574 - สังเวยโลหิต
574 - สังเวยโลหิต
“พัฟ”
เย่ฟ่านกระอักเลือด ร่างกายของเขาเกือบจะแตกหัก และเขาไม่สามารถทนได้อีกต่อไป ไม่มีอะไรสามารถขัดขวางการถูกบดขยี้ของเขาได้
เขาสิ้นหวังและเต็มไปด้วยความไม่เต็มใจ แต่ไม่มีทางที่จะประสบความสำเร็จในการใช้ชีวิตอยู่ในอาณาจักรสี่สุดขั้ว ท้ายที่สุดเขาก็ล้มลงในสระแปลงมังกร
“แม้ว่าสวรรค์และปัฐพีนี้จะเปลี่ยนไป แต่เจตจำนงของสวรรค์ยังคงยิ่งใหญ่มากกว่ามนุษย์เช่นเรา!” ราชันย์ศักดิ์สิทธิ์ผู้เฒ่าถอนหายใจด้วยความเศร้าโศก
ในเวลาเดียวกันเตาเทพสุริยันของเขาก็ระเบิดพลังออกมาถึงขีดสุด มันขวางกั้นสะเก็ดของดวงดาวที่ตกลงมาจากท้องฟ้าโดยไม่อนุญาตให้พวกมันเล็ดรอดลงมาแม้แต่ชิ้นเดียว
อย่างไรก็ตาม ราชันย์ศักดิ์สิทธิ์ผู้เฒ่าไม่ได้มีความสุขในการทำเช่นนั้น ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวถึงขีดสุดในขณะเดียวกันก็กระอักเลือดออกมาคำใหญ่
ผู้บ่มเพาะหลายคนตกตะลึงเป็นอย่างมาก พวกเขาไม่คิดว่าราชันย์ศักดิ์สิทธิ์ผู้เฒ่าจะเสียสละชีวิตของตัวเองเพื่อช่วยเหลือเย่ฟ่าน
อีกด้านหนึ่งสายฟ้าที่ฟาดฟันเข้าหาหนอนไหมสวรรค์เก้าแปลงก็ดูเหมือนว่าจะอ่อนแอลงเช่นกัน มันถูกกรีดไปทั้งตัว ปาดน้ำตาและร้องไห้ แต่ในตอนนี้มันขัดขวางมหันตภัยแห่งสวรรค์อย่างง่ายดาย
ผู้คนในราชวงศ์เซี่ยรู้สึกประหม่าอย่างยิ่ง พวกเขาส่งเสียงตะโกนเพื่อพยายามไม่ให้มันเข้าใกล้เตาเทพสุริยัน ไม่เช่นนั้นด้วยพลังของอาวุธเต๋าสุดขั้วอาจจะดึงดูดสายฟ้าลงมามากกว่านี้
“แค่ก…”
ราชันย์ศักดิ์สิทธิ์ผู้เฒ่ากระอักเลือดออกมาอีกครั้ง ชุดยาวสีขาวของเขาถูกเปลี่ยนเป็นสีแดง ใบหน้าของเขาแก่ชราลงอย่างรวดเร็ว
“ผู้อาวุโสอย่าทำเช่นนี้…”
เย่ฟ่านกล่าวเบาๆ แม้ว่าเขาก็ใกล้จะตายเช่นกัน แต่เขาก็ไม่คิดจะลากราชันย์ศักดิ์สิทธิ์เจียงที่มีบุญคุณต่อเขาล้นพ้นให้ตายตามเขาไปด้วย
ชายชราชุดขาวยังคงยืนอยู่บนท้องฟ้าและปิดกั้นการโจมตีของทัณฑ์สวรรค์ทั้งหมดให้เย่ฟ่านโดยไม่สนใจคำทัดทานของเขา
ราชันย์ศักดิ์สิทธิ์เจียง แม้จะสามารถเหยียบย่ำดินแดนรกร้างตะวันออกไว้ใต้เท้า แต่ความแข็งแกร่งของเขาจะแข่งขันกับท้องฟ้าได้อย่างไร?
เขาเต็มไปด้วยความอ่อนล้าราวกับเหตุการณ์ที่เขาเฝ้าดูเทพธิดาเมฆชมพูจากไปอย่างเศร้าโศก สุดท้ายถ้าเขาไม่ยอมแพ้ ความตายก็จะมาถึงเขาอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยง
ในตอนนี้ความว่างเปล่าสั่นไหวและเตาเทพสุริยันก็ปลดปล่อยเปลวไฟที่ครอบคลุมทั่วทั้งท้องฟ้าเพื่อบดขยี้ทะเลแห่งดวงดาวที่ไม่สิ้นสุด
“ปัง!”
กระดูกของเย่ฟ่านพังทลาย ร่างกายถูกทะลุทะลวง และวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ของเขาถูกแยกออกจากกันเป็นชิ้นชิ้น ผู้คนมากมายที่เป็นเหตุการณ์ต่างก็ถอนหายใจด้วยความเสียดาย
ในเหตุการณ์ครั้งนี้ต่อให้เย่ฟ่านไม่ตายทันทีเขาก็ไม่สามารถสร้างความสั่นสะเทือนให้กับดินแดนรกร้างตะวันออกได้อีกแล้ว
"ทำไมถึงเป็นแบบนี้!" ตู้เฟยและหลี่เหอซุยรู้สึกไม่ยินยอมพร้อมใจ
ดวงตาของอันเหมียวอี้ที่สดใสก็หรี่ลง ผลลัพธ์ดังกล่าว...ทำให้นางรับไม่ได้ และนางก็รู้สึกสิ้นหวังเช่นกัน
“มันเป็นทางตันจริงๆหรือ…”
เย่ฟ่านพูดอย่างใจเย็นพลางมองดูดวงดาวนับล้านที่ตกลงมาอย่างต่อเนื่อง
“ในเมื่อข้าบอกแล้วว่าจะช่วยเจ้า ข้าก็ต้องช่วยเจ้าให้ได้” ราชันย์ศักดิ์สิทธิ์ผู้เฒ่าตะโกน
ในทันใดนั้นราชันย์ศักดิ์สิทธิ์ผู้เฒ่าก็นั่งลงและรูปลักษณ์ของเขาดูเคร่งขรึมราวกับเทพเจ้าผู้ศักดิ์สิทธิ์
“บรรพชนผู้เฒ่า ท่านจะทำอะไร!”
ผู้ขนของตระกูลเจียงตะโกนอย่างกังวล ในตอนนี้แสงศักดิ์สิทธิ์ระเบิดออกมาจากร่างของเจียงไท่ซู มันเป็นแสนศักดิ์สิทธิ์ที่เต็มไปด้วยพลังชีวิตอันมากมายมหาศาล
“บูม”
ด้วยเสียงระเบิดเบาๆ ดอกไม้โลหิตก็บินออกมาจากหัวใจของราชันย์ศักดิ์สิทธิ์ผู้เฒ่าก่อนจะจมหายลับเข้าไปในร่างกายของเย่ฟ่าน
“ผู้อาวุโส อย่าทำเช่นนี้!” เย่ฟ่านตะโกนอย่างสิ้นหวัง
แต่ร่างกายของเขาถูกตรึงไว้แล้วและการเคลื่อนไหวของเจียงไท่ซูก็เป็นสิ่งที่เขาไม่สามารถปฏิเสธได้
"บูม"
ด้วยเสียงที่นุ่มนวลอีกครั้ง ดอกไม้โลหิตอีกดอกหนึ่งก็พุ่งออกมาจากหัวใจของราชันย์ศักดิ์สิทธิ์ แม้ว่าจะสูญเสียแก่นแท้ของโลหิตไปมากมาย แต่ใบหน้าของเขายังคงสงบนิ่ง
“นั่นมัน...เลือดเทพ!”
“เลือดของผู้ที่กำลังเป็นสิ่งมีชีวิตอมตะ เขาใช้มันเพื่อตัดกรรมทุกอย่าง!”
“ราชันย์ศักดิ์สิทธิ์ผู้เฒ่าใช้โลหิตของตัวเองเพื่อตัดกรรมของเย่ฟ่านและบททดสอบแห่งสวรรค์!”
“ถึงแม้เขาจะเป็นยอดคนที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก แต่ในเมื่อเขายังไม่เป็นสิ่งมีชีวิตอมตะ เขาจะมีโลหิตเทพมากมายแค่ไหน!”
"การกระทำเช่นนี้รังแต่จะทำให้ตัวเองตายอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยงเท่านั้น"
ทุกคนกลัวจนตัวแข็ง และคนของตระกูลเจียงถึงกับร้องไห้ด้วยความเศร้าโศก พวกเขาต้องการหยุดเรื่องทั้งหมดนี้ แต่ไม่มีใครสามารถขัดขวางการกระทำของเจียงไท่ซูได้
"ผู้อาวุโสโอกาสที่จะเข้าสู่อาณาจักรแห่งความเป็นอมตะของท่านอยู่เพียงแค่เอื้อมเท่านั้น ข้าไม่ต้องการแบบนี้ ข้ายอมตายทันที!"
เย่ฟ่านตะโกนออกมา เขาเป็นคนเด็ดขาดมากและไม่สามารถทนให้ราชันย์ศักดิ์สิทธิ์ผู้เฒ่าตายเพื่อเขาได้
ดอกไม้โลหิตจากหัวใจของเจียงไท่ซูยังคงร่วงหล่นเข้าหาเย่ฟ่านอย่างต่อเนื่อง ภายใต้การดิ้นรนครั้งสุดท้าย ภาพธรรมของเทพผู้ยิ่งใหญ่ที่มีความสูงหลายหมื่นจ้างได้ทำลายบททดสอบแห่งสวรรค์ทันที
“บูม”
ดอกไม้เลือดอีกดอกบานย้อมด้วยเสื้อผ้าสีขาวให้แดงฉาน ในครั้งนี้ราชันย์ศักดิ์สิทธิ์ผู้ยิ่งใหญ่ได้ทำลายหัวใจของตัวเองทั้งหมดเพื่อช่วยเหลือเย่ฟ่าน
นี่คือภาพที่จะปรากฏไปนิรันดร์ ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปีความประทับใจนี้ผู้คนที่เห็นเหตุการณ์จะไม่มีวันลบเลือนไปอย่างแน่นอน
ระหว่างสวรรค์และปัฐพีช่างเงียบสงัด มีเพียงเสียงดอกไม้ที่ร่วงหล่น ส่องแสงระยิบระยับ ก่อนจะครอบคลุมทั้งเมืองศักดิ์สิทธิ์คล้ายกับม่านสีแดงสด
ในตอนนี้ผู้คนของตระกูลเจียงร้องไห้เสียใจ การกระทำครั้งนี้เห็นได้ชัดว่าราชันย์ศักดิ์สิทธิ์ผู้เฒ่าเตรียมตัวที่จะตายตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ไม่มีผู้ใดสามารถห้ามปรามเขาได้
นี่คือพลังของดินแดนบริสุทธิ์ ซึ่งทำให้สวรรค์และปัฐพีเกิดความสงบสุข เสียงรบกวน ความวุ่นวายทั้งหมด ถูกทำให้บริสุทธิ์และกลายเป็นส่วนหนึ่งของทิวทัศน์ที่สวยงาม
ในดินแดนบริสุทธิ์เย่ฟ่านไม่สามารถเคลื่อนไหว พูด และหยุดมันไม่ได้
ดอกไม้สีเลือดใสราวผลึกหกดอกผลิบานออกจากหัวใจของราชันย์ศักดิ์สิทธิ์ผู้เฒ่า พวกมันสวยงามและสุขสงบ พวกมันเคลื่อนไหวอยู่ในร่างกายเย่ฟ่านเพื่อช่วยการฟื้นฟูวิญญาณที่ถูกทำลายไปแล้ว
นี่คือเลือดของเทพซึ่งสามารถชำระกฎทั้งหมดของโลกให้บริสุทธิ์ได้ แม้ว่าจะเป็นราชันย์ศักดิ์สิทธิ์ผู้เฒ่าแต่การเสียสละเลือดเทพขนาดนี้ตัวเขาก็ยากที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไป
“ผู้อาวุโส หยุด!” เย่ฟ่านตะโกนอย่างยากลำบาก
ราชันย์ศักดิ์สิทธิ์ผู้เฒ่ายังคงนิ่งสงบ ดอกไม้โลหิตหยดที่เจ็ดผลิบาน เขาต้องการใช้โลหิตศักดิ์สิทธ์เพื่อช่วยเย่ฟ่านล้างคำสาป ล้างสุดยอดเต๋าและตัดกรรมทั้งมวลที่เกี่ยวข้องกับสวรรค์และปฐพี
นี่คือการเสียสละชีวิตของตน เลือดนี้เป็นรากเหง้าของเขาในฐานะผู้ยิ่งใหญ่ที่มีอายุหลายพันปี หลังจากสิ้นสุดการกระทำนี้มีความเป็นไปได้สูงที่เขาจะต้องนั่งสมาธิอย่างสงบจนกระทั่งเสียชีวิตไป
"บูม"
ดอกโลหิตดอกที่แปดเบ่งบาน และราชันย์ศักดิ์สิทธิ์ผู้เฒ่าก็มีสีหน้าบิดเบี้ยวเป็นครั้งแรก เมื่อมาถึงจุดนี้เห็นได้ชัดว่าร่างกายของเขาแทบจะไม่สามารถประคองตัวเองได้อีกต่อไป
“บูม”
ดอกไม้โลหิตดอกที่เก้าเบ่งบาน และภาพธรรมขนาดยักษ์ที่อยู่บนฟ้าก็ทำการปิดผนึกรอยแยกของมิติที่ทำให้เกิดบททดสอบจากสวรรค์อย่างสมบูรณ์
ราชันย์ศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่มีใครเทียบได้ใช้พลังของตัวเองเพื่อตัดการเชื่อมต่อระหว่างสวรรค์กับเย่ฟ่านแต่ไม่สามารถลบล้างลบล้างกรรมที่อาจเกิดขึ้นในอนาคตได้
เพราะเขาไม่ใช่สิ่งมีชีวิตอมตะ โลหิตเทพของเขายังไม่แข็งแกร่งมากพอ
