ตัวประกอบแรงค์ EX — 0013

4. เส้นทางเพลเยอร์ (4)

* * *

เผ่าแท้นั้น มีต้นกำเนิดและรากเหง้าที่หลากหลาย

โดย ‘ขั้น’ ของสมญานามจะถูกกำหนดจากต้นกำเนิด

แต่ละ ‘ขั้น’ ของสมญานามจะมีลำดับชั้นแตกต่างกันไม่มาก แต่ก็มีบางขั้นที่เป็นข้อยกเว้น

ยกตัวอย่างเช่น ขั้นเทพนิยาย, ตำนาน* และนิทานพื้นบ้าน

(*ก่อนหน้านี้ที่เคยใช้คำว่า ‘ตำนาน’ กับเสือขาวและเสือเหลือง ขอเปลี่ยนเป็น ‘เทพนิยาย’ แทนทั้งหมด)

‘เทพนิยายสร้างชาติของเกาหลีใต้ในโลกนี้ ไม่ใช่เทพนิยายทันกุน แต่เป็นเทพนิยายแกชอน*’

(*เกาหลีใต้มีเทพนิยายสร้างชาติสองตำนาน ปัจจุบันยึดตำนานทันกุนเป็นหลัก ถ้าสนใจลองศึกษาเพิ่มเติมได้)

แตกต่างจากเทพนิยายทันกุน ‘หมี’ จะมิได้ปรากฏอยู่ในเทพนิยายแกชอน

เทพนิยายแกชอนจะเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับ ‘เผ่าเสือ’ และบรรดาเสือศักดิ์สิทธิ์ที่แผ่อิทธิพลจนยึดครองทั้งคาบสมุทรเกาหลี พวกเขาได้รับพรจากสวรรค์และคอยปกครองอาณาจักรร่วมกับทวยเทพ

ดังนั้น ไม่เหมือนกับเผ่าเสือ เผ่าหมีมิใช่ตัวตนในเทพนิยาย

ฉันติดต่อกับ ‘อุงเนียจอมคร่ำครวญ’ ซึ่งเป็นหนึ่งในแปดเซียนแห่งหมีแท้

ย้อนกลับไปตอนที่พบกันในงานประมูลมายา ฉันแอบยื่นกระดาษให้อุงเนีย

เป็นโน้ตที่บอกให้มารอแถวหอส่งสัญญาณย่านมูอัก บนยอดเนินอันซาน ในเวลาปัจจุบัน

“ขอบคุณที่ตอบรับ”

“ตอบแทนที่เจ้าช่วยสร้างสีสันให้กับงานเลี้ยงแสนน่าเบื่อ… มีอะไรก็ว่ามา”

ภาพของสตรีผู้แต่งกายด้วยเดรสสีดำ ผ้าคลุมไหล่สีทอง และอมยิ้มภายใต้ความมืด งดงามราวกับภาพวาดก็มิปาน

‘ใจเย็นไว้…’

ถัดจากนี้ไป อุงเนียจอมคร่ำครวญจะโมโหกับคำพูดของฉัน

แต่ถึงอย่างนั้นก็ต้องพูดออกไป เพื่อให้เป้าหมายของฉันลุล่วง

“เทพนิยาย… ไม่สิ เสือแดงแห่งเผ่าเสือ… ที่เพิ่งถูกลดขั้นเหลือแค่ตำนาน จะต้องตายภายในหนึ่งปี”

ซู่ว!

คลื่นกระแทกแผ่ออกจากร่างอุงเนียจอมคร่ำครวญ

แม้จะมีมังกรแดงของย็อมจุนยอลช่วยป้องกัน แต่เส้นผมของฉันกลับยังถูกคลื่นพัดจนกระพือ

‘ถ้าไม่ได้ป้องกันไว้ล่วงหน้า คงได้เลือดตกยางออกแน่’

ฉันเย็นวาบไปถึงสันหลัง เมื่อเหลือบไปเห็นรอยร้าวสดใหม่บนหอสัญญาณที่อยู่ไกลออกไป

“ความไม่ลงรอยกันระหว่างเผ่าเสือกับเผ่าหมี คือข้อเท็จจริงที่ทุกคนในคาบสมุทรเกาหลีล้วนทราบดี… หากเจ้ารู้ล่วงหน้าเกี่ยวกับความตายของเสือแดง มีเหตุผลอันใดถึงนำมาบอกข้า?”

ฉันไม่ตอบ

การถูกลด ‘ขั้น’ หมายความว่า เขาก่อความผิดร้ายแรงพอมากที่จะถูกเปลี่ยนรากเหง้า

สิ่งที่ฉันรู้มาไม่ใช่แค่นั้น แต่รวมถึงความลับเรื่องที่อุงเนีย คือหนึ่งในต้นตนที่ทำให้เสือแดงถูกลดขั้น

เผ่าเสือมีอำนาจเหนือคาบสมุทรเกาหลีและได้รับพรจากเทพสวรรค์

เผ่าเสือพยายามปรองดองกับเผ่าหมีที่พยายามดิ้นรนเพื่อช่วงชิงอำนาจ

แต่เผ่าหมีไม่ยอมละทิ้งความทะเยอทะยาน อุงเนียจอมคร่ำครวญได้ล่อลวงให้เสือแดงทรยศต่อพระกรุณาของเทพสวรรค์

‘เทพสวรรค์ต้องหายไป เผ่าเสือกับเผ่าหมีจึงจะได้อยู่ร่วมกันอย่างเท่าเทียมบนคาบสมุทรเกาหลี’

คำล่อลวงที่ฟังดูหอมหวาน…

หลังจากปลุกปั่นเสือแดงสำเร็จ เผ่าหมีทำการก่อกบฏ ทันที

ถึงเผ่าเสือกำราบเผ่าหมีสำเร็จ แต่พระกรุณาที่เทพสวรรค์เคยประทานให้แก่คาบสมุทรเกาหลี อันตรธานหายไปเพราะการทรยศของเสือแดง อีกทั้งยังสูญเสียพี่น้องร่วมเผ่าพันธุ์ไปมากมาย

เพื่อที่จะลบประวัติศาสตร์อันน่าอดสู เทพสวรรค์และเผ่าเสือได้ลบชื่อของ ‘เสือแดง’ และ ‘เผ่าหมี’ ออกจากเทพนิยาย

หลังจากยุคสมัยแห่งเทพนิยายจบลง ความไม่ลงรอยระหว่างเผ่าหมีกับเผ่าเสือยังคงดำเนินต่อไป

แม้แต่ในยามที่เกิดสงครามกับต่างโลก พวกเขายังคงขัดแย้งกัน

แต่เรื่องราวที่ถูกเล่าขานปากต่อปากกลับเหลืองเพียง

‘เผ่าเสือและเผ่าหมีขัดแย้งกัน โดยสันนิษฐานว่ามีจุดเริ่มต้นมาจากยุคสมัยเทพนิยายสร้างชาติ แต่ไม่มีรายละเอียดมากไปกว่านั้น’

เรื่องราวเกี่ยวกับเสือแดงและอุงเนียจอมคร่ำครวญถูกลบออกไป

‘ถ้าเราพูดออกไปว่ารู้ความลับ หากไม่ตายก็คงพิการ’

ฉันไม่ชอบการเจ็บป่วย และเกลียดความตายยิ่งกว่า

ฉันเก็บงำความจริงไว้ และเบี่ยงเบนความสนใจของอุงเนียจอมคร่ำครวญออกจากประเด็น

“อุงเนียจอมคร่ำครวญมี ‘สัจจะไตรเนตร’ มิใช่หรือ… ใช้มันส่องมาที่ฉันสิ”

“…ไม่มีใครโกหกต่อหน้าสัจจะไตรเนตรได้ เจ้าเข้าใจใช่ไหม”

“เข้าใจ”

เมื่ออุงเนียจอมคร่ำครวญโบกมือ ไม้เท้าสามตาปรากฏขึ้น

สัจจะไตรเนตร

ไอเท็มเกรด SSR อันโด่งดังที่สร้างโดยอุงเนียจอมคร่ำครวญ คุณสมบัติคือการยืนยันความจริงจากปากเป้าหมายได้สามครั้ง

ฉันตั้งสมาธิเมื่อเห็นอุงเนียจอมคร่ำครวญเล็งสัจจะไตรเนตรมา

เมื่อพยักหน้ารับ ดวงตาสีแดงของสัจจะไตรเนตรเริ่มส่องแสงสลัว

“เป็นความจริงหรือไม่ที่เจ้ารู้อนาคตของเสือแดง”

“ใช่”

หนึ่งในดวงตาบนสัจจะไตรเนตรปิดลง

หมายถึงการพูดความจริง

หากพูดเท็จ แทนที่ตาสีแดงจะปิด มันจะยิงคำสาปใส่ผู้โกหก

“เสือแดงจะตายภายในหนึ่งปีจริงหรือ”

“จริง”

ดวงตาที่สองของสัจจะไตรเนตรปิดลง

ชั่วขณะหนึ่ง อุงเนียจอมคร่ำครวญหลับตาสนิท

เธอไม่ตอบสนองนานหลายวินาที จนกระทั่งเปิดปากถามด้วยเสียงแหบพร่า

“เจ้าจะช่วยชีวิตเสือแดงสำเร็จไหม”

ฉันเองก็ไม่แน่ใจ

ฉันจะช่วยแน่นอน

แต่ไม่รู้ว่าผลลัพธ์จะออกมาหน้าไหน

อนาคตคือสิ่งที่คาดเดาไม่ได้

‘ถ้าตอบว่า ‘ใช่’ นั่นอาจเป็นการโกหก’

ฉันปิดปากเงียบ

เธอถามอีกครั้งหลังจากเห็นฉันไม่พูด

“เปลี่ยนคำถาม เจ้ามีวิธียับยั้งการตายของเสือแดงใช่ไหม”

สำหรับคำถามนี้ ฉันไม่จำเป็นต้องลังเล

“ใช่”

ตาทุกดวงของสัจจะไตรเนตรปิดลง

อุงเนียจอมคร่ำครวญโบกมืออย่างสง่างามเพื่อสลายสัจจะไตรเนตร

“พูดมา เจ้าต้องการอะไร”

ดวงตาทั้งสองข้างของอุงเนียจอมคร่ำครวญเริ่มปริ่มน้ำ

เป็นดวงตาที่แฝงไว้ด้วยความโกรธแค้น ฝังใจ และสำนึกผิดมาตลอดห้าพันปี

ฉันมอบคำตอบพลางมองเข้าไปในดวงตานั้น

“สามสมบัติที่แปดเซียนแห่งหมีแท้สร้างขึ้นเพื่อคุกคามเทพสวรรค์และเทพมนุษย์”

“อะไรนะ!”

ซ่า!

ต้นไม้ในรัศมีสิบเมตรรอบตัวอุงเนีย พลันแห้งกรังและหงิกงอ

แผ่นดินที่ปกคลุมไปด้วยโทสะของเผ่าแท้ สูญสิ้นชีวิตชีวาจนเปลี่ยนสีและตายไป

“มนุษย์เอ๋ย… เจ้าเข้าใจความหมายของสิ่งที่ตัวเองพูดหรือไม่”

“เข้าใจสิ”

“รู้ใช่ไหมว่ามันคือความล้มเหลว”

“รู้”

ไอเท็มดังกล่าวไม่เคยปรากฏภายในเกม แต่ฉันเคยอ่านจากหนังสือเซตติ้ง

หนึ่งในเป้าหมายของฉันจะสำเร็จไม่ได้ถ้าไม่มีพวกมัน

ย้อนกลับไปก่อนที่โลกจะขัดแย้งกับต่างโลก

ในตอนที่เผ่าแท้ยังปรากฏตัวบนโลกไม่ได้ และแทรกแซงโลกได้อย่างจำกัด

แปดเซียนแห่งหมีแท้ได้ระดมพลังและปัญญาเพื่อวางแผนกำจัดเทพสวรรค์

แต่ในระหว่างนั้น สองจากแปดเกิดเสียสติ และสามจากแปดเข้าสู่ภาวะหลับลึก ส่งผลให้แผนการล้มเหลว

สิ่งที่เหลืออยู่มีเพียงซากปรักหักพัง และชิ้นงานที่ล้มเหลว

อุงเนียจอมคร่ำครวญบรรจงหลับตา

เมื่อลืมตาอีกครั้ง ในมือของเธอปรากฏการ์ดสามใบกำลังส่องแสง

“จงจำใส่ใจไว้ว่า หากเสือแดงหยุดหายใจก่อนที่ชีวิตอันแสนสั้นของเจ้าจะหมดลง อุงเนียจอมคร่ำครวญผู้นี้จะทำลายเจ้าให้ย่อยยับภายใต้นามแห่งแปดเซียน”

〈ท่านได้รับ ‘ความมั่งคั่งและน้ำหนักของชีวิต’ จาก ‘อุงเนียจอมคร่ำครวญ’ 〉

การ์ดไอเท็มที่กำลังสองแสง ทยอยลอยมาหาฉัน

ทันทีที่รับการ์ดไว้ ทั้งสามใบหายเข้าไปในหน้าต่างไอเท็ม

ภาพดังกล่าวทำให้ฉันโล่งใจ

‘การบ้านที่ยากที่สุดของเราก่อนโรงเรียนแสงเงินจะเปิด…’

อุงเนียจอมคร่ำครวญที่เพิ่งส่งไอเท็มมาให้ ยังคงยืนอยู่ตรงหน้า

เธอจ้องฉันด้วยสายตาที่ยากจะอ่านความคิด

“ในครั้งหน้า มาพบข้าด้วยร่างจริงดีกว่านะ ตราบใดที่เจ้ายังครอบครองผลงานที่ล้มเหลวพวกนั้น ไม่มีทางที่ข้าจะจำไม่ได้”

ดูเหมือนเธอจะมองออกว่าฉันยืมร่างย็อมจุนยอลมาใช้

‘เผ่าแท้มองทะลุ ‘เส้นทางเพลเยอร์’ ได้?’

ดวงตาของฉันเบิกกว้างด้วยอาการประหม่า

จากนั้น อุงเนียจอมคร่ำครวญยิ้มอย่างมีเลศนัย ราวกับโทสะที่ผ่านมาเป็นเรื่องโกหก

“ข้าเคยเห็นมังกรแดงน้อยที่เป็นคนโปรดของเผ่ามังกรมาบ้าง เด็กไม่รู้จักโตคนนั้นทำแบบเจ้าไม่ได้หรอก”

อุงเนียจอมคร่ำครวญยิ้ม เผยให้เห็นแถวฟันเรียงสวยภายใต้แสงจันทร์

หญิงสาวเอนตัวเข้ามาใกล้ ราวกับกำลังจ้องเข้าไปในโชอึยชิน—ตัวฉันที่อยู่ด้านในย็อมจุนยอล

‘…นี่คืออำนาจล่อลวงของเผ่าแท้?’

ในสายตาฉันตอนนี้ อุงเนียจอมคร่ำครวญคือสตรีที่น่าหลงใหล

แต่ขณะเดียวกัน ความกลัวในใจฉันเริ่มถูกกระตุ้น ราวกับอีกฝ่ายกำลังขุดลึกลงไปถึงก้นบึ้งของจิตใจ

ฉันก้าวถอยหลังโดยไม่รู้ตัว

“เจ้าเหมือนกับอนาคตของเด็กคนนี้… แต่เป็นอนาคตที่ห่างไกลจนเขาไม่น่าจะเอื้อมถึง”

ฮุฮุ~ อุงเนียจอมคร่ำครวญกล่าวพลางหัวเราะในลำคอ

เมื่อพูดจบ หญิงสาวหันหลังแล้วก้าวออกไป และผสานเป็นหนึ่งเดียวกับความมืด

* * *

หลังจากหลับยาวตั้งแต่วันแรกของปีใหม่ ฉันได้สติกลับมาอีกครั้งในช่วงเย็น

ระหว่างนั้น คดีเปลวเพลิงปริศนาในยออึยโดกลายเป็น ‘เกตอาชญากรรม*’ อันโด่งดัง

(เกต หรือ Gate - มักใช้ต่อท้ายชื่อข่าวอื้อฉาว)

‘ไม่อยากเชื่อว่าทั้งหมดนี้จะถูกขุดคุ้ยภายในวันเดียว’

คดีคืบหน้าไปไกลกว่าที่ฉันคิด

ฉันเปิดหน้าต่างโฮโลแกรมขึ้นมาจำนวนหนึ่ง และอ่านทุกบทความพร้อมกัน

[เพลเยอร์อัจฉริยะที่หายตัวไป ถูกสืบจนพบความจริงอันน่าตกใจว่า พวกเขาเข้าไปพัวพันกับคดีค้ามนุษย์]

[คดีนี้ลึกแค่ไหนกันแน่? เจ้าหน้าที่นับร้อยคนร่วมกันสืบ ‘มายาเกต’]

[ผู้เกี่ยวข้องกับมายาเกตถูกตั้งข้อกล่าวหายาวเป็นหางว่าว ตัวการสำคัญอย่าง ‘บยอนซุนโฮ’ มีความผิดในฐานค้ามนุษย์ ทำร้ายร่างกาย ลักพาตัว กักขัง เลี่ยงภาษี ฝ่าฝืนพรบ.อาคาร และอีกมาก]

[สำนักงานตำรวจนครบาลกรุงโซลยืนกรานปฏิเสธว่า ทางการมิได้ปล่อยปละละเลย ‘มายาเกต’ ตามที่ถูกกล่าวหา และแสดงความเห็นทิ้งท้ายว่า ‘ทางเรากำลังเร่งมือสืบสวน ขอบคุณ’]

[สมาคมเพลเยอร์สาขาเกาหลีใต้ประกาศระงับใบอนุญาตเพลเยอร์ทุกคนที่เข้าร่วมงานประมูลมายา]

‘นี่คือพลังของซงมันซอก มหาบุรุษแขนเหล็ก…?’

สิ่งที่ฉันเล็งไว้ในวันนั้น มิใช่แค่การดึงดูดทีมโปรเพลเยอร์ที่เซ็นสัญญากับหน่วยดับเพลิง

เป้าหมายที่แท้จริงคือการเรียก ‘ทีมจักรยานแม่น้ำฮัน’ มายังจุดเกิดเหตุ

ทีมจักรยานแม่น้ำฮัน

ทีมโปรเพลเยอร์ซึ่งก่อตั้งมานานกว่ายี่สิบปี หัวหน้าทีมคือ ‘แขนเหล็กซงมันซอก’ ผู้มีอายุย่างเข้า 72 ในปีนี้

ซงมันซอกเป็นโปรเพลเยอร์มาตั้งแต่ห้าสิบปีก่อน และเอาชีวิตรอดจากเอนามีโดยปราศจากระบบสนับสนุนเพลเยอร์ ไม่ว่าจะด้านไอเท็มหรือกลยุทธ์

เขาสูญเสียพวกพ้องไปมากมาย แต่ก็ช่วยคนได้มากกว่านั้นหลายเท่า

มหาบุรุษซงมันซอกคอยเป็นหัวเรือที่พาเหล่าเพลเยอร์ฝ่าฟันรุ่งอรุณแห่งยุคสมัย

แต่ไม่นานหลังจากนั้น อายุของมหาบุรุษเลยวัยสี่สิบและย่างเข้าห้าสิบ พลังงานถอดถอยลงมากเมื่อเทียบกับวัยหนุ่ม ร่างกายชราภาพ เริ่มถูกผู้คนหลงลืม จนสุดท้ายก็ต้องประกาศรีไทร์

หลังจากนั้น ‘ชมรมจักรยานแม่น้ำฮัน’ ซึ่งเป็นชื่อเก่าของ ‘ทีมจักรยานแม่น้ำฮัน’ ถูกก่อตั้งโดยเหล่าเพลเยอร์ที่รีไทร์

เดิมที ชมรมเกิดจากการรวมตัวทางสังคมทั่วไป สำหรับกลุ่มคนที่ชอบปั่นจักรยานตามเส้นทางรอบแม่น้ำฮันในวันหยุดสุดสัปดาห์

แต่อยู่มาวันหนึ่ง

สมาชิกชมรมจักรยานแม่น้ำฮันสังเกตเห็นเด็กหญิงและเด็กชายจำนวนหนึ่งร้อยคน ซึ่งทั้งหมดถูกเอนามีเผ่าอสูรสิงร่าง จนพยายามฆ่าตัวตายด้วยการกระโดดจากสะพานยังฮวา

ไม่มีใครเสียชีวิตในเหตุการณ์นั้น ซึ่งภายหลังถูกเรียกว่า ‘กลุ่มฆ่าตัวตายหมู่แห่งสะพานยังฮวา’

ต้องขอบคุณการทำงานหนักของสมาชิกสิบห้าคนของชมรมจักรยาน—กลุ่มเพลเยอร์รีไทร์—ซึ่งมีอายุเฉลี่ยห้าสิบสี่ปีในเวลานั้น

‘นั่นคือจุดเริ่มต้นของทีมจักรยานแม่น้ำฮัน’

หลังจากนั้น ซงมันซอกได้ก่อตั้งทีมร่วมกับสมาชิกชมรม

เงื่อนไขในการเข้าร่วมก็คือ ต้องมีประสบการณ์โปรเพลเยอร์ไม่ต่ำกว่าสามสิบปี

ตลอดยี่สิบปีหลังจากก่อตั้งทีม พวกเขาคอยช่วยเหลือผู้คนด้วยวิธีที่แตกต่างจากในอดีต

ในทุกปีจะมีคนหลักพันพยายามฆ่าตัวตายริมแม่น้ำฮัน

กว่าสี่ร้อยคนกระโดดลงไปจริงๆ

โลกนี้เต็มไปด้วยเอนามีเผ่าอสูรที่คอยใช้พลัง ‘ล่อลวง’ ซึ่งไม่มีใครมองเห็น เพื่อเล่นงานจิตใจอันเปราะบางของมนุษย์

จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีวิธีป้องกัน มีเพียงจิตใจของมนุษย์เท่านั้นที่สามารถต่อต้านการล่อลวงจากเอนามีได้

ทีมจักรยานแม่น้ำฮันคอยลาดตระเวน สอดส่อง ช่วยเหลือ โน้มน้าว สนับสนุน และรักษาชีวิตของผู้มีจิตใจอ่อนแอเหล่านั้น

‘ทีมจักรยานแม่น้ำฮันจะลาดตระเวนรอบแม่น้ำในช่วงวันสิ้นปีและวันหยุดยาวปีใหม่’

และหอประชุมในยออึยโด ซึ่งเป็นสถานที่จัดงานประมูลมายา ตั้งอยู่ติดกับแม่น้ำฮัน

จะเกิดอะไรขึ้นถ้าพวกเขามองเห็นเปลวไฟกองใหญ่?

ไม่ว่าจะดึกแค่ไหน แต่สมาชิกทุกคนจะถูกระดมพลและตรงไปยังจุดเกิดเหตุทันที

อ้างอิงจากเนื้อเรื่องในเกม เหตุการณ์ที่ทีมสิงโตแดงของย็อมบังยอลและเผ่ามังกร บุกถล่มอาคารรัฐสภาเพื่อแก้แค้นให้ลูกชาย จบลงโดยที่ไม่มีคนธรรมดาเสียชีวิต เพราะทีมจักรยานแม่น้ำฮันช่วยปกป้องเอาไว้

‘ในบทความมีการเขียนถึงทีมจักรยานแม่น้ำฮันไว้ด้วย…’

ฉันเห็นหลังจากกวาดสายตาอ่านในย่อหน้าผู้เกี่ยวข้อง

ซงมันซอกผู้มากประสบการณ์ จะต้องสังเกตเห็นความไม่ชอบมาพากลเกี่ยวกับบยอนซุนโฮแน่

ไม่มีทางที่ผู้ผดุงคุณธรรมอย่างเขา จะปล่อยให้งานประมูลมายาอันแสนโสมมซึ่งจัดติดต่อกันมาหลายปีลอยนวลไปได้

‘บยอนซุนโฮเคยบอกว่าเขามีเส้นสายกับตำรวจ แต่ดูจากปฏิบัติการจับกุมตัวแบบสายฟ้าแลบ และการสืบสวนในเชิงลึก ดูเหมือนว่าซงมันซอกจะกำชับให้ตำรวจระดับผู้บัญชาการมาทำคดีนี้เอง’

แม้จะถูกสังคมลืมเลือนไปบ้าง แต่นายตำรวจในวัยห้าสิบหรือแก่กว่า ย่อมไม่ลืมความยิ่งใหญ่ของซงมันซอก

บางที ขอแค่เขายกหู หัวหน้าสมาคมเพลเยอร์สาขาเกาหลีใต้ก็คงมาถึงหน้าบ้านภายในสิบนาที

และหลังจากฉันทำลายงานประมูลมายาลงได้ สมญานามใหม่ได้ผุดขึ้นต่อจากซูเปอร์โนว่าไร้นาม

______________________

ตอนฟรีลงทุกวันอังคาร พุธ เสาร์ และอาทิตย์ (1/4)

ติดตามผลงานของผู้แปล และนิยายทุกตอนได้ที่เพจเฟสบุค:

https://www.facebook.com/bjknovel/

หรือพิมพ์ค้นหา: bjknovel