514 - อิทธิฤทธิ์ของม้วนภาพ
514 - อิทธิฤทธิ์ของม้วนภาพ
“บูม!”
ตู้เฟยเป็นคนแรกที่ลงมือ อาวุธเต๋าสุดขั้วจำลองของเขาบินไปข้างหน้า มังกรดำตัวใหญ่ส่งเสียงคำรามและยื่นกรงเล็บเข้าหาเทพธิดาจื่อเซี่ย
"ปัง"
เส้นผมของหญิงสาวจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์คฤหาสน์ม่วงโบกสะบัด ทันทีที่ปราณสีม่วงถูกปลดปล่อยออกจากร่างกายของนางมังกรดำตัวใหญ่ก็ถูกทำลายอย่างรวดเร็ว
“ว้าว”
หลังจากนั้นม้วนหนังสือก็กางออกอย่างเต็มที่ และสิ่งที่อยู่ในภาพวาดปรากฏออกมาจากความว่างเปล่าราวกับเป็นความจริง
ตู้เฟยถูกพลังดึงดูดอันมหาศาลพยายามลากตัวเขาเข้าไปในภาพวาด ทุ่งน้ำแข็งกำลังสั่นสะเทือนและตู้เฟยถือหม้ออสูรกลืนสวรรค์ปะทะกับมวลภาพวาดอย่างไม่เกรงกลัว
“พี่สาวเทพธิดาช่างน่าทึ่งจริงๆ!” เขาตะโกนและบินออกจากรัศมีสังหารของภาพวาดได้อย่างยากลำบาก
เย่ฟ่าน ผังป๋อ และสุนัขดำตัวใหญ่ต่างก็สูดลมหายใจเย็นยะเยือก การเผชิญหน้าของทั้งสองคนเกิดขึ้นเร็วมากและตู้เฟยก็ได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย
ในตอนนั้นผังป๋อก้าวออกมาข้างหน้า หมอกสีดำกำลังโหมกระหน่ำอยู่รอบตัวเขา เขาไม่ได้เร่งความเร็วแต่ทุกย่างก้าวที่เขาทำให้ทุ่งน้ำแข็งกำลังสั่นคลอน
“ปัง”
ผังป๋อประสานอินด้วยมือขวาเพียงข้างเดียว เพียงการโจมตีอย่างง่ายดายของเขาทำให้ความว่างเปล่าแตกสลายคล้ายกับใยแมงมุม
หมอกสีดำหนาพวยพุ่งขึ้น มือใหญ่ของผังป๋อกลายเป็นมังกรขนาดใหญ่ที่พุ่งเข้าใส่ด้านหน้าของผู้บ่มเพาะหญิงจากคฤหาสน์ม่วง
"บูม"
จื่อเซี่ยเผชิญหน้ากันอย่างสงบ มือเปล่าของนางขาวดั่งหยกบริสุทธิ์ และนิ้วที่เรียวยาวของนางกดเข้าหามังกรตัวใหญ่ตรงๆโดยไม่หลบเลี่ยง
“เปรี้ยง”
เมื่อมังกรที่เกิดจากญาณวิเศษของผังป๋อสัมผัสกับปลายนิ้ว แสงสีทองของมันก็หรี่ลงอย่างรวดเร็ว
ความว่างเปล่าสั่นไหวหกครั้ง มือขวาของผังป๋อประสานอินอย่างต่อเนื่อง มังกรที่แท้จริงเปลี่ยนร่างกลายเป็นนกเผิงสีทองตัวใหญ่ที่เปล่งประกายอย่างงดงาม
เทพธิดาจื่อเซี่ยยังคงสงบนิ่ง นิ้วหยกที่เรียวยาวของนางสะบัดเบาๆราวกับร่ายรำ แต่พลังที่ออกมาจากปลายนิ้วของนางทำให้วิหคศักดิ์สิทธิ์พบกับความยากลำบากในการเคลื่อนไหว
“บูม!”
ผังป๋อก้าวไปข้างหน้า แผ่นดินสั่นสะเทือน และรัศมีของเขาก็เพิ่มขึ้นจนถึงระดับที่แผ่นน้ำแข็งที่อยู่บนพื้นแตกสลายกลายเป็นทะเลสาบเล็กๆในบริเวณสนามรบ
เขาเปรียบเสมือนเทพอสูร ผมสีดำของเขาโบกสะบัด ดวงตาดุจมีดผิวสีทองแดงส่องแสงระยิบระยับ
“ในเมื่อเจ้าต้องการที่จะตาย ข้าจะสนองความปรารถนาของเจ้าเอง!”
ปราณอสูรของผังป๋อพุ่งทะยานถึงขีดสุด เขาก้าวไปข้างหน้าและมือขนาดใหญ่ของเขาก็บินตัดความว่างเปล่าพุ่งเข้าหานิ้วมืออันเรียวงามอย่างรุนแรง
"บูม"
คลื่นกระแทกซัดสาดออกไปหลายลี้ ผังป๋อก้าวถอยหลังเล็กน้อยในขณะที่เทพธิดาจื่อเซี่ยยังคงยืนอยู่ตรงนั้นอย่างสงบ
ที่เป็นเช่นนั้นไม่ใช่ว่าผังป๋ออ่อนแอกว่าหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้า เพียงแต่ว่าภาพวาดภูเขาและแม่น้ำของคู่ต่อสู้นั้นแข็งแกร่งมากเกินไปต่างหาก
“ร่างแปดอสูรสวรรค์”
ในที่สุดจื่อเซี่ยก็แสดงความตื่นตระหนกเล็กน้อย
ทักษะลับที่ผังป๋อใช้จู่โจมนั้นเป็นสุดยอดศิลปะของเผ่าพันธุ์อสูร มันไม่ใช่ทักษะลับที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวซึ่งผู้ยิ่งใหญ่ของเผ่าพันธุ์อสูรทุกตัวจะทำได้
ร่างแปดอสูรสวรรค์ในความเป็นจริงไม่ได้อ่อนแอกว่าญาณวิเศษลึกลับของจักรพรรดิอสูรผู้ยิ่งใหญ่ มันมีพลังที่ไม่มีใครเทียบและแสดงพลังความแข็งแกร่งของยอดฝีมือเผ่าพันธุ์อสูรให้พุ่งทะยานขึ้นสู่ระดับสูงสุด
“เปรี้ยง”
ผังป๋อไม่หยุดยั้ง หมัดขวาของเขาเจาะหมอกสีม่วงในขณะที่มือซ้ายของเขาพุ่งผ่านช่องแตกเข้าหาหญิงสาวที่งดงามอย่างรวดเร็ว
จื่อเซี่ยเป็นเหมือนสายน้ำไหลและเมฆที่ไหลตามกระแสลม นางหลีกเลี่ยงหมัดที่สามารถเจาะภูเขาบดขยี้ปฐพีของผังป๋อได้อย่างง่ายดาย
“เปรี้ยง”
ภูเขาขนาดใหญ่ที่หลุดออกมาจากภาพวาดภูเขาแม่น้ำกระแทกเข้าใส่ผังป๋อโดยที่เขาไม่สามารถหลีกเลี่ยง จากนั้นภาพวาดภูเขาแม่น้ำก็กวาดผังป๋อให้กระเด็นไปอัดภูเขาที่อยู่ในบริเวณใกล้เคียงอย่างรุนแรง
“บูม”
ผังป๋อกระอักเลือดออกมาคำใหญ่ แต่ทันทีที่ร่างกายของเขาตั้งหลักได้เขาก็พุ่งทะยานกลับมาอีกครั้ง
ผังป๋อมีความดุร้ายและน่ากลัวอย่างยิ่ง การจู่โจมของเขาคล้ายกับว่าหากไม่สามารถสังหารฝ่ายตรงข้ามได้เขาจะยอมตายในการต่อสู้ครั้งนี้
เทพธิดาจื่อเซี่ยไม่ได้แสดงความตื่นตระหนกจากการโจมตีของเขา นางเป็นหนึ่งเดียวกับแผ่นน้ำแข็งและควบคุมภาพวาดภูเขาแม่น้ำให้โจมตีเข้าหาผังป๋ออย่างใจเย็น
“ข้าได้ยินมาว่าเทพธิดาจื่อเซี่ยแห่งคฤหาสน์ม่วงนั้นใกล้ชิดกับเต๋าโดยกำเนิด แม้แต่บุตรศักดิ์สิทธิ์คฤหาสน์ม่วงก็ยังถูกนางจัดการจนพ่ายแพ้ยับเยิน”
ตู้เฟยถอนหายใจครั้งแล้วครั้งเล่า แม้ว่าผังป๋อจะทรงอำนาจถึงขนาดนี้ก็ยังไม่สามารถปราบปรามนางได้
สุนัขสีดำตัวใหญ่พึมพำ “ไม่ธรรมดาจริงๆ นางมีร่างกายที่สามารถสัมผัสกับเต๋าผู้ยิ่งใหญ่อย่างเป็นธรรมชาติ บางทีเมื่อนางเป็นผู้สูงสุดนางอาจจะสามารถยืมพลังจากเต๋าผู้ยิ่งใหญ่มาใช้ได้ด้วยซ้ำ”
ในตอนนี้ผังป๋อกัดฟันและส่งเสียงคำรามด้วยความโกรธ มือของเขาประสานอินอย่างต่อเนื่องและ มังกรที่แท้จริง เทพหงสา คุนเผิงต่างก็ถูกปล่อยออกมาพร้อมกัน
ในเวลานี้ทั้งสวรรค์และปฐพีกำลังเคลื่อนไหว ผังป๋อแสดงความบ้าคลั่งเหมือนจักรพรรดิอสูรโบราณ ท่าทางที่แข็งแกร่งของเขาทำให้ผู้บ่มเพาะจากบริเวณใกล้เคียงเริ่มให้ความสนใจ
“บูม!”
หลังจากการปะทะกันครั้งใหญ่ครั้งแล้วครั้งเล่า ยอดฝีมือทั้งสองก็ทวีความรุนแรงในการโจมตีมากยิ่งขึ้น ในตอนนี้สนามรบของพวกเขาถูกเปลี่ยนให้เป็นทะเลสาบขนาดใหญ่อย่างรวดเร็ว
“พี่น้องพวกเราไม่สามารถปล่อยให้เวลาล่วงเลยไปมากกว่านี้ ใครจับหญิงสาวคนนี้ได้ก่อนก็จะได้รับนางเป็นภรรยา!” ทันใดนั้นตู้เฟยก็กรีดร้องและบินเข้าหาสนามรบโดยไม่รอช้า
“ใครคว้าไปได้ก็เป็นของคนนั้น” สุนัขสีดำตัวใหญ่ก็กรีดร้องเช่นกัน
นี่เป็นกลวิธีทางจิตวิทยา พวกเขาต้องการให้เทพธิดาจื่อเซี่ยจากคฤหาสน์ม่วงไม่สามารถรักษาสภาพจิตใจที่เป็นหนึ่งเดียวกับสวรรค์และปฐพีได้
“บูม!”
ในโลกของน้ำแข็งและหิมะ กลิ่นอายที่น่ากลัวปรากฏขึ้นที่หม้ออสูรกลืนสวรรค์ของตู้เฟย และแรงดึงดูดมหาศาลได้กดดันเข้าหายอดฝีมือทั้งสองคนซึ่งกำลังโจมตีกันและกันอย่างบ้าคลั่ง
นี่คือพลังที่ไม่มีใครเทียบได้ ลำแสงสีดำที่พุ่งออกมาจากหม้อมังกรเกินสวรรค์ได้มัดร่างกายของเทพธิดาจื่อเซี่ยอย่างแน่นหนาก่อนจะลากนางเข้าไปในหม้ออสูรกลืนสวรรค์อย่างหยาบคาย
“ปัง”
ม้วนภาพเหนือศีรษะของจื่อเซี่ยสั่นไหว ภูเขาลูกใหญ่ถูกปลดปล่อยออกมาให้ปะทะกับหม้ออสูรกลืนสวรรค์โดยตรง
“นี่คือภูเขาศักดิ์สิทธิ์แห่งกาลเวลาซึ่งสามารถบดขยี้ภูเขาได้หมื่นลูก!”
สุนัขสีดำตัวใหญ่ร้องอุทานด้วยความกลัว มันรีบกระโดดถอยหลังและผลักตู้เฟยออกไปข้างหน้า
"เจ้าหมาบ้า!"
"ครืน!"
หม้ออสูรกลืนสวรรค์สั่นสะเทือน พลังดึงดูดอันแข็งแกร่งถูกปลดปล่อยออกมามากขึ้นและภูเขาศักดิ์สิทธิ์แห่งกาลเวลาก็เริ่มสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง
“แข็งแกร่งจริงๆ แต่เจ้าไม่มีโอกาสอีกแล้ว!” จื่อเซี่ยกล่าวด้วยรอยยิ้ม
และทันใดนั้นในม้วนภาพก็ปลดปล่อยภูเขาสีเงินอีกลูกพุ่งออกมา
ทันทีที่มันปรากฏตัวความกดดันอันทรงพลังก็บดขยี้พื้นพสุธาให้แตกสลายโดยที่ยังไม่เกิดการสัมผัสกันด้วยซ้ำ
ภูเขาทั้งสองปะทะกับหม้ออสูรกลืนสวรรค์อย่างรุนแรง ต่อให้อาวุธเต๋าสุดขั้วจำลองชิ้นนี้มีความแข็งแกร่งแค่ไหนก็ไม่สามารถกลืนกินภูเขาทั้งสองลูกในคำเดียวได้
ในตอนนี้การเคลื่อนไหวของม้วนภาพยังไม่จบสิ้น คลื่นทะเลขนาดมหึมาถูกปลดปล่อยออกมาอีกครั้งและมันก็ท่วมท้นร่างกายของตู้เฟยอย่างรวดเร็ว
ในกระบวนการนี้ จื่อเซี่ยยังคงอยู่ในศึกใหญ่กับผังป๋อ แม้ว่าจะเกิดการต่อสู้อย่างดุดันแต่นางก็ยังอาศัยความเคลื่อนไหวที่รวดเร็วราวกับภูติพรายหลบเลี่ยงการโจมตีของผังป๋อทุกครั้ง
