จอมโจรผู้ยิ่งใหญ่ บทที่ 435

บทที่ 435: โครมี่

ตามคำพูดของพาเมล่าแล้ว ลูหลี่จึงได้พบเข้ากับมาลีน เร็ดแพทในบ้านที่กลายเป็นซากปรักหักพังในแอลโดรฮอลแล้ว ซึ่งก็ได้มีวิญญาณและมอนเตอร์โรคระบาดอยู่รอบๆ ตัวของมาลีนเองก็ได้กลายเป็นวิญญาณไปเสียแล้ว

ดูเหมือนว่า เธอคงจะไม่สามารถหนีไปจากโรคระบาดได้

ถึงแม้เขาจะเตรียมใจไว้ก่อนหน้านี้แล้ว แต่เมื่อลูหลี่ได้เห็นผีสาวตนนี้ เขาก็ได้แค่ถอนหายใจ

ชะตากรรมของครอบครัวนี้ ได้สะท้อนถึงโศกนาฎกรรมในลอร์ดเดเรียน ทุกๆครอบครัวต้องพินาศเพราะความเสียหายจากโรคระบาด

"ท่านรู้จักพาเมล่าหรือเปล่า?"ลูหลี่ถาม

มาลีนที่กำลังทำท่าซังกะตายอยู่ ก็ได้ฟื้นขึ้นมาและถามคำถามมากมายด้วยความกังวล

"เจ้าพบกับพาเมล่างั้นเหรอ? เธอเป็นยังไงบ้าง? เธอยังมีชีวิตอยู่หรือเปล่า?"

แค่คำถามสามข้อนี้ก็บอกได้เลยว่าเธอรักพาเมล่ามากแค่ไหน ใครจะไม่รักสาวน้อยคนนั้นกันล่ะ?

"เธอ ... ตายไปแล้ว" ลูหลี่ถอนหายใจ

"เธอเป็นเด็กที่ร่าเริงและยังเด็กมากๆ เธอรู้หรือยังว่าเกิดอะไรขึ้นกับพ่อของเธอ?"ลูหลี่ไม่สามารถมองเห็นน้ำตาของวิญญาณได้ แต่เขาสงสัยว่า หากวิญญาณนั้นร้องไห้ บรรยากาศจะเต็มไปด้วยความโศกเศร้าหรือเปล่านะ

"ข้าไม่คิดว่าเธอรู้ เพราะเธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอตายไปแล้ว" ลูหลี่กล่าวออกมาอย่างเงียบๆ

ป้าของพาเมล่าร้องไห้ออกมาในทันที เธอตายไปแล้ว แต่บางที เธออาจจะผูกพันกับหลานสาวของเธอมาก จนกลายเป็นวิญญาณและคอยอยู่ที่นี้

"พ่อของพาเมล่าตายในสนามรบงั้นเหรอ?"ลูหลี่ถามกลับไปเบาๆ

ตอนแรกเขาคิดว่า พ่อของพาเมล่าทิ้งเธอไว้และลูหลี่ก็เริ่มเกลียดเขา อย่างไรก็ตาม หลังจากได้รู้ความจริงแล้ว เขาก็เปลี่ยนความรู้สึกกลายเป็นความเคารพ

สำหรับลูกสาวของเขา ครอบครัวของเขาและดินแดนของเขาแล้ว เขาจำเป็นที่จะต้องหลั่งเลือดเพื่อปกป้องทุกสิ่งทุกอย่างเอาไว้

"ตายในสนามรบงั้นเหรอ? ชะตากรรมของเขานั้นเลวร้ายยิ่งกว่านั้นเสียอีก ข้าได้แต่หวังจริงๆว่าโจเซฟจะกลับไปหาลูกสาวของเขาได้ แต่ตอนนี้คงจะเป็นไปไม่ได้แล้ว วิญญาณของเขาได้รับความเสียหายจากโรคระบาดและตอนนี้ เขาก็ได้กลายเป็นสัตว์ประหลาดแล้ว "มาลีนกล่าวออกมาด้วยความเศร้า

"กลายเป็นสัตว์ประหลาด ... " ลูหลี่เริ่มนึกขึ้นได้แล้วว่ามันเกิดอะไรขึ้น

ในขณะที่นักรบและพวกโรคระบาดจะต้องต่อสู้กัน ก็ได้มีนักรบหลายคนที่ตายลงไป แต่ก็มีหลายคนที่ได้ลกขึ้นมา ซึ่งนักรบพวกนี้ก็ต้องต่อสู้กับคนของพวกเขาเอง

นี่คือความน่ากลัวของโรคระบาด

"มีทางใดบ้างที่ข้าจะช่วยได้?"ลูหลี่ถาม

เพราะว่านี้เป็นเควส มันจึงต้องมีคำตอบอยู่อย่างแน่นอน เขายินดีที่จะพยายามอย่างสุดความสามารถ เพื่อช่วยพาเมล่า

"ถ้าเจ้าสามารถหาคนๆหนึ่งพบ อาจจะมีโอกาสที่พ่อและลูกสาวมีโอกาสพบกันอีกครั้งได้ "มาลีนตอบ หลังจากที่ใช้เวลาคิดชั่วระยะเวลาหนึ่ง ซึ่งเธอก็ไม่ได้แน่ใจในเรื่องนี้เท่าไหร่

"ใครงั้นเหรอ?"ลูหลี่ถามกลับไปอย่างรวดเร็ว

"มาสเตอร์โครมี่ ในตอนที่ข้า ... ข้ายังมีชีวิตอยู่ ข้าเคยได้ยินตำนานเกี่ยวกับเขา "มาลีนกล่าวออกมาด้วยความลังเลใจบางอย่าง

"โครมี่ มังกรทองแดง ผู้พิทักษ์แห่งกาลเวลา"

หัวใจของลูหลี่เต้นไม่เป็นจังหวะ เพราะเขาเคยรู้จักกับโครมี่ในชีวิตก่อน

ในตอนที่ลิชคิงได้เข้าโจมตีที่รกร้างแห่งมังกร เหล่ามาลีกอดและมังกรตนอื่นๆก็คลุ้มคลั่ง เมื่อสงครามแห่งมังกรที่ไม่มีที่สิ้นสุดได้เกิดขึ้น มังกรทองแดงโครมี่จึงได้ถูกส่งตัวออกไปในฐานะกองทหารมังกรทองแดง เพื่อไปเป็นทูตเจรจาระหว่างมังกรและมนุษย์

สำหรับผู้เล่นธรรมดาส่วนใหญ่แล้ว เธอเป็นตัวละครที่น่ารักและมีอุปกรณ์ที่แข็งแกร่ง

อย่างไรก็ตาม ไม่ควรที่จะมองข้ามความแข็งแกร่งของเธอเลย แค่ลองพิจารณาคนอื่นๆที่มาจากอารามแห่งเวอเมรัส: ราชินีมังกรแดงคาซัส มังกรน้ำเงินคาเลกอสและลอร์ดอิทาเรียสแห่งมังกรเขียว...

ไม่มีคนไหนเลยที่มีระดับต่ำกว่าระดับมหากาพย์และโครมี่เองก็คงจะอยู่ในระดับเดียวกัน

เป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไปเลยว่า โครมี่เป็นลูกหลานโดยตรงของนอสดอว์มู [มังกรผู้ปกป้องกาลเวลา]

ในฐานะผู้พิทักษ์แห่งกาลเวลาแล้ว ตามคำสั่งที่ได้รับมาจากราชาพระเจ้าอะแมนทัว กองกำลังมังกรทองแดงมีหน้าที่คอยปกป้องเส้นเวลาแห่งอาเซรอธ พวกเขามักจะซ่อนตัวและมีไม่มากนักที่จะถูกเผ่าพันธุ์อื่นพบเจอได้

อย่างไรก็ตาม มีสมาชิกไม่กี่คนของกองกำลังมังกรแดง ที่จะเต็มใจที่จะสื่อสารกับมนุษย์ ซึ่งโครมี่ก็เป็นหนึ่งในพวกนั้น

"ถ้าเจ้ายินดีที่จะช่วย เจ้าก็อาจจะสามารถหาเธอพบได้ที่ซากปรักหักพังแห่งแอนโดวฮอล ข้าไม่ทราบว่าใช่เธอหรือเปล่า เพราะเธอแข็งแกร่งมากเกินไป จนข้าไม่สามารถเข้าไปใกล้ได้ "มาลีนกล่าว ก่อนที่จะกล่าวขอร้องว่า" ข้าขอร้องเจ้าแล้ว เอลฟ์ผู้ใจดี ข้าได้ยินมาว่า มีไอเท็มแห่งความตายบางอย่างที่สามารถเปลี่ยนแปลงประวัติของบุคคลได้ ไปที่สุสานของหมู่บ้านและหาสุสานของโจเซฟ ร่างกายของเขาไม่ได้อยู่ที่นั่น เพราะขี้เถ้าของเขาคงจะกระจัดกระจายไปหลายปีแล้ว แต่แหวนแต่งงานของเขายังคงอยู่ภายใต้หลุมฝังศพ "

"ข้าเข้าใจแล้ว"

ลูหลี่จดจำรายละเอียดทั้งหมดและมุ่งหน้าตรงไปที่สุสานของหมู่บ้าน

เขาไม่รู้เลยว่า จะมีอะไรรอเขาอยู่ที่สุสาน ในความคิดของลูหลี่แล้ว อาจจะมีวิญญาณขี่ม้าปรากฏตัวก็ได้

ลูหลี่ได้มาถึงรอบๆสุสานและมองไปทั่วเพื่อหาหลุมฝังศพ

หลังจากขุดดินชั้นตื้นๆแล้ว เขาก็พบเข้ากับแหวนที่ซ่อนอยู่ภายในกล่องไม้

มันเป็นแหวนแต่งงานของโจเซฟ

หลังจากหยิบแหวนขึ้นมาแล้ว ควันสีฟ้าก็ได้ลอยขึ้นมาจากหลุมศพและกลายเป็นชายวัยกลางคน เขาไม่สามารถบอกได้เลยว่านี้คืออะไร แต่ลูหลี่เหมือนกับได้ยินเขาตะโกนชื่อพาเมล่าอยู่

ได้โปรด…

พาลาดินลดศรีษะและคุกเข่าต่อหน้าลูหลี่

ลูหลี่ไม่ได้พูดอะไรออกมาเลย เขาตอบกลับไปด้วยคำพูดตามธรรมเนียมของเอลฟ์และมองดูควันสีฟ้าที่ล่องลอยไปกับสายลม

ในเมืองซากปรักหักพังแอนดูโฮล ลูหลี่ก็ได้พบเข้ากับโครมี่ที่อยู่ท่ามกลางซากกองขยะ เธอสูงพอๆกับพาเมล่าและดูคล้ายกับเด็กมาก

"มาสเตอร์โครมี่ ผู้พิทักษ์แห่งกาลเวลาที่น่ายกย่อง นักผจญภัยไนท์เอลฟ์ผู้นี้ขอกล่าวทักทายท่าน ขอให้เกียรติของท่านยังคงอยู่ตลอดไปเหมือนกับแม่น้ำแห่งกาลเวลา "ลูหลี่ไม่กล้าที่จะปฏิบัติต่อเธอแบบเด็กสาวธรรมดาเลย เพราะนี้คือการปรากฏตัวของสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังมากที่สุด ตั้งแต่ที่เขาได้เจอกับเมดีฟมา

"เฮ้ ใครกำลังพูดกับข้าอยู่งั้นเหรอ?"

เด็กสาวตัวน้อยได้ตื่นขึ้นมาจากการหลับใหลและนวดดวงตาของเธอเอง ในขณะที่เธอเงยหน้าขึ้นมาและเห็นลูหลี่ เธอก็ได้ร้องตะโกนออกมาด้วยความตกตะลึง "สวรรค์ เจ้าสูงมากเลย!"

"มาสเตอร์โครมี่ ... " ลูหลี่ไม่รู้เลยว่าเขาควรจะตอบกลับไปแบบไหนดี

"แค่เรียกข้าว่าโครมี่ก็พอแล้ว ข้าชอบชื่อนั้น" เด็กสาวพูดในขณะที่เธอเหยียดแขนออกไปตรงหน้าของลูหลี่"ช่วยดึงข้าออกไปจากกล่องบ้านี้ที"

กล่องนี้ไม่ได้มีขนาดเล็กเลย มันมีขนาดเท่ากับเธอพอดี แต่ของแบบนี้จะเป็นกับดักจับมังกรได้ยังไงกันนะ?

ลูหลี่ฉลาดมากที่ไม่ได้ถามอะไรมาก เขาดึงโครมี่ออกไปจากกล่องและจากนั้น ก็ได้วางเธอไว้กับพื้น

"ขอบคุณมากเอลฟ์ เจ้ามาจากไหนงั้นเหรอ?"โครมี่ขยิบตาและมองไปที่ลูหลี่ ก่อนที่จะกล่าวว่า" ข้าไม่สามารถมองเห็นถึงอดีตและอนาคตของเจ้าได้เลย สำหรับเผ่าพันธ์ของข้าแล้ว นี้ช่างเป็นเรื่องที่น่าแปลกเสียจริง "

"ข้าเป็นนักผจญภัย" ลูหลี่ไม่รู้อีกแล้วว่าจะตอบกลับไปยังไงดี

เขาเป็นผู้เล่น ดังนั้นแล้ว มันจึงเป็นเรื่องธรรมดาที่อดีตและอนาคตของเขาจะไม่สามารถถูกมองเห็นได้