จอมมารผู้กู้โลก ตอนที่ 21 ชาวบ้าน

หลังจากที่พวกผมเดินออกมาจากคฤหาสน์ ในระหว่างทางผมเจอกับชาวบ้านที่เดินอยู่เป็น ระยะๆ ส่วนมากชาวบ้านที่เดินสวนกับผมนั้น ก็เป็นคนที่ออกไปหาอาหารในป่ามา

ซึ่งมันก็เป็นเรื่องปกติของหมู่บ้านพวกนี้ เพราะพอเข้าฤดูหนาวแล้วอาหารที่เตรียมเอาไว้มันก็ไม่พอแน่ แล้วไหนจะยังความหนาวที่หนาวจนไม่สามารถเพราะปลูกได้อีก ทำให้ขาดแคลนอาหารมาก

ส่วนเรื่องการเลี้ยงสัตว์อย่างพวกหมู,วัว,แกะหรือม้า ก็ไม่ต้องพูดถึงเลยสำหรับหมู่บ้านใหญ่ๆ หรือพวกเมืองมันก็ว่าไปอย่าง

แต่ว่า...

สำหรับหมู่บ้านเล็กๆ แบบนี้มันไม่มีทางที่ชาวบ้านพวกนี้มีสัตว์เลี้ยงแน่นอน เพราะแค่ม้าตัวนึงมันก็ราคา 5 เหรียญเงินเข้าไปแล้ว สำหรับชาวบ้านพวกนี้แค่มีเงิน 10 เหรียญทองแดงมันก็แทบจะเป็นไปไม่ได้แล้ว

ถึงแม้ว่าจะเป็นช่วงฤดูทำเกษตรได้ก็ตาม ชาวบ้านพวกนี้ก็โดนทั้งพ่อค้าคนกลางกดราคา แล้วก็ต้องเอาเงินไปเสียภาษีอีก เพราะแบบนี้ตัวเลขคนตายจากฤดูหนาวแต่ละปีมันก็ เกือบๆตัวเลขของทหารที่รบกันตายในสงครามเลย

' จะว่าไปวันนี้ก็เป็นวันแรกเลยนะ ที่คิดว่ายัยนี้มีประโยชน์แบบจริงจัง ' ผมยืนคิดพร้อมกับมองเอมิเลีย ที่กำลังยืนคุยกับชาวบ้านอยู่

" ฮาๆๆๆ " เสียงของชาว ที่ในมือกำลังถือนกอยู่หัวเราะออกมาแบบชอบใจ

ส่วนสาเหตุก็เพราะชายคนนั้นกำลังยืนคุยกับเอมิเลียอยู่ได้สักพักแล้ว ชายคนที่กำลังยืนคุยกับเอมิเลียอยู่นั้นป็นชายวัยกลางคนบนตัวของเค้าถูกห่มไว้ด้วยขนสัตว์ ด้านหลังก็กำลังสะพายคันธนูแล้วก็กระบอกใส่ลูกธนูเอาไว้อยู่ ตอนนี้ชายคนนั้นกำลังคุยกับเอมิเลียด้วยท่าทางสนุกสนาน

" ค่ะ!!! " เสียงของเอมิเลียตอบชายที่อยู่ด้านหน้าออกไปด้วยท่าทางอ่อนน้อม

" จริงสิ!!! " ชาวบ้านคนที่ยืนคุยกับเอมิเลียออกมา ด้วยน้ำเสียงเหมือนกับคิดอะไรออก แล้วก็พูดออกมาต่อ

" เมื่อกี้หนูบอกว่าจะพาท่านนักปราชญ์ไปหาหัวหน้าหมูู่บ้านใช่มั้ย "

" ใช่ค่ะ "

หลังจากที่เอมิเลียตอบออกไป ชายคนนั้นก็ทำสีหน้าเหมือนกับกำลังคิดอะไรอยู่ จากนั้นเอมิเลียก็็ถามไปอีกด้วยหน้าตาสงสัย

" มีอะไรงั้นเหรอคะ "

" เห้อออออ " เสียงของชาวบ้านถอนหายใจออกมาแบบค่อย จากนั้นก็พูดออกมาด้วยน้ำเสียงเบาๆ

" ลุงว่าอย่าพึ่งไปตอนนี้เลย เพราะพวกนั้นมันกำลังคุยอยู่ "

" พวกนั้น??? "

" ใช่ พวกเจ้าที่ไงพวกนั้นกำลังมาคุยกับหัวหน้าหมูู่บ้านเรื่องขึ้นภาษีอยู่ ทั้งๆที่ตอนนี้พวกเราก็ไม่มีอะไรจะกินกันอยู่แล้ว พวกนั้นยังมาทำแบบนี้อีก เห้อออออ "

ทันทีที่ชาวบ้านคนนั้นพูดจบเอมิเลียก็หันหน้ามองมาทางผมทันที ด้วยสีหน้าที่กำลังโมโหอยู่ ' ให้ตายสิ!!!! สีหน้าแบบนั้นท่าทางแบบนั้นไม่ต้องพูดก็รู้แล้วว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ ' ผมยืนคิดพร้อมกับมองไปเอมิิเลีย ที่กำลังมองมาทางผมอยู่

' เห้ออออออ '

หลังจากที่เอมิเลียมองมาทางผมสักพักเธอก็หันหน้าไปคุยกับชาวบ้านคนนั้นอีกครั้ง

...

....

.....

ผ่านไปไม่นานชาวบ้านคนนั้นก็เดินต่อไป ส่วนเอมิเลียก็เดินตรงเข้ามาทางผมทันทีด้วยท่าทางเร่งรีบ

" ไม่ได้!!! " ผมพูดออกไป ใส่เอมิเลียที่กำลังเดินตรงเข้ามาหาผม

" ห่ะ!!! นี่นายรู้ได้ยังไงว่าฉันกำลังจะพูดอะไร "

หลังจากที่ได้ยินเอมิเลียถามออกผมก็ถอนหายใจออกไปทันที

" เห้ออออ "

" เธอกำลังจะบอกให้ไปหยุดพวกนั้นที่กำลังจะขึ้นภาษีหมู่บ้านนี้ ใช่มั้ย "

" ชะ...ใช่ " เอมิเลียตอบออกมาด้วยน้ำเสียงค่อยๆ

" นั้นไง!!! เพราะแบบนั้นแหละฉันถึงบอกว่าไม่ได้ เธอรู้มั้ยว่าพวกเราตอนนี้อยู่ที่หมู่บ้านแห่งนี้ในฐานะอะไร ตอนนี้พวกเราทั้ง 2 คนไม่ใช่จอมมารกับผู้กล้า

แต่ว่า...

พวกเราตอนนี้เป็นแค่นักปราชญ์กับผู้ติดตามเท่านั้น จะเอาอำนาจที่ไหนไปทำเรื่องแบบนั้น "

หลังจากที่ผมอธิบายให้เธอฟังเอมิเลียก็ยืนทำหน้าผิดหวังแล้วก็เงียบไปสักพัก จากนั้นเธอก็พูดขึ้นมา

" นายจะปล่อยให้พวกนั้นมันขึ้นภาษีจริงๆ งั้นเหรอ นายลองดูรอบๆตอนนี้สิ " เอมิเลียพูดออกมา แล้วเธอก็ใช่มือชี้ไปยังบ้านของชาวบ้านที่กำลังตั้งอยู่ข้างๆทาง

ตัวผมเมื่อเห็นแบบนั้นก็มองไปตามนิ้วของเธอที่กำลังชี้ไปอยู่ บ้านที่ผมเห็นอยู่นั้นเป็นบ้านไม้ขนาดเล็กที่ด้านบนหลังคาและรอบๆบ้้าน เต็มไปด้วยหิมะ ' ยัยนี้จะให้เราดูบ้านพวกนี้ทำไมกันเนี้ย ' ผมที่กำลังมองไปยังบ้านที่เอมิเลียชี้ไปอยู่ ยืนคิดด้วยความสงสัย

ในระหว่างที่ผมกำลังมองไปที่บ้านหลังนั้นด้วยความสงสัย เอมิเลียก็พูดออกมา

" นายเห็นนั้นบ้านหลังนั้น "

" อื้ม .... แล้วมันมีอะไรงั้นเหรอ " ผมถามออกไปด้วยความสงสัย ในขณะที่กำลังมองบ้านหลังนั้นอยู่

" นี้นายยังไม่เข้าใจอีกเหรอ!!! " เอมิเลียพูดออกมาด้วยน้ำเสียงไปพอใจ

' แล้วสรุปยัยนี้ต้องการจะบอกอะไรกับเราเกี่ยวกับบ้านหลังนั้นกันเนี้ย ' ผมยืนคิดแล้วกหันหน้าไปมองเอมิเลียด้วยความสงสัย

...

....

.....

หลังจากที่ผมยืนแปลกใจกับคำพูดของเอมิเลียสักพักเธอก็พูดออกมาต่อ

" ก็นั้นไง ชาวบ้านพวกนั้นแค่ใช้ชีวิตตอนนี้มันก็ลำบากอยู่แล้ว แล้วไหนยังต้องมาเจอการเก็บภาษีเพิ่มอีก นายคิดว่าพวกนั้นจะจ่ายไหวงั้นเหรอ "

' เห้อออออ สรุปที่ให้ดูบ้านหลังนั้นก็เพื่อจะพูดเรื่องนี้งั้นเหรอ ' ผมยืนคิดหลังจากที่เอมิเลียพูดออกมา แล้วผมก็ส่ายหน้าไปมาไปด้วย

" อะไร!!! นายส่ายหน้าแบบนั้นหมายความว่ายังไง???? "