King X King เมื่อได้เกิดเป็น องค์รัชทายาทลำดับสุดท้าย ตอนที่ 51 ครั้งแรก

ณ ด้านนอกหมู่บ้าน

บรรยกาศหลังจากฤดูนาวใบไม้ที่เริ่มงอกขึ้นมาอีกครั้งก็ปรากฏออมาให้เก็น สามารถมองเห็นได้ว่ามันกำลังเพิ่มใบขึ้นมาเล็กน้อยแบบช้าๆ หิมะเองตอนนี้ก็ละลายไปจนหมดเห็นเพียงพื้นดินที่มีหญ้าต้นเล็กๆ งอกขึ้นมาจากดิน และในตอนนี้ ในกลุ่มของผมก็มีสมาชิกเพิ่มเข้ามาอีก 2 คน ก็คือเทเลอร์ที่เดฟีเรีบทิ้งเอาไว้ให้ผม แล้วก็ซิคที่เป็นผู้ติดตามของเทเลอร์

" ท่านดรารอน์คะเจอฝูงพวกมันแล้วคะ "

เนสก้าที่อยู่ด้านหน้าของผมพูดออกมา จากนั้นเธอก็ก้มตัวลงต่ำทันที มันก็ต้องเจออยู่แล้วสิก็ฉันใช้เวทย์ตรวจสอบสายยดรารอน์ตรวจไปแล้วนิ!

จุดที่ผมมุ่งมานั้นเป็นจุดที่ผมได้ตรวจสอบไวว่ามีจำนวนพวกซาราแมนเดอร์อยู่ประมาณ 10 - 15 ตัว พวกมันกำลังรวมกลุ่มกันเพือทำอะไรบางอย่าง แต่เรื่องนั้นก็ช่างมันเถอะที่พวกมันจะทำอะไ รเพราะยังไงมันก็ไม่ได้ทำอยู่ดีเมื่อผมมาถึงแล้ว

' เด็กนี่สามารถตรวจสอบตำแหน่งได้แม่นยำขนาดนนี่เลยเหรอ ' ซิคที่ยืนอยู่ด้านหลังขอกลุ่มคิดในใจ หลังจากที่เห็นกลุ่มซาราแมนเดอร์นับสิบตัวอยู่ด้านหน้า

" ท่านดรารอน์พวกเราจะสู้กับสัตวอสูรนับสิบตัวนั่นจริงเหรอ "

" ชูว....

เทเลอร์พูดออกมาด้วยน้ำเสียงตกใจ แล้วก็ชี้นิ้วไปยังพวกซาราแมนเดอร์ด้านหน้าแต่เสียงที่เทเลอร์พูดออกมาดูเหมือนว่ามันจะดังจนเกินไป เนสก้าก็รีบซูว... ออกมา พร้อมกับเอานิ้วชี้ของธอปิดปากตัวเองเอาไว้ แสดงให้เห็นว่าให้เบาเสียง เทเลอร์ที่เห็นแบบนั้นก็รีบพยักหน้าตอบรับทันที

เหอะๆ ในตอนนี้เนสก้าไม่ต่างอะไรจากนายพานกำลังสอนเด็กฝึกหัดอยู่เลย แต่เป็นนายพานการล่าสัตว์อสูร แค่ 5 เดือนได้ขนาดนี้นับว่าสุดยอดมาก

" ยืนยันได้หรือยัง? "

ผมถามเนสก้าที่กำลังนอนมอบอยู่ด้านหน้า เพราะเวลาที่พวกเราเจอสัตว์อสูรหน้าที่ของเธอก็คือยืนยันจำนวนทันทีว่ามันมีเท่าไหร่ เพราะถ้าจำนวนมันมากกว่า 10 ตัว ผมก็คงทำได้เพียงคาดคะเนเท่านั้น ว่าพวกมันมีเท่าไหร่เพราะเวลานับมันนับยากมากถ้าจะเอาจำนวนแน่นอน เพราะพวกมันเดินไปเดินมา ตามจริงถ้าตั้งใจก็นับได้นั้นแหละ แต่ผมเคยลองแล้วปวดหัวเลยไม่ทำดีกว่า!

" ทั้งหมดมี 12 ตัวคะ "

" ธาตุละ? "

" ลม 5 ไฟ 4 น้ำ 2 แสง 1 ตามนี้คะ "

ลัคกี้!

วันนี้เจอธาตุแสงด้วย 1 ตัว ไม่ได้เจอมันมาหลายวันแล้วคริสตันธาตุแสงเองก็หมดไปเมื่อวานพอดี

" งั้นก็ตามแผนเดิม "

" ค่ะ "

ผมพูดออกไปแล้วก็เอาขวานศึกด้านหลังของผมออกมา ส่วนทางเนสก้าเธอก็เอาธนูของเธอออกมา จากนั้นผมก็หันหน้าไปทางเทเลอร์กับซิคที่อยู่ด้านหลัง

" นายกับคนติดตามรออยู่นี่กันก่อน "

" ไมไ่ด้นะครับ! "

เสียงของซิคที่ยืนอยุ่ด้านหลังรีบพูดออกมาทันทีด้วยน้ำเสียงปฏิเสธแบบสุดขีด ส่วนทางเทเลอร์ก็ก็หยักหน้าแล้วพุดออกมาเหมือนกัน

" มันอันตรายนะครับท่านดรารอน์ "

" ใช่ครับ! ขนาดผมเองถ้าให้สู้กับพวกมันก็คงไม่ไหวเหมือนกัน จะปล่อยให้ท่านกับท่านเนสก้าไปแบบนั้นไม่ได้นะครับ "

อื้ม! ถ้าคิดตามแบบมาตฐานมันก็แบบนั้นแหละ แต่พวกนายอย่าเอามาเปรียบกับฉันและเนสก้าแบบสิ อยากจะพูออกไปแบบนี้จังแต่อย่าเลยดีกว่า

" งั้นเอาแบบนี้ดีกว่า ถ้าพวกเราทั้งสองคนตกอยู่ในอันตรายพวกคุณค่อยไปช่วยพวกเราก็แล้วกัน "

" ...เอาแบบนั้นเหรอครับ "

ซิคพูดออกมาด้วยน้ำเสียงหนักใจ พร้อมกับคิดในใจไปด้วย ' มันจะไม่เป็นอะไรแน่เหรอ ปล่อยเด็กสองคนไปสู้กับสัตว์อสูรแบบนั้น??? '

" เอาละงั้นก็เอาตามนี้ "

เมื่อผมพูดจบผมก็วิ่งเข้าไปหาพวกซาราแมนเดอร์พร้อมกับขวานศึกทันที และทางเนสก้าที่อยู่ด้านหลังก็ยิงธนูเข้าไปหาพวกมันด้วยเช่นกัน

" ฉวบ! "

ปุก!

" ฉวบ! "

" ตูม!! "

' นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน!!! เราได้ยินมาว่าพวกสัตว์อสูรมันแข็งแกร่งแล้วก็น่ากลัวด้วยไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมพวกมันถึงได้โดนไล่ฆ่าง่ายดายแบบนี้ ' เทเลอร์คิดในในขณะที่กำลังมองพวกดรารอน์ไล่ฆ่าสัตว์อสูรประเภทซาลาแมนเดอร์ พร้อมกับใบหน้าตกใจที่เห็นความสามารถของเนสก้าในการใช่ธนู และดรารอน์ในการใช้ขวาน

ตัวผมตอนนี้ก็กำลังสู้กับซาราแมนเดอร์ที่กำลังวิ่งไปมารอบตัวของผมอยู่ โดยใช้เวทย์บอลไฟยิงพวกมันไปด้วยแต่พวกมันก็วิ่งไปมาจนเวทย์ของผมยิงไม่โดน และในขณะที่พวกมันวิ่งก็ไม่โจมตีเข้ามาด้วย ไม่รู้เป็นเพราะอะไรตอนนี้ผิดจากนิสัยของพวกมันมาก เพราะพวกนี้เวลาเจอศัตรูจะโจมตีทันที แต่ในตอนนี้เหมือนกับว่าพวกมันกำลังรออะไรอยู่

....

.....

......

1 ชั่วโมงต่อมา

ในที่สุดผมกับเนสก้าก็สามารถจัดการกับพวกมันสำเร็จ! ให้ตายสิเล่นปวดหัวเอาเรื่องเลย เฮ้อ~ ผมยืนคิดในใจหลังจากที่สามารถจัดการกับพวกมันได้หมด รอบตัวของผมตอนนี้เต็มไปด้วยศพของพวกซาราแมนเดอร์กำลังนอนอยู่

" สุดยอดเลยนะครับท่านดารอน์ ท่านกับเนสก้าสามารถจัดการกับพวกมันได้จริงๆ "

เทเลอร์พูดออกมาหลังจากที่เดินเข้ามาถึงจุดที่ผมกำลังยืนอยู่

" อ่า! "

' เรื่องจริงเหรอเนี่ย เด็ก 6 ปี กับเด็กอายุ 3 ปีกว่าๆ สามารถจัดการกับพวกมันทั้งสิบตัวด้วยตัวเอง ไม่สิ! คนที่จัดการน่าจะเป็นท่านดรารอน์มากกว่า เพราะทางท่านเนสก้าก็ทำหน้าที่เพียงแค่สนับสนุ่นเท่านั้น ' ซิคคิดในใจขณะที่กำลังกวาดสายตามองรอบๆ ที่เต็มไปด้วยพของซาราแมนเดอร์

" ท่านเนสก้าจะทำอะไรครับ??? "

ซิคที่ยืนอยู่ด้านหลังของเทเลอร์พูดออกมาด้วยน้ำเสียงและสีหน้าตกใจ เมื่อเขากำลังเห็นเนสก้ากำลังเอามีดคาดเอวของเธอออกมา แล้ววิ่งเข้าไปยังจุดที่ศพของซาราแมนดอร์กำลังนอนอยู่ จากนั้นเนสก้าก็ตอบออกมาด้วยน้ำเสียงปกติทันที

" ก็เอาคริสตันเวทย์ไงคะ "

เมื่อเธอตอบออกมาเธอก้รีบวิ่งไปยังร่างที่ซาาแมนเดอรที่กำลังนอนอยู่

ฉวบ!

แล้วก็ทำหน้าที่ของเธอไปแบบที่เธอทำทุกครั้ง ทางเทเลอร์และซิคก็กำลังทำหน้าตาอ้าปากค้างกับภาพที่ตัวเองกำลังเห็นอยู่ในตอนนี้ เพราะภาพที่เห็นเด็กผู้หญิงมาทำเรื่องแบบนี้คงไม่ได้เห็นกันบ่อยๆนักหรอก

" นายก็ด้วยเทเลอร์ "

ผมพูดพร้อมกับยืนมีดเล็กทีผมพกมาให้ทางเทเลอร์ที่กำลังทำหน้าอ้าฟากค้างอยู่ และเข้าก็ตอบกลับมาทันทีด้วยน้ำเสียสงสัยพร้อมกับชี้นิ้วมายังมีดที่อยู่ในมือของผม

" ให้มีดผมทำไมครับ??? "

คิดว่าฉันเอาไปให้นายขุดดินหรือไง?

" นายก็ไปเอาคริสตันออกมาจากพวกซาราแมนเดอร์ด้วย! "

" เอ่ะ- เรื่องแบบนั้นมัน... "

" อยากแข็งแกร่งไหม? ถ้านายไม่ทำละก็นายก็จะแพ้เนสก้าที่อยู่ตรงนั้นไปตลอด- แล้วคนเป็นพี่อย่างนาย อยากจะแพ้เธอไปตลอดงั้นเหรอ "

" ไม่ครับ! ผมจะทำ! "

หมับ!

หลอกง่ายจังเลยวุ้ย หึหึ! ผมคิดในใจหลังจากที่เทเลอร์คว้ามีดจากมือของผมไป แล้วก็เดินไปยังจุดที่มีศพของซาราแมนเดอร์อยู่ทันทีหลังจากที่ผมพูดจายุยงนิดหน่อย ในระหว่างที่ผมกำลังมองเทเลอร์อยู่นั้น ซิคที่ยืนอยู่ก็พูดออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจัง

" ทำไมท่านถึงได้ใช้เวทย์ไฟได้กันละ ข้าได้ยินมาว่าท่านสามารถเอาชนะท่านเทเลอร์ด้วยเวทย์ลมไม่ใช่เหรอ "

จริงด้วย!

มั่วแต่หัวเสียกับพวกซาราแมนเดอร์จนลืมตัวไปเลย แต่ก็ช่างมันเถอะยังไงเรื่องแบบนี้มันก็ไม่ใช่เรื่องที่จะสามารถเก็บเอาไว้เป็นความลับได้ตะ-

ตุบ... ตุบ .... ตุบ

ในระหว่างที่ผมกำลังคุยกับซิคอยู่ ก็เกิดเสียงดังขึ้นมา เสียงมันเหมือนกับเสียงตัวอะไรขนาดใหญ่กำลังวิ่งเข้ามา ทางผมเมื่อได้ยินเสียงก็เลิกคุยกับซิคแล้วหันมองไปยังจุดที่ได้ยินเสียงทันที

บ้าน่่า! ทำไมมันถึงได้มาอยู่ที่นี้ได้ละ ผมคิดในใจหลังจากที่เห็นซาราแมนเดอร์ธาตุไฟขนาดยักษ์ กำลังวิ่งพุ่งเข้ามายังจุดที่พวกเราทั้งสี่คนกำลังยืนอยู่

" ซะ- ซาราแมนเดอร์ 100 ปี "

ซิคพูดออกมาด้วยสีหน้ากำลังหวาดกลัว มองไปยังเจ้าซาราแมนเดอร์ยักษย์ที่กำลังวิ่งเข้ามา เจ้าตัวที่มันวิ่งเข้ามาตอนนี้ก็คือซาราแมนเดอร 100 ปี ที่ขนาดตัวของมันประมาณ 20 เมตร ลำตัวใหญ่ประมาณ 5 - 6 คนโอบ บนร่างกายเต็มไปด้วยเกล็ดหนามสีแดงที่งอกออกมาจากร่างกาย เกล็ดของมันทั้งขนาดและความแหลม ต่างจากพวกตัว 10 ปีมากทั้งคมและใหญ่กว่า

งานเข้าแล้วไง!

" เนสก้า!!! เทเลอร์!!! รีบกลับมาตรงนี้เร็ว "

ผมตะโกนออกเพื่อเรียกสติของเนสก้ากับเทเลอร์ที่กำลังยืนทำสีหน้าหวาดกลัวมองไปที่ซาราแมนเดอร์ 100 ปี ที่มันกำลังวิ่งเข้ามาอยู่ จากนั้นทั้งสองคนก็รีบวิ่งเข้ามายังจุดที่ผมกับซิคยืนอยู่ทันทีด้วยท่าทางเร่งรีบและหวาดกลัว

' แบบนี้ไม่รอดแน่ ขนาดจอมเวทย์ชั้นสูงยังทำได้แค่สูสีกับมันเท่านั้นเวลาต่อสู้ ตัวเราไม่มีทางสู้กับมันได้แน่อนแล้วไหนยังต้องปกป้องเด็กอีก 3 คน คิดยังไงก็ไม่ไหว ' ซิคคิดในใจแล้วก็กวาดสายตามองเด็กทั้งสามคนที่กำลังยืนอยู่ด้านหน้าของตน แล้วก็เริ่มพูดออกมา

" พวกท่านรีบหนีไปครับผมจะ- "

" เรื่องนั้นผมต้องเป็น "

ผมพูดขัดออกไปขณะที่ซิคกำลัพูดอยู่น้ำเสียงจริงจัง แล้วก็เงยหน้าไปมองหน้าของซิค

" นายพาสองคนนี้หลบออกไปก่อน เดี๋ยวผมจะใช้ร่างอสูรสู้กับมันเอง "

" ท่านดรารอน์นี่ไม่ใช้เวลามาล้อเล่นนะครับ เด็กอย่างท่านจะไปสามารถแปลงเป็น- o_o!

ในระหว่าที่ซิคกำลังพูดอยู่ ผมก็เริ่มปลี่ยนเป็นร่างจำแรงอสูรระดับ 2 ทันที ทำให้เสียงของซิคเงียบไปและมีสีหน้าตกใจขึ้นมาแทน และผมก็เริ่มพูดออกไป

" รีบไปเร็ว!!! "

" คะ-ครับ! "

ซิคตอบรับคำพูดของผมด้วยน้ำเสียงสั่นๆ แล้วก็ใช้มือทั้งสองของเขาอุ้มเนสก้ากับเทเลอร์ทันที จากนั้นก็วิ่งออกไปทันทีซึ่งตอนนี้เนสก้ากับเทเลอร์เองก็กำลังทำหน้าตกใจพูดอะไรไม่ออกเหมือนกัน เมื่อเห็นทั้งสามกำลังออกไปผมก็มองไปยังาาแมนเดอร์ 100 ปีที่กำลังวิ่งเข้ามาอีกครั้ง และในตอนนี้มันก็อยู่ห่างจากผมไม่ถึง 10 เมตรแล้ว

" ได้เวลาสนุกแล้วสิ! "

เกล็ดความรู้ : หน้าที่ของเนสก้า!

ในเวลาปกติเมื่อเนสก้าอกล่าพวกสัตว์อูรกับดารอน์สองคน เธอมีหน้าที่ตามนี้เมื่อเจอกับวกสัตว์อสูร

1. ยืนยันจำนวนที่แน่อน [ ถ้าพวกสัต์อสูรมีมากกว่า 10 ตัว ]

2. สนับสนุนดรารอน์ [ โดยทำให้ตัวเองอยู่ในตำแหน่งที่ปลอดภัยที่สุด ]

3.เก็บกวาด หรือจะให้พูดก็คือการเก็บคริสตันจากพวกสัตว์อสูนนั่นเอง!