656 - ความลับที่ถูกซ่อนไว้

1966 - ความลับที่ถูกซ่อนไว้

“ในตอนนั้นข้าเป็นพี่น้องของราชาอมตะไร้สิ้นสุดแม้ว่าข้าจะเป็นเพียงผู้อมตะไม่ใช่ราชาอมตะที่แท้จริงแต่เขาก็ไม่เคยรังเกียจเขามีบุญคุณกับข้าอย่างใหญ่หลวง” ในที่สุดมันก็ยอมรับออกมาว่ามันไม่ใช่ราชาอมตะ

ในตอนนั้นราชาอมตะที่ไร้สิ้นสุดได้บ่มเพาะกฎแห่งกาลเวลาทำให้เขาสามารถทำนายอนาคตล่วงหน้าได้

“ขอถามรายละเอียด!” สือฮ่าวกล่าว ดวงตาของเขาเร่าร้อนด้วยความปรารถนา

“ไม่ว่าเจ้าจะมาจากอนาคตหรือมาจากยุคเซียนโบราณหากมีอะไรที่สามารถบอกเราได้ก็จงอย่าปิดบัง!” เฉาอวี่เซิ่งรู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก

“ข้าต้องทำให้เจ้าผิดหวังแล้ว ในตอนนั้นข้าถูกใครบางคนโจมตีทำให้วิญญาณของข้าแตกสลายความทรงจำสูญหายไปแทบจะหมดสิ้น”

…

สือฮ่าวอยู่ที่นี่สองวันเพื่อพูดคุยกับสุนัขตัวนี้เป็นการส่วนตัว

เฉาอวี่เซิ่งต้องการที่จะเข้าร่วม แต่ทุกครั้งเขาจะถูกสุนัขตัวนั้นรังแกอย่างรุนแรงโดยใช้อุ้งเท้าตบไปด้านข้าง

“ทำไมเจ้าถึงอายุน้อยลง” หลังจากพูดคุยกับสุนัขตัวนี้แล้วสือฮ่าวก็ถามคำถามนี้กับเฉาอวี่เซิ่ง

“ข้าบังเอิญกินซาลาเปาเนื้อมังกรกับสมุนไพรบางชนิดแล้วข้าก็อายุน้อยลง” เฉาอวี่เซิ่งมีสีหน้าไม่พอใจ

มุมปากของสือฮ่าวกระตุก นี่เป็นโชคธรรมชาติที่ยิ่งใหญ่แน่นอน! ในการกลับไปยังช่วงเวลาเยาว์วัยสำหรับผู้ฝึกฝนนี่เป็นพรที่หาไม่ได้จริงๆ

“เดิมทีข้าต้องการกินยาเซียน แต่มันหายไป!”เฉาอวี่เซิ่งไม่พอใจ

ในเวลานี้ลูกสุนัขพูดอย่างตรงไปตรงมาว่ามันเป็นคนที่กินยาเซียนไป มันสามารถสัมผัสได้ถึงของวิเศษชนิดนี้หากปรากฏตัวขึ้นจะตกเป็นอาหารของมันอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยง

“คืนมรดกของอาจารย์มาให้ข้า!” เฉาอวี่เซิ่งโกรธมาก

“แล้วซาลาเปาเนื้อมังกรของข้าล่ะ? มีอย่างน้อยสามก้อนที่หายไป!” ลูกสุนัขแยกเขี้ยวเขี้ยว

…

สือฮ่าวตัดสินใจที่จะออกไป ตอนนี้เขาได้พบกับเพื่อนเก่าของเขาแล้ว

เขาต้องการตรวจสอบสิ่งมีชีวิตแห่งความมืดเพื่อทำความเข้าใจว่าทำไมโลกนี้ถึงเข้าสู่ยุคที่ปราศจากการบ่มเพาะ

“ข้าจะไปกับเจ้า!” เฉาอวี่เซิ่งมีความเด็ดขาด แม้ว่าเขาจะถูกทำร้ายจนตาย แต่เขาก็ไม่สามารถถูกฝังที่นี่ได้ในตอนนี้ เพราะการอยู่กับลูกสุนัขตัวนี้มันเกินทนจริงๆ

"ข้าก็จะไปกับเจ้าด้วย! มาดูกันว่าโลกปัจจุบันเป็นอย่างไร สิ่งมีชีวิตในความมืดที่โง่เขลา? ข้าจะทำให้พวกมันกลายเป็นสัตว์เลี้ยงให้หมด!” ลูกสุนัขเห่า

พวกเขาออกเดินทางผ่านสามพันแคว้น พวกเขาเริ่มตรวจสอบอย่างรอบคอบเรียนรู้เกี่ยวกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมด

โลกแห่งนี้กำลังจะตาย สิ่งมีชีวิตทั้งหมดไม่สามารถบ่มเพาะได้สิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งเริ่มอ่อนแอลงนี่เป็นเรื่องที่ไม่อาจหลีกเลี่ยง

“สสารแห่งความมืดได้กัดกร่อนสามพันแคว้นไปแล้วครึ่งหนึ่งทุกสิ่งทุกอย่างตกอยู่ในความมืดจนหมดสิ้น แล้วเก้าสวรรค์เบื้องบนจะเป็นอย่างไรบ้าง” เฉาอวี่เซิ่งถอนหายใจ

เก้าสวรรค์สิบพิภพโดยรวมตอนนี้สูญเสียดินแดนครึ่งหนึ่งให้กับสิ่งมีชีวิตแห่งความมืด

นี่มันน่ากลัวเกินไปแล้ว!

สือฮ่าวและคนอื่นๆเดินทางไปทั่วสามพันแคว้น เคลื่อนตัวไปตามขอบของพื้นที่ความมืด

สถานที่เหล่านี้ล้วนมีค่ายกลที่ยิ่งใหญ่รวมทั้งยังมีกองทัพประจำการในบางแห่งเพื่อข่มขู่สิ่งมีชีวิตแห่งความมืด

“มีป้อมสร้างเป็นเมืองด้วยเหรอ?”

สือฮ่าวตะลึง มีบางพื้นที่ที่มีป้อมปราการที่สร้างขึ้นเพื่อหยุดสิ่งมีชีวิตแห่งความมืดล่วงหน้า มีผู้เชี่ยวชาญบางคนคอยปกป้องมันไว้

“ตระกูลหวังรับผิดชอบเขตนี้!” เฉาอวี่เซิ่งกล่าว เขาเห็นธงสงครามขนาดใหญ่บนนั้น มีตัวอักษรคำว่าหวังที่โดดเด่นถูกปักไว้

“มังกรเก้าตัวของตระกูลหวัง?” ดวงตาของสือฮ่าวเผยให้เห็นความกระจ่างใส

ในอดีตเขาถูกบังคับให้เข้าสู่สถานการณ์ที่น่าสังเวชอย่างยิ่งโดยมังกรทั้งเก้าเหล่านั้นหนึ่งในเก้ามังกรถึงกับส่งกองทัพมาตามล่าเขาเป็นการส่วนตัว

“ตระกูลหวังทำตัวบ้าคลั่งมาโดยตลอด ก่อนหน้านี้พวกเขาส่งกองทัพมากมายออกมาตามล่าข้าเพื่อจะขอให้อาจารย์ของข้าช่วยทำนายอนาคตของพวกเขา แต่น่าเสียดายที่พวกเขามาช้าเกินไปอาจารย์ของข้าตายไปแล้ว” เฉาอวี่เซิ่งกล่าว

มีบางคนจากตระกูลหวังที่กำลังค้นหาที่อยู่ของเฉาอวี่เซิ่งมาหลายสิบปี นั่นเป็นเหตุผลให้เขาต้องหนีเข้าสู่ดินแดนแห่งการเกิดใหม่

“คอยดูไปสักพักจากนั้นเราค่อยบุกเข้าไปดูว่าใครเป็นคนดูแลเขตนี้อยู่” สือฮ่าวกล่าว

“เก้ามังกรอาจอยู่ที่นี่! ในอดีตแม้แต่เซียนอมตะหวังก็เคยมา!” เฉาอวี่เซิ่งเตือน แต่หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ตระหนักว่าสือฮ่าวผงาดขึ้นแล้วเขาไม่จำเป็นต้องกลัวมังกรจากตระกูลหวังอีกต่อไป

“ถ้าเจอพวกมันพร้อมกันก็ยิ่งดี” สือฮ่าวกล่าว

ด้านหน้าของค่ายนี้มียาเซียนปลูกไว้ส่งผลให้ทั่วทั้งดินแดนเต็มไปด้วยพลังวิญญาณซึ่งแตกต่างจากสถานการณ์ปกติของโลก

ในขณะเดียวกันอีกด้านหนึ่งของเทือกเขาพลังงานสีดำได้ปกคลุมทุกสิ่งพืชพันธุ์เหล่านั้นล้วนกลายเป็นสีดำไปหมดแล้ว

ด้านข้างของเทือกเขานี้มีการสร้างเมืองป้อมปราการขนาดใหญ่ตั้งอยู่ที่นั่นเพื่อปกป้องชายแดนแห่งนี้

ในพื้นที่ราบหน้าเมืองเราสามารถมองเห็นฝูงช้างยักษ์ที่พลุ่งพล่านด้วยพลังโลหิตเสียงของพวกมันดังกึกก้องขณะขนเสบียงจำนวนมากเข้าสู่เมือง

ในขณะเดียวกันอีกด้านหนึ่งของเทือกเขามีสิ่งมีชีวิตมากมาย แต่พวกมันก็เงียบสนิท พวกมันเป็นเหมือนภูเขาที่เคลื่อนไหวได้ยื่นเขี้ยวสีขาวราวกับหิมะออกมาอย่างโหดเหี้ยมพร้อมกับตั้งท่าจะบุกจู่โจมได้ตลอดเวลา

พวกมันกลืนกินหมอกสีดำดวงตาปล่อยแสงที่ชั่วร้ายเตรียมเข้าสู่สงคราม ทั้งสองฝ่ายต่างระมัดระวังกันอย่างมาก หันหน้าเข้าหากัน เตรียมพร้อมที่จะเข้าสู่สงครามอีกครั้ง

“สถานที่แห่งนั้นดูเหมือนจะคึกคักไม่น้อย” สือฮ่าวกล่าว

“มีตลาดแบบนี้อยู่ไม่ไกลจากป้อมแต่ละแห่งซึ่งขายสินค้าแปลกๆทุกประเภทจากพื้นที่แห่งความมืด” เฉาอวี่เซิ่งอธิบาย

เมื่อต้องต่อสู้กับสิ่งมีชีวิตต่างถิ่นแม้ว่าการนองเลือดจะเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่ก็ยังมีกำไรอยู่บ้าง หลังจากสังหารสิ่งมีชีวิตแห่งความมืดที่ทรงพลังแล้วพวกเขาจะได้รับสิ่งแปลกๆทุกประเภท

นั่นคือเหตุผลที่ใกล้กับป้อมปราการชายแดน มักจะมีผู้บ่มเพาะเข้ามา เผ่าต่างๆจะส่งคนไปแลกวัสดุเหล่านั้นเป็นครั้งคราว

“พวกเขาไม่กลัวการถูกกัดกร่อนจากความมืดเหรอ?” สือฮ่าวถาม

ทุกคนรู้ดีว่าสสารความมืดนั้นน่ากลัวเมื่อติดเชื้อแล้ว พวกเขาอาจไม่สามารถหลุดพ้นจากชีวิตนี้ได้ มีเพียงผู้ที่อยู่ในระดับสูงสุดเท่านั้นถึงจะสามารถปกป้องตัวเองจากมัน

“สิ่งเหล่านี้ถูกทำให้บริสุทธิ์แล้วไม่เช่นนั้นพวกเขาจะครอบครองได้อย่างไร” เฉาอวี่เซิ่งกล่าว

นี่คือผลงานของอาณาจักรเซียนพวกเขาสร้างเตาหลอมศักดิ์สิทธิ์ขนาดใหญ่ไว้ในป้อมปราการทุกแห่งเพื่อทำการขัดเกลาสิ่งที่ออกมาจากความมืด

สินค้าทั้งหมดที่ยึดได้จะเข้าสู่เตาหลอมนี้ หลังจากผ่านการฟอกแล้วสามารถแลกเปลี่ยนในตลาดได้

“สิ่งมีชีวิตจากดินแดนเซียนยังคงอยู่ที่นี่อย่างนั้นหรือ?” สือฮ่าวตกใจ

เขาเห็นสิ่งมีชีวิตบางอย่างที่สวมชุดเกราะสีทองสลักสัญลักษณ์แปลกๆไว้ พวกเขาแข็งแกร่งมากและยังพิเศษอย่างยิ่งพลังงานเซียนของพวกมันตลบอบอวลอยู่รอบๆสถานที่

เฉาอวี่เซิ่งพยักหน้า “สิ่งของแปลกๆบางอย่างที่ยึดได้จากสิ่งมีชีวิตแห่งความมืดเป็นของมีค่า ลูกค้าของพวกเขาคือตระกูลอมตะพวกนั้น”

สือฮ่าวค่อนข้างตกใจ “แม้แต่สิ่งมีชีวิตแห่งความมืดก็ยังมีสมบัติล้ำค่าอยู่บนตัว?”

“พวกเขาครอบครองสิ่งประดิษฐ์มากมาย ว่ากันว่าของพวกนี้ถูกมอบให้โดยราชาแห่งความมืด ก่อนหน้านี้เขาเคยยึดสมบัติพวกนี้มาจากโลกของเรา!” เฉาอวี่เซิ่งอธิบาย

ผู้เชี่ยวชาญแห่งความมืดเคยต่อสู้ผ่านยุคสมัยอันมากมายไม่ว่าจะเป็นเซียนโบราณหรืออาณาจักรเซียน หลังจากที่ได้สินสงครามพวกนั้นมาพวกเขาจึงแจกจ่ายให้กับคนรับใช้

เมื่อไม่นานมานี้มีคนฆ่าสิ่งมีชีวิตในความมืดที่อยู่ในระดับผู้สูงสุดพวกเขาจึงได้รับแหวนโลหะสีดำสนิทจากมือสิ่งมีชีวิตตัวนั้น ว่ากันว่ามันเป็นอัญมณีวัชระที่ล้ำค่าเป็นอย่างมาก!

นั่นคือของวิเศษระดับเซียนที่มาจากอาณาจักรเซียนมันมีชื่อเสียงเป็นอย่างมาก

เมื่อตะกูลใหญ่จากอาณาจักรเซียนได้ทราบเรื่องนี้พวกเขาต้องทุ่มเททรัพย์สมบัติมหาศาลเพื่อแลกกับมัน

“น่าเหลือเชื่อจริงๆแม้แต่สมบัติระดับสูงของอาณาจักรเซียนก็ยังสามารถพบในมือของสิ่งมีชีวิตระดับสูงสุดได้ ดังนั้นจะไม่ให้พวกเขาไล่ล่าสิ่งมีชีวิตแห่งความมืดได้อย่างไร” เฉาอวี่เซิ่งกล่าวพร้อมกับถอนหายใจ