ตอนที่แล้วSTY-ตอนที่ 22 วิธีการที่เปรียบได้กับผู้อมตะ
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปSTY-ตอนที่ 24 ใครกล้าทำร้ายศิษย์พี่ของข้ามันต้องตาย!

STY-ตอนที่ 23 1 กระบี่ขวางกั้นทางเดินน้ำ


เย่เฉิน ได้ออกจาก ดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาลงจากภูเขา โดย เย่เฉิน รู้มาว่า ความแข็งแกร่งของนิกายอินทรีหิมะ นั้นเทียบได้กับ ดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์ ของพวกเขา

ดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์ของพวกเขามีผู้เชี่ยวชาญในอาณาจักรมหายานเพียงแค่ ประมุขนิกายอวี๋เซียว กล่าวอีกนัยนึงคือ ผู้เชี่ยวชาญอาณาจักรมหายานของนิกายอินทรีหิมะก็คงมีไม่มากนัก

และผู้เชี่ยวชาญที่แข็งแกร่งที่สุดที่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์ส่งไปเข้าร่วมแดนลับก็อยู่ในขั้นปลายของอาณาจักรก่อตั้งจิตวิญญาณเพียงเท่านั้น

แม้ว่านิกายอินทรีหิมะจะได้สกัดกั้นและสังหารผู้คนจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์ไปมาก แต่พวกเขาก็ไม่น่าจะส่งผู้เชี่ยวชาญอาณาจักรมหายานออกไป

ดังนั้น มันอาจจะเป็น ผู้เชี่ยวชาญในอาณาจักรแห่งการตระหนักรู้ที่ว่างเปล่า และ ด้วยความแข็งแกร่งของ เย่เฉิน ที่อยู่ในอาณาจักรแห่งการตระหนักรู้ที่ว่างเปล่า นอกเหนือจากนี้ยังมี กายศักดิ์สิทธิ์ เทคนิคบ่มเพาะพลังระดับสวรรค์ และ ยันต์อาคมนับไม่ถ้วน และ อื่น ๆ …

เย่เฉิน มั่นใจว่าเขามีความสามารถที่อยู่ยงคงกระพันท่ามกลางผู้เชี่ยวชาญอาณาจักรแห่งการตระหนักรู้ที่ว่างเปล่า!

เย่เฉิน เป็นคนที่ระมัดระวังตัวมาก นี่ไม่ใช่สิ่งที่เขากล่าวโม้ออกมา เพราะเขาสามารถอยู่ยงคงกระพันท่ามกลางผู้เชี่ยวชาญอาณาจักรแห่งการตระหนักรู้ที่ว่างเปล่าได้จริง และ หากเขาต้องต่อสู้อย่างเปิดเผย ก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ที่จะต่อกรกับผู้เชี่ยวชาญในอาณาจักรมหายาน

อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่สามารถรับประกันได้ว่าเขาจะชนะหรือพ่ายแพ้

แม้ว่าเขาจะไม่สามารถทำลายนิกายอินทรีหิมะทั้งหมดได้ แต่เขาก็มีความมั่นใจ 8-9 ส่วน ว่าจะสามารถฆ่ากลุ่มคนที่มาแย่งชิงสมบัติไปได้

โดย เย่เฉิน ไม่คิดจะปล่อยพวกเขาให้รอดกลับไป

เหมี่ยวหาน เป็นศิษย์พี่หญิงที่รักและอ่อนโยนต่อเขา หากใครกล้าที่จะมาแตะต้องศิษย์พี่หญิงสามของเขา เย่เฉิน จะไม่มีทางปล่อยให้พวกมันกลับไปอย่างง่ายดาย อย่างน้อยที่สุด เขาก็จะทำให้แน่ใจว่าพวกมันจะต้องทนทุกข์ทรมานกับความเจ็บปวดในแบบที่นางต้องเผชิญ

ซึ่ง เย่เฉิน ได้สอบถามเรื่องนี้มาอย่างชัดเจนแล้ว

เหมี่ยวหาน ได้ถูกซุ่มโจมตีเมื่อ 2 วันก่อน

หลังจากถูกซุ่มโจมตีพวกเขาก็รีบกลับมาที่ ดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์ และ เย่เฉิน ก็ได้ใช้เวลาไป 2 วัน ในการช่วยเหลือ ศิษย์พี่หญิงสามของเขา กล่าวก็คือ มันเพิ่งจะผ่านไปเพียง 2 วันนับตั้งแต่การซุ่มโจมตี

จุดที่ ศิษย์พี่ของเขาและคนอื่น ๆ ถูกซุ่มโจมตีก็คือระหว่างทางไปยังภูเขาสามนิ้ว ภูเขาสามนิ้วอยู่ห่างจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์ 3,000 ลี้

และห่างจากนิกายอินทรีหิมะ 18,000 ลี้

แม้ว่าผู้ซุ่มโจมตีจะเป็นผู้เชี่ยวชาญในอาณาจักรแห่งการตระหนักรู้ที่ว่างเปล่า แต่เนื่องจากสมบัติที่พวกเขาขโมยไปจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์ และ ยังมีกลุ่มของพวกเขา ในระยะเวลาเพียง 2 วัน พวกเขาน่าจะเดินทางไกลได้มากสุดเพียงแค่ 8,000 ลี้เท่านั้น

พวกเขายังเหลือระยะทางกว่าอีก 10,000 ลี้ ก่อนจะถึงนิกายอินทรีหิมะ

ซึ่ง เทคนิคการควบคุมกระบี่ ที่ เย่เฉิน ลงชื่อเข้าใช้และได้รับมันมา เขาสามารถเดินทางไกล 10,000 ลี้ ได้ใน 1 วัน ดังนั้น หากเย่เฉิน ไล่ตามพวกเขาตั้งแต่ตอนนี้ เขาน่าจะไล่ตามพวกเขาทันได้ใน 1 วัน

แม้ว่า เย่เฉิน จะไม่สามารถทำลายนิกายอินทรีหิมะได้ แต่เขาน่าจะสามารถล้างแค้นให้กับ ศิษย์พี่หญิงสามของเขาได้!

ดังนั้น เย่เฉิน จึงไม่ได้หยุดพักระวังหว่างทางเลย

“เสวี่ยหยิน!”

เย่เฉิน ได้เรียกชื่อ

ฟุ่บ—

ทันใดนั้น กระบี่บินสีขาวก็พุ่งออกมาและกลายเป็นกระบี่ขนาดใหญ่ลงจอดที่ใต้เท้าของ เย่เฉิน

นี่คือกระบี่ศักดิ์สิทธิ์ที่ เย่เฉิน ลงชื่อและได้รับมันมา ซึ่งกระบี่ศักดิ์สิทธิ์นี้ไม่มีชื่อ ดังนั้น เย่เฉิน จึงได้ตั้งให้มันว่า เสวี่ยหยิน

โดยเขาได้เหยียบกระบี่บินและบินไปทางนิกายอินทรีหิมะในทันที

แม่น้ำซานฉวน

มันเป็นแม่น้ำขนาดใหญ่ที่ตั้งระหว่างดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์และนิกายอินทรีหิมะ

ในเวลานี้ หญิงสาวในชุดคลุมยาวสีขาวได้ยืนอยู่บนผิวน้ำของแม่น้ำ โดย หญิงสาวคนนี้ได้แบกกระบี่ยาวสีฟ้าอ่อนไว้บนหลัง และ ปล่อยให้ผมของนางปลิวไสวไปตามสายลม

สีหน้าของนางในปัจจุบันค่อนข้างเย็นชาเป็นอย่างมาก

นางเสมือนเทพธิดาเยือกแข็ง

โดยสายตาของนางได้สงบและดูไม่สะทกสะท้านราวกับว่านางกำลังรอใครบางคนอยู่

ในอีกฟากหนึ่งของแม่น้ำ มีกลุ่มคนกำลังก้าวเข้ามา

“ผู้อาวุโส แผนคราวนี้ของพวกเราค่อนข้างสมบูรณ์แบบ โดยพวกเราได้ปล่อยให้คนจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์เข้าไปในแดนลับเพื่อค้นหาสมบัติก่อน จากนั้นพวกเราก็รออยู่ข้างนอกเพื่อฆ่าพวกมัน โดยแผนนี้ไม่ทำให้เราต้องเสียกำลังคนไปแม้แต่คนเดียว อีกทั้งเรายังได้ครอบครองสมบัติที่พวกมันได้มาอีกด้วย!”ศิษย์คนหนึ่งได้กล่าวพูดขณะที่แบกถุงขนาดใหญ่ และ ยืนอยู่บนกระบี่บิน…

“เจ้าพวกโง่เง่าจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์พวกมันคงไม่คิดว่าพวกตนเองจะตกเป็นเหยื่อของพวกเราสินะ!”ศิษย์อีกคนได้กล่าวออกมา

“มันค่อนข้างน่าเสียดาย ที่เทพธิดาของดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์ หนีไปได้ ไม่อย่างนั้นพวกเราคงได้เล่นสนุกกับนางไปแล้ว ฮ่าฮ่า”ศิษย์อีกคนได้กล่าว

พวกเขาทั้งหมดได้ขี่ลมและขี่กระบี่ กระทั่งทำตัวเหมือนผู้อมตะ

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่พวกเขาพูดและสิ่งที่พวกเขาทำนั้นดูไม่เหมือนกับผู้อมตะเลย

ผู้อาวุโสที่นำกลุ่มได้เผยสีหน้าเย้ยหยัน “ใครจะไปคิดว่าพวกคนจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์จะได้รับสมบัติมากมายจากแดนลับในครั้งนี้ คนธรรมดาล้วนไม่มีความผิด แต่ผิดก็ตรงที่ครอบครองสมบัตินี่แหล่ะ ถ้าเราไม่ลงมือแล้วใครล่ะจะลงมือ?”

“ฮ่าฮ่าฮ่า…ผู้อาวุโสพ้าง ท่านช่างยอดเยี่ยมอย่างแท้จริง!”เหล่าศิษย์ต่างรีบยกยอทันที

ในขณะนี้ ได้มีศิษย์กล่าวถามอย่างขี้ขลาด “ผู้อาวุโส ไม่ใช่ว่าความแข็งแกร่งของดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์นั้นใกล้เคียงกับนิกายอินทรีหิมะของพวกเราหรอกเหรอ การที่พวกเราลงมือโจมตีคนจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์ในครั้งนี้ มันมีจะมีปัญหาตามมาหรือไม่?”

ในขณะนี้ อาวุโสพ้าง ได้หัวเราะออกมาอย่างเย็นชา “มีปัญหา?”

“ดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์นั้นอยู่ไกลจากนิกายอินทรีหิมะของพวกเราหลาย 10,000 ลี้ หาก ดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์ต้องการบุกโจมตีพวกเรา พวกมันจำเป็นจะต้องระดมทรัพยาเป็นจำนวนมาก ดังนั้นไม่ว่าจะอย่างไรพวกมันก็ได้ไม่คุ้มเสีย!”

“นอกจากนี้ เจ้าบอกว่าความแข็งแกร่งของ ดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์ นั้นใกล้เคียงกับพวกเรา ถ้าพวกมันเดินทางไกลมาเพื่อโจมตีเรา ในขณะที่ฝ่ายเราเตรียมพร้อมตั้งรับ เจ้าคิดว่าใครจะเป็นฝ่ายชนะ?”

“อีกอย่าง ประมุขนิกายของดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์ไม่ใช่คนโง่ เขาคงไม่นำเหล่าศิษย์ของตนมาโจมตีพวกเราอย่างแน่นอน อย่างมากที่สุด เขาก็คงมาเยือนที่นิกายของเราเพื่อขอคำอธิบาย เมื่อถึงเวลานั้น เพียงแค่พวกเรากล่าวขอโทษไปเรื่องก็จบแล้ว!”

“ผู้อาวุโสช่างปราดเปรื่องยิ่งนัก!”

ในเวลานี้ ลูกศิษย์หลายคนได้กล่าวชมเขาในทันที

ผู้อาวุโสคนนี้ก็ได้หัวเราะดังลั่น

ในเวลานี้ พวกเขาได้บินมาถึงน่านน้ำแล้ว

“ผู้อาวุโส ดูนั่น!”

ทุกคนได้มองไปที่น่านน้ำ และ เห็น หญิงสาวที่เย็นชายืนอยู่บนผิวน้ำ โดยนางได้แบกกระบี่ยาวไว้ข้างหลังและจ้องมองมาที่พวกเขา

“ทลายผิวน้ำ!”

หญิงสาวที่เย็นชาได้แผดเสียงร้องออกมาโดยทันที!

ทันใดนั้น กระบี่ศักดิ์สิทธิ์บนหลังของนาง ก็ได้ปรากฏขึ้นในมือ และ นางก็ได้ฟันไปที่แม่น้ำเบา ๆ

ปั้ง—-

เสียงดังขนาดใหญ่ได้ปรากฏขึ้น

ทันใดนั้นผิวน้ำก็ระเบิดราวกับเสียงฟ้าร้อง

โดยน้ำได้สาดกระเซ็นไปทั่วทุกทิศทาง

น้ำในแม่น้ำขนาดใหญ่ได้ก่อตัวขึ้นจนกลายเป็นม่านน้ำในทันที

โดยม่านน้ำขนาดใหญ่นี้เสมือนคลื่นยักษ์ที่ซัดขึ้นไปบนท้องฟ้า และ มันได้พุ่งขึ้นไปสูงหลายร้อยฟุต พร้อมกับขวางกั้นคนของนิกายอินทรีหิมะ

คนจากนิกายอินทรีหิมะที่ตกตะลึงพวกเขาได้ล่าถอยกันอย่างรวดเร็ว!

ทางของพวกเขาได้ถูกปิดกั้นด้วยม่านน้ำขนาดใหญ่ที่ลอยขึ้นมาจากแม่น้ำในเวลานี้

“เจ้าเป็นใคร?เหตุใดถึงได้มาขวางทางพวกเรา?”ศิษย์คนนึงได้มองไปที่ หญิงสาวที่เย็นชาและกล่าวน้ำอย่างเคร่งขรึม

หญิงสาวที่มีท่าทีที่เย็นชาไม่ได้กล่าวพูดอะไร โดยดวงตาของนางได้ฉายแววเฉียบคมที่เย็นยะเยือกออกมาทันที

ฟุ่บ!

กระบี่ยาวสีฟ้าอ่อนได้ถูกฟันออกไป พลังปราณที่แท้จริงได้กลอกกลิ้งจนรวมตัวกันกลายเป็นเจตจำนงค์กระบี่ขนาดใหญ่

เจตจำนงค์กระบี่ขนาดใหญ่ได้ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า โดยขณะที่มันวาดผ่านออกไป ศิษย์ของนิกายอินทรีหิมะ ก็ได้ล้มลงกับพื้นและตกลงมาจากบนท้องฟ้าทันที

“เจ้ามาจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์?”ผู้อาวุโสพ้าง ได้ใช้ดวงตาที่เฉียบแหลมของเขามองออกไป และ สามารถบ่งบอกตัวตนของ หญิงสาวที่เย็นชานี้ได้

หญิงสาวที่เย็นชาไม่ได้พูดอะไร เจตจำนงค์กระบี่ของนางได้ฟาดฟันออกไปข้างหน้า และ โจมตีใส่กลุ่มคนของนิกายอินทรีหิมะอีกครั้ง แต่ทว่า อาวุโสพ้าง ก็ได้ยกมือขึ้นเพื่อป้องกันการโจมตี

“ดูเหมือนว่าเจ้าจะมาที่นี่เพื่อแก้แค้น อย่างไรก็ตาม เจ้ามีฐานพลังอยู่ในขั้นปลายของอาณาจักรก่อตั้งจิตวิญญาณเท่านั้น เจ้ามีสิทธิ์อะไรที่จะมาแก้แค้นที่นี่?”อาวุโสพ้าง ได้กล่าวถามอย่างเคร่งขรึม

หญิงสาวที่เย็นชาได้มองกระบี่ในมือของนางและไม่ได้พูดอะไรสักคำ

“นางอยู่ในขั้นปลายของอาณาจักรก่อตั้งจิตวิญญาณเท่านั้น นางก็แค่แมลงเม่าที่บินเข้าสู่กองเพลิง ดังนั้นไปฆ่านางให้ข้าซะ!”อาวุโสพ้าง ได้ออกคำสั่ง ทันใดนั้น ผู้เชี่ยวชาญอาณาจักรก่อตั้งจิตวิญญาณหลายคนจากนิกายอินทรีหิมะก็ได้บินลงมาจากบนท้องฟ้าและพุ่งเข้าหาหญิงสาวคนนั้น

เย่เฉิน ที่เดินทางมาถึงที่นี่ในครึ่งวัน ในเวลานี้ เขาได้เฝ้ามองจากระยะไกลและพบเห็นหญิงสาวที่มีท่าทางที่เย็นชากำลังปิดกั้นผู้คนจากนิกายอินทรีหิมะ

หลังจากสังเกตุรูปร่างหน้าตาของอีกฝ่ายแล้ว เป็นไปได้หรือไม่ว่าหญิงสาวคนนี้…ก็คือศิษย์พี่หญิงรองของเขา?

5 1 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด