จอมโจรผู้ยิ่งใหญ่ บทที่ 540
บทที่ 540: อันตรายของมือใหม่
การแสดงออกของดอกไม้อัมพาตได้เปลี่ยนไป เมื่อเขาป้องกันการโจมตีของลูหลี่
เขารู้สึกเหมือนกับว่าลูหลี่ได้ทำตัวแปลกๆไป จนในท้ายที่สุด เขาก็ได้พบว่าอะไรมันผิดปกติ
ลูหลี่ไม่ได้มีสภาพที่ดีนักในตอนนี้ เขาถูกหลอกเข้าให้แล้ว!
ด้วยความที่เขาเป็นโจร เขาจึงใจเย็นมาก แต่มันยากสำหรับเขาที่จะใจเย็นได้ในจุดๆนี้ หลังจากที่เขาได้ตระหนักว่าเขาถูกหลอก มันก็ได้ทำให้เขาเริ่มโกรธและเริ่มโจมตีอย่างบ้าคลั่ง
การบ้าคลั่งนี้ไม่ใช่ทักษะหรือเอฟเฟคพิเศษ มันเป็นแค่ความรู้สึกของเขาล้วนๆ ที่ทำให้การกระทำของเขาเปลี่ยนไป
ลูหลี่นั้นรู้สึกกดดันมาก แต่เขาก็ยังคงใจเย็นอยู่ เขามองว่าการที่ฝ่ายตรงข้ามดุดันขึ้นมาในทันทีไม่ใช่เรื่องน่ากังวล เพราะเมื่อโจรได้สูญเสียความเยือกเย็นไป พวกเขาก็จะผิดพลาดมากขึ้น
ในที่สุด ลูหลี่ก็พบโอกาสและก็ได้ใช้ชาโดว์สไตรค์
นี้เป็นทักษะที่เขาฝึกมาตั้งแต่เริ่มเล่นเกม ซึ่งเขาก็ทำถึงขั้นไม่ฝึกทักษะอื่นๆ เพื่อที่จะฝึกทักษะนี้ทักษะเดียว ซึ่งเพราะการเกิดใหม่ของเขา มันก็ทำให้เขารู้สึกว่าความสำเร็จทักษะ 100% ไม่ใช่จุดสูงสุดของทักษะ
เมื่อความสำเร็จทักษะสูงกว่า 100% มีโอกาสที่ทักษะจะพัฒนาขึ้น
รวมถึงชาโดว์สไตรค์ แทงหลัง กรีดคอ...
แน่นอนว่ามันเป็นไปได้ทั้งหมดกับพวกทักษะพื้นฐานและทักษะในหนังสือด้วย อย่างไรก็ตาม หนังสือทักษะประเภทนั้นมักจะอยู่ที่ระดับ 50 ซึ่งบอสระดับ 50 เองอีกไม่นานพวกเขาคงจะไปล่าได้ แต่พวกมันก็ไม่ได้เป็นเป้าหมายที่ง่ายเท่าไหร่นัก
ระบบ: ความสำเร็จทักษะชาโดว์สไตรค์ 90% และสร้างความเสียหาย 150% จากความเสียหายของทักษะ ทำให้เป้าหมายติดสตัน 1 วินาที!
ระดับความสำเร็จ 90%!
ไม่ใช่แค่ความเสียหายที่มากขึ้น แต่ยังมีการสตันอีก
สำหรับโจรสองคนที่ป้องกันและหลบไปมา การทำได้ถึงขนาดนี้ถือว่าน่าเหลือเชื่อเลย
"ฉันเคยเตือนนายแล้วนะว่า อัตราความสำเร็จทักษะของฉันมันสูงมาก" หลังจากที่ลูหลี่ได้สตันศัตรูแล้ว เขาก็รู้สึกโล่งอกขึ้นมา เขาหาโอกาสไม่เจอเลยสักครั้งตะกี้ แต่ในตอนนี้ มันก็ได้ถึงตาของเขาซักที
การสตันแม้เสี้ยววินาทีนั้นสำคัญมาก
ซึ่ง 1 วินาทีคงไม่อาจใช่เพื่อฆ่าศัตรูได้ในทันที แต่ดอกไม้อัมพาตก็จะยืนนิ่งและกลายเป็นเป้าหมายมีชีวิตให้ลูหลี่จัดการ
หากชาโดว์สไตรค์ของลูหลี่ไม่ได้สตันศัตรู เขาคงเลือกที่จะใช้หนังสือของยูอาร์เพื่อจบการต่อสู้นี้ในทันที
เนื่องจากพวกเขาอยู่ในจุดสำคัญของการต่อสู้ที่ทั้งคู่ต่างมีเลือดร้อยกว่าๆ นั้นทำให้พวกเขาไม่อาจพึงระวังได้อีกแล้วว่าฝ่ายตรงข้ามจะซ่อนไพ่ลับอะไรบ้าง ถ้าลูหลี่แพ้ เพราะว่าเขาไม่ยอมใช้สิ่งที่มีอยู่ล่ะก็ มันคงจะดูไม่น่าประทับใจเลยสักนิด
มันเป็นเรื่องปกติที่จะทำตัวเป็นคนเก่ง แต่ถ้าเขาแพ้ เพราะว่าไม่ใช่ไพ่ลับที่ซ่อนอยู่จริงๆล่ะก็ มันคงจะเป็นการกระทำที่แสนโง่เขลาจริงๆ
ซุ่มโจมตี: ทักษะใช้งานทันที ระยะเวลาคูลดาวน์ 30 วินาที โจมตีเป้าหมายจากด้านหลัง สร้างความเสียหายจากอาวุธ 280% ได้รับค่าคอมโบ 2 จุด ระดับทักษะ: 5/5
ลูหลี่ไม่เคยใช้ทักษะนี้เลยสักครั้ง เพียงเพื่อที่จะเอาไว้ใช้ในสถานการณ์วิกฤตจริงๆ ด้วยความเสียหายของอาวุธ 280% ก็เพียงพอแล้วสำหรับการจัดการกับทุกๆอาชีพ นับตั้งแต่ที่เขาโจมตีศัตรู ความสำเร็จทักษะของเขาก็สูงขึ้นถึง 92% ไม่เพียงแต่ความเสียหายจะเพิ่มขึ้นมาก แต่ยังมีระยะเวลาสตันเพิ่มอีก 1.5 วินาที
ดอกไม้อัมพาตได้แต่ยอมแพ้ไป
เขาเหลือเลือดเพียง 300 จุดเท่านั้น ด้วยการที่ถูกสตัน 1.5 วินาที ยังไงเขาก็แพ้อยู่ดี แม้ว่าลูหลี่จะโจมตีธรรมดาๆก็ตาม
หลังจากดอกไม้อัมพาตตายไป การแข่งขันก็ได้จบลง
ผู้เล่นคนอื่นๆที่อยู่ในแผนที่ขนาดเล็กก็ได้ถูกวารป์มายังแผนที่ขนาดใหญ่ รวมถึงตัวสำรองด้วย
ผลลัพธ์ที่ปรากฏออกมาก็เหมือนกับที่ลูหลี่คาดไว้ มูนไลท์ ลิงอ้วนและลูหลี่ชนะในการต่อสู้แบบเดี่ยว มาสเรนและซากุระแพ้ ส่วนมู่ฉีก็เป็นตัวสำรอง ทำให้ทีมของเขาเหลืออยู่ 4 คน
จำนวนสมาชิกทีมของสมาคมอาเซอร์การ์ดด้อยกว่าอย่างชัดเจน
พวกเขาเหลือเพียงแค่สองคนเท่านั้นจากการต่อสู้ ถึงแม้จะรวมตัวสำรองที่เพิ่มขึ้นมา แต่ก็ได้แค่ 3 คนอยู่ดี
พวกเขานั้นมีจำนวนที่น้อยกว่าอย่างเห็นได้ชัด ไม่รวมถึงเรื่องที่พวกเขามีแต่มือใหม่อีก ไม่มีผู้เล่นจากสมาคมกฏแห่งดาบคนไหนเลยที่จะจัดการได้ง่ายๆ ซึ่งมู่ฉีเองก็ยังสามารถฮีลได้อีก
อย่างไรก็ตาม มือใหม่จากสมาคมอาเซอร์การ์ดไม่ต้องการยอมแพ้
พวกเขานั้นแข่งขันอย่างจริงจัง ราวกับพวกเขาต้องการชัยชนะจริงๆ
ลูหลี่ได้แต่ต้องยอมรับว่าสมรคมใหญ่ๆนั้นมีวิธีฝึกดีจริงๆ แค่มือใหม่ที่เขาเห็นอยู่คนเดียวตรงหน้าเขา ก็มีคุณสมบัติผู้เล่นมืออาชีพเพรียบพร้อมเลย
ไม่ผิดเลยสักนิดที่จะกล่าวว่าสมาคมกฏแห่งดาบไม่ได้มืออาชีพเทียบเท่าสมาคมอื่น
พวกเขาไม่ได้มีโค้ชจริงๆในการฝึก และพวกเขาก็ยังไม่ได้พัฒนาระบบการฝึกเพื่อการแข่งขันด้วย
ลูหลี่ได้แต่อิจฉาพวกเขาไปในขณะที่กำลังต่อสู้
เขาไม่ได้ดูถูกผู้เล่นมือใหม่พวกนี้เลย ผู้เล่นพวกนี้ต่อสู้ราวกับเป็นการแข่งขันแบบปกติและพยายามอย่างสุดความสามารถ ถึงแม้ว่าจะรู้ผลลัพธ์อยู่แล้ว
หลังจากเวลาไม่กี่ปีผ่านไป เมื่อนักแข่งได้เก่าเกษียณหรือถูกตัดสิทธิ์จากการเล่นเกมมืออาชีพ มือสมัครเล่นพวกนี้ก็จะกลายเป็นกองกำลังหลักใหม่ การที่พวกเขาแพ้ลูหลี่ก็เปรียบเสมือนกับการเดินทางและการเติบโตขึ้นของพวกเขา
ในครั้งหนึ่ง พวกเขาได้ต่อสู้กับสมาคมกฏแห่งดาบในการแข่งขันถ้วยเวทย์มนต์และได้พ่ายแพ้ไปอย่างมีเกียรติ
"ขอบคุณสำหรับการชัยชนะ เพื่อน"
ลูหลี่โบกมือ หลังจากเขาได้ออกมาจากการแข่งขัน นักแข่งทั้งสองทีมออกมาจากอุโมงค์เดียวกัน ดังนั้นแล้ว ถ้าพวกเขาอยากคุยอะไรกัน พวกเขาก็สามารถที่จะพูดคุยกันได้เลย
ทุกๆคนนั้นได้รับการฝึกมาอย่างดี ไม่มีใครเลยที่คิดจะหาเรื่อง เพียงเพราะพวกเขาแพ้
ลูหลี่รู้สึกเหมือนว่าเขาต้องพูดอะไรบางอย่างออกมา คงเป็นเพราะพวกเขาต่อสู้กันตะกี้กระมั้ง หรือไม่บางทีการรักษาน้ำใจนักกีฬา หลังได้รับชัยชนะก็เป็นเรื่องที่ควรทำ
ดอกไม้อัมพาตยิ้มอย่างขมขื่นและส่ายหัว เขาอยากที่จะต่อยหน้าลูหลี่ซะจริงๆเลย
ชื่อเสียงของเขาคงลดลงอย่างมาก หลังจากการต่อสู้ครั้งนี้ได้จบลงไป สงสัยว่าเมื่อเวลาได้ผ่านไปแล้ว เขาคงจะกลายเป็นตัวอย่างในหนังสือสอนการเล่นมั้ง ว่าอย่าเชื่อใจฝ่ายตรงข้ามในขณะที่แข่งขัน
ในอนาคตผู้เล่นอาชีพโจรคงจะสอนให้โจรมือใหม่หลายๆคนอย่าไปเลียนแบบดอกไม้อัมพาต เพราะเขาได้พบกับลูหลี่และก็ได้เลือกที่จะทิ้งชัยชนะของตัวเองไป
"เราจะต้องเอาชนะนายในครั้งต่อไปให้ได้เลย" หนึ่งในผู้เล่นมือใหม่จากสมาคมอาเซอร์การ์ดพูดขึ้นมาอย่างอดไม่ได้
ลูหลี่หัวเราะและไม่ได้คิดอะไร แม้ว่าจะเป็นสมาชิกใหม่ในอนาคตของสมาคมอาเซอร์การ์ด แต่เขาก็มั่นใจว่าเขาเหนือกว่าพวกเขา
"ไม่ต้องคิดมากนะ พวกเขาเป็นเด็กใหม่นะ" ดอกไม้อัมพาตตบหน้าอกของมือใหม่คนนั้น เพื่อไม่ให้เขาพูดอะไรอีก
ซึ่งเขาเองก็ไม่ได้คิดที่จะไปอะไรกับลูหลี่หรอกนะ ถึงแม้ว่าเขาจะแพ้การแข่งขัน แต่ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร นักแข่งนั้นมักจะเป็นมิตรกันเสมอ แม้ว่าพวกเขาจะอยู่กันละฝ่าย แต่ก็ไม่คิดที่จะทำอะไรสกปรกๆ เพราะว่าไม่มีอะไรรับประกันได้ว่า ในอนาคตพวกเขาจะได้ทำงานร่วมกันหรือเปล่า
ไม่ต้องพูดถึงเลยกับการที่นักแข่งมีปัญหากับเจ้านายของตนเอง เพราะมีหลายครั้ง ที่พวกเขาร่วมมือกัน เพื่อผลประโยชน์ของกันและกัน
"สมาชิกใหม่ของนายค่อนข้างดีเลยหนิ น่าประทับใจมาก "ลูหลี่รู้สึกประทับใจอย่างมากกับมือใหม่พวกนี้ในสมาคมอาเซอร์การ์ด ซึ่งเขาก็ได้ตัดสินใจอย่างเงียบๆว่า สมาคมกฏแห่งดาบก็จะต้องเป็นแบบเดียวกันกับพวกเขาให้ได้อย่างแน่นอน
ความคิดของคนมักจะเปลี่ยนไปพร้อมกับสิ่งที่เป็นอยู่ ในตอนแรกลูหลี่เล่นเพื่อเงิน แต่ตอนนี้เขาไม่ได้เหมือนเดิมเลยสักนิด เขามีโอกาสที่จะพัฒนาต่อในอนาคตได้ ถ้าเขาต้องการให้สมาคมกฏแห่งดาบดียิ่งขึ้นไปอีก มันอาจจะกลายเป็นสมาคมเก่าแก่ที่อยู่เป็นทศวรรษก็ได้ ใครจะไปรู้
รุ่นต่อไปและรุ่นต่อๆไป พวกเขาก็คงจะรับรู้ถึงเรื่องราวและเกียรติยศที่ส่งผ่านกันไป นั้นมันฟังดูไม่เลวเลยใช่ไหมล่ะ
