575 - การทาบทามของสวรรค์
575 - การทาบทามของสวรรค์
ดินแดนบริสุทธิ์สั่นสะเทือนชั่วขณะ ตอนนี้ราชันย์ศักดิ์สิทธิ์ผู้เฒ่านั่งสมาธิอย่างสงบโดยไร้ซึ่งพลังชีวิต
“บรรพบุรุษเฒ่า!”
ผู้คนจากตระกูลเจียงร้องไห้เสียใจ แต่ไม่สามารถทำอะไรได้
"ราชันย์ศักดิ์สิทธิ์ผู้เฒ่ากำลังจะตายระหว่างการทำสมาธิ ชีวิตของเขาสิ้นสุดที่นี่!"
นี่เป็นเสียงถอนหายใจของผู้คนมากมาย ราชันย์ศักดิ์สิทธิ์ผู้ยิ่งใหญ่ที่มีอายุมากกว่าสี่พันปี เขาเป็นวีรบุรุษและความภาคภูมิใจของโลก แต่สุดท้ายกลับต้องร่วงหล่นที่นี่
ในตอนนี้เย่ฟ่านคุกเข่าร้องไห้อยู่ด้านหน้าของเจียงไท่ซูเพื่อรับฟังชายชรากล่าวบางสิ่งบางอย่าง
ราชันย์ศักดิ์สิทธิ์ผู้เฒ่าลืมตาขึ้น แต่ประกายตาของเขามืดสลัวอย่างน่าเหลือเชื่อ เขาหอบหายใจเล็กน้อยก่อนจะกล่าวว่า
"ความแข็งแกร่งของข้าไม่เพียงพอ คำสาปจึงไม่ถูกทำลาย น่าเสียดายที่การเสียสละของข้าเปล่าประโยชน์"
“ผู้อาวุโสอย่าพูดถึงเรื่องนี้เลย ข้ามียากิเลนศักดิ์สิทธิ์ ข้าจะมอบให้ท่านเดี๋ยวนี้”
แม้ว่าเย่ฟ่านจะเห็นชายชราผู้โอบอ้อมลืมตาอีกครั้ง แต่หัวใจของเขากลับสั่นไหว ไม่มีความตื่นเต้นแม้แต่น้อย
“ไม่จำเป็น”
เจียงไท่ซูส่ายหน้าและถอนหายใจอีกครั้ง
ในขณะที่ทุกคนกำลังตกตะลึงกับเหตุการณ์ที่พลิกผันมาถึงขนาดนี้ จู่ๆท้องฟ้าเหนือเมืองศักดิ์สิทธิ์ก็ปรากฏแสงสีทองขึ้น หลังจากนั้นไม่นานบทเพลงแห่งสวรรค์ก็บรรเลงออกมาอย่างแผ่วเบา
“สวรรค์ นี่คือการทาบทามของสวรรค์!”
ในที่สุดก็มีคนรับรู้ถึงความลึกลับนี้ นี่เป็นสิ่งที่ยอดคนระดับผู้สูงสุดต่างเฝ้าใฝ่ฝันมาชั่วชีวิต และพวกเขาก็อุทานออกมาด้วยความตื่นเต้น
“เป็นไปได้อย่างไร การทาบทามของสวรรค์ แม้แต่ในอดีตเหตุการณ์แบบนี้ก็เกิดขึ้นเพียงไม่กี่ครั้งเท่านั้น ต่อให้เป็นจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ในอดีตก็ใช่ว่าจะเกิดขึ้นทุกคน!”
“มันเกิดขึ้นเพราะมีใครบางคนมีความเข้าใจที่ลึกซึ้งในเต๋าผู้ยิ่งใหญ่ไม่เกี่ยวข้องกับระดับฝีมือ”
"ตำนานกล่าวว่าการทาบทามของสวรรค์เป็นเพียงช่วงเริ่มต้นของการที่วิญญาณจะกลายเป็นสิ่งมีชีวิตอมตะ!"
ผู้คนมากมายที่กำลังแสดงความดีใจกับหายนะของราชันย์ศักดิ์สิทธิ์ผู้เฒ่าก่อนหน้านี้ จู่ๆใบหน้าของพวกเขากลับบิดเบี้ยวอย่างรุนแรง
"ราชันย์ศักดิ์สิทธิ์ผู้เฒ่ามีความเข้าใจดีว่าด้วยเต๋าสวรรค์ที่ไม่สมบูรณ์ของโลกนี้ มันเป็นเรื่องยากที่เขาจะกลายเป็นสิ่งมีชีวิตอมตะได้ มีเพียงการใช้เส้นทางนี้เท่านั้นเขาจึงจะสามารถเปลี่ยนแปลงตัวเอง"
ราชันย์ศักดิ์สิทธิ์ผู้เฒ่าใช้เวลาทั้งชีวิตอยู่ในภูเขาสีม่วง ดินแดนที่ได้ชื่อว่ามีสิ่งมีชีวิตอมตะมากที่สุด ดังนั้นสิ่งที่เขารู้เห็นและเข้าใจย่อมมากกว่าคนที่อยู่ด้านนอกหลายเท่าตัว
"ราชันย์ศักดิ์สิทธิ์ผู้เฒ่าได้ทำให้เลือดของเทพหมดลง เขาพร้อมที่จะเดิมพันทั้งชีวิตเพื่อให้กลายเป็นสิ่งมีชีวิตอมตะ ถ้าเขาล้มเหลวเขาจะตายทันที"
ผู้คนรู้ดีว่ามันหมายถึงอะไร นี่เป็นความปรารถนาอันยิ่งใหญ่ของผู้สูงสุดมากมายของโลกนี้ แม้ว่าจะมีคนไม่น้อยต้องการใช้วิธีนี้แต่สุดท้ายพวกเขาก็ขาดความกล้าที่จะทำ
“ราชันย์ศักดิ์สิทธิ์ผู้เฒ่า…” หลายคนในตระกูลเจียงร้องไห้
แม้แต่ผู้บ่มเพาะคนอื่นๆก็ติดเชื้อเช่นกัน หลายคนรู้สึกว่าจมูกเปรี้ยวเล็กน้อย ทุกคนรู้ดีว่านี่เป็นเส้นทางแห่งการเข้าสู่ความเป็นอมตะ แต่ผู้ที่ทำสำเร็จนั้นมีน้อยยิ่งกว่าน้อย
ในตอนนี้ดอกไม้โลหิตยังคงไหลเวียนอยู่ในร่างกายของเย่ฟ่าน และร่างกายของเขาก็ฟื้นฟูกลับมาอย่างรวดเร็ว!
“ข้าไม่ต้องการสิ่งนี้!”
เขาคำรามในใจ แต่เขาไม่สามารถเปลี่ยนแปลงสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นได้ เขารู้ดีว่าคำสาปรกร้างโบราณยังคงอยู่ในร่างกายของเขาไม่มีร่างเซียนโบราณคนไหนสามารถทะลุผ่านอาณาจักรสี่สุดขั้วได้สำเร็จ
ราชันย์ศักดิ์สิทธิ์ผู้เฒ่าใช้ชีวิตตัวเองเพื่อสร้างถนนให้กับเย่ฟ่าน ค่าใช้จ่ายนี้มากมายมหาศาลเกินกว่าที่เขาจะยอมรับได้
"บูม"
ในดินแดนบริสุทธิ์ร่างกายของเจียงไท่ซูเหี่ยวเฉาลงอย่างรวดเร็วและเขานั่งสมาธิอยู่ตรงนั้นคล้ายกับว่าพลังชีวิตทั้งหมดถูกทำลายไปแล้ว
“ผู้อาวุโส!”
เย่ฟ่านกล่าวด้วยความเศร้าโศกพลางหยิบเอายากิเลนศักดิ์สิทธิ์ออกมา
“ข้ายังตายไม่ได้” เจียงไท่ซูกล่าวได้เพียงเท่านั้นก็ไม่พูดอะไรอีกเลย
"ว้าว!"
เมืองศักดิ์สิทธิ์กำลังเดือดพล่าน หลังจากหลายร้อยหลายพันปี ร่างเซียนรกร้างโบราณก็ทำลายคำสาปได้สำเร็จ หลังจากนี้เขาจะสามารถสร้างปาฏิหาริย์อะไรขึ้นอีก ทุกคนต่างก็เฝ้ารอคอย!
เมื่อทุกคนมองไปที่เย่ฟ่านการแสดงออกของพวกเขาเปลี่ยนไป โดยเฉพาะเด็กรุ่นเยาว์ที่รู้สึกถึงแรงกดดันซึ่งมองไม่เห็น
ความสำเร็จระดับสูงของร่างศักดิ์สิทธิ์เซียนโบราณนั้นสามารถเทียบได้กับจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ แม้กระทั่งตอนนี้ก็ยังยากที่จะหาคนมาต่อสู้กับเขาตัวต่อตัวได้
เย่ฟ่านพยายามฝ่าอุปสรรคและในที่สุดก็ประสบความสำเร็จในการเข้าสู่อาณาจักรสี่สุดขั้ว นับได้ว่าเขาเป็นคนแรกในรอบหลายแสนปีที่ทำสำเร็จ
นี่เป็นคลื่นขนาดใหญ่ที่ถาโถมเข้าสู่เมืองศักดิ์สิทธิ์! ผู้คนมากมายต่างก็เกิดความกดดันที่มองไม่เห็น ไม่มีผู้ใดต้องการให้เย่ฟ่านกลายเป็นจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ในอนาคต
ทันใดนั้นท้องฟ้ายามค่ำคืนก็แตกสลาย ยอดฝีมือระดับราชันย์ศักดิ์สิทธิ์คนหนึ่งได้บินเข้าหาเย่ฟ่านด้วยเจตนาฆ่าที่ไม่สิ้นสุด!
“เฮือก”
ทุกคนสูดลมหายใจเข้าไปอย่างหนาวเหน็บ ความว่างเปล่าสั่นสะท้านราวกับเศษผ้าถูกฉีกเป็นชิ้นๆ พลังการต่อสู้ของยอดฝีมือคนใหม่ที่ปรากฏขึ้นนั้นไม่เป็นรองปรมาจารย์ของดินแดนศักดิ์สิทธิ์เลย
ทุกคนตกใจกลัว ผู้ที่มีความกล้าที่จะฆ่าเย่ฟ่านและราชันย์ศักดิ์สิทธิ์ผู้ยิ่งใหญ่ในเวลาเดียวกันต้องมีความเด็ดขาดและความแข็งแกร่งมากแค่ไหน?
"เจ้ากล้า!" ผู้คนของตระกูลเจียงตะโกนด้วยความโกรธ
ราชันย์ศักดิ์สิทธิ์ผู้เฒ่าแม้ว่าจะร่างกายแห้งเหี่ยวไร้พลังชีวิต แต่ในขณะนั้นมือที่มีลักษณะเหมือนขาไก่ของเขาก็คว้าเข้าหายอดฝีมือคนใหม่ที่ปรากฏตัวขึ้นทันที
“ปัง!”
ท้องฟ้าพังทลายลงอย่างกะทันหัน เจียงไท่ซูจับราชันย์ศักดิ์สิทธิ์ที่คิดจะจู่โจมเย่ฟ่านและตัวเขาเหมือนลูกไก่ตัวเล็กๆ
“ปัง!”
ด้วยพลังเปลวไฟอันพลุ่งพล่านที่โหมกระหน่ำขึ้นสู่ท้องฟ้า ผู้ยิ่งใหญ่ที่ปรากฏตัวขึ้นถูกเผาผลาญจนกลายเป็นฝุ่นละอองโดยไม่เหลือแม้แต่เสี้ยววิญญาณ
"นี่มัน......"
ทุกคนเย็นชาตั้งแต่หัวจรดเท้า ราชันย์ศักดิ์สิทธิ์ผู้เฒ่าใกล้จะหมดลมหายใจแล้ว แต่ความแข็งแกร่งของเขายังมีมากมายถึงขนาดนี้?
“สมกับที่เป็นยอดคนอันดับหนึ่งของดินแดนรกร้างตะวันออก”
จู่ๆก็มีเสียงเย้ยหยันอย่างเย็นชา ทันทีหลังจากนั้นเมฆสีดำก็ครอบคลุมทั้งเมืองศักดิ์สิทธิ์ กรงเล็บขนาดมหึมาของของสัตว์อสูรซึ่งมีสามนิ้วก็ยื่นลงมาจากท้องฟ้าโดยหมายมั่นที่จะสังหารเจียงไท่ซูให้ได้
ดวงตาของเจียงไท่ซูดูหมองคล้ำ แต่มือขวาของเขายังคงปะทะกับกรงเล็บข้างนั้นตรงๆโดยไม่หลบเลี่ยง
“ครืน!”
ท้องฟ้าพังทลาย กรงเล็บขนาดใหญ่แตกออกเป็นชิ้น ๆ จากนั้นกลายเป็นเถ้าถ่านทันที เมื่อการปะทะจบลงท้องฟ้าที่สดใสก็ปรากฏออกมาจากเมฆหมอก คล้ายกับว่าเหตุการณ์เมื่อสักครู่นี้ไม่เคยเกิดขึ้นเลย
“บรรพบุรุษ…”
ผู้คนของตระกูลเจียงรีบไปที่ด้านหน้าและล้อมรอบเจียงไท่ซูไว้ตรงกลางด้วยความเศร้าโศก ชีวิตของราชันย์ศักดิ์สิทธิ์ผู้เฒ่ากำลังจะสิ้นสุดลง พวกเขารู้สึกเหมือนกับว่าหัวใจของพวกเขาถูกบีบคั้น
“ปัง!”
ในเวลานี้ ฟ้าร้องขัดจังหวะความสงบสุขของสวรรค์และปัฐพี และสัตว์อสูรตัวน้อยสีทองแบกรับทัณฑ์สายฟ้าแห่งสวรรค์สามครั้ง หลังจากเงียบไปชั่วครู่ ภัยพิบัติสวรรค์ครั้งที่สี่ก็มาถึง
ร่างกายของมันไหม้เกรียมแล้ว มันยังคงปาดน้ำตาและร้องไห้เสียงดัง มันมองดูฝูงชนอย่างช่วยไม่ได้ ดวงตากลมโตของมันทำให้ผู้คนมากมายเกิดความสงสาร
“หนอนไหมสวรรค์ที่โชคร้ายนี้ถึงกับต้องผ่านบททดสอบสี่ครั้ง” ตู้เฟยถอนหายใจ
“มันเป็นถึงทายาทของสิ่งมีชีวิตอมตะ อย่างน้อยก็น่าจะมีบททดสอบถึงห้ารอบ ไม่รู้ว่ามันจะมีชีวิตรอดหรือไม่”
