515 - ตัวอ่อนเต๋า
515 - ตัวอ่อนเต๋า
"คุณหนูจื่อเซี่ย ขอเสียมารยาทแล้ว!"
จากนั้นเย่ฟ่านก็ลงมือ กระบี่วัชระสีเงินเรียบง่ายและมีบรรยากาศกดดันอย่างรวดเร็วอักขระเต๋าด้านบนถูกรวมเข้ากับสวรรค์และปฐพี
แกนของมันไม่ได้ใหญ่โตมาก มีเส้นผ่านศูนย์กลางไม่เกินหนึ่งจ้าง แต่หนักเท่าภูเขาที่เคลื่อนที่ไปทุกที่
“บูม!”
ในการปะทะกันอย่างรุนแรง กระบี่วัชระส่องแสงสีเงินระยิบระยับ มันทุบยอดเขาและทำให้แผ่นดินแตกออก
ในเวลาเดียวกันตู้เฟยก็เริ่มโต้กลับ หม้ออสูรกลืนสวรรค์กลายเป็นหลุมดำและดูดกลืนทุกสิ่งทุกอย่างที่ออกมาจากม้วนกระดาษอย่างรุนแรง
ในขณะนั้นสุนัขสีดำตัวใหญ่บินเข้าหาจื่อเซี่ยด้วยความเร็วที่น่ากลัว
“พี่น้องทั้งหลายถึงเวลาโต้กลับแล้ว ใครที่จับนางได้จะมีโอกาสได้รับนางเป็นภรรยา” ตู้เฟยตะโกนและบุกเข้าไปทางด้านหน้าพร้อมกับหม้ออสูรกลืนสวรรค์
"ชั้วะ"
จื่อเซี่ยหลบเลี่ยงออกจากการโจมตีของผังป๋อและทะลวงนิ้วสีทองของนางให้ปะทะกับหมัดทองคำของเย่ฟ่านตรงๆ
"บูม"
ระหว่างสวรรค์และปฐพีมีแสงสว่างอยู่ทุกที่ แรงสั่นสะเทือนครั้งใหญ่เป็นเหมือนกับเก้าสวรรค์ที่ถล่มลงมา คลื่นพลังงานมากมายมหาศาลซัดสาดออกไปทุกทิศทาง!
เย่ฟ่านถอยกลับแต่ไม่ได้รับอันตรายอะไร นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเผชิญหน้ากับบุคคลที่อยู่ระดับเดียวกับบุตรศักดิ์สิทธิ์ และหญิงสาวคนนี้ถือเป็นคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งที่สุดเท่าที่เขาเคยพบ
ในขณะนี้ ในที่สุดผังป๋อก็แสดงศิลปะขั้นสูงสุดของเขา แน่นอนว่ามันเป็นเก้ากระบวนท่าสังหารของจักรพรรดิอสูรกระบวนท่าที่สาม!
ดวงตาของเขาปลดปล่อยเส้นแสงสีเงินขนาดใหญ่ทะลุผ่านสวรรค์และปฐพี และพุ่งเข้าหานางอย่างรวดเร็ว
"ฉี"
เทพธิดาจื่อเซี่ยที่ปกคลุมไปด้วยหมอกม่วงเผยใบหน้าที่งดงามคมชัด และหว่างคิ้วที่เบ่งบานด้วยเมฆม่วงของนางก็ปรากฏเครื่องหมายของเต๋า!
ในขณะนี้ ม่านม่วงสว่างสองอันถูกยิงออกไปในคราวเดียวเพื่อเผชิญหน้ากับเก้ากระบวนท่าสังหารของจักรพรรดิอสูร
“บูม”
เมื่อแสงศักดิ์สิทธิ์ทั้งสองมาบรรจบกัน รัศมีพลังทำลายล้างก็ระเบิดออกมา
ตู้เฟยรีบใช้หม้ออสูรกลืนสวรรค์เพื่อปกป้องร่างกายของเขา และสุนัขสีดำตัวใหญ่ก็ปิดตัวเองด้วยระฆังสีทองขนาดใหญ่
ร่างกายของเย่ฟ่านนั้นแข็งแกร่ง สามารถเปรียบเทียบได้กลับครึ่งเก้าอาวุธเต๋าสุดขั้ว เขาไม่ได้ทำการป้องกันตัวเองและบุกไปข้างหน้าโดยต้องการใช้โอกาสนี้เพื่อจับตัวสตรีศักดิ์สิทธิ์คฤหาสน์ม่วง
เย่ฟานบินเข้าไปอย่างรีบเร่ง หมัดทองคำสร้างลมพายุสีทองอันบ้าคลั่งบุกเข้าหาหญิงสาวที่งดงามทางด้านหน้า
ไม่มีใครสามารถบอกได้ว่าหมัดนี้ทรงพลังแค่ไหน แต่พวกเขารู้ดีว่าหากโดนเข้าไปจะต้องไม่ได้รับความสะดวกสบายอย่างแน่นอน
รอยร้าวขนาดใหญ่แตกออกจากพื้นดินใต้เท้าของเย่ฟาน ร่างกายของเขาเปลี่ยนเป็นสีทองแพรวพราวราวกับเทพสงครามผู้ลงมาจากสวรรค์
“ร่างศักดิ์สิทธิ์เซียนโบราณตำหนักเต๋าชั้นห้า!”
จิตใจของจื่อเซี่ยสั่นสะท้าน นางไม่ได้คาดหวังว่าเย่ฟ่านจะบรรลุอาณาจักรนี้ด้วยตัวเอง ต้องรู้ว่ามีเพียงดินแดนศักดิ์สิทธิ์เท่านั้นที่สามารถฝึกฝนร่างเซียนโบราณให้มาถึงระดับนี้ได้
"ฮัวลา"
ขณะที่ม้วนหนังสือแผ่ขยาย ภาพวาดภูเขาและแม่น้ำสั่นสะเทือน และโลกแห่งภาพวาดที่อยู่ภายในทั้งหมดก็ปรากฏขึ้น ทุกสิ่งทุกอย่างเคลื่อนออกมาป้องกันสตรีศักดิ์สิทธิ์คฤหาสน์ม่วงอย่างแน่นหนา
ภูมิประเทศนี้งดงามจนน่าเหลือเชื่อ อีกทั้งความแข็งแกร่งของมันก็ไม่มีสิ่งใดเทียบได้
หมัดทองคำของเย่ฟานไม่ว่าจะทรงพลังมากแค่ไหนก็ไม่สามารถเอาชนะภาพวาดแห่งขุนเขาและแม่น้ำได้อย่างแน่นอน
นี่คืออาวุธที่ราชันย์ศักดิ์สิทธิ์ผู้ล่วงลับแห่งคฤหาสน์ม่วงทิ้งไว้ด้วยตัวเอง มันจะเป็นอาวุธระดับธรรมดาได้อย่างไร
แสงสีทองที่อยู่รอบๆร่างกายของเขาพังทลาย ท้องฟ้าแหลกสลายราวกับดวงดาวนับหมื่นนับพันที่ตกลงมากระทบพื้นโลก
เย่ฟ่านไม่สามารถโจมตีภูเขาและแม่น้ำที่อยู่ตรงหน้าได้ เมื่อทุกอย่างสงบลงสิ่งที่ออกมาจากภาพวาดภูเขาและแม่น้ำก็เริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้ง
ตอนนี้จื่อเซี่ยถูกดึงเข้าไปข้างในภาพวาด ภายในนั้นยังมีหน้าผาเซียนที่ล้อมรอบด้วยหมอกปกป้องร่างกายของนางอย่างแข็งขัน
ผังป๋อตะโกนด้วยความโกรธ เขาโจมตีด้วยเก้ากระบวนท่าสังหารจักรพรรดิอสูรอย่างเต็มกำลัง ดวงตาเป็นประกายสีเงินของเขายิงแสงเข้าไปในภาพวาดโดยไม่คิดจะ “รักหยกถนอมบุปผาแม้แต่น้อย” (ใจอ่อนให้กับผู้หญิง)
สตรีศักดิ์สิทธิ์คฤหาสน์ม่วงยืนนิ่งปล่อยให้แสงสีเงินรูปมังกรพุ่งเข้ามาในม้วนภาพ และรอยประทับของเต๋าระหว่างคิ้วก็ของนางก็ปลดปล่อยแสงม่วงปะทะกับลำแสงสีเงินของผังป๋อตรงๆโดยไม่หลบเลี่ยง
ผังป๋อมีพลังต่อสู้ที่แข็งแกร่ง แต่ตอนนี้เส้นผมของเขายุ่งเหยิงแม้ว่าเขาจะทุ่มเทกำลังอย่างเต็มที่เขาก็ไม่อาจโยกคลอนหญิงสาวที่งดงามซึ่งหลบซ่อนตัวอยู่ในภาพวาดได้
จื่อเซี่ยเข้าใกล้สุดยอดเต๋า พลังศักดิ์สิทธิ์ของนางน่าเหลือเชื่อเป็นอย่างมากเพราะมันมีเศษเสี้ยวของพลังเต๋าผู้ยิ่งใหญ่รวมอยู่ด้วย
ในขณะเดียวกันภาพวาดภูเขาและแม่น้ำก็เปรียบเสมือนดินแดนบริสุทธิ์ที่สร้างขึ้นมาโดยไม่ยึดติดกับโลกใบนี้ มันเปิดโอกาสให้นางสามารถโจมตีผู้คนที่อยู่ด้านนอกแต่พวกเย่ฟ่านกลับไม่มีสามารถทำอะไรนางได้
"ชัว!"
ในที่สุดแสงสีเงินในดวงตาของผังป๋อก็หายไป และเก้ากระบวนท่าสังหารของจักรพรรดิอสูรก็ไม่สามารถทำอะไรหญิงสาวที่งดงามในภาพวาดได้
ยิ่งกว่านั้นนางสงบยังคงสงบนิ่งไม่มีความผันผวนใดๆ และเห็นได้ชัดว่าพลังการต่อสู้ของนางยังคงเต็มเปี่ยมเช่นเดิม
การแสดงออกของคนหลายคนสั่นคลอน สตรีศักดิ์สิทธิ์คฤหาสน์ม่วงแข็งแกร่งกว่าที่พวกเขาคิดไว้มาก
ความแข็งแกร่งของนางทุกคนเชื่อว่าต้องมากกว่าสตรีศักดิ์สิทธิ์ทุกคนที่อยู่ในดินแดนรกร้างตะวันออก!
“ความแข็งแกร่งของนางสามารถเทียบได้กับบุตรศักดิ์สิทธิ์แสงโชติช่วงอย่างแน่นอน!”
ตู้เฟยถอนหายใจ เมื่อพวกเขาพบกันครั้งแรกเขาก็ได้รับความทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัสแล้ว
ก่อนหน้านี้หัวใจของเขายังเต็มไปด้วยความหวังที่จะได้รับสตรีศักดิ์สิทธิ์เป็นภรรยา แต่ความหวังดูเหมือนว่าจะอยู่ไกลเกินไปจริงๆ!
“ข้าไม่เชื่อว่าพลังของนางจะดีไปกว่าของข้า!” ผังป๋อก้าวไปข้างหน้าเตรียมลงมืออีกครั้ง
“ข้าเห็นแล้ว นางไม่ใช่มนุษย์ธรรมดาแต่เป็นตัวอ่อนเต๋าโดยกำเนิด!” จักรพรรดิดำอุทานด้วยความตกใจ
"อะไร?!"
แม้ว่าทุกคนจะไม่เข้าใจว่าตัวอ่อนเต๋าคืออะไร แต่เมื่อมันเกี่ยวข้องกับเต๋ามันย่อมเป็นสิ่งที่สะท้านฟ้าสะเทือนดินอย่างไม่ต้องสงสัย
สตรีศักดิ์สิทธิ์คฤหาสน์ม่วงที่ได้ยินคำเหล่านี้ยังคงสงบนิ่ง ไม่มีท่าทีแยแสราวกับเรื่องที่พวกเขาพูดคุยไม่ได้เกี่ยวข้องกับนาง
“ร่างกายนี้แข็งแกร่งหรือไม่” ตู้เฟยถาม
“ตาของเจ้าไม่ได้มองเหรอ เมื่อสักครู่นี้นางแทบจะหลอมกลืนเป็นสิ่งเดียวกับสวรรค์และปฐพี การโจมตีของพวกเจ้ามันเป็นเหมือนการต่อสู้กับเต๋าผู้ยิ่งใหญ่ แล้วพวกเจ้ายังคิดว่าจะมีโอกาสชนะอีกหรือ?”
ทุกคนรู้สึกเกรงขาม หากเรื่องนั้นเป็นความจริงนี่จะไม่ใช่ผู้บ่มเพาะที่ไร้เทียมทานไม่มีผู้ใดเทียบได้หรือ?!
สุนัขสีดำตัวใหญ่ดูตื่นเต้นมากและพูดว่า "ในตอนแรกข้าคิดว่านางเป็นเพียงผู้บ่มเพาะในเส้นทางแห่งเต๋าเท่านั้น ไม่คิดว่านางจะเป็นตัวอ่อนของเต๋าต้นกำเนิดจริงๆ
ความแข็งแกร่งของร่างศักดิ์สิทธิ์นี้เมื่อพวกเขาพัฒนาตัวเองจนถึงระดับราชันย์ศักดิ์สิทธิ์ ต่อให้เป็นร่างเซียนโบราณในระดับเดียวกันก็ยากที่จะประเมินว่าผู้ใดจะแข็งแกร่งกว่า!"
ในขณะนี้ เย่ฟาน ผังป๋อ และตู้เฟยต่างก็สูดลมหายใจเย็นยะเยือกเข้าไปเต็มปอด ร่างกายแบบนี้น่าทึ่งเกินไป ผิดปกติเกินไปแล้ว!
เมื่อเผชิญกับเรื่องทั้งหมดนี้ สตรีศักดิ์สิทธิ์คฤหาสน์ม่วงไม่ได้พูดอะไรสักคำ
โดยธรรมชาติแล้วนางใกล้ชิดกับสุดยอดเต๋าเช่นเดียวกับทุกสิ่งในโลก มันเป็นเรื่องยากสำหรับที่คนเช่นนางจะมีอารมณ์ความรู้สึกได้
