726 - วานรศักดิ์สิทธิ์ 

726 - วานรศักดิ์สิทธิ์

“เจ้าก็มีน้ำอมฤตอยู่แล้วไม่ใช่หรือ เจ้าจะตามหาสวนท้อไปเพื่ออะไร?” เจียงฮ่วยเหรินสงสัย

“เจ้าไม่ได้ยินหรือว่าสุนัขตัวนั้นบ่นพึมพำว่ามันกำลังมองหาต้นท้อที่เก่าแก่ที่สุด ไม่ใช่ลูกท้อจิตวิญญาณในสวนเทพธิดา ข้ารู้สึกว่าอย่างน้อยลูกท้อที่อยู่บนต้นนั้นอาจจะเป็นยาเซียนที่ไม่มีผู้ใดเทียบได้”

“ดูเหมือนว่าปู่ของข้าจะเคยบอกว่ามีต้นไม้โบราณในทะเลสาบหยก ซึ่งเป็นสิ่งที่มีค่าที่สุดสามารถนำมาเปรียบเทียบกับยาศักดิ์สิทธิ์อมตะทุกชนิด” อู๋จงเทียนกล่าว

“มีคนบอกว่าต้นท้อนี้ถูกนำมาจากเสิ่นซู…”

เสิ่นซูเป็นหนึ่งในเจ็ดพื้นที่ต้องห้ามในตงหวงซึ่งตั้งอยู่ทางตะวันตก มันเป็นสถานที่ลึกลับและคาดเดาไม่ได้

ตามตำนานเราว่ามันเป็นดินแดนที่กว้างใหญ่ไพศาลและเต็มไปด้วยพลังแห่งความตายไม่มีใครสามารถสำรวจความลับได้อย่างเต็มที่ หลายร้อยหลายพันปีผ่านไปแต่เสิ่นซูยังคงไม่เปลี่ยนแปลง

ระหว่างสวรรค์พิภพ มีพืชไม่กี่ชนิดที่ถูกเรียกว่ายาเซียน พวกมันสามารถเคลื่อนไหวด้วยจิตวิญญาณของตัวเอง ดังนั้นเพื่อหลบหนีจากการสูญพันธุ์พวกมันจึงเคลื่อนย้ายเข้าสู่ดินแดนต้องห้ามแห่งชีวิต

ตามตำนานเล่าขานว่าต้นท้ออมตะนั้นหยั่งรากในเสิ่นซู แต่สูงเพียงหนึ่งวาเท่านั้น และทุกๆหนึ่งหมื่นปีมันจะให้ผลอมตะเพียงสามผลไม่มากกว่านั้น

“เมื่อหลายร้อยหลายพันปีก่อนผู้อมตะของทะเลสาบหยกเคยเข้าไปในเสิ่นซูและรอดชีวิตมาได้ อย่างไรก็ตามตอนที่เขาออกมาเขาไม่ได้นำต้นท้อออกมาด้วย แต่มีเพียงลูกท้อลูกเดียว!”

ทุกคนรู้ดีว่าพวกเขามีบ่อน้ำพุซึ่งมีชื่อเสียงไปทั่วโลก คนจากดินแดนศักสิทธิ์ทั้งหมดจะมาที่นี่เพื่อแสวงหาน้ำพุสำหรับกลั่นยาระดับสูงสุดไม่เช่นนั้นคุณภาพของยาจะลดลงไปอย่างมาก

โดยเฉพาะอย่างยิ่งก่อนสมัยโบราณสระนี้แทบจะเป็นบ่อน้ำที่ล้ำค่ามากที่สุดในโลก น้ำที่ไหลออกมาเกือบจะเทียบได้กับน้ำพุแห่งชีวิตอันศักดิ์สิทธิ์ และมีผลกับชีวิตและความตายโดยตรง

หลังจากที่ผู้อมตะกลับมาเขาก็ฝังเมล็ดท้อวิเศษลงในดินและรดด้วยน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ของทะเลสาบหยกทุกวัน ในที่สุดมันก็หยั่งรากและแตกหน่อ

ในโลกนี้ไม่เคยมียาเซียนชนิดเดียวกันสองต้น แต่บ่อน้ำอมฤตในทะเลสาบหยกกลับสามารถสร้างปรากฏการณ์อันยิ่งใหญ่นี้ขึ้นมาได้

แต่สวรรค์และพิภพมีความยุติธรรมเสมอ แม้ว่าต้นท้อนี้จะเกิดขึ้นมาได้สำเร็จแต่ผลของมันยังให้ผลลัพธ์ที่แตกต่างจากต้นท้อในดินแดนต้องห้ามแห่งชีวิตค่อนข้างมาก

“ข้าเชื่อว่าสุดท้ายเมื่อต้นท้อนี้มีอายุมากพอมันจะสามารถเป็นยาเซียนอย่างแน่นอน!” เจียงฮ่วยเหรินกล่าวด้วยความเชื่อมั่น

อู๋จงเทียนส่ายหัวและกล่าวว่า "ไม่มีทางเป็นไปได้"

"เจ้าพูดถูก" จักรพรรดิดำพยักหน้าและอธิบายอย่างยืดยาว

“สภาพแวดล้อมของยุคโบราณนั้นแตกต่างจากยุคปัจจุบันค่อนข้างมาก และมันไม่มีทางที่น้ำอมฤตของทะเลสาบหยกจะแข็งแกร่งเหมือนเช่นอดีต และที่สำคัญที่สุดคือทะเลสาบหยกแห่งนี้ไม่ใช่ทะเลสาบหยกที่เดิม”

อู๋เต้าป๋อปู่ของอู๋จงเทียนรู้ความลับของคนโบราณ เขาคาดเดาว่าทะเลสาบหยกในปัจจุบันไม่มีทางที่จะเทียบกับทะเลสาบหยกในอดีตได้

และผลท้อที่เกิดขึ้นมาต้นนั้นก็มีอายุเพียงไม่กี่แสนปีเท่านั้น ดังนั้นเขาจึงไม่ได้หักล้างคำพูดของจักรพรรดิดำ

เย่ฟ่านนึกถึงดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทะเลสาบหยกเดิมในตอนที่พวกเขาออกไปตามหาคัมภีร์จักรพรรดินีตะวันตก ครั้งหนึ่งเขาเคยมองเห็นบ่อน้ำอมฤตเดิม แต่ที่นั่นเต็มไปด้วยซากศพไปแล้ว

"หมาตัวนี้รู้ทุกอย่างได้อย่างไร" เจียงฮ่วยเหรินอุทานด้วยความตกใจ

ครึ่งชั่วยามผ่านไป สุนัขสีดำตัวใหญ่ที่ออกไปเดินเล่นก็กลับมาพร้อมเด็กหญิงตัวเล็กๆซึ่งนั่งอยู่บนหลังของมันอย่างกระสับกระส่าย

เมื่อเห็นเช่นนี้หลายคนก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

“เจ้าไปไหนมา” เย่ฟ่านถาม

“เที่ยวภูเขา เล่นน้ำ ดูสาวงามอาบน้ำ” จักรพรรดิดำตอบอย่างโกรธเคือง

“เจ้าหมาบ้า เจ้าไปแอบดูเทพธิดาทะเลสาบหยกทำไมไม่รู้จักแบ่งปัน ทำไมเจ้าไม่พาพวกเราไปดูด้วย”

“บ้าจริง เจ้าคิดว่าจักรพรรดิคนนี้ขี้โกงเหมือนเจ้าหรือ?!”

จักรพรรดิดำยิ่งหดหู่มากขึ้นไปอีก

“เจ้าหมาไปขโมยลูกท้อแต่ถูกจับได้และถูกไล่ออกมา”

เสี่ยวหนานหนานพูดอย่างเฉียบขาด

“ข้ารู้ว่าเจ้าต้องไปทำเรื่องไม่ดี... เราอาจจะเดือดร้อน!” หลายคนด่ามันอยู่นาน

“ให้ตายเถอะ เจ้าวานรตัวนั้นบุกเข้าไปในสวนท้อและทำให้นางเฒ่าทั้งหลายเพิ่มความระมัดระวังมากขึ้น ไม่เช่นนั้นลูกท้อนั้นจะตกเป็นของจักรพรรดิคนนี้อย่างแน่นอน!” สุนัขสีดำตัวใหญ่ไม่พอใจ

“เจ้ามีตรรกะโจรแบบไหน? แล้วการต่อสู้ของวานรศักดิ์สิทธิ์เป็นอย่างไรบ้าง”

“ต้นท้อโบราณถูกเฝ้าอารักขาด้วยนางเฒ่าหลายคน วานรน้อยตัวนั้นบุกเข้ามาในสวน แม้ว่าพลังของมันจะยิ่งใหญ่แต่กลับพลาดท่าเกือบจะถูกจับตัวได้

วานรตัวนั้นแล้วไม่กล้าไปที่เสิ่นซูเพื่อค้นหาต้นท้ออมตะที่แท้จริง แต่มันมาที่นี่เพื่อแย่งชิงกับจักรพรรดิคนนี้" จักรพรรดิดำคำรามด้วยความโกรธไม่หยุด

…

เย่ฟ่านและคนอื่นๆ อยู่ในทะเลสาบหยกหลายวันแล้ว แต่งานยังไม่เริ่ม และดูเหมือนว่ายังมีคนสำคัญที่ยังมาไม่ถึง

แต่ก็ยังโชคดีที่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทะเลสาบหยกค่อนข้างเปิดให้ผู้คนเข้าออกอย่างอิสระ นอกจากสวนท้อศักดิ์สิทธิ์และสถานที่บางอย่างแล้ว พวกเขาก็มีโอกาสได้ไปท่องเที่ยวทุกที่

"พี่ใหญ่มีวานรอยู่ตรงนั้น... " เสี่ยวหนานหนานดึงที่มุมเสื้อของเย่ฟ่าน

"วานรอยู่ที่ไหน? จักรพรรดิคนนี้เกลียดวานรมาตั้งแต่เมื่อหลายแสนปีก่อนแล้ว!” สุนัขตัวใหญ่สีดำเต็มไปด้วยความเคียดแค้น

เย่ฟ่านกระพริบตาและเห็นชายหนุ่มร่างสีทองแข็งแกร่งยืนอยู่ไม่ไกลจากพวกเขา ชายหนุ่มคนนี้หล่อเหลาและมีท่าทางสูงส่งไม่ธรรมดา

หากเป็นคนอื่นมองเห็นเขาอาจไม่รู้สึกอะไร แต่ทันทีที่เย่ฟ่านมองเห็นดวงตาสีแดงก่ำที่เหมือนเปลวไฟคู่นั้นเขาก็จำได้ทันทีว่ามันคือวานรศักดิ์สิทธิ์ที่ออกมาจากต้นกำเนิดสวรรค์

หัวใจของเย่ฟ่านเต้นระรัว เขาใช้ดวงตาสวรรค์มองดูร่างของมันอีกครั้งและเห็นสิ่งที่ซ่อนอยู่ภายในคือเส้นขนสีทองรกรุงรัง มันยังกล้ามาที่นี่โดยการเปลี่ยนรูปลักษณ์อย่างง่ายๆโดยไม่เกรงกลัวอะไรเลยหรือ?

เย่ฟ่านประหลาดใจมากที่พบว่าผู้อาวุโสสูงสุดในทะเลสาบหยกได้ส่งบัตรเชิญให้วานรเทพด้วยตัวเอง

"เจ้ารู้จักข้า?”

วานรเปิดปากและกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา เขากลายเป็นร่างมนุษย์และน้ำเสียงของเขาเป็นเหมือนเด็กหนุ่มที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะคนหนึ่ง

เย่ฟ่านพยักหน้าโดยไม่ปฏิเสธ "เจ้าไม่กลัวมนุษย์ที่นี่จับเจ้าไว้หรือ? "

“โลกเปลี่ยนไปแล้ว เผ่าพันธุ์ดึกดำบรรพ์กำลังจะฟื้นคืน ถ้าพวกเขาทำอันตรายต่อข้า จะต้องมีราชาบรรพกาลมาทำลายดินแดนศักดิ์สิทธิ์นี้อย่างแน่นอน” วานรศักดิ์สิทธิ์ใจเย็นมาก

“เจ้ามาจากไหน?”

ในเวลานี้เจียงฮ่วยเหริน และคนอื่นๆ ก็รู้ว่านี่คือวานรเทพที่สร้างความโกลาหลในเมืองศักดิ์สิทธิ์ของภาคเหนือ พวกเขาต่างก็ประหลาดใจและอธิบายไม่ถูก

"ข้าต้องการลูกท้อโบราณในทะเลสาบหยกไปช่วยชีวิตผู้คน"

วานรศักดิ์สิทธิ์มีความตรงไปตรงมาเช่นกัน จากนั้นมันก็กล่าวด้วยสีหน้าจริงจังว่า

"ข้ารู้ว่าเจ้ามีเมล็ดพันธุ์กิเลนม่วง ถ้าเจ้ามอบมันให้ข้า ในอนาคตข้าจะตอบแทนเจ้าอย่างแน่นอน และข้าจะจดจำบุญคุณอันยิ่งใหญ่ครั้งนี้ไว้"

เย่ฟ่านสังเกตเห็นความจริงจังในน้ำเสียงของมันก็รู้สึกสงสารเล็กน้อย ดังนั้นเขาจึงไม่ได้ปฏิเสธคำขอของมัน

ไม่นานพวกเขาก็คุยกันและบรรยากาศก็ค่อนข้างกลมกลืน เย่ฟ่านกล่าวอย่างใจเย็นว่าเมล็ดพันธุ์กิเลนม่วงหายไปแล้ว แต่มีวัตถุศักดิ์สิทธิ์อื่นๆ ที่สามารถทดแทนได้

“ข้าคุยกับผู้คนในทะเลสาบหยกและได้ข้อตกลงว่าข้าจะมอบโลหิตของราชาโบราณให้พวกเขาเพื่อหล่อเลี้ยงหินจักรพรรดิหนึ่งเดือน พวกเขาสัญญาว่าจะให้ลูกท้อแก่ข้าหนึ่งผล” วานรกล่าว

จักรพรรดิดำและคนอื่นๆ ตกตะลึง สตรีศักดิ์สิทธิ์ทะเลสาบหยกเป็นนักเจรจาที่ดีจริงๆ เลือดของราชาโบราณที่สามารถหล่อเลี้ยงหินจักรพรรดิเป็นเวลาหนึ่งเดือน เป็นราคาที่เทียบได้กับต้นกำเนิดบริสุทธิ์หลายสิบล้านจินเลยทีเดียว!

"ข้าต้องการความช่วยเหลือจากทักษะต้นกำเนิดของเจ้าเพื่อทำให้เลือดของราชาโบราณถูกถ่ายทอดเข้าไปในหินจักรพรรดิอย่างเต็มประสิทธิภาพ" วานรกล่าว

“ไม่มีปัญหา” เย่ฟ่านพยักหน้า

“ทะเลสาบหยกรู้วิธีทำธุรกิจจริงๆ ข้าคิดว่าพวกนางเป็นกลุ่มเทพธิดาในชุดขาว แต่แท้ที่จริงแล้ววิธีทำธุรกิจของคนเหล่านี้กลับไม่แตกต่างจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์อื่นๆ” เจียงฮวยเหรินพึมพก

“อย่าพูดเรื่องไร้สาระเลย ทุกคนล้วนแล้วแต่หาผลประโยชน์เข้าสู่พวกพ้องของตัวเองทั้งสิ้น” อู๋จงเทียนตำหนิไม่ยอมให้เขาพูดเรื่องไร้สาระ

“การช่วยชีวิตเป็นเรื่องที่เร่งด่วน เราควรไปหาคนจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทะเลสาบหยกตอนนี้เลย” วานรศักดิ์สิทธิ์เร่งเร้า