492 - เข้าสู่อาณาจักรวิญญาณอีกครั้ง

1803 - เข้าสู่อาณาจักรวิญญาณอีกครั้ง

ตอนนี้เขาเตรียมพร้อมที่จะกลับไปยังอาณาจักรที่ต่ำกว่าแล้วดังนั้นเขาจึงต้องเดินทางผ่านอาณาจักรวิญญาณเพื่อเปิดประตูสู่อาณาจักรแห่งความว่างเปล่า

ดังนั้นเมื่อเขากลับไปยังอาณาจักรที่ต่ำกว่าเขาจะได้รับญาณวิเศษล้ำค่าอันทรงพลังนั้น

ในเวลาเดียวกันในอนาคตเขาจะตรวจสอบความลับของอาณาจักรวิญญาณนั้นอย่างรอบคอบและตรวจสอบอย่างละเอียด

“ฮวงอยู่ที่ไหนเขาไปไหน? หลังจากที่ล้มล้างสวนทานตะวันปีศาจโดยสิ้นเชิง นำทั้งวังและคลังสมบัติออกไปทำไมตอนนี้เขาถึงไม่ทำอะไรเลยล่ะ?”

“เขายังไม่ควรกลับไปยังอาณาจักรที่ต่ำกว่าในตอนนี้ หากเขาพยายามที่จะกลับไปคงไม่พ้นต้องตายหรือพิการ!” ในสามพันแคว้นมีผู้มีอำนาจมากมายคอยจับตาดูสือฮ่าว

พวกเขาทั้งหมดอยากรู้ว่าเขากำลังทำอะไรอยู่เพราะครั้งที่แล้วเขาลงมืออย่างเด็ดขาดและน่าตกใจเกินไป มีนิกายใหญ่ๆบางนิกายที่ประหม่ามากคอยระวังเขาอยู่เสมอ ท้ายที่สุดก็ไม่มีวี่แววของเขาในช่วงนี้

โลกใต้พิภพ ตำหนักเซียนและอาณาจักรสวรรค์ต้นกำเนิดของมหาอำนาจเหล่านี้ล้วนยิ่งใหญ่พวกเขามีมรดกที่ไม่มีใครคาดคิด แต่ถึงอย่างนั้นพวกเขาก็ไม่กล้าลดการป้องกัน

“ข้าไม่รังเกียจที่เขาจะมาหรอกนะคงจะดีกว่าหากสามารถสังหารเขาได้ในตอนที่เขายังไม่ก้าวเข้าสู่อาณาจักรผู้สูงสุดและจะเป็นภัยพิบัติครั้งใหญ่ในอนาคต!” ภายในพระราชวังโบราณมีใครบางคนพูดออกมา

น้ำเสียงของเขาแหบพร่าราวกับว่าเทพอสูรจากนรกกำลังพึมพำทำให้ผู้คนมากมายตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว

สามารถมองเห็นได้ว่าผู้แข็งแกร่งที่ซ่อนตัวเหล่านี้น่าหวาดกลัวมากแค่ไหน แม้ว่าสือฮ่าวจะมีชื่อเสียงโด่งดังในชายแดนรกร้าง แต่ก็ยังมีคนจำนวนมากที่ตั้งใจจะสังหารเขาโดยไม่มีความรู้สึกลังเลแม้แต่น้อย

ตัวอย่างเช่นตำหนักเซียน แม้ในขณะที่สือฮ่าวอยู่ในเขตแดนรกร้างเขาก็ได้ยินมาแล้วว่ามีผู้อมตะที่แท้จริงพำนักอยู่ในพระราชวังทองแดงซึ่งตั้งอยู่ในตำหนักเซียน

คนผู้นั้นเผยรอยยิ้มจางๆรอให้สือฮ่าวมารนหาที่ด้วยตัวเอง

อย่างไรก็ตามมีผู้คนจำนวนไม่น้อยที่เต็มไปด้วยความกังวลตัวอย่างเช่น สิ่งมีชีวิตจากประตูปีศาจ, ถ้ำเมฆเพลิงและคนอื่นๆ

พวกเขาคือมหาอำนาจที่ซ่อนตัวอยู่ด้านหลังของราชันย์หกสมัยหนิงชวน

พวกเขาคือผู้ที่ลงมือต่อสายเลือดคนบาปด้วยความโหดเหี้ยมอำมหิตเสมอมาตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน การที่ฮวงกลับมาในครั้งนี้มันเป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะแสดงความเมตตาออกมา!

นั่นคือเหตุผลที่พวกเขาไม่ลังเลที่ข่มขู่ว่าจะกวาดล้างสายเลือดคนบาปทุกแห่งหนที่อยู่ในเก้าสวรรค์สิบพิภพ ไม่ว่าจะเป็นสายเลือดของตระกูลหินผา หรือสายเลือดของตระกูลเพลิง

หากว่าฮวงกล้าลงมือต่อพวกเขา ก็ยังมีสายเลือดตระกูลบาปอีกมากมายที่จะต้องได้รับความเดือดร้อนไปด้วย

ในระหว่างการสู้รบที่ชายแดนรกร้าง อันหลานเสี่ยงอันตรายโดยจ่ายด้วยราคามหาศาลเพื่อทะลวงผ่านเมืองจักรพรรดิเข้าสู่สามพันแคว้น

ท้ายที่สุดแล้วเขาสามารถยึดแคว้นบาปทั้งหมดไปได้ ตามปกติแล้วสายเลือดของคนบาปทุกคนย่อมอยู่ในแคว้นแห่งนั้น

ถึงอย่างนั้นก็ยังมีคนบางส่วนกระจัดกระจายไปตามแคว้นต่างๆ แต่นี่เป็นส่วนน้อย

ในภูเขาอมตะสือฮ่าวนั่งอยู่ในห้องทำสมาธิโดยไม่ขยับตัวเป็นเวลาหลายวัน ผีเสื้อสีทองนอนอยู่บนไหล่ของเขาเพื่อป้องกันสิ่งไม่คาดคิดเกิดขึ้น

นอกจากนี้สือจื่อหลิง ฉินอี้หนิงและคนอื่นๆก็นั่งอยู่ด้านหน้าห้องทำสมาธิของเขา

ไม่ว่าสือฮ่าวจะแข็งแกร่งแค่ไหนพวกเขาก็ยังคงกลัวว่าจะมีสิ่งที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้นกับเขา เพราะลูกชายคนโตของพวกเขากำลังเผชิญกับพายุที่เข้ามาอย่างรุนแรง

โดยเฉพาะอย่างยิ่งกรณีนี้เมื่อพวกเขารู้ว่าสามพันแคว้นอาจมีผู้อมตะที่แท้จริงพวกเขายิ่งกังวลว่าสือฮ่าวจะถูกโจมตี!

ตอนนี้ร่างกายของสือฮ่าวอบอุ่นและอ่อนโยนเหมือนหยก แต่เขาไม่มีสติเหลืออยู่ข้างในเพราะวิญญาณที่แท้จริงของเขาได้เข้าสู่อาณาจักรวิญญาณแล้ว

อาณาจักรวิญญาณสถานที่ที่กว้างใหญ่และไร้ขีดจำกัด มันคืออาณาจักรคู่ขนานของสามพันแคว้น หนึ่งคือโลกแห่งความจริงอีกแห่งหนึ่งคือโลกวิญญาณ

ภูเขาที่ยิ่งใหญ่ตระหง่านมีพลังงานทางจิตวิญญาณหนาแน่นหมุนวนเป็นเกลียวพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า

ต้นไม้โบราณสูงตระหง่านทัดเทียมกับสรวงสวรรค์ สัตว์ป่านานาชนิดส่งเสียงคำรามอยู่ตลอดเวลา สถานที่แห่งนี้เต็มไปด้วยความรู้สึกดั้งเดิมและความป่าเถื่อน

นี่คืออาณาจักรวิญญาณ สือฮ่าวเดินไปตามแผ่นดินใหญ่พร้อมกับถอนหายใจออกมาด้วยความตกตะลึง สิ่งมีชีวิตที่เป็นคนสร้างโลกใบนี้ขึ้นมานั้นแข็งแกร่งมากขนาดไหนกันแน่?

เมื่อวิญญาณที่แท้จริงอาศัยอยู่ในโลกนี้ไม่มีความแตกต่างจากการอยู่ในโลกภายนอก!

น้ำตกสีเงินนั้นยิ่งใหญ่ เมื่อมันไหลลงมาจากภูเขาซึ่งมีความสูงหลายหมื่นจ้างมันก็ส่งเสียงดังสนั่นคล้ายกับสายฟ้าฟาดลงสู่พื้นอย่างต่อเนื่อง

คลื่นกระแทกสีขาวกระจัดกระจายออกสู่ด้านนอกทำให้สถานที่แห่งนี้ร่มรื่นเย็นฉ่ำและอุดมสมบูรณ์ไปด้วยความมีชีวิตชีวา

สือฮ่าวเดินหน้าต่อไป เขากำลังมุ่งหน้าไปยังสถานที่ที่มีผู้คนรวมตัวกันมากที่สุด

เพราะสถานที่แห่งนั้นคือเส้นทางที่จะนำไปสู่อาณาจักรแห่งความว่างเปล่า

อย่างไรก็ตามระหว่างทางเขาได้รู้หลายสิ่งหลายอย่างเนื่องจากมีผู้ฝึกฝนจำนวนมากที่เข้าออกอณาจักรวิญญาณอยู่ตลอดทั้งวันไม่แตกต่างจากโลกปกติมากนัก

“มีนิกายใหญ่ๆบางนิกายที่กำลังระวังป้องกันข้าอยู่ ทั้งยังมีหลายนิกายพยายามจะลอบสังหารข้า?”

เมื่อสือฮ่าวได้ยินดังนั้นเขาก็หัวเราะออกมาทันที

“พวกเขากล้าคุกคามข้าเหรอ”

เขาเดินหน้าต่อไปโดยตั้งใจว่าหากพบเจอกับคนพวกนั้นเขาจะลงมืออย่างสุดกำลังแน่นอน

“นี่คือขอบเขตอิทธิพลของถ้ำเมฆเพลิง?”

มันเป็นเรื่องบังเอิญจริงๆไม่นานหลังจากเข้าสู่อาณาจักรวิญญาณ เมื่อเขาผ่านภูเขาที่มีชื่อเสียงและแม่น้ำสายใหญ่เขาก็ทราบว่าสถานที่แห่งนี้เป็นเขตอิทธิพลของถ้ำเมฆเพลิง

ในความเป็นจริงนิกายใหญ่ต่างๆล้วนมีรากฐานของตนเองในโลกวิญญาณ เนื่องจากสถานที่แห่งนี้เป็นโลกที่เต็มไปด้วยพลังจิตวิญญาณมันสามารถใช้บ่มเพาะผู้เชี่ยวชาญของพวกเขาได้

สือฮ่าวเอาแขนไพล่หลังพร้อมกับเดินหน้าไปเยี่ยมเยียนพวกเขาโดยตรง!

“สวรรค์คนนั้นคือใคร? ข้าไม่ได้ตาฝาดใช่ไหม!”

มีคนค้นพบเขาทันที

เป็นเพราะในตอนนี้สือฮ่าวเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงอย่างยิ่ง ภาพของเขาถูกแขวนไว้ในหลายนิกายไม่ใช่เพื่อความชื่นชม แต่เป็นเพราะพวกเขากลัวว่าจะก่อให้เกิดหายนะครั้งใหญ่หากมีคนจำเขาไม่ได้และได้ล่วงเกินเขาโดยไม่เจตนา

อีกทั้งนิกายใหญ่ที่มีความขัดแย้งกับเขาตั้งแต่เดิม ก็ติดประกาศใบหน้าของเขาอยู่ทุกสถานที่เพื่อให้สาวกของพวกเขาคอยติดตามความเคลื่อนไหวของคนผู้นี้

ใครจะไปคิดว่าฮวงที่เงียบสงบอยู่ตลอดเวลาจะปรากฏตัวในอาณาจักรวิญญาณ ทั้งยังมุ่งหน้าเข้าหาเขตปกครองของถ้ำเมฆเพลิง!

สิ่งนี้ทำให้เกิดความปั่นป่วนค่อนข้างมาก ผู้คนในบริเวณแห่งนี้เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว นิกายที่เป็นศัตรูกับสือฮ่าวต่างก็รีบส่งคนมาประจำการที่นี่

ผลกระทบจากการเคลื่อนไหวของสือฮ่าวนั่นรุนแรงอย่างแท้จริง!

“ฮวงเจ้าจะทำอะไร? อย่าคิดจะทำอะไรโง่ๆที่นี่พวกเราไม่ใช่สวนทานตะวันปีศาจที่จะให้เจ้ารังแกได้ง่ายๆ!”

พื้นที่อิทธิพลของถ้ำเมฆเพลิงนั้นเต็มไปด้วยพลังแห่งจิตวิญญาณและแสงสีม่วงที่เกิดจากหมอกเซียน

ในสถานที่ด้านในคือภูเขาสีม่วงมีถ้ำโบราณขนาดใหญ่เปิดอยู่ ภายในนั้นมีแก่นแท้ของสวรรค์และและปฐพีที่หนาแน่นเป็นพิเศษมากกว่าสถานที่อื่น

เส้นผมสีดำของสือฮ่าวโบกพริ้วตามแรงลมอย่างเป็นธรรมชาติ ดูหล่อเหลาและบอบบางคล้ายกับนักศึกษาที่ไม่มีแม้แต่แรงฆ่าไก่

อย่างไรก็ตามตอนนี้การปรากฏตัวของเขาสร้างความตกตะลึงให้กับทุกคน ความหวาดกลัวที่คนพวกนี้มีต่อเขานั้นยังมากกว่าผู้อมตะที่อยู่ในตำนานเสียอีก

เขาเอามือไพล่หลังปลดปล่อยรัศมีพลังที่น่าสะพรึงกลัวขณะที่สายตาของเขาจับจ้องไปยังภูเขาและแม่น้ำที่อยู่ด้านหน้า

ฮ่อง!

สือฮ่าวฝ่ามือกดไปข้างหน้าเบาๆ เป็นผลให้ภูเขาสีม่วงระเบิดอย่างต่อเนื่องแสงที่ร้อนแรงพุ่งเข้าสู่สวรรค์ สถานที่แห่งนี้ประสบกับการล่มสลายในทันที

ทุกคนเริ่มมึนงง นี่เป็นพลังแบบไหนกันนะ?

เขายืนอยู่นอกประตูภูเขา และโจมตีออกมาเพียงแค่ฝ่ามือเดียวก็ทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นภูเขาแม่น้ำหรือตำหนักของถ้ำเมฆเพลิงพังทลายในทันที