ตอนที่ 45

ตอนที่ 45

ช่างเทคนิคเหล่านี้ไม่มีประโยชน์สำหรับคนอื่น แต่มีประโยชน์มากสำหรับหลิวหมิงอวี่

ยิ่งราคาถูก เขายิ่งซื้อได้มาก

จากข้อมูลที่ได้รับจากตลาดทาส เขาเลือกอุตสาหกรรมการผลิตเกมและอุตสาหกรรมปัญญาประดิษฐ์ จากนั้นจึงเลือกกลุ่มคนตามตำแหน่งก่อนวันสิ้นโลก

แม้ว่าข้อมูลที่ตลาดทาสให้มาอาจไม่ถูกต้อง แต่ก็ไม่มีทางเป็นไปได้ เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะแยกแยะได้ใช่ไหม?

นอกจากนี้ เขาไม่มีความสามารถในการแยกแยะ

เขาคัดเลือกมาทั้งหมดห้าสิบคน ราคาก็ไม่แพง พวกนี้คือคนที่มีร่างกายอ่อนแอ บนอินเทอร์เฟซการชำระบัญชี ใช้คริสตัลพลังงานรวม 2,000 กรัม

ราคาคนห้าสิบคนจริง ๆ แล้วเหมือนกับ เย่ฉิงซวนซึ่งเป็นราคาสูงสุด

หลังจากที่หลิว หมิงอวี่เลือกคนเสร็จ เขายื่นคอมพิวเตอร์แท็บเล็ตในมือให้พนักงานที่รออยู่และพูดว่า

"เท่านั้น มีส่วนลดอะไรบ้างไหม?"

ในตอนนี้ หลิวฝูกุ้ยกล่าวว่าเขาจะได้รับส่วนลด 10% ถ้าเขารายงานชื่อของเขา สำหรับเขา พลังงานสำรอง 2,000 กรัมไม่ใช่เรื่องใหญ่ แต่ถ้ามันถูกกว่านั่นเป็นเรื่องดี

พนักงานหยิบแท็บเล็ตขึ้นมาแล้วพูดอย่างสุภาพ

“แน่นอนครับ คุณเป็นเพื่อนของบอสหลิว และแน่นอนว่าคุณสามารถรับส่วนลด 10% ได้เช่นกัน รวมเป็นคริสตัลพลังงาน 2,000 กรัม หลังจากส่วนลด คือ 1800 กรัม คุณยังต้องการคนอื่นๆ อีกไหมครับ?”

พนักงานมองดูและพบว่าคนที่ หลิวหมิงอวี่เลือกนั้นถูกต่อรองราคาทั้งหมด คนส่วนใหญ่ซื้อเป็นเหยื่อล่อ เหยื่อเหล่านี้ไม่สามารถขายได้ด้วยเงินจำนวนมากและไม่คุ้มค่า ตลาดทาสโดยทั่วไปจะเก็บไว้เพียงหนึ่งเดือนเท่านั้น ไม่มีใครซื้อมัน ดังนั้นคุณสามารถใช้มันได้ด้วยตัวเองเท่านั้น

ทาสก็ต้องกิน แม้ว่าจะเพียงพอ แต่จะสูญเสียเงินเปล่าเมื่อเวลาผ่านไป

ตลาดทาสจะไปที่เมืองเพื่อค้นหาเสบียงที่สำคัญ และคนเหล่านี้จะถูกส่งไปยังอาหารสัตว์โดยธรรมชาติ

คนโชคดีอาจจะรอดกลับมาตลาดรอคนมาซื้อไปได้ ผู้ที่ไม่โชคดีจะไม่ได้กลับมาอีก

ไม่รู้ว่าใครโชคดีหรือใครโชคร้าย

ไม่ตายแต่ต้องผ่านอาชีพเหยื่อล่อ

“ไม่เป็นไร ไปเถอะเดี๋ยวผมดูเอง”

หลิวหมิงอวี่ไม่ได้ปฏิเสธ เขาหยิบข้อมูลมาดูว่ามีคนที่มีความสามารถพิเศษหรือไม่

ตอนนี้เขาเน้นไปที่การผลิตเกมและปัญญาประดิษฐ์ เขาไม่ได้สนใจพรสวรรค์ในด้านอื่น

ตอนนี้เขาว่าง ก็เลยสามารถสังเกตมันได้อีกครั้ง

เมื่อมองผ่านๆ ไปเอง พบว่าคนที่ราคาสูงโดยพื้นฐานแล้วเป็นผู้หญิง และพวกเธอยังคงอิงจากชื่อเสียงก่อนวันสิ้นโลก

หากต้องการหารด้วยมูลค่าจริงๆ คนเหล่านี้ไม่มีค่ามากนัก

เป็นเพียงเพื่อสนองรสนิยมชั่วของบางคนและความปรารถนาที่จะสะสมสาวงาม

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ระเบียบสังคมก็พังทลายลง และคนที่เคยอยู่ห่างไกลก็กลายเป็นทาสในความเมตตาของผู้อื่นในทันใด มีหลายคนที่มีความคิดแบบนี้

ดังนั้นคนประเภทนี้จึงมักมีชีวิตที่แย่กว่าคนทั่วไป เว้นแต่คุณจะปกปิดตัวตนของคุณได้

เพียงแต่ว่าพวกเขาเป็นบุคคลสาธารณะ และที่ที่พวกเขาซ่อนได้ง่าย มีคนเพียงไม่กี่คนที่ถูกจับมาเป็นทาส

คนที่มาจากโลกแห่งความเป็นจริงรู้สึกเศร้ากับการเป็นทาส ซึ่งเป็นระบบที่ทำลายล้างมนุษยชาติ

เขาไม่ใช่หนุ่มเวอร์จิน เขาไม่ต้องการที่จะช่วยทาสเหล่านี้ในอดีต แม้ว่าเขาจะมีความคิดนี้ เขาก็ไม่มีความสามารถ

มองดูเท่านั้น ดังนั้นเขาจึงพยายามซื้อบางอย่างเพื่อให้เขารู้สึกดีขึ้น

เมื่อเทียบกับสิ่งนี้ หลิวหมิงอวี่ยังคงมั่นใจมากและไม่กล้าพูดอะไรอีก เขาไม่มีปัญหาในการเลี้ยงดูคน

อันที่จริงโลกแห่งความจริงก็เหมือนกัน ในสถานที่ที่มองไม่เห็นหลายแห่ง ยังมีคนอีกมากที่ไม่มีอาหาร และก็ไม่รู้ว่ามีคนอดตายสักกี่คน

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ หลิวหมิงอวี่รู้สึกว่าเขาควรซื้อทาสเพิ่ม

นี่ยังใจดีเกินไปนะ ลืมไปเลยถ้าย้ายไปอยู่ที่รีสอร์ท คนพวกนี้ถูกส่งไปทำงานใช้แรง

ต้องการซื้ออีกกี่คน?

ผู้ใหญ่ต้องการข้าวประมาณหกกิโลกรัมต่อวัน

คนร้อยคนกินข้าวเพียง 60 กิโลกรัมต่อวัน ขณะนี้ปริมาณพื้นที่จัดเก็บเพิ่มขึ้นเป็นกว่า 2 ลูกบาศก์เมตร แม้พื้นที่ครึ่งหนึ่งจะว่างในการขนส่งข้าวทุกวันก็เพียงพอแล้ว

นับแบบนี้ก็ถือว่าสนับสนุนคนได้เยอะ

คนยังสามารถถือได้ว่าเป็นทรัพยากรชนิดหนึ่ง ในที่ที่มีสิ่งดีๆ เช่นนี้ แค่มื้ออาหารก็ช่วยให้ผู้คนนับไม่ถ้วนสามารถช่วยงานได้ทั้งกลางวันและกลางคืน ซึ่งก็คุ้มทุนแล้ว

พอชั่งน้ำหนักแล้ว การซื้อทาสมีข้อดีมากกว่าข้อเสีย

หลิวหมิงอวี่ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับขีดจำกัดของจำนวนคนที่จะซื้อ เมื่ออาหารไม่พอจริงๆ ให้วิ่งไปกลับอีกสองสามครั้ง เขาไม่มีปัญหาอะไร

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ หลิวหมิงอวี่ก็เปิดแท็บเล็ต เลือกพวกเขาทั้งหมด และจัดวางกรอบทาสทั้งหมด

มีทั้งหมด 338 คน รวมเป็นคริสตัลพลังงานรวม 40 กิโลกรัม

ไม่มากเกินไปลด 10% เพียง 36 กิโลกรัม

หลิวหมิงอวี่ขายเกลือไปวันนี้

ซื้อหมดยังเหลือ 38 กิโลครับ คริสตัลพลังงาน 38 กิโลกรัมแลกเปลี่ยนทองคำ 266 กิโลกรัมกับหลิวฟูกุ้ย ซึ่งเพียงพอสำหรับร้านทอง

"เอาล่ะ ไปตรวจดูกัน" หลิวหมิงอวี่มอบแท็บเล็ตคืนและพูดเบา ๆ

ตอนนี้เขาตัดสินใจซื้อทั้งหมดแล้ว

อันที่จริงมีทาสราคาแพงอยู่บ้าง เขาไม่จำเป็นต้องซื้อมัน แต่เมื่อคิดถึงความสามารถและความสามารถของเขาแล้ว เขาก็ไม่สนใจเรื่องพลังงานเพียงเล็กน้อย

คริสตัลพลังงานสามารถหาคนมาทำงานได้ แต่เป็นเรื่องยากที่จะหาคนที่ไว้ใจได้ แน่นอนว่าเขาสามารถจ้างคนจากทีมอื่นที่อยู่นอกเมืองได้

ตราบใดที่เขาตะโกนบนถนน

แต่คนแบบนี้เขาไม่กล้าใช้

เมื่อเทียบกับทาส ผู้คนที่ภักดีต่อเขาโดยสมบูรณ์ เขาจะใช้มันได้อย่างสบายใจกว่า

พนักงานมองดูแผ่นหน้าจอและพูดตะกุกตะกัก

“เจ้านาย คุณ... คุณแน่ใจหรือว่าต้องการซื้อทาสจำนวนมากเช่นนี้?”

พนักงานก็พูดอย่างสุภาพ เขาไม่ได้คาดหวังว่า หลิวหมิงอวี่จะซื้อทาสทั้งหมดที่ออกจากตลาดทาส ราคาเพิ่มขึ้นจาก 4 กิโลกรัม เป็น 40 กิโลกรัม ซึ่งสูงกว่าสิบเท่า และเขากลัวเกินกว่าจะพูดอะไรออกมา

หลิวหมิงอวี่พูดด้วยรอยยิ้ม: "แน่นอน แต่อย่าลืมให้ส่วนลดฉัน"

พนักงานปาดเหงื่อ ถ้าราคาแค่ 4 กิโลกรัมของคริสตัลพลังงาน ตอนนี้ราคารวมได้เพิ่มขึ้นเป็น 40 กิโลกรัมของคริสตัลพลังงาน ไม่ใช่สิ่งที่พนักงานตัวน้อยของเขาสามารถทำได้

เหอจ้าน จ้านเว่ยเว่ยกล่าวว่า

"เจ้านาย ผมอาจต้องถามเจ้านายเกี่ยวกับส่วนลดนี้"

"ไปเถอะ" หลิวหมิงอวี่โบกมือ

"คุณหลิวคุณอยากชิมกาแฟนี้ไหม"

เขาย้ายกาแฟสดหนึ่งถ้วยไปไว้

พูดต่อไปว่า

"ขอกาแฟอีกสามแก้วให้ฉันหน่อย"

พนักงานไปชงกาแฟสามแก้วก่อน จากนั้นจึงโค้งคำนับขอโทษ เดินออกไป เปิดกำไลอัจริยะ และติดต่อเจ้านายของเขา