บทที่ 38 พี่เนี่ยนคือลูกสาวจอมปลอมคนที่สอง

ชั้นล่างห้องอาหารส่วนตัว B01 เสนอราคาประมูลถึงร้อยล้าน สถานการณ์ทั้งหมดกําลังเดือด

"คุณชายวั่ง ผมตรวจสอบแล้ว"

กู๋ซานกลับมาที่ห้องอาหารส่วนตัว B02 อย่างรวดเร็ว

"ใคร?" ฟู่ซือเหนียนไม่ได้ถูกกล้องวงจรปิดถ่ายไว้ ใบหน้าของเขาเลยไม่ถูกข้างล่างจับไว้ และสีหน้าของอีกฝ่ายก็ดูไม่ค่อยดี

กู๋ซานไม่ได้มองไปทางอีกฝ่าย เขารีบรายงานโดยตรงต่อเย่วั่งชวนว่า: "ห้องอาหารส่วนตัวข้างๆ คือเยวี๋ยนโหย่งฉินที่เป็นCEOของเฉิงเฟิงกรุ๊ปครับ"

"เฉิงเฟิงกรุ๊ป?" เย่วั่งชวนครุ่นคิดอยู่ครู่นึง ในขณะที่ใช้ปลายนิ้วสัมผัสกำไลลูกปัดบนข้อมือของตัวเอง ดวงตาหรี่ลงเล็กน้อย: "เธอต้องการซื้อเห็ดหลินจือไปทำอะไร?"

"เรื่องนี่...ฉันไม่รู้"

เฉิงเฟิงกรุ๊ปเป็นบริษัทที่มีชื่อเสียงมากในปักกิ่ง ตอนแรกดูเหมือนตระกูลนี้จะร่ำรวยด้วยเพชร ต่อมาก็เริ่มเข้ามาในปักกิ่ง บริษัทได้เปลี่ยนมาเป็นอุตสาหกรรมและลงทุนหลายโครงการ

ในส่วนของโรงภาพยนตร์ทำออกมาได้ดีที่สุดแล้ว

ในประเทษมีทั้งหมดสามสิบสาขา

ตระกูลเยวี๋ยนเป็นที่รู้จักกันดีในปักกิ่ง แต่น่าเสียดายที่ภายในตระกูลต่างก็แย่งชิงทรัพย์สินของตระกูลกันมากเกินไป และค่อยๆ ลดลงในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา

เมื่อเยวี๋ยนโหย่งฉินถูกพี่น้องหลายคนไล่ออกจากตระกูลเยวี๋ยน เขาคิดว่าผู้หญิงแข็งแกร่งคนนี้กําลังจะตกอับ แต่ใครจะรู้ว่าเมื่อผู้คนเริ่มหันหลังให้กับอีกฝ่าย ก็สามารถกลับมาพร้อมกับเฉิงเฟิงกรุ๊ป กลับกลายเป็นว่าตระกูลเยวี๋ยนที่ยิ่งใหญ่กลับตกอับเสียเอง!

ฟู่ซือเหนียนเคยได้ยินเกี่ยวกับเฉิงเฟิงกรุ๊ปมาก่อน เขาตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง แล้วหันหน้าไปคุยกับเย่วั่งชวน: "เฉิงเฟิงกรุ๊ป? ฉันจําได้ว่าแฟนสาวของน้องชายฉันมีความสัมพันธ์ที่ดีกับบริษัทของพวกเขา ใในช่วงไม่กี่ปีมานี้ เครือโรงละครหลายแห่งได้ส่งมอบให้กับตระกูลเฉียวเพื่อดําเนินการก่อสร้าง"

ด้านล่างเวทีกำลังจะได้ข้อสรุปแล้ว

ฟู่ซือเหนียนนึกย้อนกลับไป แล้วพูดว่า: "มัประมูลแบบนี้น่าเบื่อ พรุ่งนี้ฉันจะขอให้พ่อของแฟนน้องชายพาไปหาประธานเฉิงเฟิงกรุ๊ปซักหน่อย ดูสิว่าอีกฝ่ายจะยอมตัดใจสละเห็ดหลินจือให้พวกเราหรือไหม"

"ร้อยล้าน ครั้งที่สอง!"

ผู้ดำเนินการประมูลยังคงประนีประนอม: "มีเพียงโอกาสสุดท้ายแล้ว รีบเสนอราคาเร็ว ก่อนที่ลงค้อนตัดสินผล"

"ร้อยล้าน ครั้งที่สาม!"

ค้อนฟาดลงบนโต๊ะตัดสินผลอย่างรวดเร็ว ผู้ดำเนินการประมูลได้ประกาศว่าเห็ดหลินจือนี้ผู้ใดได้ถือครองกรรมสิทธิ์

เป็นครั้งแรกที่กู๋ซานเห็นคุณชายวั่งเสีหน้าแบบนี้ เขาแทบอดทนไม่ไหวที่จะยกโทรศัพท์มือถือขึ้นมาถ่ายรูป แต่ไม่มีความกล้ามากพอ

ของที่คุณชายวั่งอยากได้ คาดไม่ถึงว่าจะมีสิ่งที่ไม่สามารถเอาได้!

เยวี๋ยนโหย่งฉินแห่งเฉิงเฟิงกรุ๊ปยอดเยี่ยมมาก!

เย่วั่งชวนลุกขึ้นยืน เหลือบมองไปที่พื้นการประมูลด้านล่าง เขาปัดเสื้อผ้าเล็กน้อย และบนใบหน้าไม่มีความโกรธเคืองใดๆ: "ช่างมันเถอะ ไม่ใช่ว่ามีแค่ที่นี่ที่มีเห็ดหลินจือ คราวหน้าเจอค่อยซื้อก็ได้"

## ???????

"ฉันยังมีเรื่องต้องทำ ไปก่อนนะ" ได้เวลาสาวน้อยเลิกเรียนแล้ว

เขาหยิบไม้เขี่ยบุหรี่บนโต๊ะขึ้นมา แล้วเดินออกไปก่อน

...

อีกด้านหนึ่ง เยวี๋ยนโหย่งฉินถ่ายรูปตามที่ตัวเองต้องการ แล้วเห็นมาพูดกับเฉียวเนี่ยนด้วยรอยยิ้มว่า: "ฉันไปจ่ายเงินก่อนนะ"

"อือ" เฉียวเนี่ยนก้มลงมองเวลาทางโทรศัพท์ แล้วเก็บข้าวของขึ้นมา และหันไปพูดกับอีกฝ่ายว่า "ใกล้เวลาเลิกเรียนแล้ว ฝากป้าเยวี๋ยนจัดการที่เหลือด้วยนะ ฉันต้องไปก่อน "

เยวี๋ยนโหย่งฉินคุ้นเคยกับนิสัยท่าทางของอีกฝาย จึงโบกมือให้แล้วพูดว่า "โอเค เธอไปเถอะ เดี๋ยวฉันเอาของไปส่งให้เธอที่คลินิกเอง"

"โอเค" เฉียวเนี่ยนพยักหน้า ถือกระเป๋าสะพายไหล่ของตัวเองอย่างสบายๆ โดยไม่ลดปีกหมวกลง และปิดใบหน้าที่บอบบางเหลือเพียงคางของตัวเอง

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอมาประมูลของที่เว่ยโหลว หลังจากการประมูลสิ้นสุดลง หลายคนเดินออกไป เฉียวเนี่ยนก็เดินออกไปท่ามกลางฝูงชน

ด้านนอกดวงอาทิตย์กำลังจะตกแล้ว แสงระเรื่อของพระอาทิตย์ตกลงบนถนน เธอเม้มริมฝีปากและเดินอย่างไม่ใส่ใจ แล้วเหลือบมองที่โทรศัพท์มือถือ ที่ไม่มีแต่สายเรียกเข้า

กําลังเตรียมต้องเรียกรถข้างถนนเพื่อกลับไปโรงเรียน ก็เพิ่งได้ยินเสียงที่เย้ายวนขึ้นมา

"เฉียวเนี่ยน?"