ตอนที่แล้วตัวประกอบแรงค์ EX — 0001
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตัวประกอบแรงค์ EX — 0003

ตัวประกอบแรงค์ EX — 0002


2. ระบบสอนของตัวประกอบนิรนาม (1)

* * *

ฉันไม่เคยฝัน

ไม่เข้าใจแนวคิดเกี่ยวกับความฝันด้วยซ้ำ

พ่อแม่เคยเล่าให้ฟังว่าสมัยยังเด็กมาก ฉันเคยพูดถึงความฝันของตัวเอง

พอจำความได้ก็เลิกฝันเลยรึไง?

ฉันไม่เคยเห็นความฝันมาก่อน

จึงไม่แน่ใจว่าสถานการณ์ตรงหน้า คือความฝันหรือความจริง

‘ชุดนักเรียน…!’

ฉันกำลังสวมชุดนักเรียน

บนหน้าอกซ้ายมีป้ายชื่อที่สลักลงบนพื้นหลังสีเหลืองสว่าง

เนกไทสีแดง แจ็กเกตหลวมๆ

เครื่องแบบนักเรียนเรียบง่ายเช่นนี้ คล้ายคลึงกับโรงเรียนประถมที่ฉันเคยจบมา

‘เรากำลังสวมชุดพละและไอเป็นเลือดในหอพักรูหนูไม่ใช่รึไง… ทำไมถึงใส่ชุดนักเรียน?’

หลังจบการศึกษา ฉันบริจาคเครื่องแบบนักเรียนให้การกุศลไปแล้ว

ไม่มีทางที่ในหอพักรูหูจะมีชุดนักเรียน

‘แขนขาก็ดูสั้นลง’

ฉันตรวจสอบเครื่องแต่งกายพลางยืดเส้นยืดสาย

แต่ก็ต้องเสียสมดุลจนเกือบล้ม

รู้สึกแปลกมาก เหมือนกับไม่ใช่ร่างกายตัวเอง

แต่จุดที่แปลกที่สุดอยู่ตรงอื่น

‘ไม่ไอแล้ว…’

ต่อให้อยากไอก็ไอไม่ออก ความเจ็บปวดที่เคยกดทับหน้าอกอันตรธานหายไป

ตอนนี้ร่างกายแข็งแรงมาก ราวกับไม่เคยเป็นมะเร็งปอดมาก่อน

“โชอึยชิน?”

“อะ…?”

ตกใจหมด

นอกจากฉันแล้ว ที่นี่ยังมีอีกสามคน

“ฉันชื่ออูซังฮุน”

“ฉ…ฉันชื่อซนมินกิ รบกวนด้วยนะ”

เด็กๆ ที่คุยกับฉัน แต่ละคนชี้ไปที่ป้ายชื่อตัวเอง

เด็กทั้งสามดูแล้วถ้าไม่ใช่มัธยมต้นปีสามก็คงมัธยมปลาย แต่ละคนสวมเครื่องแต่งกายแตกต่างกันไป

ฟังดูแปลกหูชอบกลเมื่อได้ยินเด็กพวกนี้พูดกับฉันโดยไม่ใช้ภาษาสุภาพ

เพราะกำลังใส่ชุดนักเรียน ก็เลยคิดว่าเป็นรุ่นเดียวกัน?

ไม่สิ อย่าบอกนะว่า…

“ง่วงหรือ? การสอบปฏิบัติใกล้จะเริ่มแล้ว เรียกสติเร็วเข้า”

“สอบปฏิบัติ?”

“ความสามัคคีก็เป็นปัจจัยในการให้คะแนน ดังนั้นมาพยายามด้วยกันเถอะ ฉันชื่อจางนัมอุก”

เด็กที่เพิ่งพูดจบ เขาตัวสูงที่สุดในหมู่พวกเรา แถมยังเป็นคนเดียวที่สวมแว่นตา

หลังจากทั้งสามแนะนำตัวเสร็จ คราวนี้ถึงตาฉัน

ฉันเลียนแบบอูซังฮุนที่ขานชื่อตัวเองโดยไม่มากพิธี

“ฉันชื่อโชอึยชิน”

ทุกคนแนะนำตัวเสร็จแล้ว

เกิดเป็นความเงียบและบรรยากาศชวนให้อึดอัด ซึ่งมักพบได้ในสถานที่ที่มีคนแปลกหน้ามารวมตัว

จางนัมอุกเป็นคนทำลายความเงียบ

“มาวอร์มกันเถอะ ถ้าเป็นตะคริวระหว่างกำลังสอบคงดูไม่จืดแน่”

ทั้งสามเริ่มวอร์มตามคำแนะนำของจางนัมอุก

ทุกคนแค่ขยับร่างกายเบาๆ แต่ดูมีเซนส์ทางด้านร่างกายสูงมาก

ในท่างอและยืดตัว พวกเขายืดหยุ่นราวกับนักกายกรรม

ในท่ากระโดดก็แทบจะลอยค้างอยู่กลางอากาศ

เสียงลมแหวกดังขึ้นเป็นระยะขณะพวกเขาชกกำปั้นใส่อากาศ ไม่สิ ฟังดูเหมือนสายลมกำลังฉีกขาดมากกว่า

ฉันไม่อยากเชื่อว่านี่เป็นแค่การวอร์ม

‘พวกเขาเป็นนักกีฬาอาชีพรึไง’

ถึงจะยังไม่รู้คำตอบ แต่ฉันซวยแน่นอนแล้ว

เพราะหลังจากถูกประกาศว่าเป็นโรคร้าย ฉันก็ไม่เคยออกกำลังการอีกเลย

ไม่แม้แต่จะออกไปข้างนอก

เพราะในหอพักรูหนูมีบริการเสิร์ฟข้าว รามยอน และน้ำดื่มจากเครื่องกรอง

‘ไม่มีทางที่จู่ๆ ก็ขยับตัวได้คล่องแคล่วแน่’

แต่ดูเหมือนว่า ฉันต้องสอบภาคปฏิบัติร่วมกับสามคนนี้

ถึงจะเป็นแค่ฝัน แต่ฉันก็ไม่อยากเป็นตัวถ่วงในการสอบของใคร

จึงตัดสินใจวอร์มตามพวกเขา

‘แปลก…!’

เจอเรื่องแปลกอีกแล้ว

ร่างกายเบาหวิวเลย

รู้สึกเหมือนกับได้ถอดลูกตุ้มเหล็กออกไป

แม้ตัวจะเล็กลง แต่กลับมีประสิทธิภาพสูงกว่าตอนที่ตัวใหญ่เสียอีก

‘เรากำลังฝันจริงหรือ?’

ขณะฉันจมอยู่กับความคิด ทั้งสามเริ่มคุยกัน

“การสอบครั้งนี้คงไม่ง่ายแน่… พวกเราจะผ่านได้ไหมนะ”

“อย่างสร้างข้อผิดพลาดร้ายแรงระหว่างใช้ซิมูเลเตอร์ก็พอ ฉันได้ยินว่าการฝึกภาคปฏิบัติของที่นี่คล้ายกับกองทัพ แต่ก็ไม่ยากถึงขั้นนั้น”

ซนมินกิเผยสีหน้ากังวล

จางนัมอุกแม้จะดูประหม่า แต่ก็พยายามทำตัวเยือกเย็น

อูซังฮุนดูสบายกว่าเพื่อน

ทั้งสามยังคงสนทนากันโดยไม่แยแสฉัน

“นั่นสินะ ฉันได้ยินว่าที่โรงเรียนแสงเงินก็ใช้เครื่องซิมูเลเตอร์เหมือกัน”

ฟังคำพูดอูซังฮุนจบ ฉันแทบลมจับ

“โรงเรียนแสงเงิน?”

“…นายไม่สบายรึไง?”

“เปล่า…”

เคยเป็นผู้ป่วยมะเร็งระยะสุดท้าย แต่ตอนนี้ดูเหมือนจะหายแล้ว

สติของฉันค่อยๆ คมชัดขึ้น

โรงเรียนแสงเงิน

ไม่มีทางที่จะไม่รู้จัก

เพราะฉันได้ยินชื่อของโรงเรียนนี้มาตลอดสิบปี

โรงเรียนมัธยมแสงเงิน—โรงเรียนที่เปรียบดังเวทีสำหรับเกมกากแห่งชาติ ‘เพลเยอร์·เมอิสเตอร์·โกเกียว’

〈ร่างที่เหมาะสมสำหรับเปลี่ยนอนาคตมิติ ‘โชอึยชิน’ ตระหนักถึงตำแหน่งในปัจจุบันแล้ว ระบบจะทำการมอบสกิล ‘เมนูพิเศษเฉพาะร่างที่เหมาะสมสำหรับเปลี่ยนอนาคตมิติ’ ให้แก่ ‘โชอึยชิน’ 〉

บี๊บ

เสียงดังขึ้นจากที่ใดสักแห่ง

เป็นเสียงแจ้งเตือนที่คุ้นเคย ขณะกำลังคิดแบบนั้น หน้าต่างข้อความระบบที่มีโครงสร้างคุ้นเคยก็ปรากฏขึ้นตรงหน้า

ทั้งการไล่สี ไปจนถึงการออกแบบ

เห็นมาสิบปีแล้ว ไม่มีทางที่จะจำไม่ได้

‘นี่คือหน้าต่างของระบบเพลเมโก!’

ฉันชำเลืองสายตาไปยังรายการบนสุดของเมนูทันที

〈อ่านข้อมูลตัวละคร ‘โชอึยชิน’ 〉

บี๊บ

หน้าต่างสีน้ำเงินปรากฏขึ้นตรงหน้า

เพราะโรงยิมค่อนข้างมืด จึงมองเห็นแสงสีน้ำเงินของหน้าต่างได้ชัดเจนเป็นพิเศษ แต่ดูเหมือนจะไม่มีใครเห็นมันนอกจากฉัน

ฉันคงเห็นมันได้คนเดียว และนี่คงเป็นสกิล ‘เมนูพิเศษเฉพาะร่างที่เหมาะสมสำหรับเปลี่ยนอนาคตมิติ’

[ชื่อ] โชอึยชิน

[สมญานาม] ร่างที่เหมาะสมสำหรับเปลี่ยนอนาคตมิติ, ผู้เข้าสอบชั้นมัธยมต้นปี 3

[พรคุ้มครอง] (โหลดบางส่วนล้มเหลว)

[แสงประทาน] (ถูกผนึก)

[สถานะ] ปกติ

[ความสามารถโดยรวม] Lv.10

คล้ายกับในเกมมาก

ทั้งการออกแบบและองค์ประกอบของหน้าต่างแทบไม่ต่างกัน

และเช่นเดิม เมื่อกดเลือกดูค่าความสามารถโดยรวม ฉันเห็นหลอด HP และ MP รวมถึงค่าพละกำลัง, พลังเวท, พลังป้องกัน และความว่องไวอย่างละเอียด

แม้แต่ข้อความ ‘โหลดบางส่วนล้มเหลว’ ก็ยังเหมือนเดิม

เป็นเรื่องปกติไปแล้วที่ข้อความดังกล่าวจะเด้งขึ้นมาโดยที่ไม่สามารถแสดงอย่างอื่น

สมกับเป็นเกมกากแห่งชาติ มีบั๊กแม้แต่ในสถานการณ์ที่ฉันยังไม่รู้ว่าความฝันหรือความจริง

‘แล้วมีสกิลไหม?’

ฉันลองก้มมองเมนูเพื่อมองหาแถบสกิล

[สกิล]

ใช้ได้ทุกอย่าง Lv.1

เมนูพิเศษเฉพาะร่างที่เหมาะสมสำหรับเปลี่ยนอนาคตมิติ Lv.1

สื่อสารกับจักรวาลเหนือรูป Lv.1

พลังโชคชะตา Lv.3

(โหลดบางส่วนล้มเหลว)

มีทั้งศัพท์และสกิลที่ไม่เคยมีอยู่ในเกม

แต่สำหรับบางอัน ฉันเคยได้ยินแว่วๆ ก่อนที่จะถูกแสงกลืนกิน

‘หรือว่าจะเกี่ยวข้องกับรางวัลในการเคลียร์บทสุดท้าย?’

ฉันเริ่มได้ยินเสียงแว่วนับแต่กดรับของขวัญเวรนั่น

พยายามนึกทบทวนความทรงจำ

‘เชื่อมต่อกับจักรวาลเหนือรูปเสร็จสิ้น’

‘ตรวจสอบความเหมาะสมของเพลเยอร์ที่เชื่อมต่อ’

‘โชอึยชินถูกเลือกในฐานะร่างที่เหมาะสมสำหรับเปลี่ยนอนาคตมิติ’

‘การเปลี่ยนแปลงข้อมูล ซิงโครไนซ์มิติ และความคืบหน้าในการถ่ายโอนข้อมูล’

ถ้าให้เดา สถานการณ์ปัจจุบันเกิดจากสิ่งที่เรียกว่าจักรวาลเหนือรูป

ฉันถูกส่งมายังโลกของเพลเมโกในฐานะร่างที่เหมาะสมสำหรับเปลี่ยนอนาคตมิติ

‘แต่มีบางจุดยังไม่สมบูรณ์’

ดูเหมือนจะขาดอะไรไป แต่ฉันนึกไม่ออก

จึงตัดสินใจเลื่อนความคาใจออกไปก่อน และเพ่งสมาธิอ่านคำอธิบายสกิลอย่างละเอียด

นอกจาก ‘ใช้ได้ทุกอย่าง’ ฉันไม่รู้จักสกิลที่เหลือเลย

〈ดูรายละเอียดสกิล〉

[ชื่อสกิล] ใช้ได้ทุกอย่าง

[เกรด] SSR

[สกิลเลเวล] 1

[คุณสมบัติ] ใช้อาวุธและชุดเกราะทั้งหมดได้อย่างชำนาญ

[คำอธิบาย]

แทนที่จะเรียกว่าสกิล สิ่งนี้ใกล้เคียงกับพรสวรรค์มากกว่า

[ชื่อสกิล] เมนูพิเศษเฉพาะร่างที่เหมาะสมสำหรับเปลี่ยนอนาคตมิติ

[เกรด] EX (วัดค่าไม่ได้)

[สกิลเลเวล] 1

[คุณสมบัติ] สามารถแทรกแซงขั้นสูง และเข้าถึงข้อมูลของวัตถุที่ดำรงอยู่ในมิติเดียวกัน

[คำอธิบาย]

สกิลพิเศษเฉพาะ ‘ร่างที่เหมาะสมสำหรับเปลี่ยนอนาคตมิติ’ ซึ่งผ่านการทดสอบของจักรวาลเหนือรูป

ขอบเขตการใช้งานจะเพิ่มขึ้นตามความเข้าใจมิติ และความสามารถในการปรับตัวให้เข้ากับร่างที่เหมาะสมสำหรับเปลี่ยนอนาคตมิติ

[ชื่อสกิล] สื่อสารกับจักรวาลเหนือรูป

[เกรด] UR

[สกิลเลเวล] 1

[คุณสมบัติ] สื่อสารกับจักรวาลเหนือรูป

[คำอธิบาย]

สามารถสื่อการกับการดำรงอยู่ได้ทั่วทั้งมิติเวลา แต่จะสร้างภาระมหาศาลต่อร่างกายและจิตใจของผู้ใช้

หากผลลัพธ์ของการสื่อสาร มีปริมาณมากเกินกว่าความจุข้อมูลของผู้รับ สกิลจะถูกยกเลิกทันที

[ชื่อสกิล] พลังโชคชะตา

[เกรด] EX (วัดค่าไม่ได้)

[สกิลเลเวล] 3

[คุณสมบัติ] สร้างการแทรกแซงที่เหนือความจริง

[คำอธิบาย]

สามารถชี้นำโชคชะตาของผู้ใช้สกิลได้ด้วยประสบการณ์ ความคาดหวัง ความคิด เป้าหมาย และความเชื่อ

ขึ้นอยู่กับว่าผู้ใช้สกิลผ่านอะไรมาบ้าง และกำลังจะได้เผชิญสิ่งใด โชคชะตาอาจแย่ลงหรือดีขึ้นก็ได้

เกิดขึ้นแบบสุ่ม

มีเกรด EX ที่เป็นปริศนาและวัดค่าไม่ได้ถึงสองสกิล

นอกจากนั้นยังมี UR หนึ่งสกิล และ SSR หนึ่งสกิล

หากนับเฉพาะในแง่เกรดของทักษะ นี่เป็นเกรดสูงสุดจากบรรดาตัวละครทั้งหมดที่ฉันเคยปลุกปั้นมา

‘ถ้าดูแค่สกิล ตัวละครของเราก็คงอยู่แรงค์ EX สินะ’

อย่างไรก็ดี นอกจาก ‘เมนู’ ดูเหมือนจะยังไม่มีสกิลใดสามารถใช้งานในตอนนี้

‘…แล้วจะทดสอบยังไงดี’

ขณะครุ่นคิด ฉันเริ่มพบความไม่ชอบมาพากลในสถานการณ์ปัจจุบัน

ถ้าเป็นการหลุดเข้ามาในโลกของเพลเมโกจริง ฉันพบเรื่องแปลกอีกหนึ่งเรื่อง

ตัวฉันที่เข้ามายังโลกของเพลเมโก เหตุใดถึงสวมชุดนักเรียนมัธยมต้น? แทนที่จะเป็นชุดของโรงเรียนมัธยมปลายแสงเงิน?

‘เมื่อลองมานึกดู มีคนบอกว่าที่นี่กำลังจัดสอบปฏิบัติสอบปฏิบัติ… ดังนั้น ถ้าพูดถึงการสอบปฏิบัติของโรงเรียนมัธยมปลายแสงเงิน…’

ฉันลองนึกทบทวนประสบการณ์ตลอดสิบปีที่ผ่านมา

ชุดนักเรียนมัธยมต้น

เด็กสี่คน รวมถึงฉัน

การสอบปฏิบัติเพื่อเข้าโรงเรียนมัธยมปลายแสงเงิน

โรงยิมมืด

เมื่อนึกถึงปัจจัยเหล่านี้ บางสิ่งแล่นเข้ามาในหัวทันที

“พวกเราอยู่ทีมที่เท่าไร?”

โดยไม่สนใจบรรยากาศการสนทนา ฉันตัดสินใจพูดแทรก

ถึงจะต้องเสียมารยาท แต่ฉันจำเป็นต้องรีบตรวจสอบ

เหตุการณ์นี้เคยเกิดขึ้นเมื่อนานมากแล้ว กว่านึกออกจึงต้องใช้เวลานาน

ขอให้ไม่ใช่ทีมสิบสาม

เพราะถ้าไม่ใช่ทีมสิบสาม ทุกสิ่งก็จะผ่านไปอย่างง่าย

จางนัมอุกพูดพร้อมกับดันกรอบแว่นพลาสติก

“ทีมสิบสาม”

ฉิบหายแล้ว

ฉันพยายามวิ่งออกไปข้างนอก

แต่ทันทีที่จับประตูโรงยิม ประกายไฟแล่นไปทั่วร่างพร้อมกับเสียงบี๊บ

〈คำเตือน ท่านสัมผัสกับ ‘บาเรียป้องกันการออกนอกพื้นที่สอบ’ ระดับ N+ หากสัมผัสเกินกว่าสองครั้ง อาการผิดปกติจะทับซ้อนกัน จำนวครั้งที่สัมผัสในปัจจุบัน: 1 〉

เมื่อได้เห็นหน้าต่างข้อความระบบ เลือดลมของฉันเริ่มเดือดพล่าน

‘เริ่มขึ้นแล้ว…!’

บาเรียระดับ N+ มีความหมายว่า จำเป็นต้องทำลายด้วยอาวุธที่มีระดับ N+ ขึ้นไปหรือเทียบเท่า

ยิ่งไปกว่านั้น บาเรียชนิดนี้ยังมีความพิเศษ ต่อให้เป็นอาวุธระดับสูงกว่าก็ใช่ว่าจะทะลุผ่านได้

เราสี่คนถูกขังอยู่ในนี้แล้ว

“อะไรกัน…! บาเรียทำงานแล้ว?”

“มันจะไม่สร้างความเสียหายโดยตรง แต่บทลงโทษที่ไปสัมผัสนั้นร้ายแรง ครูของฉันบอกว่าถ้าเลี่ยงได้ก็ควรจะเลี่ยง”

ทั้งสามยังคงสนทนาต่อไปโดยไม่รู้ร้อนรู้หนาว

ดูเหมือนว่าในตอนนี้ พวกเราจะไม่มีช่องทางให้หลบหนีอีกแล้ว

ฉันเปิดหน้าต่างไอเท็ม

〈ดูรายการไอเท็มในความครอบครอง〉

[ไอเท็มที่ท่านเป็นเจ้าของ]

บัตรนักเรียน x1

ใบสมัครเข้าสอบ x1

สำเนาคำสาบานของผู้เข้าสอบ x1

……

……

…..

โชคยังดี ฉันพบไอเท็มที่ตัวเองต้องการได้ในลำดับสุดท้าย

ขณะค้นพบไอเท็มที่ตามหา

ข้อความเตือนจากระบบดังขึ้นทันที

〈คำเตือน ‘เอนามี*’ ใกล้เข้ามาแล้ว〉

(*Enemy = ศัตรู)

“นี่พวกนาย! รีบเปิดกล่องที่ได้รับแจกมาก่อนหน้านี้เร็วเข้า!”

แน่นอน คำพูดเลื่อนลอยของฉันถูกเมินเฉย

“เราไม่ควรเปิดโดยไม่มีคำสั่งจากครูคุมสอบไม่ใช่หรือ?”

“ใส่ชุดนักเรียนเฉิ่มๆ แบบนั้นอย่ามาทำหน้าจริงจังได้ไหม”

เสียงเตือนของระบบดังขึ้นทุกขณะ

ไอ้พวกเวรนั่นกำลังจะมา

“เอนามีกำลังมา พวกเราไม่มีเวลาแล้ว หยิบกล่องไอเท็มออกมาเร็วเข้า!”

เมื่อราวหนึ่งร้อยปีก่อน ‘เอนามี’ จากต่างโลกได้ปรากฏตัวขึ้นท่ามกลางความขัดแย้ง และผู้ที่คอยต่อต้านคือเพลเยอร์ที่มีพลังพิเศษ

ในดันเจี้ยนของต่างโลกซึ่งแบ่งได้เป็นหอคอย ปราสาท สวน และวงกต เราสามารถค้นพบไอเท็มที่มีคุณสมบัติพิเศษมากมาย

ไม่ว่าจะไอเท็มที่รวบรวมได้ในต่างโลกเท่านั้น

หรือไอเท็มที่สร้างจากพลังพิเศษ

เพลเยอร์สามารถเปลี่ยนพวกมันให้กลายเป็นการ์ด และเปลี่ยนการ์ดให้กลายเป็นของจริง

โรงเรียนมัธยมปลายแสงเงินจึงเตรียมกล่องบรรจุไอเท็มการ์ดให้กับผู้เข้าสอบภาคปฏิบัติ เพื่อดูว่าพวกเขามีแววหรือไม่

‘คงไม่มีทางเลือกนอกจากต้องพึ่งเจ้านี่’

สิ่งที่ว่าคือ ‘กล่องสุ่มไอเท็มสำหรับการสอบ’ ที่ได้รับก่อนเข้าสู่ลานสอบปฏิบัติ

ฉันก้มมองกล่องสีดำในมือ

จากบรรดากล่องสุ่มทั้งหมด สีดำมีเกรดต่ำสุด

หากเป็นเพลเยอร์สวะเดนตายอย่างฉัน ปกติแล้วกล่องแบบนี้จะถูกโยนทิ้งหรือทุบทิ้งเพื่อแยกส่วนอย่างไม่เห็นค่า

‘นี่คือหนทางเดียวที่จะรับมือกับเอนามี…’

ต่อให้สุ่มได้ไอเท็มขยะ แต่ก็ไม่สามารถใช้เทคนิคลบเกมแล้วติดตั้งใหม่เรื่อยๆ จนกว่าจะได้ไอเท็มที่พอใจ

กล่าวอีกนัยหนึ่ง เป็นไปไม่ได้ที่จะทำการ ‘มาราธอน·รีโรลล์’ (Matathon Re-Roll) ซึ่งเป็นสูตรสำเร็จของเกมกาชา

มีแต่ต้องสุ่มให้ได้ไอเท็มเจ๋งๆ ในคราวเดียว

〈ท่านใช้กล่องสุ่มสำหรับการสอบ〉

กล่องเปิดออก และการ์ดไอเท็มเริ่มหมุนอยู่ตรงหน้าฉัน

______________________

ตอนฟรีลงทุกวันอังคาร พุธ เสาร์ และอาทิตย์ (1/4)

ติดตามผลงานของผู้แปล และนิยายทุกตอนได้ที่เพจเฟสบุค:

https://www.facebook.com/bjknovel/

หรือพิมพ์ค้นหา: bjknovel

5 1 โหวต
Article Rating
1 Comment
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด