เทพสงครามหวนคืน ตอนที่ 54 การต่อสู้กับอสรพิษวารี

ฟุุบ!

เสียงเหมือนมีอะไรสัมผัสกันที่ด้านหลังของอสรพิษจากนั้น มันก็หันหน้ากลับไปดูทันที และก็ได้เห็นว่าด้านหลังของมันตอนนี้กำกำลังโดนมือขนาดใหญ่จับเอาไว้อยู่ และในระหว่างที่มันกำลังตกใจกับสิ่งที่ได้เห็นอยู่นั้น ก็มีมืออีกข้างจับยังจุดส่วนหัวของมัน แล้วมือทั้งสองที่มีขนาดใหญ่จนสามารถโอบตัวของมันได้ทั้งตัว ก็เริ่มบีบแรงขึ้น

" อากกกก!!! " เสียงของอสรพิษวารีร้องออกมาด้วยน้ำเสียงเจ็บปวด พร้อมกับคิดหาสาเหตุไปด้วยว่าตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้น ' นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ยมือพวกนี้มันมาจากไหน??? '

" เป็นอะไรไปละ เมื่อกี้บอกจะแสดงพลังให้ดูไม่ใช่เหรอ " หยางเฉินพูดออกมาด้วยใบหน้ากำลังยิ้มแบบสะใจอยู่ ' เอ่ะ! ไม่จริงใช่ไหม นี้อย่าบอกนะว่ามือที่กำลังบีบเราอยู่เป็นพลังของมัน นี่มนุษย์มันทำได้ขะ- '

" กำลังคิดว่ามนุษย์ทำแบบนี้ได้ยังไงสินะ " หยางเฉินพูดออกมาเหมือนกับู้ว่าอสรพิษวารีกำลังคิดอะไรอยู่ แล้วทางอสรพิษวารีก็ไม่ได้ตอบอะไรกลับได้แต่ทำหน้าเจ็บปวดเพราะโดนมือขนาดใหญ่บีบอยู่ และมันก็พยามดิ้นให้หลุดเต็มที่แต่ก็ไม่สามารถทำได้ จนเวลาผ่านไปได้ไม่นานก็มีเลือดสีเขียวบางส่วนเริ่มไหลออกมาจากปากของมัน

หยางเฉินก็ยืนมองด้วยสีหน้าปกติ และได้คิดในใจไปด้วยระหว่างที่กำลังมองอสรพิษวารีกำลังดิ้นไปมาด้วยความเจ็ปวด ' จะฆ่าทิ้งตอนนี้ก็เสียดายเหมือนกัน เพราะเวลามันกลายเป็นมังกรวารีพลังในการช่วยเหลือในการฝึกของมันก็ไม่ได้ดอยไปกว่าอารีาที่เป็นร่างบริสุทธิ์เท่าไหร่นัก งั้นก็ให้โอกาศมันอีกรอบก็แล้วกัน! ' หลังจากที่หยางเฉินตัดสินใจได้ก็เริ่มปล่อยมือขนาดใหญ่ออกจากอสรพิษวารีอย่างช้าๆ

' เกิดอะไรขึ้น? มันหมดพลังแล้วเหรอ ไม่สิ! มันยังไม่หมดเมื่อกี้มันบีบเรายังไม่เต็มที่ด้วยซ้ำ ' อสรพิษวารีคิดด้วยความแปลกใจ หลังจากที่หยางเฉินปล่อยมือทั้งสองออกจากร่างกายของตน " ฉันจะให้โอกาศแกอีกครั้งอสรพิษวารี " หยางเฉินพูดขึ้นมา แล้วก็ชี้นิ้วไปที่อสรพิษวารีที่อยู่ด้านหน้า

" โอกาศเหรอ.... " อสรพิษวารีถามกลับมาด้วยน้ำเสียงสงสัย แล้วก็คิดในใจไปด้วย ' ตอนนี้ถ้าดูจากพลังเมื่อกี้ยังไงเราก็สู้มนุษย์ด้านหน้าตอนนี้ไม่ได้อย่างแน่นอน ถึงมันจะน่าอายใจที่อสรพิษวารีอย่างเราที่แทบจะกลายเป็นมังกรวารีสู้มนุษย์ไม่ได้ แต่ยังไงมันก็เป็นเรื่องจริ งเพราะงั้นตอนนี้เราต้องยอมก่อนเอาไว้ตอนพามันลงไปที่ใต้ทะเลสาบเพื่อเอาสมุนไพรค่อยหาทางจัดการในตอนนั้นก็ไม่สาย เอาละ.... '

" ให้เลือกอีกครั้ง รอบนี้จะไม่มีครั้งที่สาม " หยางเฉินพูดตอบ แล้วก็ได้คิดไปด้วย ' เราต้องเก็[มันเอาไว้เพราะความสามารถของมันตอนนี้ไม่ได้ดอยไปกว่าแองเจลล่าเลยแม้แต่น้อย แถมยังพาเราลงไปหาสมุนไพรได้อีก ถ้าลงไปหาเองกว่าจะเจอต้องใช้เวลาเป็นวันแน่ '

" ตกลงครับ ท่านผู้เป็นอมตะ!- ข้ายอมแพ้ท่านแล้ว เชิญท่านตามข้ามาได้เลยข้าจะพาท่านไปหาสมุนไพรเอง " เมื่ออสรพิษพูดออกมาก็เริ่มดำลงไปในน้ำอีกครั้งอย่างรวดเร็ว ส่วนหยางเฉินก็เดินลงไปทันทีโดยในระหว่างเดินอากาศรอบตัวของหยางเฉินมันก็ก่อตัวกันเป็นก้อนเพื่อคลุมตัวของหยางเฉินเอาไว้ทำให้หยางเฉินสามารถลงไปในน้ำได้โดยที่ตัวไม่ไ้ดเปียกอะไรเลย และสามารถมีอากาศหายใจได้ตลอดเวลา

ส่วนสาเหตุที่หยางเฉินมั่นใจว่าใต้ะทะเลสาบมีสมุนไพรอยู่ก็เพราะว่า อสรพิษวารีมันไม่สามารถดูซับพลังจากธรรมชาติได้ พลังของพวกมันจะเพิ่มตามอายุไขเท่านั้น และสถาณที่อยู่ของอสรพิษวารีก็เป็นทะเลสาบขนาดใหญ่ซึ่งแน่นอนไม่มีสิ่งมีชีวิตแบบไหนในโลกช่วงหลายร้อยปีที่ผ่านมาเข้ามาที่นี้อย่างแน่นอน ถึงจะมีอสรพิษวารีก็คงฆ่าไปหมด มันก็เลยทำให้หยางเฉินมั่นใจได้ว่าใต้ทะเลสาบต้องมีสมุนไพรสุดยอดอยู่หลายชนิดแน่นอน

....

.....

......

หลังจากที่หยางเฉินดำลงน้ำตามมังกรวาารีมาสักพักก็ได้ลงมาถึงก้นทะเลสาบ และที่เห็นอยู่ด้านหน้าก็เป็นพื้นคล้ายกับพื้นดินที่มีสมุนไพรหลายชนิดขึ้นอยู่เต็มไปหมด ' คิดเอาไว้ไม่ผิดจริงๆ มีของพันปีอยู่เยอะเหมือนกัน ดอกวารีสรรค์,ต้นวารีอสูรแล้วก็อย่างอื่นอีกเยอะ อยากจะมีเวลาอยู่ที่นี้สัก 1 ปี จริงๆ ' หยางเฉินคิดในใจหลังจากที่ได้เห็นสมุนไพรมากมายที่ขึ้นอยู่ใต้ทะเลสาบที่ขึ้นอยู่เต็มไปหมดรอบตัว

ในระหว่างที่หยางเฉินกำลังมองซ้ายมองขวาอยู่ อสรพิษสวารีก็คิดในใจไปด้วยอามรณ์ไม่พอใจอยู่ ' ให้ตายสิ! ตอนแรกจะมาหาโอกาศจัดการตอนมันเผลอหรือไม่ถนัดในการต่อสู้ แต่ไม่คิดเลยว่ามันจะมีวิชาสร้างอากาศใต้น้ำแบบนั้นด้วยแผนคิดเป็ยสิบแผนแต่พอลองคำนวนดูเราก็ไม่น่าชนะทั้งหมดเลย ' จากนั้นอสรพิษวารีก็พูดออกมา " ท่านผู้เป็นอมตะเชิญท่านดูดซับพวกมันได้เลย เพราะข้าใช้ประโยชน์อะไรจากมันไม่ได้อยู่แล้ว ถ้าเช่นนั้นข่าขอตัวก่อน "

" เดี๋ยวก่อน! " หยางเฉินพูดขึ้นทันทีหลังจากที่อสรพิษวารีพูดจบ และเตรียมตัววายหนีไป " ทะ- ท่านต้องการอะไรอีก " อสรพิษวารีถามออกมาด้วยน้ำเสียงเกร็งๆ หลังจากที่หันกลับมาหาหยางเฉินที่พูดออกมา ตอนนี้ใบหน้าของอสูรวารีกำลังเต็มไปด้วยความกลัวในหลายๆ ความหมาย

" เจ้าคิดว่าข้าโง่หรือยังไง ห่ะ! " หยางเฉินพูดใส่อสรพิษวาีด้วยน้ำเสียงอารมณ์เสีย ' นี่มันกำลังพูดเรื่องอะไรอยู่เนี่ย??? ' อสรพิษวารีคิดด้วยความสงสัย ว่าตัวเองทำอะไรลงไปแต่ก็คิดไม่ออกเพราะตั้งแต่วายลงมาก็ไม่ได้พูดอะไรกับหยางเฉินเลย เมื่อคิดอะไรไม่ออก อสรพิษวารีก็ได้ถามออกมาด้วยน้ำเสียงสงสัย " ท่านพูดถึงเรื่องอะไร? "

" จำทางเลือกที่ฉันบอกไปไมไ่ด้หรือยังไง ? "

" ทางเลือก? " อสรพิษวารีพูดย้ำด้วยความสงสัย แล้วก็ได้คิดในใจไปด้วยว่า...