STY-ตอนที่ 22 วิธีการที่เปรียบได้กับผู้อมตะ
ความแข็งแกร่งในปัจจุบันของ เย่เฉิน ยังไม่เป็นที่รู้จักสำหรับแม่ของเขาและศิษย์พี่หญิงคนอื่น ๆ
พวกเขารู้เพียงแค่ว่า เย่เฉิน เป็นอัจฉริยะที่ทรงพลังอย่างยิ่ง
อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่รู้ว่า เย่เฉิน อยู่ในขั้นปลายของอาณาจักรก่อตั้งจิตวิญญาณแล้ว และยังเป็น ผู้เชี่ยวชาญในระดับอาณาจักรพลังเดียวกับ มู่หรงชิงเสวี่ย ศิษย์พี่หญิงรองของเขา
นอกจากนี้ เขายังไม่ได้บอกใครเรื่องที่ว่า เขาได้รับจี้หยกอันนี้มา
ดังนั้น แม้แต่ แม่ของเย่เฉินและศิษย์พี่หญิงของเขาก็ยังไม่รู้ว่าแท้จริงแล้วปรมาจารย์อาวุโสคนนี้ก็คือ เย่เฉิน
เย่เฉิน ได้ปลดปล่อยสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ของเขาออกมา
หลังจากตรวจพบว่าไม่มีใครอยู่ในรัศมี 10 ลี้ เขาก็เริ่มเคลื่อนไหว
โดย เย่เฉิน ได้เดินมาที่ด้านข้าง ศิษย์พี่หญิงสามของเขา
ใบหน้าของศิษย์พี่หญิงสามค่อนข้างซีดเผือกและไม่มีร่องรอยของโลหิตไหลผ่าน ดูเหมือนว่าอาการของนางจะสาหัสเป็นอย่างมาก
เย่เฉิน เคยลงชื่อเข้าใช้และได้รับ หนังสือทางการแพทย์มาก่อน และ เขาได้แอบเรียนทักษะทางการแพทย์อย่างลับ ๆ อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่ได้บอกใครว่าเขาได้เรียนทักษะทางการแพทย์มา
เย่เฉิน ได้มองไปที่ศิษย์พี่หญิงสามและตรวจชีพจรของนาง ในตอนนี้ เขาพบว่า ชีพจรของศิษย์พี่หญิงสามเหมี่ยวหาน ค่อนข้างวุ่นวายเป็นอย่างมาก
นอกจากนี้ พลังปราณของนางยังคงอ่อนแอ และ มีร่องรอยของการฉีกขาดภายใน จนแทบจะไม่สามารถรักษาชีวิตของนางได้
ดูเหมือนว่า ผู้อาวุโสของสวนร้อยสมุนไพรจะพูดถูก อีกฝ่ายที่รู้ทักษะทางการแพทย์ ย่อมสามารถประเมินอาการบาดเจ็บของศิษย์พี่หญิงสามของเขาได้ ดังนั้นเขาจึงได้กล่าวออกมาว่าแม้แต่ผู้อมตะก็ไม่สามารถช่วยชีวิตนางได้!
อย่างไรก็ตาม เย่เฉิน ที่ได้ลงชื่อเข้าใช้ เขาได้รับเทคนิคฟื้นฟูนิรันดร์มา ตราบใดที่ยังมีลมหายใจ เขาก็สามารถรักษาได้!
วิธีนี้เปรียบเสมือนกับได้ผู้อมตะรักษานาง!
เย่เฉิน ได้มองไปที่รูปลักษณ์ของศิษย์พี่หญิงสามของเขาและอดไม่ได้ที่จะรู้สึกปวดใจเล็กน้อย
สิ่งที่เรียกว่านิกายอินทรีหิมะ…สักวันหนึ่งเขาจะทำให้พวกมันต้องพินาศ!
เย่เฉิน ค่อย ๆ ตรวจสอบ ศิษย์พี่หญิงสาม ของเขาอย่างระวัง
จากนั้นเขาก็นึกถึงช่วงเวลาที่สดใสที่ ศิษย์พี่หญิงสาม มักจะหยอกล้อเขา
ศิษย์พี่หญิงสามของเขาเพิ่งจะเข้าสู่อาณาจักรก่อตั้งจิตวิญญาณ และ ผู้อาวุโสที่นำทีมก็อยู่ในขั้นปลายของอาณาจักรก่อตั้งจิตวิญญาณ อย่างไรก็ตาม ศิษย์พี่หญิงสามของเขาก็ทำทุกวิถีทางเพื่อปกป้องคนในนิกายของตนเอง
ไม่เช่นนั้น ด้วยเทคนิคการปกปิดกลิ่นอายและการปลอมตัว ศิษย์พี่หญิงสามของเขาคงจะสามารถหนีรอดไปด้วยตัวเองได้
เย่เฉิน ได้สั่นศีรษะ
เขาได้ค่อย ๆ วางมือบนหน้าท้องส่วนล่างของศิษย์พี่หญิงสาม!
จากนั้น เย่เฉิน ก็ได้หมุนเวียนเทคนิคการฟื้นฟูนิรันดร์ ทันใดนั้น พลังปราณที่แท้จริงของ เย่เฉิน ก็ได้ระเบิดออกมา กลายเป็นจุดสีเขียวหล่อเลี้ยงร่างกายของ ศิษย์พี่หญิงสามของเขาอย่างต่อเนื่อง
เย่เฉิน ได้ใช้พลังปราณที่แท้จริงของเขาในการรักษานาง
อย่างไรก็ตามการบริโภคพลังปราณที่แท้จริงก็น่าสะพรึงกลัวมากเช่นเดียวกัน
เทคนิคการฟื้นฟูประเภทนี้คล้ายกับเทคนิคระดับศักดิ์สิทธิ์ที่ต้องใช้พลังงานเป็นจำนวนมาก โดย เย่เฉิน ไม่ได้สนใจพลังปราณที่แท้จริงของเขาเลย เขาได้เปลี่ยนพลังปราณที่แท้จริงทั้งหมดของเขาและส่งต่อไปที่ร่างของศิษย์พี่หญิงสามของเขา
พลังปราณที่แท้จริงของเขาได้หล่อเลี้ยงร่างกายของศิษย์พี่หญิงสามของเขาอย่างต่อเนื่อง อย่างไรก็ตาม เหงื่อขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของ เย่เฉิน ดูเหมือนว่าพลังปราณที่แท้จริงของเขาใกล้จะหมดลงแล้ว
อย่างไรก็ตาม อาการบาดเจ็บของศิษย์พี่หญิงสามของเขาก็ได้รับการรักษาจนหายดีไปครึ่งนึง
ในขณะนี้ เย่เฉิน ตระหนักว่าแม้ว่าความเร็วในการฝึกฝนของเขาจะเร็วมาก แต่ความแข็งแกร่งของขอบเขตจิตวิญญาณของเขายังคงไม่เพียงพอ
ดูเหมือนว่าเขาจะต้องพยายามอย่างหนักมากขึ้นในอนาคต
เย่เฉิน ได้นั่งลงทันที เพื่อควบคุมการหายใจของเขา
ความเร็วในการดูดซับพลังงานรอบตัวของเขาได้เพิ่มขึ้นเร็วมาก
หลังจากที่ เย่เฉิน ดูดซับพลังงานรอบตัว เขาก็เปลี่ยนมันเป็นพลังปราณที่แท้จริง และ รักษาอาการบาดเจ็บของ ศิษย์พี่หญิงสามของเขาอีกครั้ง!
หลังจากที่ใช้พลังปราณที่แท้จริงไปจนหมด เย่เฉิน ก็ดูดซับมันอีกครั้ง
เขาทำแบบนี้ไปซ้ำแล้วซ้ำเล่า!
จนในที่สุด…
รุ่งสางของวันรุ่งขึ้น
ในที่สุด เย่เฉิน ก็รักษาอาการบาดเจ็บของ ศิษย์พี่หญิงสามของเขาได้สำเร็จ
อย่างไรก็ตาม ศิษย์พี่หญิงสามของเขายังคงไม่ตื่น เย่เฉิน ได้มองดูศิษย์พี่หญิงสามของเขาที่หลับสนิทราวกับเด็กน้อย สิ่งนี้ทำให้ เย่เฉิน รู้สึกโล่งใจ
เทคนิคการฟื้นฟูนิรันดร์ช่างน่าสะพรึงกลัวมากจริง ๆ ทว่ามันก็แลกมากับการใช้พลังปราณที่แท้จริงจำนวนมาก
ตอนนี้ เขาเพิ่งจะอยู่ในขั้นปลายของอาณาจักรก่อตั้งจิตวิญญาณ ดังนั้น เขาจึงจำเป็นที่จะต้องดูดซับพลังปราณจากข้างนอกมาเปลี่ยนเป็นพลังปราณที่แท้จริงเพื่อรักษาศิษย์พี่หญิงสามของเขา ดูเหมือนว่าถ้าเขาต้องการที่จะช่วยเหลือคนที่กำลังจะตายในคราวเดียว เขาอาจจะต้องไปถึงอาณาจักรเทวะก่อนถึงจะสามารถใช้เทคนิคการฟื้นฟูนิรันดร์ได้ตามต้องการ
แต่คราวนี้ เขาก็ประสบความสำเร็จและเป็นไปได้ด้วยดี
เหมี่ยวหาน ที่ได้รับการรักษา นางได้นอนหลับสนิทและหลับลึกมาก
เย่เฉิน ได้มองดูร่างอันวิจิตรงดงามของ ศิษย์พี่หญิงสามของเขาและอดไม่ได้ที่จะรู้สึกอยากเคลื่อนไหวเล็กน้อย
แต่ เย่เฉิน พยายามหยุดคิดมากและเริ่มควบคุมการหายใจของเขา
“ลงชื่อเข้าใช้!”
เขาไม่ได้วางแผนที่จะไปยังสถานที่อื่น ดังนั้นเขาจึงได้ลงชื่อเข้าใช้สถานที่แห่งนี้
[ติ๊ง โฮสต์ได้ลงชื่อเข้าใช้ที่ลานบ้านของประมุขนิกายรุ่นที่ 3 คุณได้รับขวดแกนทองคำฟื้นฟูอันยิ่งใหญ่]
[แกนทองคำฟื้นฟูอันยิ่งใหญ่สามารถใช้บำรุงโลหิตและเส้นลมปราณ สามารถเติมเต็มพลังปราณที่แท้จริง และ ช่วยเพิ่มประสิทธิภาพการทำงานของตับและไตได้!]
[เมื่อคุณพบกับคอขวด คุณสามารถใช้แกนทองคำฟื้นฟูอันยิ่งใหญ่ในการทำลายคอขวดการบ่มเพาะพลังได้!]
เมื่อ เย่เฉิน ได้ยินคำแนะนำ เขาก็นำแกนทองคำฟื้นฟูอันยิ่งใหญ่ออกมาและกลืนมันเข้าไปในทันที
ทันใดนั้น พลังงานทางจิตวิญญาณจำนวนมากก็ได้หลั่งไหลเข้าสู่ร่างกายของ เย่เฉิน จากโลกภายนอกอย่างต่อเนื่อง
แกนทองคำฟื้นฟูอันยิ่งใหญ่นี้ได้ปลดปล่อยพลังงานทางจิตวิญญาณออกมาซึ่งมันได้รวบรวมจนกลายเป็นพลังปราณที่แท้จริงและยึดติดกับแขนขาและกระดูกของ เย่เฉิน
เมื่อ เย่เฉิน ดูดซับและหายใจเข้าเกี่ยวกับพลังงานทางจิตวิญญาณเหล่านี้ เขาก็ตระหนักได้ว่าเขามีสัญญาณของการพัฒนา
“นี่มัน…เป็นไปได้ด้วยงั้นหรือไม่…ข้าเพิ่งจะทะลวงผ่านขั้นปลายของอาณาจักรก่อตั้งจิตวิญญาณเมื่อ 2-3 วันก่อน แต่คราวนี้ ข้ากำลังจะทะลวงไปยังอาณาจักรแห่งการตระหนักรู้ที่ว่างเปล่าอีกครั้ง?”
เย่เฉิน ไม่ได้ห้ามปรามมัน ฐานการบ่มเพาะพลังเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นเองโดยธรรมชาติ ในเมื่อเขากำลังจะทะลุทะลวง เขาก็จะทะลวงมันในตอนนี้!
เย่เฉิน ได้กิน โอสถแกนทองคำนี้ต่ออีกจำนวนหนึ่งและเตรียมพร้อมที่จะทะลวงผ่านขั้นปลายของอาณาจักรก่อตั้งจิตวิญญาณเพื่อเข้าสู่อาณาจักรแห่งการตระหนักรู้ที่ว่างเปล่า
ทันใดนั้นพลังงานทางจิตวิญญาณจำนวนมากก็ได้พุ่งเข้าสู่ร่างกายของ เย่เฉิน อย่างต่อเนื่อง
พื้นที่รอบตัวของ เย่เฉิน ได้ปรากฏเสียงฟ้าร้องขนาดใหญ่ระเบิดขึ้น
บนท้องฟ้าได้เผยเสียงอันดังสนั่นพร้อมกับสายฟ้าที่ฟาดผ่าลงมา
กระทั่งทองฟ้ายังเปล่งแสงสีทองออกมาทั้งหมด ปรากฏว่ามีปรากฏการณ์ประหลาดได้ปรากฏขึ้น มังกรและฟีนิกซ์ได้บินวนอยู่บนท้องฟ้าและส่งเสียงร้องฮัมเพลงออกมา
ในเวลานี้ ศิษย์ทั้งหมดของ ดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์ ได้ถูกดึงดูดโดยปรากฏการณ์ประหลาดบนท้องฟ้า
“ดูนั่น!”
ทุกคนได้มองไปที่ลานบ้านของประมุขนิกายรุ่นที่ 3 ในทันที
ปรากฏการณ์ประหลาดนี้กำลังกลิ้งไปมา มังกรและฟีนิกซ์ได้มาบรรจบกัน ซึ่งมันทำให้ทุกคนตกใจมาก
ในช่วง 2 วันที่ผ่านมา ข่าวการปรากฏตัวของปรมาจารย์ยุทธ์ที่มาจากปากของประมุขนิกายอวี๋เซียว ได้แพร่กระจายออกไปแล้ว เกือบจะทั้งดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์ พวกเขาได้รู้ถึงการมีอยู่ของปรมาจารย์ยุทธ์ในดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์แห่งนี้
เนื่องจากปรมาจารย์ยุทธ์ได้รับความเคารพจากประมุขนิกาย ดังนั้น พวกเขาก็เคารพในตัวของปรมาจารย์ยุทธ์เช่นเดียวกัน
“เป็นฝีมือของท่านปรมาจารย์ยุทธ์ใช่หรือไม่?”
“การที่จะสร้างปรากฏการณ์ประหลาดเช่นนี้ได้ไม่ใช่ฐานการบ่มเพาะพลังที่ธรรมดาอย่างแน่นอน เกรงว่าท่านปรมาจารย์ยุทธ์จะเปรียบเทียบได้กับทวยเทพ!”
“เช่นนั้น ดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์ของพวกเราก็มีบุคคลที่ทรงพลังเช่นนี้อยู่ใช่หรือไม่?”
ลูกศิษย์ทุกคนดูตกตะลึงและพวกเขาทั้งหมดก็ตกใจ
ในลานบ้าน เย่เฉิน ได้ถอนหายใจออกมายาว
การพัฒนาได้เสร็จสมบูรณ์
เขาได้ลุกขึ้นอย่างช้า ๆ และทุกการเคลื่อนไหวของเขาก็ปรากฏร่องรอยของเต๋า
ในปัจจุบัน เย่เฉิน มีฐานการบ่มเพาะพลังในอาณาจักรแห่งการตระหนักรู้ที่ว่างเปล่า
นอกจากนี้ เย่เฉิน ยังมีรากวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ กายศักดิ์สิทธิ์ และ เทคนิคบ่มเพาะพลังระดับสวรรค์ทุกประเภท ในขณะนี้ เย่เฉิน มีความแข็งแกร่งมากกว่า แม่ของเขา ที่อยู่ในขั้นปลายของอาณาจักรแห่งการตระหนักรู้ที่ว่างเปล่าเสียอีก
โดย เย่เฉิน ได้เหลือบมองไปที่ ศิษย์พี่หญิงสามของเขา ที่นอนหลับสนิท เขาได้จุมพิตลงที่หน้าผากของนางเบา ๆ
“ศิษย์พี่ ข้าจะไปล้างแค้นให้ท่านเดี๋ยวนี้!”
เย่เฉิน ได้ลุกขึ้น และ ร่างของเขาก็ค่อย ๆ หายไป
…
ในเวลานี้เอง เหมี่ยวหาน ก็ค่อย ๆ ลืมตาตื่นขึ้น
นางรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าก่อนหน้านี้นางใกล้จะตายแล้ว แต่เหตุใดนางถึงยังมีชีวิตอยู่?
ในขณะนี้ นางสัมผัสได้ว่าหน้าผากของนางกำลังลุกไหม้ และ นางยังได้ยินเสียงของศิษย์น้องเล็กของนางยังคลุมเครือ นี่เป็นไปได้หรือไม่ว่าศิษย์น้องเล็กของนางเป็นคนช่วยชีวิตนางเอาไว้?
หลังจากได้สติ เหมี่ยวหาน ก็เดินออกมาจากลานประมุขนิกายรุ่นที่ 3 บนยอดเขาเฉินติง
ในขณะนี้ทุกคนที่เห็นว่า เหมี่ยวหาน ปลอดภัยดี และ เดินออกมาอย่างมีชีวิตชีวา พวกเขาก็อดที่จะรู้สึกตกใจไม่ได้
เหมี่ยวหาน เดิมเป็นคนที่ใกล้ตาย แม้แต่ ผู้อาวุโสของสวนร้อยสมุนไพรก็ยังกล่าวเลยว่าแม้แต่ผู้อมตะก็ยังไม่สามารถช่วยนางได้ แต่ตอนนี้นางกลับปรากฏตัวขึ้นที่ด้านหน้าของพวกเขาด้วยความประหลาดใจ
ปรมาจารย์ที่รักสันโดษผู้นี้เป็นใครกันเหตุใดเขาถึงมีเทคนิคที่ทรงพลังเช่นนี้?
แม้แต่ ประมุขนิกาย และ ผู้อาวุโสของ 4 ยอดเขาก็ยังรู้สึกตกใจอย่างหาใดเปรียบมิได้ พวกเขาได้มองไปที่สิ่งที่มหัศจรรย์เหล่านี้ ด้วยปากที่อ้าค้าง และ ไม่กล้าที่จะเชื่อ
ประมุขนิกายอวี๋เซียวได้มองไปที่ เหมี่ยวหาน ด้วยความตกใจและบ่นพึมพัมออกมา “ดูเหมือนว่าวิธีการของท่านปรมาจารย์ยุทธ์จะเปรียบได้กับผู้อมตะ!”
