554 - เขาร้อยยอด!

1864 - เขาร้อยยอด!

ทันใดนั้นเสียงร้องก็ดังขึ้นนอกหมู่บ้านคล้ายกับเสียงมังกร ม้าสวรรค์สีขาวราวกับหิมะบินลงมาจากท้องฟ้าพร้อมกับใช้ศีรษะถูไถร่างกายของสือฮ่าว

เมื่อสือฮ่าวอายุได้เจ็ดขวบเขาเคยออกจากหมู่บ้านหินผา โดยมุ่งหน้าเข้าสู่ถิ่นทุรกันดารอันยิ่งใหญ่ของอาณาจักรหิน

นับตั้งแต่ม้าสวรรค์ตัวนี้ได้รับการขัดเกลาโดยเทพหลิวเป็นการส่วนตัว ร่างกายของมันก็กลายเป็นสีขาวราวกับหิมะและสุกใสมีขนยาวราวกับน้ำตกสีเงิน

นอกจากนี้เกล็ดทั้งหมดของมันยังถูกกำจัดออกไปและงอกใหม่กลายเป็นเหมือนเกล็ดมังกร!

ปีกของมันมีพลังกระตุ้นให้เกิดพายุอันรุนแรง

ไม่ว่าเขาจะมองอย่างไร สือฮ่าวก็รู้สึกราวกับว่ามันเป็นเหมือนม้าสวรรค์ไม่ใช่ม้าบินอีกต่อไป มันเหมือนกับม้าสวรรค์ที่ดึงรถม้าของผู้อมตะตำหนักเซียน!

ในความเป็นจริงม้าสวรรค์ของผู้อมตะตำหนักเซียนไม่ได้มีร่างกายจริงๆ หลังจากนั้นเขาได้รู้ว่าพวกมันคือกระดูกของม้าสวรรค์ที่ผู้อมตะคนนั้นทำให้คืนชีพขึ้นมาเป็นการชั่วคราวจากพลังศักดิ์สิทธิ์

ตอนนี้ม้าสวรรค์ที่แท้จริงอาจสูญพันธุ์ไปแล้วก็ได้ บางทีพวกมันอาจดำรงอยู่ในอาณาจักรเซียนเท่านั้น!

ในระยะสายฟ้าสีทองพุ่งเข้ามาในทิศทางนี้เหมือนทะเลเสียงดังก้องและพลุ่งพล่าน สิงโตตัวหนึ่งกำลังวิ่งกลับมาจากสวรรค์

ผู้คนของหมู่บ้านหินผาตื่นตระหนก ตอนนี้พวกเขาเข้าใจแล้วว่าสิงโตตัวนั้นน่ากลัวแค่ไหน มันอยู่เหนือระดับเทพไปมากแล้ว

สิงโตทองลงจอดที่พื้นอย่างนุ่มนวล เด็กๆทุกคนลงจากหลังของมันพร้อมกับอาเจียนออกมา

"เร็วเกินไป!"

“พวกเราใช้เวลาเพียงเล็กน้อย ก็สามารถเดินทางไปทั่วอาณาจักรหินเยี่ยมชมทุกซอกทุกมุมแม้กระทั่งเห็นวังของลุงชิงเฟิง” เด็กคนหนึ่งพูดด้วยสีหน้าขาวโพลนเขายังคงอาเจียนไม่หยุด

เป็นเพราะความเร็วของสิงโตทองมากเกินไปยากที่พวกเขาจะรับมือได้ ขาของพวกเขาอ่อนลงเล็กน้อยใบหน้าของพวกเขาซีดขาว

“ลูกสิงโตตัวนี้คือ…” ผู้อาวุโสถาม

“นี่คือเผ่าพันธุ์ราชาจากต่างมิติพวกมันนับว่าเป็นภัยพิบัติของชายแดนรกร้าง” สือฮ่าวเริ่มบอกบางสิ่งบางอย่างเกี่ยวกับอาณาจักรที่สูงขึ้น

เริ่มจากหัวข้อสิงโตทองเขาเริ่มเล่าประสบการณ์ของเขาในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา

ความสนใจของทุกคนถูกยึดไว้ทันที พวกเขารู้สึกประหม่าและตื่นเต้นเพราะประสบการณ์ของสือฮ่าวมีมากมายเกินไป เขาตกอยู่ในอันตรายหลายครั้งผ่านความยากลำบากเล็กน้อย

มีเด็กสาวบางคนที่เริ่มร้องไห้เมื่อได้ยินถึงปัญหาและความยากลำบากของเขา

อย่างไรก็ตามสือฮ่าวไม่ได้พูดถึงปัญหาของตัวเองในรายละเอียดมากเกินไป เพียงแค่ข้ามเรื่องเหล่านี้และจะมุ่งเน้นไปที่สิ่งที่น่าสนใจอื่นๆมากกว่า

“อาอาณาจักรที่สูงขึ้นไม่เพียงแต่มียาศักดิ์สิทธิ์เท่านั้นยังมียาขั้นเทพและยาเซียนอีกด้วย! สิ่งเหล่านี้แทบจะหาไม่ได้ในอาณาจักรที่ต่ำกว่า!” ผู้คนในหมู่บ้านหินผากล่าวพร้อมกับถอนหายใจ

“ท่านอย่าได้กังวลข้าได้นำของเหล่านี้มาด้วย ฮ่าฮ่านี่เป็นยาขั้นเทพ!”สือฮ่าวนำยาศักดิ์สิทธิ์ออกมา ทั้งหมู่บ้านเต็มไปด้วยกลิ่นสมุนไพรทันที

“อานี่เป็นเถาองุ่นเทพ น่าเสียดายที่มันเหลือแต่ราก!”

“มันคือยาศักดิ์สิทธิ์?”

ทุกคนต่างอยากรู้อยากเห็นพวกเขากรีดร้องออกมาด้วยความตกใจในเวลาเดียวกัน

“ข้าคือต้นไม้เทพสวรรค์” เสียงชราดังขึ้นอย่างโอ้อวด ยาศักดิ์สิทธิ์มีสำนึกทางจิตวิญญาณสามารถสื่อสารได้

มันเป็นสิ่งที่สือฮ่าวนำกลับมาจากการต่อสู้กับอัจฉริยะสามพันแคว้น

“ยังมีอีก” สือฮ่าวหัวเราะและนำยาศักดิ์สิทธิ์ออกมาอย่างต่อเนื่อง ก่อนกลับเขาใช้ความพยายามอย่างมากในการรวบรวมพวกมัน

สำนักเซียนมอบยาขั้นเทพให้เขาต้นหนึ่ง สำนักปราชญ์ก็มอบให้เขาอีกต้น แน่นอนว่ายังมีของขวัญมากมายจากผู้ที่เข้าร่วมสมรภูมิพร้อมกับเขา

ชาวบ้านมึนงงสิ่งเหล่านี้เป็นยาระดับเทพเจ้า! แม้ว่าจะไม่ได้ทานมันลงไป แต่เพียงแค่กลิ่นหอมของมันก็ทำให้พวกเขาสามารถมีอายุได้ยืนยาวแล้ว

นับประสาอะไรกับการบ่มเพาะของพวกเขา นั่นจะไม่ใช่สิ่งที่เป็นปัญหาอีกต่อไป!

อย่างน้อยที่สุดสำหรับเด็กๆและผู้บ่มเพาะที่ยังอายุไม่มากสิ่งนี้จะเป็นประโยชน์ไม่สิ้นสุด

เพียงแค่ยาเหล่านี้ต้นเดียวเท่านั้นก็สามารถสร้างให้หมู่บ้านหินผากลายเป็นอาณาจักรที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในแปดอาณาจักรด้านล่างได้!

นับประสาอะไรกับการที่สือฮ่าวยังนำพวกมันออกมาอย่างต่อเนื่องนับสิบต้น!

“มีมากกว่านี้นี่คือต้นไม้เทพสวรรค์นี่เป็นของดีจริงๆสามารถสร้างเทพสวรรค์ได้โดยตรง ข้าทำการขุดพวกมันออกมาทั้งสองต้นแล้ว” สือฮ่าวกล่าวใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้ม

ชาวบ้านตกตะลึงจากความปิติยินดี เขายังมีสิ่งที่ท้าทายสวรรค์แบบนี้?

“แต่แก่นแท้ทางจิตวิญญาณของเราที่นี่เบาบางเกินไป ยาศักดิ์สิทธิ์เพียงต้นเดียวก็เพียงพอที่จะดูดกลืนแก่นแท้ทั้งหมดของถิ่นทุรกันดารใหญ่ได้ เราควรจะทำอย่างไร” หัวหน้าเผ่าอาวุโสกล่าว

“ไม่ต้องห่วงข้าได้นำดินชนิดพิเศษซึ่งถูกเรียกว่าดินแห่งชีวิตกลับมาด้วย แม้แต่ราชาพื้นที่ฝังศพโบราณก็ยังใช้มันทำเป็นดินหลุมฝังศพของตัวเองปัญหาทุกอย่างจะไม่เกิดขึ้นอย่างแน่นอน” สือฮ่าวกล่าว

อาณาจักรที่ต่ำกว่านั้นมีแก่นแท้ทางจิตวิญญาณเบาบางมาก มันจึงเป็นปัญหาทำให้สถานที่แห่งนี้ไม่สามารถปลูกยาศักดิ์สิทธิ์ได้อย่าว่าแต่ยาขั้นเทพเลย

แน่นอนว่านี่ไม่รวมถึงสิ่งที่เรียกว่ารากจิตวิญญาณแรกสิ่งนั้นถูกซ่อนอยู่ในอาณาจักรที่ต่ำกว่าโดยผู้ยิ่งใหญ่ในสมัยโบราณซึ่งมันเป็นยาเซียนอย่างแน่นอน แต่น่าเสียดายที่มันถูกนำออกไปแล้ว

มิฉะนั้นคราวนี้สือฮ่าวจะไปที่นั่นเพื่อขุดหามันไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม!

นอกเหนือจากนี้ไม่เคยมียาศักดิ์สิทธิ์แม้แต่เพียงต้นเดียวถึงแม้ว่าแปดดินแดนด้านล่างจะมีความยิ่งใหญ่มากเพียงใด แต่ด้วยสภาพแวดล้อมที่ไม่เหมาะสมพวกมันก็ไม่สามารถเกิดขึ้นมาได้

ในหมู่บ้านมียาทางจิตวิญญาณอยู่แล้ว พวกมันปลดปล่อยความงดงามที่ยอดเยี่ยมตลอดทั้งปีทั้งชาติ ซึ่งสร้างประโยชน์มากมายให้กับผู้อยู่อาศัยในหมู่บ้านแห่งนี้

ในอาณาจักรที่ต่ำกว่ายาศักดิ์สิทธิ์ต้นเดียวจำเป็นต้องได้รับการเลี้ยงดูจากภูเขาจิตวิญญาณขนาดใหญ่พวกมันถึงมีโอกาสเติบโตขึ้นได้

ในขณะเดียวกันภายในยอดเขาที่ไม่สิ้นสุดนี้ก็มีภูเขาจิตวิญญาณซึ่งสามารถปลดปล่อยพลังสวรรค์และปฐพีได้ในปริมาณที่มากพอสมควร

เหตุผลที่หมู่บ้านหินผาสามารถบ่มเพาะยาจิตวิญญาณได้มากมายเพราะก่อนหน้านี้สือฮ่าวได้นำทรายพิเศษบางส่วนกลับมาจากเทือกเขาร้อยยอดซึ่งตั้งอยู่ในดินแดนบรรพบุรุษของอาณาจักรไฟ!

“พีชต้นนี้ไม่เลว มันจะกลายเป็นของดีแน่นอน!” สือฮ่าวเห็นต้นพีชสีเงินในหมู่บ้านซึ่งมีสีขาวราวกับหิมะ กิ่งก้านของมันเหมือนมังกรสูงเพียงครึ่งศีรษะเท่านั้น

นี่เป็นสิ่งที่เขานำออกมาจากเทือกเขาร้อยยอดเดิมทีเป็นยาศักดิ์สิทธิ์ แต่รากของมันถูกแบ่งออกจึงทำให้มันกลายเป็นยาศักดิ์สิทธิ์เพียงครึ่งเดียว

“ถ้ามีโอกาสข้าควรไปเที่ยวรอบๆเทือกเขาร้อยยอดอีกครั้ง”

สือฮ่าวพูดกับตัวเอง เขามักจะรู้สึกเหมือนว่าสถานที่นั้นเต็มไปด้วยความลึกลับว่ามันเป็นสถานที่ที่พิเศษสุดๆ คราวนี้เขาต้องตรวจสอบอาณาจักรที่ต่ำกว่าอย่างละเอียดรอบคอบ

เมื่อเขาคิดย้อนกลับไปที่เทือกเขาร้อยยอด สือฮ่าวตัวแทบจะอดกลั้นความคิดของตัวเองไว้ไม่ไหว นั่นเป็นครั้งแรกที่เขาต่อสู้กับผู้คนจากโลกภายนอก

นั่นคือที่ที่เขาจับพี่รองหัวล้านจับเจ้าแดงใหญ่และพบกับฮั่วหลิงเอ๋อ แน่นอนว่ามันเป็นที่ที่เขา 'ปล้ำ' อวิ๋นซีเช่นกัน

นอกจากนี้เขายังได้ผูกมิตรกับสิงโตเก้าหัวในที่สุดก็กลายเป็นพี่น้องร่วมสาบานกัน เมื่อเขากลับมาแล้วเขาก็จะไปเยี่ยมทุกคนอย่างแน่นอน

ในท้ายที่สุดเขาก็ลูบก้อนหินเล็กๆที่เป็นประกายในเส้นผมของเขา ศิลาเทพเจ้า!

ต้นกำเนิดของสหายคนนี้แปลกมากมันมาจากโลกเล็กๆของภูเขาร้อยยอด

“ภูเขาร้อยยอดนั้นไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน แม้จะอยู่ในสภาพแวดล้อมแบบนั้น แต่ก็สามารถสร้างสมบัติล้ำค่าได้ในระดับของเหลวศักดิ์สิทธิ์!” สือฮ่าวพูดกับตัวเอง ในตอนนั้นเขาแย่งชิงมาได้เพียงไม่กี่หยดก่อนที่พวกมันจะกลายเป็นมังกรวารีและหายไป

แม้แต่ก้อนหินธรรมดาที่อยู่ที่นั่นหลายปีก็ยังกลายเป็นสิ่งมีชีวิตขึ้นมาได้

นอกจากนี้ยังมีดอกไม้แห่งความรู้สึก เมื่อเขานึกย้อนขึ้นมาเขาก็ทราบว่ามันต้องเป็นพืชศักดิ์สิทธิ์ที่มีระดับชั้นเหนือกว่ายาเซียนอย่างแน่นอน ไม่เช่นนั้นมันจะทำให้ก้อนหินมีชีวิตขึ้นมาได้อย่างไร

น่าเสียดายที่มันวิ่งหนีไปแล้ว!