ตอนที่ 24 ศิลปะการซื้อใจคนของเฉิงชง
ตอนที่ 24 ศิลปะการซื้อใจคนของเฉิงชง
เมื่อได้ยินคำพูดของเต๊งหงวน ใบหน้าของลิโป้ก็ถึงกับบิดเบี้ยว
บางเรื่องมันยังไม่สมควรพูด!
เฉิงชงยิ้มและไม่กล่าวสิ่งใด
เต๊งหงวนสับสนเล็กน้อย
“เกิดอะไรขึ้น? ข้าพูดอะไรผิดไปหรือเปล่า?”
ลิโป้ส่ายหัวอย่างรุนแรงก่อนจะกล่าวเสียงต่ำ
“ผู้ว่าการ ข้าแพ้”
“กองทหารของอู๋ฮวยมาเร็วกว่าข้า เขาสามารถบุกทะลวงค่ายศัตรูและนำทัพในการโจมตีครั้งนี้จนได้รับชัยชนะ!”
ต่อหน้าเต๊งหงวน ลิโป้ไม่คิดจะกล่าวคำแก้ตัวหรือโกหกอะไร
เขาถอนหายใจยาวและรู้สึกหดหู่เล็กน้อย จากนั้นได้หันกลับมาและยกง้าวกรีดนภาขึ้น
หลังจากที่จ้องมองอยู่นานเขาก็สงบลงและส่งง้าวกรีดนภาให้เฉิงชง
“ข้ายอมรับความพ่ายแพ้!”
“ข้าจะมอบง้าวกรีดนภาให้ท่าน!”
“อย่างไรก็ตาม ท่านต้องดูแลมันให้ดี อย่าปล่อยให้มันมีฝุ่นแม้แต่น้อย!”
เฉิงชงไม่ได้ยกมือขึ้นรับ
ความโกรธปรากฏขึ้นบนใบหน้าลิโป้
ดวงตาพยัคฆ์จ้องมองไปที่เฉิงชงพร้อมกล่าว
“เฉิงอู๋ฮวย ท่านหมายความว่าอย่างไร!”
“หรือว่าท่านไม่ชอบง้าวกรีดนภาของข้า?”
เฉิงชงหัวเราะ
“เฟิ่งเซียน อย่าเพิ่งเข้าใจผิด”
“ง้าวกรีดนภาเป็นของเฟิ่งเซียน ท่านเอามันกลับไปเถอะ!”
“การเดิมพันกับเฟิ่งเซียนครั้งก่อนไม่มีอะไรมากไปกว่าเพิ่มความฮึกเหิมให้ท่าน จุดประสงค์หลักนั้นเป็นการทำลายศัตรูอย่างห้าวหาญเท่านั้น”
“นอกจากนั้นข้าได้ยินมาว่าง้าวกรีดนภาเป็นสมบัติตกทอดของตระกูลท่าน อีกทั้งยังเป็นสหายร่วมรบมาหลายปี ข้าจะเอาอาวุธคู่กายของท่านมาได้อย่างไร?”
“มันเป็นแค่การเดิมพันเท่านั้น เฟิ่งเซียนควรคิดว่ามันเป็นเรื่องสนุก”
ลิโป้ตกตะลึงทันที
หลังจากนั้นดวงตาของเขาได้สั่นไหวเล็กน้อย
แต่เดิมเขาคิดว่าเฉิงชงเป็นวายร้ายจอมวางแผน แต่ตอนนี้ดูเหมือนเขาจะถูกวายร้ายตรงปลอบโยนอย่างตรงไปตรงมา!
เฉิงชงเก่งทั้งเรื่องวางแผนการรบและเป็นคนใจกว้าง
เขาสมควรได้รับการชื่นชม!
หลังจากเงียบไปนาน ลิโป้ก็โค้งคำนับ
ร่างกายที่ใหญ่ดุจหินผาโค้งไปทางเฉิงชง
“ขอบคุณท่านอู๋ฮวย!”
นี่คือคำพูดจากใจจริง
เตียวเลี้ยวยืนอยู่ด้านหลังเฉิงชง มองการเปลี่ยนแปลงของลิโป้ด้วยความประหลาดใจ
เจ้านายของเราช่างน่าทึ่งอย่างแท้จริง!
เขาวางเดิมพันด้วยคารมคมคายและตื่นเต้น แต่บัดนี้ได้เผยผลการเดิมพันอย่างอ่อนโยน
การดำเนินการนี้ก็น่าชื่นชมอีกเช่นกัน
ตั้งแต่ต้นจนจบ เฉิงชงไม่ได้มอบของสิ่งใดให้ลิโป้เลย แต่กลับได้รับความโปรดปรานและความเคารพอย่างมากจากลิโป้!
นี่เป็นตัวอย่างของหมาป่าสีขาวที่สวมถุงมือเปล่า!
ดวงตาของเต๊งหงวนก็กะพริบเช่นกัน
เขาจ้องมองเฉิงชงอย่างลึกซึ้ง
เขาไม่คาดคิดว่าเฉิงชงจะมีจิตใจและวิสัยทัศน์เอื้อเฟื้อด้วยอายุเพียงเท่านี้
ในอนาคตเด็กคนนี้จะกลายเป็นอาวุธที่ยิ่งใหญ่!
เขาครุ่นคิดออกมาชั่วครู่ก่อนจะกล่าวเสียงดัง
“ฮ่าฮ่า เฟิ่งเซียนกล้าหาญและไร้เทียมทาน ส่วนอู๋ฮวนมีไหวพริบและใจกว้าง พวกท่านล้วนเป็นคนมีความสามารถในปิ้งโจวของข้า!”
“ในความคิดของข้า หากใช้มันร่วมกันก็จะเกิดประโยชน์ทั้งสองฝ่าย แต่หากแบ่งแยกก็มีแต่จะเสีย”
“แทนที่จะสู้กันเอง เป็นการดีกว่าที่พวกท่านจะสร้างกองกำลัง ด้วยวิธีนี้ พวกท่านจะบรรลุงานใหญ่ได้อย่างแน่นอน!”
เมื่อลิโป้ได้ยินเช่นนี้ เขาก็ดีใจมากยิ่งขึ้น
ตอนนี้เขามีความปรารถนาดี และชื่นชมเฉิงชงอย่างสุดหัวใจ
สำหรับข้อเสนอของเต๊งหงวน เขาก็เห็นด้วยอย่างยิ่ง
และได้โค้งคำนับอีกครั้ง
“ข้อเสนอของท่านเต๊งหงวน เฟิ่งเซียนเห็นด้วยอย่างมาก!”
“หากท่านอู๋ฮวยเต็มใจ ข้ายินดีที่จะให้พี่น้องทั้งสองพันคนเข้ามาอยู่ในการดูแลของท่านอู๋ฮวย”
“ในอนาคต ข้าจะไม่มีวันคัดค้านหากท่านอู๋ฮวยสั่งให้ไปสู้กับใคร!”
เฉิงชงหรี่ตาลงเล็กน้อยและเหลือบมองเต๊งหงวนอย่างลับ ๆ
เขาก้าวไปข้างหน้าและพยุงลิโป้ขึ้น
“หากเฟิ่งเซียนมีเจตนาเช่นนี้ ข้าก็ยินดีจากใจจริง!”
“จากนี้ไปทุกคนจะเป็นครอบครัวเดียวกัน!”
“ข้าคนนี้จะทำให้ดีที่สุดเพื่อประเทศชาติ ปราบโจรกบฏ และแสวงหาชื่อเสียงมาให้พวกท่านท่ามกลางสนามรบ!”
ทุกคนต่างพากันหัวเราะ
เมื่อลิโป้เข้าร่วม แม่ทัพของเฉิงชงก็มีเพิ่มอีกหนึ่ง
ที่สำคัญยังได้ทหารเพิ่มอีกสองพันคน
มันทำให้กองทัพเฉิงชงแข็งแกร่งขึ้นอีกสองเท่า!
หากมองดูโลกในตอนนี้ บรรดาขุนนางและองค์ชายต่าง ๆ ก็มีทหารกล้าอยู่ในมือ
หลังจากพูดคุยกันอีกชั่วครู่ พวกเขาก็แยกย้ายกันไป
เต๊งหงวนมองไปที่ด้านหลังของลิโป้และเฉิงชงอย่างเงียบๆ
ด้านข้าง ลูกน้องของเขาเอ่ยถามด้วยความสงสัย
“นายท่าน ไม่ใช่ว่าท่านชื่นชมความกล้าหาญของลิโป้ และคิดจะรับเขาเป็นบุตรบุญธรรมหรอกหรือ?”
“เหตุใดท่านถึงผลักลิโป้ให้เฉิงชงเสียล่ะ?”
“มันไม่น่าเสียดายหรืออย่างไรหากพลาดแม่ทัพผู้กล้าคนนี้?”
เต๊งหงวนส่ายหัวและกล่าวเสียงต่ำ
“เจ้าทราบหรือไม่? เฉิงชงคนนี้มีวิสัยทัศน์ เขาเองก็อยากได้ลิโป้อยู่แล้ว”
“เนื่องจากการเดิมพัน ลิโป้จึงรู้สึกชื่นชมและเคารพเขาหมดใจ หากข้าคิดจะแย่ง เช่นนั้นคงสู้ไม่ได้แน่นอน”
“แทนที่จะทำให้ทั้งสองฝ่ายผิดใจกัน ข้าว่าเป็นสหายกันไว้โดยตรงจะดีกว่า!”
“ด้วยวิธีนี้เฉิงชงที่เป็นคนฉลาดจะจำน้ำใจของข้าได้โดยธรรมชาติ ด้วยพรสวรรค์ของเขา ไม่มีทางที่เขาจะจมอยู่กับที่แน่นอน อีกไม่นานเขาจะต้องได้เป็นคนใหญ่คนโต หากข้ามีปัญหา ข้าก็จะได้เขามาช่วยยังไงล่ะ!”
ลูกน้องของเขาพยักหน้าราวกับเข้าใจบางอย่าง
