เกิดใหม่อีกครั้งกับการแย่ง ตอนที่ 131 เรื่องที่ดี
ตอนที่ 131 เรื่องที่ดี
“มะ เมื่อครู่ข้าไปหาหมอที่ตรวจเกี่ยวกับการตั้งครรภ์มาคะ แล้วผลที่ออกมาก็คือตอนนี้ข้าตั้งครรภ์ได้เกือบสองเดือน…”
เหะ!
“เป็นเรื่องจริงงั้นเหรอ?”
ผมรีบถามเพื่อความแน่ใจ เพราะเรื่องแบบนี้ทางผมเองก็ไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้นเหมือนกันในชาติก่อนถึงแม้จะรวยและมีอายุถึงสี่สิบปีก็จริง แต่ก็ไม่เคยมีลูกเลยสักคน ทำให้ความรู้สึกของผมตอนนี้มันก็พูดอะไรไม่ถูกเหมือนกัน ภายในหัวเรื่องทั้งหมดมันตีกันไปมาราวกับว่ามีผู้คนจำนวนมากพูดอยู่ในหัว
แต่สรุปออกมาก็คือดีใจ!
“จริงคะ”
อาเลียยืนยันด้วยใบหน้าดีใจ
เท่านี้ก็สามารถยืนยันได้แน่นอนแล้วว่าเธอท้องจริง เพราะเรื่องแบบนี้เธอคงไม่เอามาพูดเล่นหรอก แต่ก็ไม่คิดเลยว่าจะได้ยินเรื่องดีๆ แบบนี้ ก่อนที่จะไปเมืองหลวงรู้สึกไม่อยากไปสะแล้วสิให้วอเตอร์จัดการไปเลยดีไหม…. ไม่สิ! ทำแบบนั้นไม่ได้ ถ้าสั่งแต่วอเตอร์ทำเดี๋ยวเราก็จะโดนพวกทหารนินทาได้
ชิ!
งั้นก็รีบไปรีบจบแล้วกัน
“อะ องค์ชายขะ ข้ามีเรื่องที่จะขอร้องท่าน”
“ได้สิบอกมาเลย เธออยากได้อะไรหรือต้องการอะไรบอกมาได้เลยไม่ต้องเป็นห่วงข้าสามารถหาให้-”
“ท่านอย่าไปกับกองทัพครั้งนี้ได้ไหม?”
อาเลียพูดมาด้วยสีหน้าเป็นกังวล ดวงตาทั้งสองมองมาทางผมตอนแรกก็สวยมากอยู่แล้วแต่ทำไมตอนนี้ยิ่งสวยขึ้นไปอีกก็ไม่รู้
“ทำไมละ เธอก็น่าจะเข้าใจไม่ใช่หรือไงว่าเรื่องครั้งนี้ยังไงข้าก็ต้องไป”
“ก็เพราะเข้าใจไงคะถึงได้มาขอแบบนี้!!!! ตามประเพณีของอาณาเขตทางเหนือเวลาเมื่อรู้ว่ามีลูกที่เป็นเรื่องดีมักจะมีเรื่องร้ายเกิดขึ้น ท่านไม่ได้สนใจเรื่องพวกนี้เลยเหรอ!!!”
อาเลียตะโกนด้วยเสียงที่ดังลั่น พร้อมกับใบหน้าของเธอที่กำลังมีหยดน้ำตาไหลออกมาจากตาทั้งสองข้างไหลออกมาติดต่อกันเพียงเห็นท่าทางของเธอตอนนี้ก็เข้าใจดีว่าเรื่องที่เธอกำลังพูดออกมาไม่ใช่การเอาแต่ใจ แต่มันเป็นเพียงเพราะเธอห่วงว่ามันจะเกิดเรื่องอะไรกับผมต่างหาก
จากนั้นผมก็ลุกจากเก้าอี้เดินเข้าไปหาเธอพร้อมกับโอบร่างกายของเธอเอาไว้ ขณะที่กำลังกอดอยู่อาเลียก็พรึมพรำอีกด้วยน้ำตาที่กำลังไหลออกมาอยู่แบบไม่ขาด “ถ้าท่านเป็นอะไรไปข้าจะทำยังไง ข้าเพียงก็แค่ไม่อยากให้ท่านเป็นอะไรเท่านั้น”
“เข้าใจแล้ว ข้าเข้าใจสิ่งที่เธอจะบอกดี”
ผมพยามพูดให้เธอสบายใจ
แต่ถึงจะพูดแบบนั้นก็เถอะเรื่องที่จะขอให้เราไม่ไปกับกองทัพครั้งนี้มันเป็นไปไม่ได้หรอก แต่ผมจะพูดยังไงให้เธอเข้าใจนี่สิปัญหา เวลานี้อาเลียกำลังเอาหน้าลงมาซบที่อกของผมแล้วร้องไห้ออกมาแบบไม่หยุด
จนเวลาผ่านไปสักพัก
“ปล่อยข้าเถอะคะ”
อาเลียก็ดันตัวออกเล็กน้อย แล้วใช้มือทั้งสองข้างของเธอปาดน้ำตา
แต่ถึงเวลามันจะผ่านมาสักพักแล้วก็จริงทางผมก็ยังหาวิธีที่จะอธิบายกับเธอให้เข้าใจไม่ได้อยู่ดี เพราะตามประเพณีของอาณาเขตทางเหนือมันก็มีอยู่จริงอย่างเจอเรื่องรู้ข่าวว่ามีลูกคนเป็นพ่อหรือคนเป็นแม่อย่าทำอะไรที่อันตรายเด็ดขาด มันเป็นความเชื่อที่เป็นลางบอกเหตุ
แต่ถึงแบบนั้น
แผนการเดินมาขนาดนี้แล้วก็หยุดไม่ได้หรอก
“คือว่า…”
“ไม่ต้องพูดหรอกคะข้าเข้าใจดี เมื่อกี้ข้าต้องขอโทษด้วยเพราะเมื่อครู่ข้าดีใจเกินไปเลยคิดว่าอะไรก็เป็นไปได้โดยไม่คิดถึงปัญหาตอนนี้เลย”
ก่อนที่ผมจะเอ่ยปากพูด อาเลียก็เริ่มพูดก่อน แบบนี้ก็แปลว่าเข้าใจแล้วสินะเอาตามตรงทางเราเองก็ไม่ได้อยากไปนักหรอกเพราะเรื่องที่ไม่ดีมันไม่ได้กำหนดเอาไว้ตายตัวด้วยว่ามันจะเกิดกับคนเป็นพ่อหรือคนเป็นแม่
ไม่สิ!
ก่อนหน้านั้นเรื่องแบบนี้มันก็เป็นเพียงความเชื่อเท่านั้นแหละ มันคงไม่เกิดขึ้นหรอกผมเชื่อแบบนั้น
“เธอเข้าใจแบบนี้ก็ดี แต่เพื่อความปลอดภัยข้าจะให้เอมิเลียมาอยู่กับจะ-”
ผลัก!
“อาเรียข้าได้ยินแล้วนะเจ้า- เอ่ะ!”
ก่อนที่ผมจะพูดจบประตูห้องก็โดนผลักมาอีกครั้งแล้วครั้งนี้ก็เป็นเอมิเลียที่ดันเข้ามาแบบเร่งรีบ เมื่อเปิดก็เริ่มตะโกนด้วยน้ำเสียงดีใจอีกคนแต่ระหว่างที่กำลังตะโกนเสียงก็ดับไปเมื่อสายตาของเธอมองมาทางผม
“อะ องค์ชายอยู่ด้วยเหรอคะ”
อ่าว? นี่มันเป็นห้องทำงานของฉันนะก็ต้องอยู่สิ อยากจะตอบออกไปแบบนี้เหลือเกินแต่อย่าพึ่งเลย ยังไงก็ต้องฝากให้เธอดูแลอาเลียระหว่างที่เราไม่อยู่ด้วย
เฮ้อ~
ก็เข้าใจอยู่หรอกว่าดีใจแต่พวกนี้ลืมมารยาทอย่างการเคาะประตูไปแล้วหรือไง
จากนั้นผมก็พูดกับเอมิเลียที่ยืนอยู่ว่า “เธอมาก็ดีเหมือนกันข้าต้องการคุยเรื่องระหว่างที่ข้าไม่อยู่พอดีเลย”
“ค่ะ???”
เอมิเลียตอบแล้วเอียงคอเล็กน้อย
ไม่ต้องมาสงสัยเลยรู้เรื่องทั้งหมดแล้วไม่ใช่หรือไง แล้วผมก็เริ่มคุยเกี่ยวกับเรื่องต่างๆ ทั้งเรื่องปัญหาตอนนี้เกี่ยวกับโบสถ์ให้เธอระวังเอาไว้ ทั้งเรื่องการดูแลอาเลียและอยู่เป็นเพื่อนเธอเพราะถ้าคิดตามเวลาปกติที่วางแผนเอาไว้ กว่าที่ผมจะชนะสงครามเธอก็คงใกล้คลอดเต็มที และเมื่อฝากฝังจบเอมิเลียก็ยิ้มออกมาแบบอ่อนๆ พร้อมกับพูดว่า “ท่านน่าจะรอจนอาเลียคลอดก่อนนะคะ”
พูดมาได้ ถ้ามันมีเวลาขนาดนั้นฉันก็อยู่ไปแล้วสิ ชิ!
“แต่ไม่ต้องห่วงคะ ข้าจะไม่ให้อาเลียเป็นอะไรเด็ดขาดระหว่างที่ท่านไม่อยู่รับรองว่าองค์…. อะไรสักอย่างตัวน้อยต้องปลอดภัยอยู่ในท้องของอาเลียแน่นอน”
องค์อะไรสักอย่างตัวน้อยงั้นเหรอ เหอะๆ
แต่ช่างเถอะ
“อ่า ฝากด้วยละคนที่ข้าไว้ใจที่สุดก็คือเธอนี่แหละ”
“ค่ะ!”
