497 - วังทองแดง

1808 - วังทองแดง

“ ในสงครามที่ชายแดนรกร้างวีรบุรุษหลายคนต้องร่วงหล่นในสนามรบอย่างไม่มีวันหวนกลับ

ในขณะเดียวกันพวกเจ้าไม่เคยส่งคนไปร่วมสงครามแม้แต่คนเดียวเป็นเรื่องหนึ่ง แต่พวกเจ้ากลับวางแผนที่จะสังหารข้าครั้งแล้วครั้งเล่า หากพวกเจ้าไปที่ชายแดนรกร้างป่านนี้พวกเจ้าตายไปนานแล้ว!”

หงหลง!

สือฮ่าวกลายเป็นคุนเผิงร่างกายของเขาขยายใหญ่กว่าเก้าหมื่นลี้ท้องฟ้าสุกใสด้วยขนนกสีทองที่มีลวดลายสีดำ รัศมีอันน่าสะพรึงกลัวที่แผ่กระจายไปทุกหนทุกแห่งสร้างความหวาดหวั่นเกินจะบรรยาย!

สือฮ่าวที่กลายร่างเป็นคุนเผิงบินขึ้นสู่ท้องฟ้า กวาดล้างศัตรูรอบทิศทางด้วยความโหดเหี้ยมไร้เมตตา

หงหลง!

สวรรค์พังทลายและแผ่นดินแยกภูตเทพคร่ำครวญโหยหวนเลือดไหลนองเป็นท้องธาร ในบรรดาผู้ฝึกฝนที่เคยเป็นศัตรูกับเขาล้วนเสียชีวิตแทบหมดสิ้น

สำหรับเทพแห่งกฎธรรมชาติของอาณาจักรวิญญาณ มนุษย์หินคนนั้นก็ปรากฏตัวขึ้นมาขัดขวางเขา แต่โดยที่ไม่ทันเอ่ยปากร่างกายของเขาก็แตกกระจายออกจากกันกลายเป็นแสงสีทองหายวับไป

เกินขีดจำกัด นี่คือกฎของอาณาจักรแห่งความว่างเปล่าและอาณาจักรวิญญาณและมันจะคงอยู่ไปตลอดกาล!

ตราบเท่าที่คนผู้หนึ่งมีความสำเร็จเหนือคนรุ่นก่อน และสามารถทะลุขีดจำกัดของอาณาจักรบ่มเพาะในทุกระดับชั้นเขาจะสามารถทำอะไรก็ได้ที่นี่ทั้งยังจะได้รับความคุ้มครองจากโลกวิญญาณอีกด้วย!

สือฮ่าวไล่ล่าสิ่งมีชีวิตที่นี่จนดวงตาแดงฉาน เขากลายร่างเป็นคุนเผิงที่มีความยาวหลายหมื่นลี้ เสียงคำรามของเขาดังผ่านภูเขาและแม่น้ำทุกสิ่งทุกอย่างถูกทำลายจนกลายเป็นซากปรักหักพัง ไม่มีใครขวางเส้นทางของเขาได้

ตอนนี้เขามีความเข้าใจเกี่ยวกับอาณาจักรวิญญาณและอาณาจักรแห่งความว่างเปล่ามากขึ้น นี่คือดินแดนศักดิ์สิทธิ์ที่คนโบราณใช้ในการอุปถัมภ์บุคคลที่แข็งแกร่งมากที่สุดในแต่ละรุ่น?

สือฮ่าวกวาดทุกสิ่งที่ขวางหน้าทิ้ง ภูเขาและแม่น้ำของสถานที่แห่งนี้ถูกบดขยี้จนพังพินาศซากศพนับแสนนอนเรียงรายอยู่ทุกที่ ทุกคนตายอย่างน่าสังเวชไม่มีใครสักคนเดียวที่สามารถต่อกรกับเขาได้

วันนั้นทั้งสามพันแคว้นเต็มไปด้วยความโกลาหล นิกายโบราณบางนิกายถึงกับล่มสลายไปในครั้งเดียว เนื่องจากมีผู้เชี่ยวชาญจำนวนมากของพวกเขาบาดเจ็บล้มตายไปในโลกวิญญาณจนส่งผลกระทบต่อโลกแห่งความเป็นจริง

มีผู้อาวุโสที่ทรงพลังบางคนของพวกเขาได้รับบาดเจ็บสาหัสจนอาณาจักรบ่มเพาะตกลงมา สำหรับพวกเขาประสบการณ์ในวันนี้คงเป็นฝันร้ายไปตลอดกาลและไม่สามารถกำจัดออกไปได้

ในขณะที่คนอีกหลายคนไม่มีโอกาสได้สัมผัสประสบการณ์เช่นนั้น เพราะว่าวิญญาณดั้งเดิมของพวกเขาดับสูญไปโดยแท้จริง

"หยุด!"

ในระยะไกลเสียงคำรามดังขึ้น พระราชวังทองแดงที่เรียบง่ายและเก่าแก่ปรากฏออกมาจากความว่างเปล่า โดยมีพลังเซียนที่หมุนวนเป็นเกลียวมุ่งหน้าปราบปรามเข้าใส่สือฮ่าวอย่างรุนแรง

สือฮ่าวระมัดระวังต่อวังทองแดงนี้เป็นอย่างยิ่ง เขาไม่กล้าลงมือด้วยความบ้าบิ่นอีกต่อไป ร่างของคุนเผิงขนาดใหญ่ของเขาหดตัวกลับกลายเป็นมนุษย์ปกติ

เป็นเพราะวังทองแดงนั้นอันตรายอย่างยิ่ง พลังเซียนที่มันปลดปล่อยออกมาสร้างความหวาดหวั่นให้กับเขาอย่างแท้จริง

คนของตำหนักเซียน?

ไค!

วังทองแดงปลดปล่อยแสงสีทองส่องสว่างไปทางอาณาจักรวิญญาณ ในเวลาเดียวกันก็ปรากฏสนิมทองแดงสีเขียวที่เป็นเหมือนเมฆปกคลุมไปทั่วทั้งดินแดนแห่งนี้

คราบสนิมของตำหนักเซียนนี่คือศูนย์รวมของพลังแห่งคำสาป

ย้อนกลับไปตอนที่สือฮ่าวอยู่ในดินแดนที่ต่ำกว่าเขาเคยถูกคนรับใช้ผู้หนึ่งทำร้ายด้วยสนิมทองแดงนี้ จนทำให้เกือบตายและฝังไว้ในหมู่บ้านหินผาเป็นเวลาหนึ่งปีก่อนที่จะฟื้นขึ้นมา

อาจกล่าวได้ว่าการต่อสู้ครั้งนี้เป็นหนึ่งในการต่อสู้ที่อันตรายที่สุดในชีวิตของเขา

แม้ว่าตอนนี้เขาจะแข็งแกร่งขึ้นมาก แต่เขาก็ไม่กล้าประมาทมันแม้แต่น้อย เขาพยายามหลีกเลี่ยงสนิมทองแดงเขียวนี้ให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้

ในขณะเดียวกันเขาก็หวั่นไหวอยู่ภายใน นี่คืออาณาจักรวิญญาณแต่วังทองแดงกลับสามารถปรากฏตัวขึ้นที่นี่ หรืออาจเป็นเพราะว่าจิตวิญญาณของอาวุธเซียนสามารถเข้ามาในสถานที่แห่งนี้ได้?

หรือจะบอกว่านี่คือแบบจำลองของอาวุธเซียนที่ปรากฏขึ้นในโลกวิญญาณ?

ร่างของสือฮ่าวเคลื่อนไหวรวดเร็วราวกับสายฟ้า ในขณะที่หลบหลีกเขาก็ดึงกระบี่เซียนพร้อมกับฟาดฟันออกไปข้างหน้าอย่างรุนแรง

เขาเตรียมการมานานแล้วตัดสินใจใช้อาวุธนี้เพื่อเผชิญหน้ากับวังทองแดงในหมอกเซียน

ไม่ว่าอาวุธศักดิ์สิทธิ์หรือคมกระบี่จะเป็นอย่างไรตราบใดที่มันมีกฎธรรมชาติสอดแทรกอยู่ภายใน พวกมันก็สามารถเข้าสู่อาณาจักรวิญญาณหรืออาณาจักรแห่งความว่างเปล่าได้

แดง!

เกิดการปะทะอย่างรุนแรงประกายไฟปลิวไปทุกทิศทาง หลังจากที่กระบี่ของสือฮ่าวถูกฟันออกไป วังทองแดงนั้นก็สั่นสะเทือนก่อนจะกระเด็นกลับหลัง

สือฮ่าวขาดความมั่นใจเล็กน้อยเพราะมีข่าวลือว่าผู้อมตะคนหนึ่งกำลังพักผ่อนอยู่ในวังทองแดงของตำหนักเซียน

แม้ว่าเขาจะกลายเป็นคนพิการไปนานแล้ว แต่สิ่งมีชีวิตระดับนั้นในอาณาจักรเก้าสวรรค์สิบพิภพย่อมเป็นสิ่งที่ไม่มีใครสามารถต้านทานได้

ตอนนี้วังทองแดงปรากฏขึ้นที่นี่ ความมุ่งหมายของมันย่อมต้องการสังหารเขาอย่างแน่นอน

เพียงแต่เขาไม่ทราบว่าในวังทองแดงตอนนี้มีผู้อมตะที่แท้จริงคนนั้นเข้ามาด้วยหรือไม่!

สือฮ่าวมีความมั่นใจมาก ว่าเขาสามารถเอาชนะศัตรูทั้งหมดใน อาณาจักรแห่งความว่างเปล่าและอาณาจักรวิญญาณได้ แต่สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นบุคคลในระดับมรรตัยซึ่งดำรงอยู่ในฐานะเต๋ามนุษย์

เมื่อสัมผัสกับสิ่งมีชีวิตอมตะแม้ว่าฝ่ายตรงข้ามจะเป็นคนพิการ แต่ผลที่ตามมาก็ยากที่จะคาดเดาได้ทุกสิ่งที่ชี้ไปที่หายนะ

เขารู้สึกเหมือนว่าโลกแห่งจิตวิญญาณอาจไม่สามารถจำกัดพลังของผู้อมตะคนนี้

“เจ้าหนูเจ้ากล้าชี้กระบี่มาที่พระราชวังอมตะของข้าหรือ?” ชายวัยกลางคนปรากฏตัวขึ้น เขายืนอยู่หน้าวังทองแดงอันยิ่งใหญ่มองลงมาที่สือฮ่าวอย่างเย็นชา

“เลิกพูดเรื่องไร้สาระสักที เป็นเจ้าต่างหากที่ยืนขวางทางข้า” สือฮ่าว กล่าวอย่างเย็นชา

“นั่นเป็นเพราะเจ้าทำตัวเลวทรามเกินไป เจ้าสังหารสหายเต๋ามากมายในโลกใบนี้ข้ามาที่นี่เพื่อฆ่าเจ้า” ชายวัยกลางคนคนนั้นตอบกลับอย่างเย็นชา

“เจ้าช่างมีเมตตาจริงๆ! เมื่อการต่อสู้ครั้งใหญ่ของชายแดนรกร้างเกิดขึ้น ข้าไม่เห็นแม้แต่คนเดียวจากเผ่าพันธุ์ของเจ้า? ตอนที่คนพวกนี้พยายามจะสังหารข้า ก็ไม่เห็นว่าเจ้าจะโผล่ออกมา ตอนนี้ข้าอยากถามว่าเจ้ากำลังทำอะไรอยู่!” สือฮ่าวตำหนิ

“บังอาจ!” ชายวัยกลางคนตะโกน

“ไสหัวไป อย่าคิดว่าเพียงเพราะเจ้ามีผู้อมตะที่แท้จริงให้พึ่งพาแล้วข้าจะต้องก้มหัวให้!” สือฮ่าวพุ่งไปข้างหน้าอย่างโหดเหี้ยมโดยธรรมชาติแล้วเขาจะไม่แสดงความเมตตาใดๆ กระบี่ของเขาชูขึ้นสู่ท้องฟ้าพร้อมกับฟาดฟันลงมาอย่างรุนแรง

ปู!

หลังจากการปะทะกันไม่นานชายวัยกลางคนของตำหนักเซียนก็ถูกกระบี่ในมือของสือฮ่าวฟันเข้าหน้าอกจนเกือบจะขาดออกเป็นสองท่อน ร่างกายของเขาถูกถูกส่งกลับหลังและกระแทกกับพื้นดินอย่างรุนแรง

เป็นผู้แข็งแกร่งของตำหนักเซียนแล้วอย่างไร? หลังจากฉีกหน้ากันแล้วก็ไม่มีความจำเป็นอะไรอีกที่สือฮ่าวจะต้องแสดงความเมตตา!

ชายวัยกลางคนกระแทกลงกับพื้นโลหิตสีแดงทะลักออกมาจากหน้าอกของเขา เขาดิ้นทุรนทุรายพยายามลุกขึ้นแต่ไม่สำเร็จ

ผมของเขายุ่งเหยิงกระเซอะกระเซิง ทันใดนั้นเขาก็เงยศีรษะขึ้นแสงเย็นๆ พุ่งออกมาจากดวงตาของเขาแสดงความโกรธและความเกลียดชังขณะที่เขาจ้องไปที่สือฮ่าว วังทองแดงที่อยู่เหนือศีรษะของเขาก็ปลดปล่อยเสียงดังกึกก้องออกมา

พลังเซียนมากมายมหาศาลเอ่อล้นออกมาล้อมรอบร่างกายของเขาไว้ด้านใน

“ฮวง!”

ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวอย่างรุนแรง เดิมทีรูปลักษณ์ของเขาองอาจกล้าหาญและเต็มไปด้วยสง่าราศี สมกับเป็นทายาทของผู้อมตะที่แท้จริง แต่ตอนนี้ทุกสิ่งทุกอย่างหายไปหมดแล้วเพราะเขาได้รับทุกข์ทรมานอย่างน่าสังเวชเกินไป

ในขณะนี้มีร่างลึกลับที่มีใบหน้าไม่ชัดเจนขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นมาอยู่ที่ด้านหลังของเขา ร่างลึกลับนั้นมีพลังเซียนมากมายมหาศาลวังทองแดงลอยอยู่เหนือศีรษะของเขา