ตอนที่แล้วเทพสงครามหวนคืน ตอนที่ 54 การต่อสู้กับอสรพิษวารี
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปเทพสงครามหวนคืน ตอนที่ 56 นิกายเมฆสรรค์

เทพสงครามหวนคืน ตอนที่ 55 หนทางรอด


' ก็เราเลือกยอมแพ้ และพามันมายังแหล่งสมุนไพรใต้ทะเลสาบแล้วไง '

หลังจากที่อสรพิษยืนคิดด้วยความเงียบไปสักพักโดยไม่ตอบอะไรกลับมา หยางเฉินก็ได้พูดออกมาต่อ " ฉันไม่ได้บอกนิว่าจะปล่อยแกไป "

" เอ่ะ! " อสรพิษวารีร้องออกมาด้วยน้ำเสียงตกใจ แล้วก็รีบพูดออกมาด้วยน้ำเสียงร้อนรน " ได้โปรดท่านปล่อยข้าไปเถอะ ข้าไม่คิดจะทำอะไรท่าน- "

" นี้ไงละที่ขาบอกว่าเจ้าคิดว่าตัวข้าโง่ " หยางเฉินพูดขัดขณะที่อสรพิษวารีกำลังพูดออกมาด้วยน้ำเสียงไม่ใจ

หยางเฉินนั้นรู้ดีว่าอสรพิษได้วางแผนจัดการตน เพราะระหว่างที่เดินทางมาที่ใต้น้ำอสรพิษวารมันพยามมองมาทางด้านหลังตลอดแล้วอีกอย่างความรู้จากชาติก่อนองหยางเฉินก็รู้ด้วยว่าพวกสัตว์อสูรประเภทนี้เป็นเผ่าพันธ์ที่มีความคิดมากกว่าสัตว์อสูรทั่วไป

เพราะแบบนี้ทำให้หยางเฉินมองมันออกหมดเปลือกตั้งแต่แรกหมดแล้ว " ท่านผู้เป็นอมตะใจเย็นก่อน ข้าไม่เคยไปว่าท่านโง่เลยนะ " อสรพิษพูดออกมา พร้อมกับคิดในใจเพื่อหาทางรอดไปด้วย ' เอาไงดีละเนี่ย มันพูดเหมือนกับว่ามมันจะฆ่าเราเลย ยังไงตอนนี้ก็ต้องรอดเอาไว้ก่อน '

" แต่ยังไงนายก็มีความดีความชอบตรงที่พาฉันมาถึงที่นี้ได้ละนะ " หยางเฉินพูดออกมาขณะที่อสรพิษวารีกำลังคิดหนักอยู่ ทันทีที่ได้ยินเสียงของหยางเฉินพูดมาอสรพิษวารีก็รีบพูดต่อทันทีด้วยน้ำเสียงดีใจ " ใช้ครับ! เพราะงั้น- "

" แต่.... ที่เจ้าโจมตีข้าด้านบนมันก็คนละเรื่องกันอีกนั้นแหละ- เพราะงั้นทางรอดของเจ้ามีอยู่ทั้งหมด 2 ทาง " หยางเฉินพูดแล้วก็ชูนิ้วขึ้นมา 2 นิ้ว และหยางเฉินทำหน้าเหมือกับว่าต้องการให้อสรพิษวารีเลือกแบบตvนที่บอกด้านบนทะเลสาบไม่มีผิด ด้วยใบหน้ากำลังยิ้มที่มุมปาก ' ใบหน้าแบบนี้อีกแล้ว ทางเลือกของมันเป็นอะไรกันนะ? ' อสรพิษคิดในใจหลังจากที่ได้ยินหยางเฉินพูดออกมาด้วยใบหน้าแบบนั้น แล้วก็ได้ถามออกมาด้วยน้ำเสียงเกรงใจค่อยๆ " ท่านผู้เป็นอมตะ ท่านเชิญบอกทางเลือกของข้อมาได้เลยครับ "

หลังจากที่อสนพิษพูดจบมันก็ได้คิดในใจไปด้วย ' มันน่าอายจริๆ ที่ต้องมาร้องขอชีวิตกับมนุษย์แบบนี้ แต่มันก็ช่วยไม่ได้ถ้าเราไม่ทำแบบนี้เราอาจจะโดนมันฆ่าก็ได้ ต้องยอมมันไปก่อนในตอนนี้ ' จากนั้นหยางเฉินที่กำลังชู 2 นิ้ว ก็ได้เริ่มพูดออกมา " ข้อที่ 1 ให้ฉันทำลายการบ่มเพราะของนายสะ ส่วนข้อที่ 2 มาเป็นคนของฉัน 50 ปี และนายจะได้ใช้ชีวิตอิสระ หลังจากหมดสัญญา "

' มันคิดออกมาได้ยังไงกันเนี่ย ทำลายการบ่มเพราะของเรา 900 ปี ทั้งที่อีกเพียง 100 ปี เราก็จะสามารถเป็นมังกรวารีได้แล้วเนี่ยนะ แต่ว่าที่มันพูดออกมาข้อ 2 เองมันก็น่าสนใจเหมือนกัน เพราะตอนนี้สิ่งมีชีวิตอย่างพวกมนุษย์มันแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ ต่างจากสมัยก่อนมากทั้งปืนทั้งระเบิด และที่น่ากลัวที่สุดก็คือระเบิดนิ่วเคลียร์ที่พวกมันมีอยู่ ถ้ามันโจมตีใส่ทะเลสาบนี้ละก็ต่อให้เป็นเราก็คงไม่รอด แต่ถ้าเราเลือกข้อที่ 2 ปัญหาตรงนั้นมันก็สามารถแก้ได้ด้วย อืม~ .... .... ..... ' อสรพิษวารีคิดในใจด้วยใบหน้าคิดหนักเมื่อได้ฟังหยางเฉินพูดออกมา จนเวลาได้ผ่านไปสักกพักหยางเฉินก็ถามย้ำมากอีกครั้งด้วยน้ำเสียงเร่งเอาคำตอบ " จะคิดอีกนานไหม! "

' ให้ตายสิ! ถึงเป็นลูกน้องของมันแต่ชีวิตก็ปลอดภัยสงสัยเราต้องเลือกทางนี้แล้วละ! ' อสรพิษวารีคิดในใจ จากนั้นก็ได้ตอบออกมาด้วยน้ำเสียงมั่นใจ " ตกลงครับ ข้ายอมรับท่านผู้เป็นอมตะเป็นนาย "

" งั้นก็ดีงั้นเรามาเริ่มทำสัญญาเลือดกันเลย- ต้องให้อธิบายไหมว่ามันคืออะไร "

" มะ- ไม่ครับข้าเข้าใจดี " อสรพิษตอบปฏิเสธออกมา แล้วก็เริ่มทำสัญญาเลือดกับหยางเฉินทันที

เมื่อทำสัญญาเสร็จหยางเฉินก็พูดต่อ " ชื่อของนายคืออะไร? "

" ข้าไม่มีชื่อครับ ข้าอยู่นี้มาคนเดียวตลอดไม่ได้เจอกับคนอื่นเเรื่องนั้นมันก็เลยไม่จำเป็น-" อสรพิษตอบกลับมาพร้อมกับสายหัวไปด้วย และในระหว่างที่กำลังพูดอยู่หยางเฉินก็พูดขัดออกไป " แต่ตอนนี้มันจำเป็น!- งั้นเอาเป็นว่าต่อจากนี้นายชื่อ หลงเย่า แล้วกัน "

" ครับ! ตามที่ท่านต้องการนับจากนี้ข้าจะใช้ชื่อ หลงเย่า " อสรพิษวารีตอบออกมาด้วยน้ำเสียงดีใจ แล้วก็ยิ้มออกมาเล็กน้อย ในระหว่างนั้นเสียงของหยางเฉินก็พูดต่อ " เอาละงั้นตอนนี้หน้าที่ของนายก็คือกันทุกอย่างที่จะเข้ามารบกวนการดูดซับของฉัน อีก 6 วัน ฉันจะออกไปจากที่นี่ "

" ครับ " หลงเย่าตอบออมาด้วยน้ำเสียงมั่นใจ หลังจากที่หยางเฉินคุยกับหลงเห่าเสร็จก็แยกย้ายกันโดยหลงเย่าว่ายขึ้นไปด้านบนผิวน้ำส่วนหยางเฉินก็เริ่มดูดซับสมุนไพรด้านใต้ทะเลสาบันที

3 วันต่อมา

ในระหว่างหยางเฉินกำลังดูดซับอยู่ก็สัมผัสพลังของผู้ฝึกตนหลายคนได้จากด้านบน ' พวกนั้นมันเป็นใคร? พวกทหารก็ไม่น่าจะใช้ เพราะเรากำหนดเขตฝึกเอาไว้ และอีกอย่างพลังของพวกนั้นก็สูงกว่าพวกทหารด้วย และมันก็ไม่น่าจะเป็นคนปกติเพราะแทบนี้ถูกปิดโดยกองทัพจีนตะวันออกเอาไว้- แต่ก็ช่างเถอะยังไงก็ให้หลงเย่าจัดการไปก็แล้วกัน ' เมื่อหยางเฉินคิดสักพักก็ไม่ได้สนใจอะไร แล้วเริ่มดูดซับพลังต่อ

จากนักเขียน. ตามจริงก็อย่างเขียนถึงเรื่องด้านบนทะเลสาบนะ แต่ผมว่าถ้าเขียนค้างแน่เลยเอาไว้พรุ่งนี้ดีกว่า ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนนะครับ

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด