จอมโจรผู้ยิ่งใหญ่ บทที่ 520

บทที่ 520: เพลงไว้อาลัยแด่มังกรเอลฟ์

"บินสูงขึ้นอีกหน่อย เดี๋ยวเธอก็จะชินกับมันเอง ทักษะนี้มีประโยชน์มากเลยนะ "ด้วยความที่เธอเป็นเด็กสาวตัวน้อย เขาจึงไม่สามารถใช้คำรุนแรงได้มากนัก ดังนั้นแล้ว ลูหลี่จึงได้แต่ให้คำแนะนำอย่างอดทน" ถ้ามีที่ใดที่เธอไม่สามารถเดินเท้าไปได้ เธอก็สามารถบินได้นะ ซึ่งการบินมันเร็วกว่าการเดินเสียอีก ... "

แม้ว่าฮาชิจังยังคงโอนเอนไปมา แต่เธอก็ค่อนข้างที่จะเรียนรู้ได้ไวมากเลยทีเดียว

ขอแค่มีลูหลี่บินอยู่ตรงหน้าเธอ เธอก็สามารถที่จะบินตามเขาไปตามเส้นทางได้

"ทำไมเรายังไม่ถึงอีก? เราจะต้องบินนานอีกแค่ไหนอะ?"ฮาชิจังที่ไม่คุ้นเคยกับการบิน ก็ได้บ่นไปตลอดทาง

"เงียบทีเถอะ ฉันก็สอนวิธีบินไปแล้ว ทำไมเธอถึงต้องมากวนฉันอีกห๊ะ?"ลูหลี่รู้สึกหงุดหงิดมากเลยทีเดียว

"โอเคๆ ถ้างั้นฉันจะไม่พูดอะไรอีกก็ได้"ฮาชิจังรู้สึกไม่ดีและตัดสินใจที่จะฝึกบิน หลังจากที่เธอกลับมาจากทำเควสแล้ว

ลูหลี่เองในตอนนี้ก็กำลังมองไปที่พื้นโลกอยู่และกำลังคิดทบทวนถึงความทรงจำในชีวิตก่อนของเขา

ในเวลานี้ ป่าเสียงกระซิบยังไม่มีใครสามารถเข้าไปถึงได้ ด้วยความที่มันตั้งอยู่ถัดจากป่าทิริสฟอล จะมีแค่ผู้เล่นที่สามารถบินได้อย่างลูหลี่และฮาชิจังเท่านั้นที่สามารถมาถึงที่แห่งนี้ได้

จากนั้นเอง ลูหลี่ก็ได้นำฮาชิจังเข้าไปยังภูเขาและเข้าไปในป่าเสียงกระซิบ

เขาไม่รู้เลยว่ายังมีความลับอะไรซ่อนอยู่ที่นี้อีกไหม เพราะแม้ว่าจะผ่านไป 3 ปีหลังจากเกมเปิดไปแล้ว มันกลับยังถูกสำรวจไม่ครบเลย

"ที่นี่ที่ไหนเนี้ย? วิวงดงามมากเลย ฉันอยากจะถ่ายรูปจัง"ฮาชิจังในตอนนี้เพลิดเพลินเป็นอย่างมาก เธอได้กลายร่างเป็นมนุษย์และวิ่งไปรอบๆเพื่อหามุมถ่ายรูป

"อย่าวิ่งไปไกลเกินไปสิ แล้วก็อย่าสู้กับมอนสเตอร์ด้วย " ลูหลี่รีบพูดเตือนเธออย่างเร่งรีบ

มอนสเตอร์มีอยู่ที่นี่เต็มไปหมด ระดับของพวกมันกลางๆจนไปถึงระดับที่ไม่มีใครรู้จัก ในชีวิตก่อนหน้าของลูหลี่ เขาเคยเจอดรูอิดระดับ 45 ที่เผลอไปชนกวางตัวหนึ่งโดยไม่ได้ตั้งใจ ผลก็คือกวางตัวนั้นถูกฆ่าตายในทันที

ป่าเสียงกระซิบไม่ได้ใหญ่มากนัก มันกลับดูเหมือนสวรรค์ย่อส่วนมากกว่า

ซึ่งลูหลี่ก็ได้พบสิ่งที่เขาตามหาอย่างรวดเร็ว มันก็คือวงแหวนขนาดใหญ่ที่สร้างขึ้นจากเห็ด ผู้เล่นที่คุ้นเคยกับมันต่างก็เรียกมันด้วยชื่อว่าบ่อเห็ด

เพื่อที่จะสำรวจความลับของแผนที่นี่ จึงมีผู้เล่นหลายคนได้ศึกษารายละเอียดเกี่ยวกับเห็ดพวกนี้

ในตำนานของทางฝั่งยุโรป วงแหวนเห็ดนี้ได้เกิดขึ้นที่ป่าโดยเสมือนกับปีกแห่งเอลฟ์ ซึ่งหากปราถนาอะไรแล้ว วงแหวนพวกนี้จะทำให้เป็นจริง

นั้นจึงได้ทำให้มีคู่รักมากมายมาที่นี้กัน ซึ่งในอดีตก็ได้มีการขอพรกับดาวตกอยู่แล้ว เรื่องแบบนี้จึงไม่ได้แปลกอะไร

แน่นอนว่าย่อมต้องมีคนขอเรื่องชั่วๆแบบการแช่งคนอื่นอยู่ บางครั้งก็จะมีคนขอให้คู่รักคู่อื่นเลิกกัน

จริงๆแล้วลูหลี่ไม่ได้สนใจวงแหวนเห็ดพวกนี้ ที่เขาสนใจก็คือมังกรเอลฟ์จะมาที่นี้ต่างหาก

มังกรเอลฟ์เกิดอยู่ในความฝันมรกต มันเป็นสถานที่ๆอยู่นอกเหนือจินตนาการ ด้วยการนี้แล้ว ความฝันมรกตจึงเปรียบเสมือนกับพื้นที่ที่ช่วยปกป้องเวทย์มนต์ภายนอกไม่ให้เข้ามา

ดังนั้น หากเป็นภายนอกความฝันมรกตแล้ว มีเพียงไม่กี่สถานที่เท่านั้นที่จะสามารถพบมังกรเอลฟ์ได้

นอกจากนี้แล้ว มันก็ไม่มีเทคนิคอะไรใช้ในการค้นหาที่อยู่ของมังกรพวกนี้ได้อีก

นั่นหมายความว่า ถ้าไม่มีลูหลี่แล้ว ฮาชิจังจะต้องใช้โชคเป็นอย่างมาก ถึงจะหาสถานที่แบบนี้เจอ

"ที่นี่อย่างงั้นเหรอ?"ฮาชิจังได้ถ่ายรูปในบริเวณใกล้เคียงเสร็จแล้ว แต่ก็ไม่กล้าเสี่ยงที่จะไปไกลเกินไป เพราะเธอตระหนักถึงความสามารถในการหลงทางของเธอดี และในตอนนี้เธอก็รู้สงสัยในตัวของวงแหวนเห็ดอยู่

"ใช่" ลูหลี่พยักหน้า "เรียกมังกรของเธอออกมาและวางไว้ที่นี่"

"อะไรที่ไม่ดีจะไม่เกิดขึ้นใช่ไหม?"ฮาชิจังถามขณะที่เธอกอดมังกรเด็กไว้ เธอไม่ไว้ลูหลี่เลยซักนิด ซึ่งด้วยการแสดงออกของลูหลี่แล้ว ก็ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ทราบเหมือนกันว่าต่อจากนี้จะเกิดอะไรขึ้น

"เธอกลัวอะไรกันละ? มันไม่หายไปหรอก นี้มันคือเกมนะ "ลูหลี่กล่าวอย่างมั่นใจในขณะที่ลูบศรีษะของเธอ

ฮาชิจังเกือบจะล้มลงไป หลังจากที่เธอถูกลูบหัวและก็จ้องมองไปที่ลูหลี่อยู่ เธอยืนอยู่ตรงกลางของบ่อเห็ดและก็ได้ถือมังกรของเธอไว้ โดยไม่เต็มใจที่จะวางมันลงเลย

ลูหลี่ได้แต่ตามเธอเข้าไปข้างในอย่างช่วยไม่ได้

บางทีอาจเป็นเพราะมังกรยังเด็กอยู่ แต่หลังจากฮาชิจังยืนอยู่ตรงกลางของบ่อเห็ดแล้ว ลูหลี่ก็พลันเห็นมังกรเอลฟ์โผล่ออกมาจากความว่างเปล่า

มันเกิดขึ้นจริง! ฮาชิจังแทบจะไม่กล้าหายใจ

มังกรเอลฟ์ควรเป็นตัวตนที่เสมือนกับพลังงานเท่านั้น แต่ในตอนนี้ ลูหลี่กลับรู้สึกถึงแรงกดดันที่แสดงให้เห็นถึงความต่างชั้นระหว่างตัวของพวกเขา

มังกรได้บินวนไปมารอบบ่อเห็ด แต่มันไม่ได้เข้ามาใกล้พวกเขา ซึ่งจากมังกรตัวเดียว ก็ได้เพิ่มทีละตัว ทีละตัว ...

ในท้ายที่สุด ก็ได้มีมังกรเอลฟ์เจ็ดตัวปรากฏตัวขึ้นมา ด้วยความที่พวกมันทุกตัวนั้นสง่างามมาก ฉากที่พวกเขาเห็นในตอนนี้จึงสวยงามสุดๆ จริงๆแล้วพวกมันน่าจะได้ชื่อว่ามังกรที่งดงามที่สุดในเกมรุ่งอรุณนะ

"ฉันต้องทำอะไรบ้างนะ?" ฮาชิจังยังคงกอดลูกมังกรไว้อยู่ เธอยืนอยู่ในบ่อเห็ดด้วยความเงียบงัน เธอในตอนนี้รู้สึกตื่นตะลึงจนพูดไม่ออกเลย

"ไม่ต้องทำอะไร ถ้าพวกเขาคุยกับเธอ ให้พูดความจริง"ลูหลี่เองก็ไม่เคยมีประสบการณ์เกี่ยวกับเรื่องนี่มาก่อนเลย แต่ด้วยชื่อของฮาชิจังที่รู้ๆกันอยู่ว่าคือ "ลูกสาวของระบบ" มันจึงทำให้ลูหลี่รู้สึกดีขึ้นเล็กน้อย

แต่มังกรเอลฟ์ไม่ได้คุยกับฮาชิจังเลย พวกมันไม่แม้แต่จะมองไปที่เธอเลยด้วยซ้ำ

เมื่อมังกรทั้งเจ็ดได้มารวมตัวกันแล้ว พวกมันก็ได้กระจายออกไปตามทิศที่แตกต่างกันรอบๆบ่อเห็ด

ปีกของมังกรเอลฟ์กระพริบไปมาเป็นประกายโดยส่องแสงสีทองเป็นศูนย์กลางของบ่อเห็ด แสงสว่างส่องประกายไปยังจุดที่ฮาชิจังกำลังกอดลูกมังกรไว้ ส่วนแสงสีเขียวก็ได้อาบไปทั้งตัวของมังกรพวกนี้ จากนั้นเสียงเพลงเบาๆก็ได้ดังขึ้นมา ซึ่งทั้งกวางและสัตว์ตัวเล็กๆมากมายในตอนนี้ที่อยู่ใกล้ๆต่างก็พากันจ้องมองพร้อมกับก้มตัวลงกัน

นี่คือความมหัศจรรย์ของธรรมชาติ นับว่าเป็นหนึ่งในสิบฉากที่สวยงามที่สุดในเกมรุ่งอรุณก็ได้เลย

ลูหลี่เองก็ไม่ได้ยืนอยู่ไกลนัก แต่เขาก็ยังคงไม่ได้พูดอะไร อันที่จริงเขาตกใจกับฉากนี้มาก เขาเคยได้ยินว่าฉากที่จะได้เห็นนี้สวยงามมาก แต่เขาเองก็ไม่เคยเห็นมันกับตามาก่อน

แต่ตอนนี้เขาได้เห็นมันด้วยสายตาของตัวเองแล้ว เขาจึงได้แต่ต้องยอมรับว่านี่เป็นสถานที่ที่ดูศักดิ์สิทธิ์มาก

ลูกมังกรในตอนนี้ที่กำลังอยู่บนอ้อมแขนของฮาชิจังก็ได้จ้องมองไปที่มังกรทั้งเจ็ดตัว

ดูเหมือนว่ามันจะไม่สุขใจหรือกำลังอึดอัดอยู่ เป็นการยากมากที่จะบอกว่าสิ่งที่พวกมันทำนั้นจะเกิดผลอะไร

โอกาสที่ 'เพลงไว้อาลัยแด่มังกรเอลฟ์' จะเกิดขึ้นมีเพียงครั้งคราวเท่านั้น ซึ่งมันไม่มีผลอะไรกับผู้เล่นเลย

อย่างไรก็ตาม สิ่งหนึ่งที่พวกเขาสามารถมั่นใจได้เลยก็คือ มังกรเด็กทุกๆตัวจะได้รับผลกระทบต่างๆไม่ว่าอะไรก็ตาม

จากสิ่งที่เขาได้ยินมา คุณจะไม่รู้เลยว่ามังกรเอลฟ์มาเมื่อไหร่ และคุณก็ไม่สามารถระบุเวลาได้อีกว่ามังกรเอลฟ์ทั้งเจ็ดตัวจะมาพร้อมกันตอนไหน หากคุณโชคร้าย คุณคงจะต้องรอหกชั่วโมง เพื่อที่จะได้เห็นฉากสวยงามแบบนี้

ซึ่งหลังจากที่ลูหลี่ได้บอกให้ฮาชิจังพาลูกมังกรไปยังจุดกึ่งกลางของวงบ่อเห็ด มังกรตัวแรกก็ปรากฏตัวออกมาทั้งๆที่ผ่านไปแค่ไม่กี่สิบวิ

พวกเขาไม่จำเป็นต้องรอเป็นชั่วโมงเลย ตั้งแต่ที่ตัวแรกปรากฏตัวออกมาจนถึงตัวสุดท้าย มันใช้เวลาไม่กี่นาทีเอง