White Online : ตอนที่51 Snowstorm
ตอนที่51 Snowstorm
“กรู๊ว...” ฮ็อบก็อบลินร้องลั่นออกมาและยืนแข็งทื่อ มันค่อยๆถอยหลังและล้มลง มันสัมผัสได้ถึงของเหลวบางอย่างที่อุ่นๆอยู่บนหน้าผาก มันยกมือขึ้นมาแตะดูแล้วก็พบกับรูบางอย่าง
ในไม่ช้ามันก็กลายเป็นพิกเซล
[คุณได้ฆ่าฮ็อบก็อบลิน!]
[ได้รับ 600XP!]
[เลเวลอัพ!]
[เลเวล 15 -> เลเวล 16]
ไอเทมสว่างไสวตกอยู่บนพื้นหลังจากที่ฮ็อบก็อบลินตาย
ไอแซครีบเก็บของอย่างรวดเร็วโดยที่ไม่ได้ตรวจดูเลย
ไอแซคเปิดอินเทอร์เฟซของเขาและพยายามจะตรวจสอบมัน แต่ข้อความก็ปรากฏขึ้น
[0.00]
[หมดเวลา!]
[ผู้เล่นต้องไปพักผ่อน!]
[คุณถูกบังคับให้ออกจากระบบ!]
ไอแซคเห็นแสงจ้าปกคลุมการมองเห็นของเขา และในไม่ช้าเขาก็รู้สึกว่าเขากำลังนอนอยู่บนเตียงนุ่ม และมีกระบังหน้าที่คุ้นเคยอยู่ในสายตา
“อ่า..” ไอแซคเริ่มรู้สึกว่าร่างกายของเขาแข็งทื่อมาก เป็นความรู้สึกเดียวกับตอนที่เขาเข้ารับกายภาพบำบัดที่โรงพยาบาลหลังจากนอนยาวหลายชั่วโมงติดกัน
เขาถอดหมวกVR ออกแล้วค่อยๆลุกขึ้นยืน แต่ร่างกายของเขาเริ่มชา หมวกกันน็อคระดับบรอนซ์ไม่ได้ช่วยกักเก็บพลังงานร่างกาย นี่เป็นเหตุผลที่หลายๆคนเกลียด
แม้แต่หมวกระดับซิลเวอร์ยังช่วยให้จิตใจสดชื่นและร่างกายกระปรี้กระเปร่า
“โอ้ใช่....อาหารเย็น ทำไม่มีใครมาเรียกผมเลยนะ” ไอแซคออกจากห้องไปด้วยความสงสัย เขาลืมเก็บหมวกVRเข้าตู้ด้วยซ้ำ
ในไม่ช้าเขาก็เข้าไปในห้องนั่งเล่นและเห็นพ่อแม่ของเขากำลังนั่งดูทีวีอยู่บนโซฟา
อิสซาเบลลาได้ยินเสียงฝีเท้าเดินเข้ามาด้านหลัง เสียงฝีเท้านี้เบาและเงียบ เธอจำได้ทันทีว่ามันเป็นของไอแซค
“ไอแซค เป็นไงบ้างสนุกไหม?” อิสซาเบลล่าหันหน้าไปสอบถามด้วยรอยยิ้ม
ไอแซคยิ้มและเดินไปที่โซฟา “ทำไมไม่มีใครตามผมไปทานข้าวเย็นเลยหล่ะ?”
“พวกเราคิดว่าลูกกำลังยุ่งอยู่หน่ะ” แม็กซ์เวลพูดแต่แน่นอนว่ามันต้องมีเหตุผลอื่นปิดบังอยู่
มันเป็นเรื่องที่น่าตกใจมาก เพราะพวกเขาเห็นไอแซคเล่นเกมยาวตลอด 10ชั่วโมงติด
ไอแซคพยักหน้าพร้อมกับยืดเส้นยืดสาย
“ร่างกายของลูกชาอยู่งั้นหรอ?” แม็กซ์เวลหันหน้าไปถาม
ไอแซคถอนหายใจและพยักหน้า “ใช่ครับ...”
“เราซื้อหมวกที่ดีกว่านี้ให้ลูกได้นะ” อิสซาเบลล่าพูดขึ้นมา
แม็กซ์เวลก็พยักหน้า “เราจัดให้ลูกได้นะ”
ไอแซคส่ายหัว “ไม่ต้องเสียเงินมากขนาดนั้นให้ผมหรอก....” ไอแซคถอนหายใจแล้วพูดต่อ “บางทีเดี๋ยวเร็วๆนี้ผมอาจจะเลิกเล่นเกมนี้แล้วก็ได้...”
ไอแซคหันหลังกลับและเดินไปที่ห้องครัวขณะที่อิสซาเบลล่าและแม็กซ์เวลมองหน้ากันพร้อมกับมีรอยยิ้มที่รู้กันอยู่แล้ว
“เขาจะไม่หยุดใช่ไหม?” อิสซาเบลล่าถามด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยน
แม็กซ์เวลมองไปที่ไอแซค “คุณเคยเห็นเขาสนใจอะไรขนาดนี้มาก่อนไหม?”
อิสซาเบลล่าหัวเราะและส่ายหัว “นี่เป็นครั้งแรก...”
“แม่! พ่อ!” อลิซส่งเสียงดังมาแต่ไกล เธอวิ่งเข้าไปหาพ่อแม่ด้วยใบหน้าที่ตื่นตระหนก
“มีอะไรงั้นหรอลูกรัก?” อิสซาเบลล่าถามด้วยความสงสัยแต่ตกใจ
“พี่ไอแซคถูกลักพาตัวไปแล้ว!” อลิซร้องออกมาด้วยน้ำตา
อิสซาเบลล่าและแม็กซ์เวลหันหน้ามามองกัน
“พี่ถูกลักพาตัวหรอ? เมื่อไหร่กัน?” ไอแซคเดินออกมาจากห้องครัวพร้อมกับแซนด์วิชในปากของเขา
“ไอแซค!!” อลิซกรีดร้องออกมาและวิ่งเข้าไปกอด
“โอ้ย!” ไอแซครู้สึกว่ากระดูกสันหลังของเขากำลังจะหัก
“หนูไปที่ห้องพี่ แล้วเห็นหมวกวางทิ้งไว้บนเตียง แต่ตัวพี่ไม่อยู่แล้วนี่!!” อลิซพูดพร้อมกับกอดแน่นกว่าเดิม
“โอ้ย ตัวจะแตกแล้ว!” ไอแซคร้องออกมา
หลังจากนั้นอลิซก็ได้สติ เธอปล่อยไอแซคและเอานิ้วมาม้วนผมด้วยความเขิลอาย
ไอแซคพยายามลูบหลังตัวเองเพื่อบรรเทาความเจ็บปวด
“หนูขอโทษ...” อลิซโค้งคำนับขอโทษ
“ไม่เป็นไร...” ไอแซคพูดด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยน
แต่จริงๆในใจเขาก็แอบเจ็บปวด ‘ที่ว่าน้องสาวของเขายังทำให้เขาเจ็บได้ขนาดนี้’
“แต่ก็เอาเถอะ...” อลิซเข้ามาข้างๆไอแซคและกระซิบ “โอลิเวอร์ถามว่าพี่เป็นยังไงบ้าง?”
ไอแซคเบิกตากว้างแต่เขาก็รีบซ่อนสีหน้าเอาไว้ “อย่างนั้นหรอ?”
“หนูคิดไม่ออกเลยว่าพี่ไปคบกับเขาได้ยังไง น่าขนลุกชะมัด!” อลิซพูดด้วยรอยยิ้มที่ไร้เดียงสา
“อลิซ ลูกไม่ควรพูดจาแบบนั้นนะ” อิสซาเบลล่าพูดอย่างอ่อนโยน
อลิซแลบลิ้นและวิ่งขึ้นไปชั้นบน
อิสซาเบลล่ายิ้มและส่ายหัว หลังจากนั้นเธอก็หันหน้ากลับไปดูทีวี “โอ้... ผู้ใช้งาน 2พันล้านคนแล้ว”
“นี่พึ่งเริ่มต้น” แม็กซ์เวลพูดอย่างน่าสงสัย
อิสซาเบลล่าทำหน้าบึ้งและวางหัวลงบนไหล่ของแม็กซ์เวล หลังจากนั้นช่วงเวลาแห่งการพอดรักก็เริ่มต้นขึ้น
ไอแซคเริ่มเดินกลับชั้นบนก่อนจะเห็นภาพอะไรที่น่าสะอิดสะเอียน
เขาหยุดที่ชั้นสอง และมองออกไปนอกหน้าต่างและเห็นพายุหิมะตกหนัก
หิมะกำลังทับถมปกคลุมถนน และที่ถนน Snowstar นี้ก็ขึ้นชื่อว่าเป็นเมืองที่โดยพายุหิมะทุกสัปดาห์
ไอแซคที่โตขึ้นที่นี่ เขาก็ยังไม่เคยคุ้นชินกับมันสักที เมื่อตอนยังเด็กเขาเคยหลงทางในป่าเพราะพายุหิมะพวกนี้ ซึ่งมันเป็นความทรงจำที่เลวร้ายที่สุดเลยก็ว่าได้
อาคารหลายร้อยหลังพังทลายเพราะหิมะทับถมบนหลังคา สำหรับเหล่าเศรษฐีที่โครงสร้างบ้านแข็งแรง แม้ว่าบ้านของพวกเขาจะไม่พัง แต่พวกเขาก็ออกไปไหนไม่ได้เลย เรียกได้ว่าหิมะสูงกว่าประตูบ้านก็ว่าได้
แต่เหตุการณ์ครั้งนั้นสำหรับผู้ที่ประสบเหตุภัยพวกเขาก็ผ่านพ้นมาได้เพราะการช่วยเหลือของบริษัทไวท์ร็อค
พวกเขาได้เข้าไปช่วยสร้างบ้านซ่อมแซมบ้านให้ใหม่ทุกหลังที่ถูกพายุหิมะทำลาย
ซึ่งสิ่งนี้ทำให้ชื่อเสียงของบริษัทไวท์ล็อคแพร่ขยายไปได้ไวมาก
และครั้งนึงมีข่าวว่าไอแซค ลูกชายของตระกูลไวท์ร็อคหายตัวไปในพายุหิมะ
ชาวบ้านนับพันก็พร้อมจะตอบแทนบุญคุณ ช่วยกันออกตามหากว่า 1000 ครัวเรือน แต่ก็ไม่มีใครพบเขา
หลังจากนั้นอีกสามวัน ไอแซคก็กลับมาได้โดยไม่มีรอยขีดข่วนหรือบาดแผลใดๆเลย
หิมะได้นำทางเขา จนเขากลับมาบ้านได้อย่างปลอดภัย
ไอแซคจำเรื่องราวในวัยเด็กของเขาได้ไม่มาก แต่นั่นก็เป็นครั้งแรกที่เขาได้พบโลกของสีขาว!
