ตอนที่ 4
ไม่มีใครชอบโรงพยาบาล และจุงฮยอนวูก็ไม่มีข้อยกเว้น
อันที่จริง เขาเกลียดโรงพยาบาล
หลังจากที่ไหล่ของเขาหลุดระหว่างเล่นเบสบอลอาชีพ เขาเกือบจะอยู่ที่นั่นซึ่งทำให้เขาเกลียดพวกมันมากยิ่งขึ้นไปอีก
หลังจากนั้น เนื่องจากพี่ชายและภรรยาของเขาประสบอุบัติเหตุ โรงพยาบาลจึงกลายเป็นขุมนรกสำหรับจุงฮยอนวู
สถานที่ที่เขาไม่อยากไปแม้ว่าเขาจะตายก็ตาม
“อั๊ค…….”
นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมตอนที่จุงฮยอนวูลืมตาขึ้นมา เขาจึงสามารถบอกได้ว่ามันคือโรงพยาบาล
‘ระ-โรงพยาบาล? ทำไมกัน?’
แน่นอนว่าเขาไม่รู้ว่าเขามาโรงพยาบาลได้ยังไงกัน
หัวของเขาเจ็บจนแทบจะระเบิดและความทรงจำของเขาก็อยู่ในสภาพวุ่นวาย
“อั๊ค….”
ยิ่งไปกว่านั้น ร่างกายของเขา สัมผัสของเขานั้นก็แปลกประหลาด
‘อะไรกัน มันคืออะไร?’
มันราวกับว่าเวลาได้ช้าลง เหมือนกับการมองโลกผ่านวิดีโอที่ช้าลง
ด้วยความรู้สึกอันแปลกประหลาดที่เขารู้สึกเป็นครั้งแรก จุงฮยอนวูจึงเริ่มสับสนและหวาดกลัวอย่างไม่ทราบสาเหตุ
“หนุ่มน้อย นายตื่นแล้วเหรอ”
เสียงทุ่มทำให้เขากลับมาเป็นปกติ
“ครับ!”
จุงฮยอนวูผู้ที่พููดออกมาก็ได้ยกร่างกายของเขาขึ้น
จากนั้นเขาก็เห็นชายชราคนหนึ่ง
ดูเหมือนว่าเขาจะอายุประมาณ 60 ปี และผมที่ปัดกลับอย่างเรียบร้อยและแว่นตาที่มีขอบหนาทำให้เขาดูราวกับศาสตราจารย์
นี่คือโรงพยาบาล ดังนั้นเขาน่าจะเป็นหมอ
นั่นเป็นเหตุผลที่จุงฮยอนวูไม่สงสัยเลยแม้แต่น้อยในขณะที่เขาถามคำถาม
“ผมหลับไปกี่วัน? วันนี้วันที่เท่าไหร่?”
จากคำถามของเขา ชายชราตอบกลับด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
“วันที่ 9 มีนาคม 2034”
“จริงเหรอ?”
ในขณะนั้นสีหน้าของจุงฮยอนวูก็ว่างเปล่า
หลังจากเข้าใจสถานการณ์แล้ว สีหน้าของจุงฮยอนวูก็เปลี่ยนไปด้วยความประหลาดใจและกล่าวออกมา
“เดี๋ยวก่อน นี่มันปี 2034 เหรอ? ไม่ใช่ปี 2038?”
ชายชราพยักหน้าหนึ่งครั้งหลังจากหลับตาแทนที่จะตอบคำถามของเขา
เมื่อเห็นแบบนั้น ดวงตาของจุงฮยอนวูก็เริ่มสั่นเทา
‘อ่าา ฉันย้อนเวลากลับไปในอดีตจริงใช่มั้ย?’
การย้อนเวลากลับไปอดีต
เป็นสถานการณ์ที่สามารถพบเห็นได้เฉพาะในนิยายนั้นเกิดขึ้นกับเขาในตอนนี้งั้นเหรอ?
‘เดี๋ยว แล้วฉันต้องทำยังไง? ฉันควรทำอะไรเป็นอย่างแรก?’
ในสถานการณ์อันไร้สาระ เห็นได้ชัดว่าจุงฮยอนวูอยู่ในสภาวะตื่นตระหนก
ตึก ตึก ตึก!
แม้แต่ในช่วงเวลานี้ หัวใจของเขาที่รู้สึกโดยสัญชาตญาณว่าโอกาสทองมาถึงก็เริ่มเต้นแรงเมื่อมันรู้สึกตื่นเต้น
“ผู้ป่วยหยางฮยอนซู!”
เสียงพยาบาลทำให้จองฮยอนวูที่กำลังว้าวุ่นนั้นสงบลง
“เราพูดกี่ครั้งแล้วว่าคุณไม่สามาถรพูดคุยกับผู้ป่วยได้ตามอำเภอใจ!”
ด้วยเสียงแหลมคมของพยาบาล จุงฮยอนวูได้เอียงหัวของเขา
‘ผู้ป่วย?’
ด้วยคำพูดเหล่านั้น จุงฮยอนวูไม่ได้ตรวจสอบใบหน้าของชายชนา แต่กลับดูที่ชุดของเขา
ตอนนั้นเองที่เขาสามารถเห็นว่าชุดที่ชายชราสวมอยู่นั้นไม่ใช่อย่างอื่นนอกจากชุดอันเรียบร้อยของผู้ป้วย
ในขณะนั้นเอง หุ่นยนต์ก็เข้ามาแทรกระหว่างชายชรากับจุงฮยอนวู
หุ่นยนต์ที่ดูเหมือนจอมอริเตอร์วางอยู่บนถังขยะ บนจอมอริเตอร์ของหุ่นนต์นั้นมีชายคนหนึ่งสวมชุดหมอ
– ผู้ป่วยจุงอยอนวู คุณฟื้นแล้ว
เป็นช่วงเวลาที่หมอตัวจริงปรากฎตัวออกมา
Fanpage : ผีเสื้อกลางคืน
