91 ทากัตซูกิ มาโกโตะ คุยกับขุนนางไฮแลนด์

91 ทากัตซูกิ มาโกโตะ คุยกับขุนนางไฮแลนด์

ปราสาทไฮแลนด์, ในการเข้าร่วมของปีกสีเงิน

ชั้นหนึ่งลงมาจากชั้นบนสุดของปราสาทไฮแลนด์

ชั้นบนสุดเป็นที่ที่มีแค่ราชวงศ์สามารถเข้าไปได้

พูดอีกอย่างคือ, นี่เป็นที่ที่ผู้คนที่มีจุดยืนสูงที่สุดนอกเหนือจากราชวงศ์รวมตัวกัน

(อืม, ใครเป็นใครมั่ง, เจ้าหญิงโซเฟีย?) (มาโกโตะ)

(...ชั้นจะบอกนายแค่อีกครั้งเดียวนะ, โอเคมั้ย, ฮีโร่มาโกโตะ?) (โซเฟีย)

ผมคุยกับเจ้าหญิงโซเฟียในเสียงที่เบา

เจ้าชายคนแรกของไฮแลนด์, ไกอัส ไฮแลนด์

เจ้าชายคนที่สอง, จูเลียน ไฮแลนด์

เจ้าหญิงคนที่สอง, โนเอล อัลเธน่า ไฮแลนด์ พระคาร์ดินัลปัจจุบันของโบสถ์เทพธิดาแห่งแสงอัลเธน่า

โป้ปของโบสอัลเธน่า, โรมา บอร์เจีย

หัวหน้าของดินแดนตะวันออก, แกรนด์ดยุค, มิฮาเอล โรลแลนด์

หัวหน้าของดินแดนตะวันตก, แกรนด์ดยุค, มาร์โค ไวท์เฮาส์

หัวหน้าของดินแดนใต้, แกรนด์ดยุค, ลอเรนโซ เบลีซ

หัวหน้าของดินแดนเหนือ, แกรนดยุค, บาร์โทโลมีโอ วาเลนไทน์

นายกรัฐมนตรี, วิกตอริโอ ไวท์เฟเธอร์

นายพลอัศวินแห่งแสง, ยูเวอิน บลัดน็อค

ผู้นำของไฮแลนด์นั่งรอบๆโต๊ะกลม

(จำพวกเขาได้รึยังตอนนี้?) (โซเฟีย)

(...นั่นมันเป็นไปไม่ได้, เจ้าหญิงโซเฟีย) (มาโกโตะ)

(ฮ่าาห์, รับทราบ ชั้นจะสอนเธออีกครั้งทีหลัง) (โซเฟีย)

เจ้าหญิงโซเฟียพูดสิ่งนี้ด้วยถอนหายใจและใบหน้ามีความสุขเล็กน้อย

มองผมเหมือนผมเป็นเด็กที่เกรดไม่ดี…

ไม่มีทางที่ผมจะจำทุกคนที่นี่ได้ในครั้งเดียว

ผมมองพวกเขาอีกครั้ง

คนชั้นสูงพวกนี้ดูไม่เหมือนว่าจะอยู่ในอารมณ์ดี

“เกิดอะไรขึ้นกับองค์ราชา?”

หนึ่งในแกรนด์ดยุคพักคางของเขาบนมือพูดออกมา

“องค์ราชารู้สึกไม่สบาย ท่านจะไม่สามารถเข้าร่วมการประชุมวันนี้ได้”

นายกรัฐมนตรีตอบ

“อีกแล้วเหรอ? องค์ราชาลำบากจริงๆ”

“ใครที่ไม่อยู่อีก…ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะไม่อยู่ที่นี่เหมือนเดิม, หือห์”

ดูเหมือนปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะจะโดดประจำ

เธอมอบความประทับใจแบบนั้น

“อะไรที่เธออยากพูดเกี่ยวกับ โดยแม้แต่การไปไกลขนาดที่เอาเวลาที่มีค่าของเรา, โนเอล?

คนที่พูดเป็นนัยให้รีบและเริ่มคือเจ้าชายคนแรก

พูดสิ่งนั้นแล้ว, เขาค่อนข้างมีขวากหนามต่อน้องสาวของเขา

“เกี่ยวกับเรื่องนั้น, โซเฟีย-ซามะจะเป็นคนพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้” (โนเอล)

เจ้าหญิงโนเอลหันมาทางนี้และยิ้ม

“อาา, และชั้นก็สงสัยว่าใครนั่งอยู่ที่นั้น งั้นมันเป็นเจ้าหญิง ของประเทศเพื่อนบ้านเล็กๆ, หือห์”

หนึ่งในแกรนด์ดยุคพูดไม่สนุก

“อย่าประเมินพวกเขาต่ำไป ทั้งหมดเพราะเรามีฮีโร่-โดโนที่แพ้นักเวทย์ของประเทศเล็กๆนั้น, คุคุคุ”

“มาร์โค-โดโนะ, นายอยากจะพูดอะไรนั่น?”

“ไม่, ไม่มีอะไรบาร์โทโรมีโอ-โดโนะ ลอร์ดเกราลท์สบายดีมั้ย?”

“...”

ด้วยเหตุผลบางอย่าง, เขาจ้องมาที่นี่

สีหน้าของเจ้าหญิงโซเฟีย ไม่เปลี่ยน

ว้าว, แม้แต้ท้องก็เจ็บที่นี่จากความเครียด ผมอยากจะออกไปแล้ว

อาา, ทำไมมันเป็นความเละเทะอย่างนี้

◇ไม่กี่ชั่วโมงก่อนหน้า◇

เมื่อผมกลับมา, มีฟูจิ-ยัง, นีน่า-ซัง, และเจ้าหญิงโซเฟีย

ลูซี่ยังอยู่ที่ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ

เธอพยายามในการฝึกมากหลังๆมานี่

ฟูจิ-ยังวิ่งมาที่ผมอยู่

“ชั้นกลับมาแล้ว, ฟูจิ-ยัง” (มาโกโตะ)

“นายกลับ! ชั้นได้เจอคนที่นำการกบฏครั้งนี้, ทักกิ-โดโนะ” (ฟูจิ)

“ไม่ใช่ว่านั่นเร็วเหรอ, ฟูจิวาระ-คุง?!” (อายะ)

ซา-ซังขึ้นเสียงด้วยความตกใจ

ใช่

ผมได้ยินจากโนอาห์-ซามะ, แต่การรวบรวมข้อมูลของฟูจิ-ยังนั้นแค่ไม่แฟร์เลย

“ลอร์ดฟูจิวาระช่างสามารถจริงๆ” (โซเฟีย)

เจ้าหญิงโซเฟียเข้าร่วมการพูดคุย

“เจ้าหญิงโซเฟีย, ทำไมเธออยู่ที่นี่?” (มาโกโตะ)

“ชั้นได้ถูกบอกให้มาที่ปราสาทไฮแลนด์ภายหลัง ก่อนหน้านั้น, ชั้นคิดว่าจะเก็บข้อมูลที่ปัจจุปันในเรื่องกบฏ…ลอร์ดฟูจิวาระ รวบข้อมูลไกลกว่าเรามาก ว่าแต่, มาโกโตะ, ซาซากิ อายะ, มันดูเหมือนนายสองคนไปที่เขต 9 ไม่มีอันตรายใช่มั้ย?” (โซเฟีย)

ผมทำเธอเป็นห่วงเหรอ?

สีหน้าเธอไม่เปลี่ยน, แต่ผมสามารถบอกได้จากน้ำเสียงของเธอ

“ไม่มีอะไรอันตราย—” (มาโกโตะ)

“มันน่ารำคาญ! เราถูกตามโดยคนในเขต 9, และเราถูกโจมตีโดยอันเดดในคลองใต้ดิน! ทั้งหมดเพราะทากัตซูกิ-คุงอยากไปที่ที่ใหม่ในแผนที่ทันที” (อายะ)

ซา-ซังขัดการตอบของผม

หืม? เมื่อผมมาย้อนคิดดูแล้ว, มันมีปัญหาประมาณนึงจริงๆ

“เธอพูดอะไรนะ?” (โซเฟีย)

“ซาซากิ-โดโน, เธอพูดว่าอันเดดเหรอ?!” (ฟูจิ)

“นั่นจริงเหรอ?!” (นีน่า)

ทุกคนตอบโต้

“อืม, พวกเราถูกโจมตีโดยผู้คนที่เขต 9, และ…” (มาโกโตะ)

“นั่นก็กวนใจชั้นด้วย, แต่เกี่ยวกับอันเดดล่ะ?!” (ฟูจิ)

“มันมีโครงกระดูกและซอมบี้เยอะแยะเลยในคลองใต้ดิน” (มาโกโตะ)

ผมสรุปสิ่งที่เกิดขึ้น

“คลองใต้ดินอยู่ในสภาพแบบนั้นเหรอ…?” (โซเฟีย)

“บอสน้อยของคาสเตอร์แฟมิลี่?!” (ฟูจิ)

“กัญชาเป็นแหล่งเงินทุนของโบสถ์งู…” (นีน่า)

ทุกคนได้ตกใจเกี่ยวกับจุดต่างๆ

โดยเฉพาะเจ้าหญิงโซเฟีย, เธอมีสีหน้าที่ซับซ้อน

“ฮีโร่มาโกโตะ, โปรดมากับชั้นที่ปราสาทไฮแลนด์” (โซเฟีย)

“เอ๋? แต่ชั้นอยากจะหาอะไรกินนะ…” (มาโกโตะ)

“มันทั้งหมดเป็นข้ามูลที่จะดีที่สุดถ้าไปถึงหูของโนเอล-ซามะเร็วที่สุดเท่าที่ทำได้ โดยเฉพาะอันเดดในคลองใต้ดิน” (โซเฟีย)

“แต่เธอรู้มั้ย” (มาโกโตะ)

“แม้อย่างนั้น, เราไป” (โซเฟีย)

ผมถูกบังคับให้มา

แต่ผมไม่ได้ถูกเรียกนะ…

พูดถึงแล้ว, สมาชิกที่เหลือจะอยู่ต่อ

ผมถูกมาส่งโดยซา-ซังและคนอื่นๆ, และไปที่ปราสาทไฮแลนด์เพื่อพบกับเจ้าหญิงโนเอล

เมื่อพวกเราบอกเธอเกี่ยวกับข้อมูลที่ฟูจิ-ยังและผมรวบรวม, เจ้าหญิงโนเอลพูด ‘มาประชุมทันทีเถอะ’

และดังนั้น, ผมมาจบที่การเปิดการประชุม

…ผมหิว

◇◇

เจ้าหญิงโซเฟียอธิบายเสร็จ

“กบฏโดยกึ่งสัตว์”

“แม่ง พวกสัตว์อกตัญญู อย่างที่ชั้นคิด, กฎหมายของเรามันธรรมดาไป เราควรกลับไปทำให้พวกมันเป็นทาส”

“นายพูดไม่ได้ว่านั้นเป็นการเคลื่อนไหวที่ดี เมื่อการฟื้นคืนชีพของเจ้าปีศาจผู้ยิงใหญ่นั้นจะมา ประเทศแห่งไม้, สปริงล็อก, และประเทศแห่งไฟ, เกรทคีธ, มีกึ่ง-มนุษย์มากมาย จะมีการต่อต้านมาจากพวกเขา”

“มันจะยังมีผลกระทบกับแผนการเดินทางทางเหนือปีหน้า”

พูดถึงแล้ว, ผมยังไม่ได้พูดซักคำ

มันมีจุดให้ผมอยู่ที่นี่เหรอ?

“ปล่อยรายละเอียดไว้ทีหลัง เราควรจะจับผู้นำของการกบฎ, และประหารพวกเขาซะ”

โว้, คำให้การที่รุนแรงได้เข้ามาแล้ว!

ผมรู้จักหน้านั้น, พ่อของเกราลท์-ซัง!

นายเลือด-ร้อนเหมือนลูกชายนายเลย

อ้า, มันตรงกันข้ามหือห์ เขาเหมือนพ่อของเขา

“พวกเขามีแผนที่จะกบฎ, แต่มันก่อนที่เขาจะทำมันจริงๆ พวกเรายังต้องคิดถึงประเทศอื่นๆ, ดังนั้นมาเนรเทศเขาจากประเทศเถอะ”

ตาแก่ที่ดูสงบสุข…โป้ปของโบสถ์เทพธิดาพูดอย่างนุ่มนวล

“ไม่ใช่ว่านั่นฟังดูดีเหรอ?”

เจ้าชายคนที่สองพูดเหมือนเขาเบื่อจากเริ่มต้นจนถึงจุดจบ

“งั้นตอนนี้, ทุกคน, เราจะจับผู้นำกบฎจากรายชื่อที่โซเฟีย-ซามะส่งมา, และเพื่อสอบสวนพวกเขา นั่นโอเคมั้ย?”

“……”

ไม่มีการคัดค้าน

เจ้าหญิงโนเอลพูด ‘อืมงั้น, เราจะทำสิ่งนั้น’

โนเอล-ซามะคือคนที่เคลื่อนการประชุมไปข้างหน้า, หือห์

“งั้น, หัวข้อต่อไป” (โนเอล)

“อันเดดในคลองใต้ดิน, หือห์…”

“ไม่ใช่ว่านี่เป็นความเลินเล่อจากคนที่ปกป้องเมืองหลวง, เทมพลาร์เหรอ, โป้ปโรมา?”

แกรนด์ดยุคที่ดูเหมือนจะมีนิสัยไม่ดีมองโป้ปและยิ้ม

คนที่ยั่วยุพ่อของเกราลท์-ซัง

“ชั้นได้มอบคำสั่งด่วนให้เทมพลาร์เพื่อสืบสวนคลองใต้ดิน แต่บางอย่างแบบนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ในเมืองหลวงที่มีบาเรียอยู่ ไม่คิดว่ามันสำคัญที่จะสืบสวนเหตุผลสำหรับเรื่องนี้เหรอ?”

“ไม่มีทางที่เราจะเจอเหตุผลสำหรับเรื่องนี้ทันที”

“ไม่, มันควรจะง่าย คนที่สามารถสร้างอันเดดใช้คาถา เมื่อเราพูดเกี่ยวกับคาถา, มันเป็นธาตุมืดที่ถูกสาปแช่ง เมื่อชั้นมาคิดดูแล้ว, มีคนมีปัญหาที่ปล่อยให้ออราเคิลแห่งความมืดหนีไปวันก่อน”

“นั่นเพื่อการวัดการเชื่อมต่อระหว่างออราเคิลแห่งความมืดและโบสถ์งู…”

เจ้าชายคนแรกได้ลน

งั้นมันความผิดเขา?

“มันมีความหมายอะไรถ้านั่นอนุญาตให้เธอหนีไป”

“มันมีรายงานว่าเทมพลาร์ได้ติดต่อกับออราเคิลแห่งความมืดวันก่อน เธอน่าจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับคลองใต้ดิน”

“นายพูดอะไรน่ะ? คนที่ถูกสาปแช่งชอบที่มืด ว่าแต่, เกิดอะไรขึ้นกับเทมพลาร์คนนั้น?”

“...เค้าได้ถูกสาป เค้าจะไม่มีประโยชน์อีกแล้ว”

(โซเฟีย-ซามะ, เค้าหมายความว่ายังไงทีว่าถูกสาป?) (มาโกโตะ)

(ออราเคิลแห่งความืดเป็นผู้เชี่ยวชาญ เวทมนตร์ความมืดแล้วคำสาป เราจะพูดในรายละเอียดเกี่ยวกับเรื่องนั้นทีหลัง) (โซเฟีย)

เวทมนตร์ความมืด, หือห์

นั่นฟังดูมีเสน่ห์

“มา มา, มันยังไม่แน่ชัดว่าออราเคิลแห่งความมืดเป็นคนที่เกี่ยวข้องกับอันเดดใต้ดิน ว่าแต่ว่า, อันเดดพวกนั้นแข็งแกร่งแค่ไหน? นั่นคือปัญหา”

“เกี่ยวกับเรื่องนั้น, ฮีโร่มาโกโตะที่นี่จะอธิบาย” (โนเอล)

โอ้, ผมจะเป็นคนพูดตรงนี้เหรอ?

สายตาของทุกคนรวมกันที่นี่เป็นครั้งแรก

“อืม, นักผจญภัยที่เป็นสหายของผมและผมไปที่เขต 9 แล้วเข้าไปในอุโมงค์ใต้ดิน เราสงสัยว่านั่นอาจจะมีเบาะแสของโบสถ์งู แต่ที่นั่นมีแค่อันเดด เรากำจัดไปประมาณ 50” (มาโกโตะ)

“...50 นั่นเยอะนะ”

“แต่มันเป็นมอนสเตอร์ที่นักผจญภัยสองคนสามารถกำจัดได้ ฟังดูไม่ใหญ่โต

“นายพูดอะไรน่ะ?! ฮีโร่ที่นั่นคือนักสู้ที่แข็งแกร่งที่เอาชนะฮีโร่สายฟ้าที่ภาคภูมิใจของเรา ไม่ว่ามอนสเตอร์แบบไหน, มันควรจะเป็นเรื่องง่ายสำหรับเขา!”

เมื่อไหร่ที่เราพูดเกี่ยวกับเกราลท์-ซังออกมา, หัวหน้าของวาเลนไทน์จ้องมาที่ผม, ดังนั้นได้โปรดหยุดยั่วยุเขาได้รึยังครับ?

พวกเขาไม่สนิทกันเหรอ? เห็นได้ชัดว่าเขาไม่

“เทมพลาร์ 1,000 คนได้ไปเพื่อปราบอันเดดในคลองใต้ดิน ไม่ต้องสงสัยว่าพวกมันจะถูกกำจัดทั้งหมดในไม่ช้า”

โป้ป-ซามะพูดด้วยรอยยิ้ม

คนนี้ดูเหมือนจะอ่อนโยนและพูดด้วยง่าย

เขาไม่ได้มอบความประทับใจว่าเป็นพวกหัว-แข็งอย่างที่โนอาห์-ซามะพูด

“งั้น, เราแค่ต้องจับออราเคิลแห่งความมืด”

“นั่นแค่เป็นเรื่องของเวลา เราได้เพิ่มกำลังการตรวจสอบ, ดังนั้นเธอจะไม่สามารถออกจากเมืองหลวงได้อย่างแน่นอน”

“แต่บาเรียขับไล่มอนสเตอร์ได้อ่อนแอที่คลองใต้ดินนั้นเป็นจุดบอด เราต้องทำสิ่งนั้นให้ดีขึ้น”

ตอนนี้พวกเขาอยู่ในโหมดคุยกัน

ตาผมจบแล้ว, หือห์

“สุดท้ายนี้…” (โนเอล)

เจ้าหญิงโนเอลมองทุกคน

“มีอีกเหรอ? มันโอเคแล้วน่า ทำไมไม่ทำอะไรก็ได้ล่ะ?”

เจ้าชายคนที่สองดูเหมือนว่าเขาอยากจะไปแล้ว

“มีรายงานมามอนสเตอร์ในป่าใกล้กับเมืองหลวงได้เพิ่มขึ้นและกระตือรือร้นมากขึ้น ใช้มอนสเตอร์เพื่อโจมตีหมู่บ้านและเมือง เป็นวิธีที่ธรรมดาของโบสถ์งู มันเกิดขึ้นเร็วๆนี้ในเมืองหลวงของประเทศแห่งน้ำด้วย” (โนเอล)

“ทั้งหมดเพราะโบสถ์งูขาดอาวุธและจำนวน พวกเขาไม่มีทางเลือกนอกจากใช้มอนสเตอร์”

“แต่มันไม่ใช่การเคลื่อนไหวที่แย่ มอนสเตอร์ได้เก่งหลังๆมานี่”

“ฮึ่ม, เทียบเมืองหลวงของประเทศแห่งน้ำกับซิมโฟเนียของเรานั้นโง่เง่า! โดยเฉพาะตอนนี้, อัศวินแห่งแสง, เทมพลาร์, และคณะอัศวินอากาศทั้งสี่ได้รวมตัวกัน แม้ว่าเจ้าปีศาจจะโผล่ขึ้นมา, เราไม่มีอะไรต้องกลัว!”

(โอ้ชั้น, นี่มันธง*เรื่องเจ้าปีศาจ?) (โนอาห์)

TLN* flag ธง ปักธง การพูดถึงว่าสิ่งนั้นจะเกิดขึ้น

โนอาห์-ซามะ, ท่านฟังอยู่เหรอ?

ถามเผื่อไว้นะ, เจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ยังไม่ฟื้นคืนชีพ, ใช่มั้ย?

(ยัง) (โนอาห์)

…ผมไว้ใจท่านนะ, โอเคมั้ย?

“มันไม่เป็นที่รู้ว่าคอนเนคชั่นอะไรที่โบสถ์งูมี ยังไงก็ตาม เป้าหมายต่อไป หลังจากความวุ่นวายที่พวกเขาสร้างในเมืองหลวงของโฮรัน คือเมืองหลวงซิมโฟเนีย มองในแง่ดีจะเป็นการอันตราย ยูเวอิน-โดโนะ, ชั้นหวังพึ่งนายให้ปกป้องเมืองหลวงนะ” (โนเอล)

เจ้าหญิงโนเอลมองไปที่นายพลอัศวิน

ผู้ชายเงียบๆที่ได้ฟังอยู่โดยไม่พูดอะไรจนถึงตอนนี้ได้พูด: ‘รับทราบ’

“งั้น, มาจบการประชุมตรงนี้เถอะ สรรเสริญเทพธิดา” (โนเอล)

การประชุมจบลง

เหนื่อยจัง…

◇◇

“ชั้นต้องพูดกับโนเอล-ซามะ, ดังนั้นชั้นจะต้องขอตัว” (โซเฟีย)

เจ้าหญิงโซเฟียไร้สีหน้าเหมือนเคย

แต่…

(เธอดูเหนื่อยนิดหน่อย…) (มาโกโตะ)

{มาโกโตะ-ซัง, ได้โปรดช่วยเน่-ซามะ, โอเคมั้ย?}

เจ้าชายเลนเนิร์ดบอกผมสิ่งนั้น

แต่ผมไม่รู้ว่าผมจะยกอารมณ์เธอขึ้นได้มั้ยนะ

“เจ้าหญิงโซเฟีย” (มาโกโตะ)

“อืม, มีอะไรเหรอ?” (โซเฟีย)

หน้าของเธอเมื่อหันมานั้นเย็นชาและสวยงาม

“มากินข้าวด้วยกินบางเวลามั้ย?” (มาโกโตะ)

“?!” (โซเฟีย)

“อ้า, ถ้ามันโอเคกับเธอ, นั่—” (มาโกโตะ)

*จับ!*

เธอจับมือผม

มันร้อนเท่ากับลูซี่

“สัญญา” (โซเฟีย)

“ด-ได้…” (มาโกโตะ)

เธอให้ผมสัญญาด้วยพลังที่เหลือเชื่อ

เธอน่าจะไม่ใช่ว่าไม่ชอบมัน…ใช่มั้ย?

เธอจะอารมณ์ดีขึ้นถ้าเธอกินของอร่อย?

ผมควรถามฟูจิ-ยังว่าที่ไหนดีที่จะไป

ผมส่งเจ้าหญิงโซเฟียที่ขึ้นไปชั้นของราชวงศ์ที่เจ้าหญิงโนเอลอยู่, และผมลงบันได้ของปราสาทไฮแลนด์

(ตอนนี้ชั้นมาคิดดูแล้ว, บางทีลูซี่อาจจะยังอยู่ที่ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ?) (มาโกโตะ)

ผมได้เว้นระยะเพราะความกลัวว่าจะถูกดูดเลือด, แต่เพราะผมมีโอกาส, บางทีผมควรจะไปฝึก

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่

067-3-63958-5

กสิกรไทย

แปลโดย: wayuwayu

ติดตามได้ที่ดิสคอท https://discord.gg/dru8M3ZY

pdfไว้อ่านตอนกลางคืน