปแบบนับไม่ถ้วนผ่านเข้ามาในใจของถังเทียน  กฎธรรมชาตินับไม่ถ้วนวาบผ่านดวงตาของถังเทียน

ทันใดนั้น ร่างของถังเทียนแข็งทื่อพลังจากร่างกายหยาบของเขาหายไปจากตัวโดยไม่มีร่องรอย

‘แย่แล้ว!’

ถังเทียนไม่มีเวลาแม้แต่จะร้องออกมาดังๆ  เพล้งม่านพลังของกฎธรรมชาติที่หุ้มหมัดอยู่ต่อหน้าเขาแตกสลายทันที อากาศที่หนืดเหนียวกลับคืนสู่สภาวะปกติจากนั้นเขานึกออกว่าเขาใช้พลังร่างกายไปมากก่อนนั้นแล้วและพลังของเขายังไม่ฟื้นคืน ดังนั้นพลังจากร่างกายของเขาจึงไม่จะรักษาวิชานี้ได้

‘แย่แล้ว....’

ตาของถังเทียนเหลือกกลับ  เขาล้มลงกับพื้นหมดสติทันที  สองสามวินาทีต่อมาก็กรนเสียงสนั่น  พลังงานร่างกายของเขาถูกใช้ไปมาก  ดังนั้นจึงฝึกพลังหมัดไม่เสร็จสมบูรณ์

แต่เขาเพิ่งใช้ร่างกายหนักเกินไป และไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆ ร่างพลังกายเป็นศูนย์สามารถฟื้นสภาพได้รวดเร็วมากจึงเป็นธรรมดาอยู่นั่นเองที่ทำให้ถังเทียนเข้าสู่สภาวะหลับใหลเพื่อให้ร่างกายฟื้นฟูเร็วขึ้น

ในอากาศคุณชายฉินและหมิงจูซึ่งมาสังเกตดูการสู้รบถึงกับหน้าขาวซีดและเงียบอยู่เป็นเวลานาน

เมื่อเห็นว่าหมิงจูหน้าซีดขาว  คุณชายฉินคิดว่านางตกใจจากการเห็นภาพการต่อสู้จึงแนะนำให้นางกลับไปพัก

ความจริงเขาก็สั่นพอกัน  การสู้รบส่งผลกระทบต่อเขาอย่างมากมายจากเหตุนั้นทำให้เขารู้ว่านักสู้ที่แข็งแกร่งแท้จริงเป็นยังไง!  เบนสันผู้อำมหิตมีฝีมือยากจะหยั่งถึงพร้อมกับบุรุษหน้ากากผีผู้บ้าระห่ำ ทั้งสองคนแสดงการโจมตีที่หลากหลาก พลังของพวกเขาสามารถทำลายพื้นที่โดยรอบ พวกเขาเบิกตากว้างและเขาได้รับผลกระทบอย่างลึกซึ้ง

เทียบรุ่นอาวุโสอื่นผู้คิดฝากเรื่องทั้งหมดให้รุ่นลูก  เขารู้สึกละอาย ทั้งที่ยังปฏิบัติต่อหมิงจูอย่างสุภาพแต่ไม่ค่อยมีอารมณ์เหมือนเคย

หมิงจูพยักหน้า จากนั้นเดินออกจากมา  นางทำเข้มแข็งต่อหน้า  แต่หัวใจนางปั่นป่วนนานแล้ว  เพราะนางรู้สึกว่ารูปร่างของบุรุษหน้ากากผีคล้ายกับบ่าวนามว่าถังเทียน  และพวกเขามีความคล้ายคลึงกัน

นางต้องการกลับไปบ้านดูว่าถังเทียนยังอยู่หรือไม่  แต่นางข่มใจไว้

เมื่อได้เห็นว่าบุรุษหน้ากากผีชิงตัวสุภาพสตรีจากเบนสันได้สำเร็จ หมิงจูรู้ว่าเรื่องจะสร้างผลกระทบเป็นวงกว้าง  ไม่มีใครสนใจเกี่ยวกับเบื้องหลังของใครมากนัก  แต่หลังจากเกิดเรื่อง ตระกูลต่างๆจะต้องกระตือรือร้นหาอาคันตุกะลึกลับผู้นี้แน่นอน

สำหรับเขาแล้วสามารถพาสหายหนีออกมาจากตระกูลมัวร์ได้ ก็มีความเป็นไปได้มากที่สุดที่เขาจะตามหาตามตระกูลอื่นแล้วชิงสหายกลับมา  ตระกูลอื่นๆ จะรับมือคนผู้นั้นได้ยังไง?  เบนสันได้พิสูจน์พลังของเขาเองแล้วแต่ก็ยังไม่ได้เปรียบ เป็นเรื่องที่ปฏิเสธไม่ได้

นางไม่รู้ว่าเรื่องจะกลายเป็นเช่นไร  แต่นางรู้ว่าเมืองจื่อจวนจะต้องตกอยู่ในความยุ่งเหยิง

แต่เรื่องที่นางกังวลมากกว่าก็คือบุรุษหน้ากากผีใช่ถังเทียนหรือไม่?

ถ้าใช่,อย่างนั้นก็คงไม่ใช่เรื่องดีต่อตระกูลเซวียแน่นอน นางมั่นใจว่าตระกูลต่างๆ ในเมืองจื่อจวนจะต้องตามหาบุรุษหน้ากากผีแน่  เมื่อตระกูลเซวียเข้าไปเกี่ยวข้องด้วย  ในเวลานั้น...

หมิงจูสั่นสะท้านไม่กล้าคาดคิดผลที่ตามมา

นางรีบเหินกลับไปยังบ้านตระกูลเซวียอย่างรวดเร็ว  เมื่อเห็นยามเฝ้าปากทาง นางถาม  “ถังเทียนอยู่ที่ไหน?”

“ถังเทียน?”  พวกยามสับสน “ข้าไม่เห็นเขา”

หัวใจของหมิงจูสั่นสะท้าน  นางขบริมฝีปากและรีบวิ่งไปที่พักของถังเทียน  บ่าวทาสที่ผ่านไปมาไม่เคยเห็นคุณหนูดูร้อนรนอย่างนี้  พวกเขาไม่เงยหน้า และได้แต่เงียบ

หมิงจูวิ่งไปที่พักของถังเทียนราวกับลมพัด

ที่ทางเข้า เมื่อได้ยินเสียงกรนดังสนั่นนางค่อยสงบใจได้

‘ไม่ใช่เขา’

นางผลักเปิดประตูอย่างระมัดระวังและเห็นถังเทียนกำลังหลับอยู่บนพื้นเสียงดังสนั่น ร่างของเขาไม่มีอันตรายแต่อย่างใด ไม่มีข้อกังขาใดๆ อีกแล้ว

ถังเทียนที่กำลังหลับเสียงสนั่นพึมพำกับตัวเองและพลิกตัวหันหน้าไปทางท้องฟ้านอนแผ่หลา  เมื่อถังเทียนกำลังหลับเสียงดังอย่างนั้นความโกรธที่นางเก็บไว้พลุ่งขึ้นมาทันที

‘เจ้าหลับขณะปฏิบัติหน้าที่ในคลังสินค้าและยังทำให้ข้าเสียหน้าต่อหน้าฉินจื่อซาน เจ้าช่างแก้ไม่หายจริงๆ!’

หมิงจูว้ากลั่น  “ถังเทียน!  เจ้าลุกขึ้นเดี๋ยวนี้เลยนะ!  เจ้าเอาแต่หลับทั้งวันทั้งคืนขี้เกียจอะไรอย่างนี้ นี่มันเหลวไหลเสียจริง..”

ถังเทียนไม่ขยับแม้แต่น้อย  เสียงกรนของเขายังคงดังเหมือนฟ้าคำรามต่อไป

หมิงจูโกรธจนตัวสั่น  แต่ในฐานะคนมีการศึกษาดีทำให้ให้นางไม่สามารถพูดคำหยาบคายได้ นางต้องการบอกว่าเขาจะต้องถูกขับออกจากบ้านตระกูลเซวีย  แต่เมื่อคิดว่าคุณนายผู้เฒ่าต้องใช้เงินถึงสองแสนเหรียญซื้อเขา ถ้านางไล่เขาออกไปก็จะเป็นที่สบอารมณ์เขาหรือเปล่า?

หมิงจูยิ่งหน้าตาบูดบึ้งยิ่งขึ้น

นางเคยเห็นตัวสร้างปัญหามามากมาย แต่นางไม่เคยเห็นคนอย่างถังเทียนที่ทำให้นางรู้สึกจนใจ

นางได้ยินเสียงเคลื่อนไหวด้านหลังนาง แต่เป็นบริวารของนางที่วิ่งเข้ามาหลังจากได้ยินเสียงวุ่นวาย  พอพวกเขามองดูหมิงจูระงับอารมณ์ที่อยากเตะถังเทียนเอาไว้ นางแค่นเสียงและเดินออกไป

เมื่อเห็นเช่นนั้นทุกคนแตกฮือ ‘เมื่อหมิงจูไม่พอใจ เราคงโชคร้ายต้องพบกับความยากลำบากแน่’  แต่สายตาของพวกเขามองดูถังเทียนเต็มไปด้วยความสงสัย  เพราะแม้แต่หมิงจูก็ไม่สามารถทำอะไรเขาได้

ทุกคนออกไปในเวลาอันรวดเร็วและปล่อยถังเทียนไว้ในห้องตามลำพัง

แน่นอนว่าถังเทียนไม่รู้เรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้น เขาเอาแต่หลับส่งเสียงดังลั่น

ไม่มีใครสังเกตเห็นสภาพร่างกายที่แปลกประหลาดของถังเทียน  ร่างของเขาสั่นสะเทือนอย่างแผ่วเบากล้ามเนื้อทุกตารางนิ้วดูเหมือนเปิดและปิด ราวกับว่ากล้ามเนื้อเหล่านั้นกำลังหายใจ  ด้วยระดับสั่นสะเทือนที่เร็วมากร่างของเขากำลังเปล่งแสง  แสงจางๆนี้ทำให้มองทะลุเห็นเนื้อเขา

แสงรัศมีค่อยๆ สลัวลงและหายไปในที่สุด

เมื่อถังเทียนตื่นขึ้น เขารู้สึกถึงความปลอดโปร่งที่อธิบายไม่ได้ในทั่วทั้งตัวเขา  เมื่อเขาตอบสนอง  เขารู้สึกได้เหมือนระเบิดกำแพงเสียงดังเป็นระยะต่อเนื่อง  เขาตกใจ สถานการณ์นี้เคยเกิดขึ้นมาก่อนแล้ว ใช่แล้วหลังจากฝึกร่างพลังกายเป็นศูนย์  แต่หลังจากนั้นไม่ว่าเขาจะฝึกฝนพยายามมากเพียงไหนก็ไม่เคยเกิดขึ้นอีกเลย

‘ทำไมถึงได้เกิดขึ้นอีกครั้ง?’

เขาตรวจสอบร่างกายทันที

และเขาถึงกับตะลึงในทันใด

กระดูกกล้ามเนื้อและเส้นเอ็นในร่างกายเขาทั้งหมดมีระดับพลังอย่างที่เขาไม่คาดคิดมาก่อน  กล้ามเนื้อทุกตารางนิ้ว แข็งแรงพอๆกับด้ายทองดำ กระดูกของเขาดูแปลกประหลาดยิ่งกว่า เมื่อเขาตรวจดูกระดูกอ่อนของเขาข้างใน จะมีสีสันความเงางามเหมือนกับหยกเลือดสีแดงสว่างสดใสของเขามีประกายสีทองเลือนราง แก่นชีวิตของเขาดูเหมือนจะมีความแข็งแรงขึ้นหลายเท่า

ทันใดนั้นเขาสังเกตส่วนที่เหลือในร่างกายเขา

‘นี่คือกฎ...ธรรมชาติ!’

‘กฎควบคุมกาย’

ทันใดนั้นเขาเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นได้ในที่สุด ร่างพลังกายเป็นศูนย์ เขากันได้กับกฎอย่างเป็นธรรมชาติและด้วยความอ่อนเพลียอย่างเต็มที่ของร่างกายเขา เนื้อของเขากลายเป็นเหมือนฟองน้ำที่ดูดซับกฎธรรมชาติที่อยู่โดยรอบเข้ากันได้ดีกับกล้ามเนื้อของเขาและถูกดูดซับเข้าไปและเริ่มปรับแต่งเข้ากับร่างกายของเขา

มีประโยชน์มากมายสำหรับร่างพลังกายเป็นศูนย์ แต่ยังมีคำถามที่มักกระทบใจถังเทียนอยู่เสมอ  คือแล้วจะพัฒนาให้ก้าวหน้าได้ยังไง?จนกระทั่งตอนนี้ ถังเทียนจึงได้ตระหนัก  ‘ใช่แล้ว ใช้กฎธรรมชาติปรับสภาพร่างกาย!  กฎธรรมชาติคือกฎของโลก  ใช้กฎธรรมชาติเหล่านั้นปรับแต่งสภาพร่างกายร่างกายจะกลายเป็นแข็งแรงเพียงไหน?’

ถังเทียนอ้าปากหัวเราะลั่น

เขายืนขึ้นและเริ่มทดสอบดู   เมื่อเทียบกับแต่ก่อนนี้  ร่างของเขาที่ถูกปรับสภาพโดยกฎธรรมชาติแข็งแกร่งขึ้นหลายเท่า  พลังของเขาเพิ่มขึ้นสามเท่า นอกจากนี้สภาพร่างกายของเขายังเสริมความแข็งแกร่งอย่างเห็นได้ชัด

ที่สำคัญที่สุดก็คือพลังภายนอกเพิ่มขึ้นมากกว่าเมื่อก่อนนี้  ถังเทียนลองเคลื่อนไหวและสามาถรู้สึกได้ถึงพลังที่น่าประหลาดที่สะสมอยู่ในร่างของเขา

ทันใดนั้นถังเทียนคิดถึงหมัดที่ถูกขัดจังหวะไว้ก่อนเขาเป็นลม  เขายิ่งกระตือรือร้นมากขึ้น  ‘ถ้าข้าใช้พลังเรี่ยวแรงทั้งหมดตอนนี้จะมีผลอะไรเกิดขึ้น?’

แต่หลังจากมองไปรอบๆ แล้ว  เขาต้องข่มความคิดนี้ไว้  ถ้าเขาชกออกไปบ้านคงพังพินาศแน่นอน

‘ข้าเพิ่งจะช่วยหานปิงหนิงกลับมา  ข้าต้องไม่ทำตัวโดดเด่น’

เมื่อคิดถึงหานปิงหนิง และเห็นว่าท้องฟ้ามืดค่ำแล้ว  เขาวิ่งตรงไปที่คลังสินค้าทันที

บ่าวทาสที่ถังเทียนผ่านไปทุกคนมองเขาอย่างเหยียดหยาม

เสี่ยวเหยาบังเอิญผ่านมาเห็นถังเทียน  นางร้องเรียกเขาและเตือนเขาอย่างใจดี  “ถังเทียน เจ้าอย่าหลับตอนกลางคืนดีกว่า  เจ้ามักจะเกียจคร้านอยู่เสมอ  พี่หมิงจูจะต้องลงโทษเจ้าแน่นอน”

ถังเทียนสับสน เขาไม่รู้จักเสี่ยวเหยา  แต่ก็ยังขอบคุณนาง

เมื่อเห็นว่าถังเทียนดูเหมือนไม่ใส่ใจอะไร  เสี่ยวเหยาก็ทำอะไรไม่ได้

ถังเทียนมาถึงคลังสินค้า  เขาผลักเปิดประตูใหญ่และหลังจากเข้ามาแล้วเขาปิดประตู

เมื่อได้ยินถังเทียนมาถึง  หานปิงหนิงปรากฏตัวอย่างเงียบงัน  แต่สิ่งที่ทำให้ถังเทียนประหลาดใจก็คือข้างตัวนางมีคนอีกคนหนึ่ง