555 - การก่อกวนของมังกร

1865 -  การก่อกวนของมังกร

ช่วงเวลาแห่งความคิดนั้นทำให้สือฮ่าวรู้สึกว่ามีสถานที่มากมายในอาณาจักรชั้นล่างที่ควรค่าแก่การสำรวจ เทือกเขาร้อยยอดที่แตกเป็นเสี่ยงๆรังคุนเผิงกำแพงแห่งเทพเจ้าและอาณาจักรสุสานตะวันตก

โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับหญิงสาวบนเรือกระดาษ คราวนี้บางทีเขาอาจจะสามารถติดตามแม่น้ำศักดิ์สิทธิ์นั้นไปสู่ดินแดนอื่นมันคงเป็นเรื่องที่น่าตกใจอย่างแท้จริง

“ท่านอาท่านกำลังคิดฟุ้งซ่านอะไร?” เด็กหญิงตัวเล็กๆสะบัดแขนของเขาด้วยความไม่พอใจ

“ข้ากำลังคิดถึงเรื่องราวในอดีตบางอย่าง” สือฮ่าวตอบกลับด้วยรอยยิ้ม

เมื่ออวิ๋นซีได้ยินสิ่งนี้ใบหน้าของนางก็แดงระเรื่อ สือฮ่าวบังเอิญเหลือบไปเห็นเขาจึงหัวเราะออกมา

“เจ้าก็คิดถึงสถานที่แห่งนั้นด้วยหรือ?”

"ไปตายซะ!" อวิ๋นซีรู้สึกอาย

เด็กๆเห็นดังนั้นก็รีบโห่ร้องออกมา

สือฮ่าวรู้ทันทีว่าอีกฝ่ายจำเรื่องราวในอดีตได้อย่างแน่นอน เขาไม่สามารถเอาชนะอวิ๋นซีได้ ดังนั้นเขาจึงกัดหูของนางแทน

ฮ่าฮ่า…

บรรยากาศในหมู่บ้านหินผาเป็นไปอย่างคึกคัก

ชาวบ้านดื่มสุราชามใหญ่พร้อมกับกินเนื้อเต็มปากเต็มคำ ผู้ใหญ่ทุกคนมาที่นี่เพื่อแข่งขันดื่มสุราอย่างต่อเนื่อง

ระหว่างขั้นตอนนี้สือฮ่าวดื่มกินไปด้วยและช่วยเด็กๆปลูกต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายลงในดิน

ในท้ายที่สุดผู้อาวุโสหลายคนก็ไม่สามารถนั่งนิ่งได้อีกต่อไปพวกเขาเคลื่อนไหวอย่างคล่องแคล่วไม่ต้องการให้เด็กๆทำอันตรายต่อต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขา

“ช้าลงหน่อยนี่คือยาระดับเทพ! อย่าทำร้ายรากของมัน!”

“ไอ้เด็กสารเลวอย่าแตะใบไม้ อยู่ห่างๆไว้! รีบออกไปไม่งั้นข้าจะตีก้นเจ้าให้บานเลย!”

ในสายตาชาวบ้านไม่มีอะไรล้ำค่าไปกว่าสิ่งเหล่านี้ สิ่งเหล่านี้เป็นสมบัติล้ำค่ายาศักดิ์สิทธิ์ต้นเดียวมีค่ายิ่งกว่าอาณาจักรขนาดใหญ่ซะอีก!

“ไม่เป็นไรยาขั้นเทพไม่ได้อ่อนแออย่างแน่นอน” สือฮ่าวกล่าวอย่างเอื้อเฟื้อ

ในตอนนั้นเขาเคยเคี้ยวพวกมันเหมือนหัวไชเท้า ภายในใจของเขาไม่ได้รู้สึกว่ามันเป็นของมีค่าอะไรเลย

ในความเป็นจริงยาขั้นเทพเหล่านี้ล้วนมีสติสัมปชัญญะจิตวิญญาณพัฒนามายาวนานนับไม่ถ้วน น่าเสียดายที่พวกมันไม่สามารถพัฒนาให้กลายเป็นยาขั้นเซียนได้

แน่นอนว่าเมื่อเด็กๆเพิ่งลงมือยาศักดิ์สิทธิ์สองสามต้นก็เริ่มวิ่งหนี

“ไอยะมันวิ่งหนีแล้ว รีบจับมัน!” มีคนตื่นตระหนก

ในขณะเดียวกันพวกเขาก็ต้องตะลึง นี่มัน ... พิเศษเกินไป! มันเกินจินตนาการของพวกเขา สมุนไพรสามารถพูดและวิ่งบนพื้นดินได้!

“ไม่เป็นไรพวกมันแค่เลือกหลุมของตัวเอง”

สือฮ่าวเชื่อว่าพวกมันจะไม่วิ่งหนีไปอย่างแน่นอน ทั่วทั้งโลกแห่งนี้หมู่บ้านหินผาเป็นสถานที่เดียวที่มีดินแห่งชีวิต

เมื่อพวกมันได้รับคำรับรองจากเขาว่าจะไม่ทำอันตรายพวกมันก็ไม่มีทางเลือกอื่นให้หนีไป

ดินแห่งชีวิตนี้ล้ำค่าอย่างยิ่งแม้แต่ราชาพื้นที่ฝังศพโบราณก็ยังต้องการ ถ้าพวกมันสามารถใช้สิ่งนี้ในการบำรุงตัวเอง บางทีในอนาคตพวกมันอาจจะกลายเป็นยาขั้นเซียนจริงๆก็ได้

ไม่จำเป็นต้องพูดถึงยาศักดิ์สิทธิ์และยาขั้นเทพต่อให้เป็นยาเซียนก็ยังต้องการดินเหล่านี้

ต้นไม้เทพสวรรค์สองต้นถูกปลูกลงในดินแล้ว พวกมันปลดปล่อยปราณเซียนทำให้สถานที่แห่งนี้สดใสบรรยากาศสดชื่น เต็มไปด้วยพลังแห่งจิตวิญญาณ

สือฮ่าวบอกให้พวกมันยับยั้งชั่งใจสักหน่อย เขาไม่ต้องการให้พวกมันอวดโอ่ตัวเองมากเกินไป

เดิมทีหาพวกมันปลดปล่อยตัวเองอย่างเต็มที่ขนาดที่แท้จริงของพวกมันสามารถแทงทะลุก้อนเมฆขึ้นไปได้ แต่ตอนนี้พวกมันหดตัวมีขนาดร่างกายเทียบเท่ากับมนุษย์เท่านั้น

ไม่ว่ามันจะเป็นต้นไม้เทพสวรรค์หรือยาศักดิ์สิทธิ์หรือยาขั้นเทพ ทุกต้นต่างได้รับดินแห่งชีวิตเป็นของตัวเอง

“แม้ว่าผลเทพสวรรค์จะท้าทายสวรรค์อย่างแท้จริง แต่น่าเสียดายอย่างยิ่งที่เวลานี้มันยังไม่สามารถออกดอกออกผล” สือฮ่าวกล่าว

เมื่อใดก็ตามที่มีการกินผลไม้เทพสวรรค์ คนผู้นั้นจะก้าวเข้าสู่อาณาจักรเทพสวรรค์ด้วยพลังลึกลับที่ไม่อาจหยั่งรู้ได้อย่างแน่นอน

อย่างไรก็ตามก่อนหน้านี้เขาเคยได้ยินมาว่ามีต้นไม้เทพสวรรค์ทั้งหมดสี่ต้นในโลกนี้ซึ่งเดิมทีพวกมันเป็นรากหลักเดียวกัน

หากสามารถรวมเข้าด้วยกันได้อีกครั้งพวกมันจะกลายเป็นต้นไม้เซียนที่แข็งแกร่งที่สุดในประวัติศาสตร์ของโลก!

ในเวลานั้นเมื่อกินผลของมันจะทำให้เขากลายเป็นเซียนอมตะอย่างแน่นอน

ในความเป็นจริงแม้ว่าผลไม้เทพสวรรค์ทั้งสองนี้จะรวมเข้าด้วยผลไม้ของพวกมันจะท้าทายสวรรค์อย่างยิ่งอาจทำให้คนผู้หนึ่งก้าวสู่อาณาจักรแยกตนเองได้อย่างง่ายๆ

แต่สือฮ่าวรู้สึกว่ามันยังไม่ใช่เวลาที่เหมาะสม

ในตอนนี้บ้านเกิดเล็กๆของสือฮ่าวถูกปรับปรุงให้กลายเป็นดินแดนศักดิ์สิทธิ์

แก่นแท้ทางจิตวิญญาณของภูมิภาคนี้เอ่อล้นออกไปด้านนอกทำให้สิ่งมีชีวิตมากมายที่อยู่ในรอบๆบริเวณนี้ได้รับอานิสงส์ไปด้วย

ภายใต้พลังชีวิตประเภทนี้รากฐานของผู้บ่มเพาะธรรมดาจะดีขึ้นมากแม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้พยายามฝึกฝนเลยก็ตาม

มันเหมือนกับการเสริมสร้างร่างกายและจิตวิญญาณอย่างช้าๆ เพียงแค่เวลาไหลไปเรื่อยๆคนผู้นั้นก็จะแข็งแกร่งขึ้นอย่างแท้จริง

สือฮ่าวตรวจสอบสถานที่นี้อย่างรอบคอบ คุณภาพของแก่นแท้ทางจิตวิญญาณที่นี่นั้นยอดเยี่ยมมากหรือบางทีมันอาจถือได้ว่าเป็นรัศมีของเต๋าที่สูงเกินระดับจิตวิญญาณไปแล้ว

มันเป็นเช่นนั้นจริงๆ รูปแบบที่ฟุ่มเฟือยเช่นนี้แม้แต่ตระกูลอมตะเบื้องบนของเก้าสวรรค์ก็ไม่อาจทัดเทียม สิ่งที่ขาดหายไปมีเพียงกฎเต๋าที่สมบูรณ์เท่านั้น

อย่างไรก็ตามด้วยระดับบ่มเพาะของชาวบ้าน ของเหล่านี้ไม่จำเป็นแม้แต่น้อย กฎธรรมชาติประเภทนี้เพียงพอสำหรับทุกคนที่จะสามารถก้าวเข้าสู่การจุดเปลวไฟเทพในร่างกายของตัวเองได้แล้ว

นอกเหนือจากนี้ค่ายกลโบราณที่เทพหลิวจัดตั้งขึ้นมันก็เต็มไปด้วยกฏอันยิ่งใหญ่มากมาย

ตอนนี้สิ่งเดียวที่เขาต้องคิดคือตัวเขาเองเขาจะบ่มเพาะได้อย่างไร!

“ข้าต้องหาทางเอง บางทีข้าควรจะดุร้ายกับตัวเองให้มากขึ้นปลดโซ่ตรวนทั้งหมดเพื่อขัดเกลาตัวเองในสภาพแวดล้อมอันโหดร้าย!”

“ทำไมชิงเฟิงยังไม่กลับมา” ผู้อาวุโสถาม

ทันทีที่เขาพูดสิ่งนี้แท่นบูชาของหมู่บ้านก็สว่างวาบไปด้วยแสงหลากสีจากนั้นชายหนุ่มคนหนึ่งก็กลับมา สถานที่แห่งนี้สามารถเชื่อมโยงกับพระราชวังศักดิ์สิทธิ์ของอาณาจักรหิน

อย่างไรก็ตามไม่ใช่ชิงเฟิงแต่เป็นเด็กที่ถูกส่งไปถ่ายทอดข้อความและตอนนี้เขาเพิ่งกลับมาถึง

“มีมังกรตัวหนึ่งบินวนอยู่นอกพระราชวังจักรพรรดิของอาณาจักรหินมันขวางกั้นเส้นทางรวมทั้งยังเอ่ยปากท้าทายท่านลุงชิงเฟิงอยู่ตลอดเวลา” เขาอ้าปากหอบหายใจ

“โอ้? ถึงกับมีมังกรร้ายต้องการสร้างปัญหาให้กับพวกเรา?” สือฮ่าวตกใจ

“ลุงชิงเฟิงบอกว่ามันอาจจะเป็นมังกรที่แท้จริง!”ชายหนุ่มหอบหายใจแรง

“เป็นอย่างนั้นเหรอ? เห็นทีข้าต้องไปรับชิงเฟิงด้วยตัวเองซะแล้ว” สือฮ่าวกระดกเหล้าชามใหญ่

“ข้าอยากกินมังกรมานานแล้ว!” ราชสีห์ผู้กล้ากัดฟันกรอด เป็นเพราะเมื่อไม่นานมานี้กลุ่มเด็กเปี๊ยกทำให้มันโกรธแค้นอย่างแท้จริง

ก่อนที่ชาวบ้านจะได้พูดอะไรสือฮ่าวก็หายตัวไปพร้อมกับสิงโตสีทองเป็นที่เรียบร้อย

มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่สามารถใช้แท่นบูชานี้ตรงเข้าไปในส่วนลึกของพระราชวังศักดิ์สิทธิ์ของอาณาจักรหินได้

สถานที่แห่งนี้เงียบมากเพราะไม่ได้รับอนุญาตจากชิงเฟิงจึงไม่มีใครได้รับอนุญาตให้เข้าใกล้ นี่คือการปกป้องความลับป้องกันไม่ให้ข้อมูลของเส้นทางนี้ที่นำไปสู่โลกภายนอกรั่วไหล

ในขณะเดียวกันแม้ว่าจะมีคนพยายามมาที่นี่จริงๆ แต่พวกเขาก็จำเป็นต้องรู้ถึงพิกัดที่แม่นยำของหมู่บ้านหินผาถึงจะสามารถเปิดใช้งานแท่นบูชานี้ได้

ก่อนหน้านี้สือฮ่าวเคยใช้เวลาอยู่ที่นี่ต่อสู้กับคนทรยศของตระกูลสือ จากนั้นก็จัดการกับศัตรูภายนอกกวาดล้างกองทัพพันธมิตรของตระกูลต่างๆ