บทที่ 37 สองบอสทุ่มเงินใส่กัน

ในเวลาเดียวกัน ห้องอาหารส่วนตัว B01

เยวี๋ยนโหย่งฉินให้ความสนใจอย่างใกล้ชิดกับการเสนอราคาในครั้งต่อไปนี้ และถามเฉียวเนี่ยนว่า "มีคนให้สี่ล้าน พวกเราจะตามหรือไม่ตาม?"

เฉียวเนี่ยนที่ยืนอยู่ตรงขอบเวที เมื่อเห็นสมุนไพรอันล้ำค่าที่วางอยู่ด้านล่าง ก็หรี่ตาที่หยิ่งผยอง "ตาม! ฉันต้องได้สิ่งนี้!"

เยวี๋ยนโหย่งฉินพยักหน้า ดวงตาของเธอเริ่มเปลี่ยนเป็นสายตาที่มั่นคงทันที และเดินไปที่ระเบียงแล้วหยิบบัตรประมูลขึ้นมา

"B01 สี่ล้านสามแสน"

ผู้คนภายในห้องอาหารส่วนตัวคอยสังเกตการประมูลของด้านล่างโดยเฉพาะ

"C09 สี่ล้านสี่แสน"

"B02 ห้าล้าน"

"F08 ห้าล้านหนึ่งแสน"

เฉียวเนี่ยนใช้มือข้างนึงเล่นโทรศัพท์ แต่ความสนใจทั้งหมดมุ่งเน้นไปที่การประมูลของด้านล่าง สายตาบนใบหน้าขาวเนียนเบลอมองข้างหน้าแบบส่งเดช

เยวี๋ยนโหย่งฉินตามมือที่เจ็ด มือที่แปดติดต่อกัน และจำนวนผู้ประมูลก็ค่อยๆ ลดลงยกเว้นห้องอาหารส่วนตัวข้างๆ พวกเธอที่ตามราคาทุกครั้ง และทุกครั้งที่พวกเธอเสนอราคา อีกฝ่ายก็จะขึ้นราคาอีกเท่าหนึ่ง!

"B02 เจ็ดล้าน"

ฟู่ซือเหนียนเรียกมากกว่าสิบครั้งติดต่อกัน เมื่อเห็นว่าราคากําลังจะถึงร้อยล้านแล้ว หน้าผากของเขาก็เริ่มปรากฏหยาดเหงื่อขึ้นมา

มันเป็นแค่ยาจีนโบราณในตำนาน ไม่จําเป็นต้องเป็นขลังอย่างที่ตํานานบอก มันคุ้มค่าที่จะใช้เงินมากมายขนาดนี้เหรอ?

แต่เย่วั่งชวนไม่ได้พูดอะไร ตอนที่ราคาขึ้นเขาเพียงแค่ผงกศีรษะครั้งแล้วครั้งเล่า

"B01 เจ็ดล้านสามแสน"

"B02 เจ็ดล้านแปดแสน"

"B01 แปดล้าน"

เจ้าหน้าที่ที่รับผิดชอบการประมูลยังคงเสนอราคาอย่างต่อเนื่อง จากจุดเริ่มต้นที่ใครหลายๆ คนเสนอราคาก็เริ่มกลายเป็นพื้นที่ของห้องอาหารส่วนตัวB01 และ ห้องอาหารส่วนตัว B02 แข่งขันกันเอง ส่วนคนในห้องอาหารส่วนตัวห้องอื่นๆ ก็เริ่มดูกันอย่างสนุกสนาน

"ใครอยู่ในห้องB01 และห้อง B02 มันก็แค่เห็ดหลินจือ ต้องถึงกับขนาดนั้นเชียวเหรอ?"

"ถอนหายใจ เรียกถึงแปดล้านแล้ว"

ท่ามกลางห้องอาหารส่วนตัวB02 ใบหน้าของฟู่ซือเหนียนเริ่มเปลี่ยนเป็นสีขาวซีด และปรากฏเหงื่อละเอียดบนหน้าผาก เขาขมวดคิ้วแล้วจ้องไปชายอีกคนที่อยู่ในห้องอาหารส่วนตัว และเดินไปรอบๆ ห้องอย่างกังวล

"วั่งชวน แปดล้าน พวกเรายังจะตามต่อไหม?"

เย่วั่งชวนไม่ได้พูด ริมฝีปากบางเม้มเป็นเส้นตรง

เขาไม่ได้คาดคิดว่าจะมีใครมาแย่งชิงพร้อมกับเขา จนตามมาถึงขนาดนี้

ฟู่ซือเหนียนพยายามเกลี้ยกล่อมคนด้านข้าง: "ฉันรู้ว่าคุณต้องการซื้อสิ่งนี้เพื่อให้เฉินเฉินลอง ดูว่าจะสามารถรักษาโรคของเขาได้ไหม พูดตามจริงไม่มีใครรู้ว่าสิ่งนี้จะได้ผลหรือไม่ ปัจจุบันเทคโนโลยีทางการแพทย์ก้าวหน้าอย่างมาก อาการป่วยของเฉินเฉินจะหายขาดในสักวันหนึ่ง ไม่จำเป็นต้องใช้เงินนี้เปลืองไปกับของพวกนี้"

เย่วั่งชวนกัดกรามอย่างแน่น ใบหน้าหล่อเหลาเต็มไปด้วยความตึงเครียด เขาโยนไม้เขี่ยบุหรี่ลงบนโต๊ะข้างๆ แล้วหันไปส่งกู๋ซานว่า "ไปตรวจสอบาว่าห้องอาหารส่วนตัวข้างๆ นั้นเป็นใคร"

"ได้ครับ คุณชายวั่ง"

กู๋ซานรีบเดินออกจากประตูไปทันที

"วั่งชวน คุณ..." ฟู่ซือเหนียนลังเลที่จะพูด

เย่วั่งชวนหรี่ตาลง รอยยิ้มกระหายเลือดและสง่างามของเขาพูดว่า "ตามไปอีกมือ"

ฟู่ซือเหนียนทําอะไรไม่ถูก จึงทำได้เพียงแค่ยกป้ายเท่านั้น

"B02 แปดล้านเก้าแสน!"

...

เฉียวเนี่ยนที่กําลังเล่นกับโทรศัพท์อยู่ในห้องอาหารส่วนตัว จู่ๆ ก็มีข่าวเว่ยโหลวโผล่ขึ้นมา

[เว่ยโหลวผู้สูงร้อยฉื่อ: เฉียวเนี่ยน เธอยั่วโมโหผิดคนแล้ว ฉันเห็นว่าฝ่ายตรงข้ามจะสู้ให้ถึงที่สุด แปดล้านเก้าแสนแล้ว เฮ้อ~ เธอจะล้มละลายแล้ว!]

เยวี๋ยนโหย่งฉินก็ไม่คิดว่ามันจะยุ่งยากขนาดนี้ เมื่อหันหลังกลับไปปรึกษากับเฉียวเนี่ยน: "อีกฝ่ายหนึ่งลงเดิมพันแปดล้านเก้าแสน พวกเราลงเดิมพัน แล้วฝ่ายตรงข้ามตามอีก จะทำยังไง?"

เฉียวเนี่ยนเงยหน้าขึ้น แววตาคู่นั้นดุเกินไป: "งั้นก็ทำให้ถึงร้อยล้าน ถ้าพวกเขายังตามก็ให้พวกเขาตามต่อไป!"

เรื่องเงิน เธอก็พอมีอยู่บ้าง

แค่ร้อยล้านคงไม่พอที่จะให้เธอล้มละลายหรอก

มาดูกันว่าห้องข้างๆ จะตามไปได้ไกลแค่ไหนกัน!