ตัวประกอบแรงค์ EX — 0003

2. ระบบสอนของตัวประกอบนิรนาม (2)

* * *

เอนามีและไอเท็มที่ปรากฏในเกม ‘เพลเยอร์·เมอิสเตอร์·โกเกียว’ จะมีการแบ่งระดับตาม ‘เกรด’ โดยจะพิจารณาจากประสิทธิภาพและความหายากเป็นหลัก

เกรดจึงสามารถสะท้อนระดับคุณค่าของสิ่งนั้นได้ดี

เกรดแบ่งออกเป็น UR (Ultra Rare) , SSR (Super Super Rare) , SR (Super Rare) , R (Rare) และ N (Normal) โดยจะมีการเพิ่ม + และ - หากจำเป็น

อย่างไรก็ดี เกรดที่อยู่นอกเหนือระบบ หรือมิอาจวัดค่าได้ จะถูกแทนที่ด้วยตัวอักษร EX (Extra)

และไอเท็มที่ฉันจั่วได้ในสถานการณ์แสนสิ้นหวัง มีเกรดระดับต่ำสุด

〈ท่านได้รับ ‘มีดพับนักลอบสังหารฝึกหัด’ สามารถเรียกดูข้อมูลไอเท็มได้ทันที〉

‘ไอเท็มขยะ!’

แววตาของฉันมืดลงเมื่อได้ยินเสียงแจ้งเตือนจากระบบ

การ์ดไอเท็มมีสีเกือบจะดำสนิท

‘เดี๋ยวสิ มันอาจไม่ใช่ไอเท็มขยะอย่างที่เราเข้าใจ…’

สมองพยายามคิดบวกในสถานการณ์เลวร้าย

ฉันเปิดอ่านข้อมูลไอเท็มด้วยความหวังที่เปรียบดังภาพมายา

〈เรียกดูข้อมูลไอเท็ม〉

[ชื่อไอเท็ม] มีดพับนักลอบสังหารฝึกหัด

[ลักษณะ] อาวุธ

[เกรด] N-

[ความชำนาญ] 0%

[คุณสมบัติ] เพิ่มโบนัสค่า EXP ความชำนาญ 20%, ความว่องไว +2, พละกำลัง +0.5

[คำอธิบาย]

อาวุธหยาบๆ ที่หาซื้อได้ตามตลาดทั่วไป

อัดแน่นไปด้วยความแค้นของเจ้าของเดิม—นักลอบสังหารฝึกหัด

เพื่อที่จะเสียบทะลวงคอของศัตรู เจ้าของเดิมได้ขัดเกลาทักษะโดยไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย

—

มโนภาพแห่งความหวังพังครืนทันที

มันคือไอเท็มขยะชนิดเดียวกับที่ฉันรู้จัก เหมือนกันทุกกระเบียดนิ้ว

หากเป็นในเกม ถ้าสุ่มได้ไอเท็มขยะแบบนี้ตั้งแต่เริ่ม ฉันจะรีบกดปุ่มโฮมปิดแอปแล้วลบเกมทิ้งทันที จากนั้นก็เริ่มการ ‘มาราธอนรีโรลล์’

ระหว่างกำลังผิดหวัง สถานการณ์รอบตัวยังคงดำเนินต่อไป

มีบางสิ่งเคลื่อนไหวจากอีกฟากหนึ่งของโรงยิม ซึ่งแสงสลัวส่องไปไม่ถึง

“หนี… เร็ว…”

เสียงพูดดังขึ้นและขาดห้วงไปกลางคัน

อีกสามคนที่เตรียมจะตำหนิฉันที่เปิดกล่อง รีบหันไปยังทิศทางดังกล่าว

“หือ นั่นมันผู้คุมสอบนี่… เฮ้ย! เลือด… เลือดเต็มไปหมด”

“นั่นมัน… หมวกของผู้คุมสอบไม่ผิดแน่”

“โชอึยชิน นายเป็นคนบอกใช่ไหมว่าเอนามีกำลังจะมา…”

คำพูดของจางนัมอุกถูกกลบด้วยเสียงไซเรน

วี๊—!

วิ๊ง—!

ท่ามกลางเสียงไซเรน เสียงแหลมเล็กที่แสบแก้วหูดังสอดมาจากลำโพง

เมื่อเสียงรบกวนเริ่มสงบลง เสียงพูดประหลาดๆ ดังต่อทันที

— ฮัลโหล ทดสอบ ทดสอบ… ได้ยินกันไหม เหล่านักเรียนผู้เข้าสอบทั้งหลาย!

เป็นเสียงแบบนี้นี่เอง

นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ยินเสียงพูดจากเพลเมโก เพราะเกมนี้ไม่มีการพากย์เสียง สมแล้วที่เป็นเกมกากแห่งชาติ

ฉันเคยหวังว่าจะได้ยินเสียงพากย์ในสักวัน แต่ไม่ใช่ในสถานการณ์แบบนี้

— จากบรรดาทั้งหมด มีอยู่หนึ่งสนามสอบที่ข้าปล่อยให้สัตว์เลี้ยงอาละวาด! ด้วยคำสั่ง ‘เล่นกับเหยื่อก่อนจะฆ่าทิ้ง’ !… ไม่สิ ไม่ใช่คำสั่ง แต่เป็นพรคุ้มครอง

ตามปกติแล้ว เกมเพลเยอร์·เมอิสเตอร์·โกเกียวจะมีฉากเปิดดังนี้

ตัวประกอบไร้หน้าและชื่อ เตรียมสอบเข้าโรงเรียนมัธยมปลายแสงเงิน

ก่อนจะเข้าห้องสอบ

โรงเรียนได้ประกาศว่าจะไม่รับผิดชอบใดๆ ต่ออาการบาดเจ็บที่อาจเกิดขึ้นระหว่างการสอบภาคปฏิบัติ และให้ผู้เข้าสอบลงนามในเอกสารคำสาบาน

ตัวประกอบนิรนามถูกจัดให้อยู่ในทีมสอบที่สิบสาม

— ตอนนี้ระบบสื่อสารทั้งหมดของโรงเรียนมัธยมปลายแสงเงินถูกตัดขาดแล้ว นอกจากนั้น บาเรียป้องกันจะคอยขัดขวางให้ไม่มีใครเข้าไปในสนามสอบได้จนกว่าจะครบสิบห้านาที!

ท่ามกลางเสียงประกาศ ผู้คุมสอบโชกเลือดค่อยๆ คลานเข้ามาในโรงยิมมืด

— เหล่าอัจฉริยะมากพรสวรรค์แห่งเกาหลีใต้… เหล่าเพลเยอร์ระดับเอลีตเอ๋ย! ชีวิตคนเราก็ไม่ยุติธรรมอย่างนี้แหละ!

— ข้าไม่ได้คิด… ที่จะมอบบทเรียนใดให้พวกเจ้า

— แค่ทำไปเพราะความพึงพอใจส่วนตัวเท่านั้น!

หลังจากข้อความกระจายเสียงที่วุ่นวายและบ้าคลั่งจบลง

— ข้าเลือกเหยื่อไว้แล้วกลุ่มหนึ่ง ถ้าไม่อยากให้มีใครตาย ก็ขออวยพรให้หาเจอไวๆ แล้วกัน!

เหตุการณ์ในตำนาน ที่ทำให้ผู้เล่นเพลเยอร์·เมอิสเตอร์·โกเกียวซึ่งลงทะเบียนไว้ล่วงหน้ากว่าสามล้านบัญชี ระเหยไปมากกว่าครึ่ง

‘ระบบสอนของตัวประกอบนิรนาม’ เริ่มขึ้นแล้ว

〈คำเตือน เอนามีกำลังใกล้เข้ามา〉

โฮกกก—!

เอนามีหน้าตาประหลาด ที่หัวเป็นแรดและตัวเป็นสิงโต ใช้ขาหน้ากระทืบผู้คุมสอบโชกเลือด จากนั้นก็คำรามโหยหวน

เสียงคำรามของมันแสบแก้วหูยิ่งกว่าเสียงหวีดจากลำโพงเมื่อครู่เสียอีก

ความตึงเครียดเริ่มจุกเสียดในปอดฉัน

ร่างกายสั่นสะท้านอย่างมิอาจหักห้าม

กลิ่นคาวเลือดโชยกระแทกจมูก

แซมด้วยกลิ่นเหม็นหืนราวกับซากสัตว์เน่าเปื่อย

ปัจจัยทั้งหมดช่วยให้ฉันเชื่อว่า ฉากตรงหน้าคือความจริง มิใช่แค่ฝันไป

สัญชาตญาณการเอาชีวิตรอดกำลังกรีดร้องว่า หากไม่รีบหาทางรับมือ ก็เตรียมใจตายไว้ได้เลย

ฉันไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องทำใจยอมรับ

“น…นั่นมันตัวอะไร…!”

“สัตว์อสูร? ด…เดี๋ยวสิ มันมีค่าหัวด้วย… ต…ตระกูลเผ่าหมี!”

จางนัมอุกที่ดูเหมือนจะมีทักษะเชิงวิเคราะห์ข้อมูล ตะโกนออกมาเป็นคนแรก

‘ตรวจสอบข้อมูลให้แน่ใจดีกว่า’

ฉันรู้จักมันอยู่แล้วจากการอ่านหนังสือภูมิหลัง แต่ตัดสินใจไม่เคลื่อนไหวอย่างประมาท

〈ตรวจสอบของมูลของเอนามี ‘ไลโนเซรอน’ 〉

[ชื่อเอนามี] ไลโนเซรอนหมายเลข 13

[เกรด] R+

[สมญานาม] สัตว์อสูรสัตว์เลี้ยง, ตระกูลเผ่าหมี

[พรคุ้มครอง] เจ้านายออกคำสั่งว่า ‘จงเล่นสนุกก่อนฆ่า’

[สถานะ] เชื่อฟังโดยสมบูรณ์ (ยกเลิกไม่ได้) , ความสามารถในการรับรู้ลดลง, ประสาทสัมผัสทื่อลง, สัญชาตญาณรุนแรงขึ้น

[ความสามารถโดยรวม] Lv.38

[สกิล]

พุ่งชนดุดัน Lv.5

[คำอธิบาย]

เกิดจากงานอดิเรกของชาวเผ่าหมี

มันเสร็จสมบูรณ์หลังจากทดลองสังเคราะห์และปรับแต่งสิบสามครั้ง

สัตว์อสูรที่ไม่ใช่ทั้งแรดและสิงโต

มันซื่อสัตย์ต่อสัญชาตญาณและคำสั่งของเจ้านาย

เคยทำลายทั้งหมู่บ้านระหว่างการเดินเล่นตามเจ้านาย

ปัจจุบันมีค่าหัว

—

เหตุเพราะ ‘ความขัดแย้งกับต่างโลก’ สิ่งที่มนุษย์ไม่เคยเห็น ก็เริ่มปรากฏให้เห็น นิทานเริ่มกลายเป็นความจริง

เทวตำนาน ปรากฏการณ์เหนือธรรมชาติ ศาสนา และเรื่องสมมติทยอยกลายเป็นความจริง

ย้อนกลับไปในเวลานั้น สิ่งมีชีวิตใหม่ที่ปรากฏตัวขึ้นมาคือ ‘เผ่าแท้’

เผ่าแท้คือคำเรียกสิ่งมีชีวิตที่ไม่ใช่ทั้งมนุษย์และเอนามี

เป็นผู้ที่อยู่ในอีกโลกหนึ่งมาเนิ่นนาน แต่มิอาจใช้พลังแทรกแซงได้มากนัก จนกระทั่งโลกเกิดความขัดแย้งกับต่างโลก พวกเขาจึงมาเยือน

เผ่าอสูร เผ่าสวรรค์ และเผ่ามังกรซึ่งเคยเชื่อว่ามีแค่ในนิยาย ต่างก็ทยอยปรากฏตัว

ชาวเผ่าแท้มีอุปนิสัยแตกต่างกันไป บ้างเป็นมิตร และบ้างเป็นศัตรูกับมนุษย์

‘แต่ชาวเผ่าหมีที่ส่งเจ้านี่มา เป็นศัตรูกับมนุษย์แน่นอน’

เผ่าหมีเป็นพวกกระหายสงครามและรักความสนุก

สัตว์อสูรเกรด R+ ‘ไลโนเซรอน’ คือเอนามีที่ถูกชาวเผ่าหมีจับมาดัดแปลงให้กลายเป็นสัตว์เลี้ยง

‘เราเคยโดนไอ้เวรนี่ฆ่าเรียบ’

แม้จะผ่านมาเกือบสิบปีแล้ว แต่ฉันยังไม่ลืม

ย้อนกลับไปตอนนั้น หลังจากผู้เล่นส่วนใหญ่ถูกเอนามีที่แข็งแกร่งไล่ฆ่าตั้งแต่ ‘ช่วงสอนเล่น’ เพลเมโกก็ถูกขนานนามให้เป็นเกมกากแห่งชาติทันที

‘ใจจริงเราก็อยากเคลียร์ให้ได้’

แต่สุดท้ายก็ทำไม่สำเร็จ

ไม่ว่าจะลองเดินหมากแบบไหน ทั้งตัวประกอบนิรนามและ NPC ที่ฉันควบคุมก็จะถูกบดขยี้ไปเสียทุกครั้ง

หลังจากบาเรียถูกปลดออก ครูและเพลเยอร์ระดับหัวกะทิของโรงเรียนต่างกรูกันเข้ามาในโรงยิม

แต่สิ่งที่รอพวกเขาอยู่มีเพียงก้อนเนื้อและคราบเลือด ซึ่งกระดากปากเกินกว่าจะเรียกว่าศพ

ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสิ้นหวังของพวกเขา ถูกถ่ายทอดผ่านกราฟิกคุณภาพสูงที่เปรียบดังงานศิลป์ จนติดตราตรึงใจฉันมาถึงทุกวันนี้

‘ในตอนนั้น เรายื้อได้นานที่สุดเก้านาที’

ฉวยโอกาสจากช่องโหว่ของนิสัยไลโนเซรอนห้านาที

และยื้อด้วยไอเท็มอีกสี่นาที

รวมกันได้เก้านาทีอย่างฉิวเฉียด

แต่กว่าบาเรียจะปลดออก ก็ต้องยื้อให้ได้ถึงสิบห้านาที

“อย่าขยับ!”

ซนมินกิที่เตรียมจะหนี ชะงักฝีเท้าเพราะเสียงตะโกนของฉัน

“ไลโนเซรอนไวต่อความเคลื่อนไหวทุกรูปแบบ แต่มันหูตึงและตาพร่า! ขอแค่ไม่ขยับตัวโฉ่งฉ่างเกินไป พวกเราจะยื้อได้อีกสักพัก!”

กล่าวคือ ตอนนี้ฉันไม่มีทางเลือกนอกจากต้องพึ่งพากลยุทธ์อื่น

เอาตัวรอดให้ได้ภายในสิบห้านาที

อาจดูเหมือนไม่นาน

แต่ในความเป็นจริง มันคือการยื้อชีวิตกับสัตว์อสูรที่มีเลเวลต่างกันลิบลับ ให้ได้ถึงสิบห้านาที

‘ยากพอๆ กับการเอาชีวิตรอดสิบห้านาทีบนตึกระฟ้าที่กำลังถล่ม’

สำหรับตอนนี้ หมากของฉันมีแค่เด็กมัธยมต้นสามคน กับไอเท็มขยะเกรดต่ำสุดหนึ่งชิ้น

ต้องเพิ่มจำนวนไพ่ในมือ

“รีบเปิดกล่องไอเท็มซะ”

กลุ่มเด็กมัธยมต้นสามคนที่เอาแต่ยืนตัวแข็งทื่อ รีบหยิบกล่องขนาดเท่าฝ่ามือออกจากกระเป๋า

ในกรณีของฉันสามารถหยิบกล่องจากหน้าต่าง ‘เมนูพิเศษ’ ได้เลย แต่ดูเหมือนจะไม่ใช่กับคนอื่น

ไม่กี่อึดใจถัดมา จางนัมอุก ซนมินกิ และอูซังฮุนทยอยเปิดกล่องสุ่มไอเท็มสำหรับการสอบและได้รับการ์ด

แต่ก็ไม่มีใครแสดงสีหน้าโล่งใจ

ไอเท็มที่จางนัมอุกสุ่มได้ก็คือ [ยาฟื้นฟูจากสารสกัดดอกข้าวโอ๊ต] x4

ไอเท็มที่ซนมินกิสุ่มได้คือ [กับดักใยแมงมุม] x3

ไอเท็มที่อูซังฮุนสุ่มได้คือ [หุ่นไล่กายัดนุ่น] x4

ฉิบหายของจริง

ทั้งสี่คนนี้ รวมถึงฉันด้วย ห้ามซื้อหวยเด็ดขาด

‘ไม่สิ อย่างน้อยจางนัมอุกก็ได้ของดี… ดีที่สุดในเราสี่คน’

แค่เกรดต่ำยังไม่พอ แต่สามในสี่ยังได้ไอเท็มใช้แล้วทิ้ง

และฉันเป็นคนเดียวที่สุ่มได้อาวุธ

‘ต้องมีสักทางสิน่า…’

สมรรถภาพทางร่างกายของทั้งสี่คน รวมถึงฉัน

ไอเท็ม

สัตว์อสูรไลโนเซรอน

สิบห้านาที

พอจะเห็นภาพแล้ว…

“ฉันใช้สกิลส่องจนรู้ว่ามันคือสัตว์อสูร R+ ไลโนเซรอน เป็นตระกูลเผ่าหมีและมีพรคุ้มครอง”

ฉันเล่าข้อมูลเบื้องต้นอย่างใจเย็นที่สุด

เมื่อได้ยิน ซนมินกิซวนเซทันทีราวกับแข้งขาไร้เรี่ยวแรง จางนัมอุกเห็นดังนั้นจึงรีบไปประคองไว้

พวกเขาคือเด็กที่ใฝ่ฝันจะสอบเข้าโรงเรียนแสงเงิน—สถานศึกษาระดับสูงสุดของเกาหลีใต้

คงเคยผ่านพื้นฐานและทฤษฎีมาไม่น้อย จึงสามารถระบุความแข็งแกร่งของไลโนเซรอนได้ด้วยข้อมูลข้างต้น

“ถึงจะหูตึงและตาพร่า แต่มันสามารถพังโรงยิมได้ภายในสองนาที”

ฉันตอกลิ่มสุดท้ายลงไป

“ตอนนี้อาจจะยังไม่เป็นไร เพราะมันทำตามคำสั่ง ‘เล่นกับเหยื่อก่อนฆ่า’ แต่ถ้าผ่านไปอีกสักพัก คำสั่งอาจเปลี่ยนเป็น ‘ทำลายทุกสิ่ง’”

ถ้าจะพูดให้ชัด มันไม่ใช่ ‘อาจจะ’ แต่จะเปลี่ยน ‘แน่นอน’

ไม่ว่าจะลองเดินหมากแบบไหน แต่เมื่อผ่านไปครบห้านาที ไลโนเซรอนจะเปลี่ยนท่าทีจากหน้ามือเป็นหลังเท้า

“ฉันจะอธิบายแผนของตัวเองให้ฟัง ถ้าใครคิดต่างให้รีบแย้ง… พวกเราต้องวางแผนให้เสร็จภายในสี่นาทีนี้”

เหลือเวลาอีกสิบสี่นาทีก่อนที่บาเรียจะคลายออก

เด็กมัธยมต้นทั้งสามคนอาจยังไม่เชื่อใจ เพราะฉันดันเอาแต่เหม่อจนถึงเมื่อครู่ แต่พวกเขาก็ไม่มีทางเลือกมากนัก

เด็กๆ ต่างพยักหน้ารับ

* * *

“ฉันเอาด้วย”

พูดจบ อูซังฮุนยื่นไอเท็มให้ฉัน

สิทธิ์ในการครอบครองไอเท็ม [หุ่นไล่กายัดนุ่น] จำนวนสี่ชิ้นตกเป็นของฉันทันที

〈 ‘อูซังฮุน’ ย้ายสิทธิ์ในการเป็นเจ้าของ ‘หุ่นไล่กายัดนุ่น’ ให้ท่าน〉

ในสถานการณ์แสนสิ้นหวังตรงหน้า เขาเป็นคนแรกที่กล้ามอบไอเท็มให้

〈เรียกดูข้อมูลไอเท็ม〉

[ชื่อไอเท็ม] หุ่นไล่กายัดนุ่น

[ประเภท] ไอเท็มสิ้นเปลือง

[เกรด] N-

[คุณสมบัติ] ลดความเสียหายที่ได้รับ 30% นาน 15 วินาทีก่อนจะถูกทำลาย

[คำอธิบาย]

หุ่นไล่กาที่ยัดด้วยเศษผ้าและลำสี

เมื่อราวหนึ่งศตวรรษก่อน มันเคยถูกใช้เพื่อขับไล่ฝูงนกในทุ่งข้าวโพด

แต่ตอนนี้ หน้าที่ดังกล่าวตกเป็นของหุ่นไล่กาเลเซอร์อัตโนมัติเต็มรูปแบบ

เนื่องจากมีขนาดเทอะทะ ท่านสามารถใช้มันเป็นกำบัง

—

“ฉ…ฉันด้วย”

ซนมินกิพยักหน้ารับในสภาพตัวสั่น

ตอนนี้เหลือแค่รอให้จางนัมอุกเห็นด้วย

เขาขยับปากหลายครั้งราวกับลังเลที่จะพูดบางสิ่ง

“ฉันก็ไม่อยากพูดอะไรนัก เพราะคิดแผนที่ดีกว่านี้ไม่ออกแล้ว… แต่แผนของนาย ถึงมันจะราบรื่น… ก็อาจมีคนต้องเจ็บตัว”

จางนัมอุกยื่นการ์ดให้ฉันและพูด

“โชอึยชิน… ระวังตัวด้วยนะ!”

ดูเหมือนจางนัมอุกจะลังเลเพราะเป็นห่วงความปลอดภัยของฉัน

* * *

ไลโนเซรอนผละออกจากร่างผู้คุมสอบที่ไม่กระดุกกระดิกอีกแล้ว และเตร็ดเตร่ไปทั่วโรงยิมเพื่อหาเหยื่อรายถัดไป

พวกเรากลั้นหายใจและเคลื่อนไหวให้เชื่องช้าที่สุด แม้จะรู้ดีว่าไลโนเซรอนหูตึง

‘คงจะดีไม่น้อยถ้ายื้อแบบนี้ไปได้เรื่อยๆ จนกระทั่งบาเรียคลายออก’

แต่ความหวังก็พังครืนในพริบตา

ไลโนเซรอนส่งเสียงประหลาด

โฮกกกกกกก—!!

การเคลื่อนไหวบ่งบอกชัดเจนว่านิสัยเปลี่ยนไปเป็นก้าวร้าว

เมื่อตรวจสอบหน้าต่างสถานะของมันอีกครั้ง ฉันพบว่าในส่วนของ [พรคุ้มครอง] มีการเปลี่ยนแปลง

[พรคุ้มครอง] ผู้เป็นเจ้านายออกคำสั่งว่า ‘จงทำลายทุกสิ่ง’

ไม่ผิดจากที่คิด เป้าหมายของพวกมันคือการป่นทุกสิ่งให้เป็นผุยผง รวมถึงโรงยิมแห่งนี้ด้วย

〈คำเตือน เอนามี ‘ไลโนเซรอน’ เตรียมใช้สกิล ‘พุ่งชนดุดัน’ 〉

______________________

ตอนฟรีลงทุกวันอังคาร พุธ เสาร์ และอาทิตย์ (1/4)

ติดตามผลงานของผู้แปล และนิยายทุกตอนได้ที่เพจเฟสบุค:

https://www.facebook.com/bjknovel/

หรือพิมพ์ค้นหา: bjknovel