บทที่ 20 หยูยูฉวน! 

บทที่ 20 หยูยูฉวน!

หลิวฟานตอบโต้เป็นเวลานานก่อนที่เขาจะจำได้ว่าเป็นลุงที่เขาเคยช่วยมาก่อน

เขาเอานามบัตรในกระเป๋าออก บุคคลนี้เป็นประธานของเจียเหออหังสาริมทรัพย์ หยูยูฉวน

ชื่อนี้ดีมาก. . .

"ดังนั้นคุณลุงหยู" หลิวฟานจับมือกับหยูยูฉวน

หยูยูฉวนจับมือหลิวฟานแน่นและพูดอย่างตื่นเต้นว่า "น้องชายตัวน้อยพวกเราชะตาต้องกันจริงๆ ถ้าครั้งนี้ไม่ใช่เพราะคุณ ผมเกรงว่าผมคงไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับที่ดินผืนนั้น "

หลิวฟานยิ้มอย่างรู้เท่าทันและส่ายหัว "ผมแค่ทำในสิ่งที่ผมต้องทำ คุณไม่จำเป็นต้องสุภาพ "

"ถ้าคุณไม่ว่าอะไร ก็เรียกผมว่าลุงหยู น้องชายตัวน้อยคุณเก่งจริงๆ!"

ยิ่งหยูยูฉวนมองหลิวฟานก็ยิ่งชื่นชมเขามากเท่านั้น

"คุณชื่ออะไร"

"หลิวฟาน"

หลิวฟานดูสงบและมั่นคง

"น้องชายทำไมคุณอยู่ที่นี่? คุณมาที่นี่เพื่อซื้อบ้านเหรอ"

หยูยูฉวนแสดงท่าทางให้หลิวฟานนั่งลงและพูด

หลิวฟานยิ้มและพูดว่า “ผมมาที่นี่เพื่อซื้อบ้าน แต่ผมมีปัญหานิดหน่อย”

เขามองไปที่หวังไป่เฟิงและอู๋กวงในระยะไกล

หวังไป๋เฟิงถือกระเป๋าแน่น แม้ว่าเธอจะยังคงมีรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ, ความไม่สบายใจในสายตาของเธอได้เปิดเผยอารมณ์ปัจจุบันของเธอ.

เธออายมาก

หยูยูฉวนก็เป็นคนฉลาดเช่นกัน เขาสามารถบอกได้ว่ามีปัญหาเพียงแค่ชายตามอง

"ผู้จัดการอู๋ มานี่สิ"หยูยูฉวน เรียกอู๋กวงและพูดด้วยการแสดงออกอย่างจริงจัง "บอกฉันสิ ทำไมนายถึงทำให้น้องชายฉันลำบากใจ"

หัวใจของอู๋กวงสั่น เขาไม่เคยคิดว่าหลิวฟานจะมีความสัมพันธ์กับหยูยูฉวน

เขามองไปที่หลิวฟานแล้วมองไปที่หวังไป่เฟิงที่เดินผ่าน ในท้ายที่สุดเขายังคงรั้งตัวเองและพูดด้วยรอยยิ้มว่า "ไอหยา ประธานหยู ผมจะกล้าให้น้องชายคนนี้มีปัญหาได้อย่างไร? ที่จริงมันเป็นแบบนี้ "

อู๋กวงจงใจข้ามเรื่องของหลิวฟานดูบ้านก่อนและเน้นส่วนที่เซ็นสัญญา

หยูยูฉวนได้ยินและพยักหน้า "ในกรณีนี้มีสัญญาแน่นอน เว้นแต่คุณนายหวังจะยอมแพ้ เราก็ทำตามสัญญาได้ "

หวังไป๋เฟิงดีใจในใจและขัดจังหวะ "ค่ะ ท่านประธานหยู ด้วยสัญญาเราไม่สามารถกลับไปตามคำของเราได้!"

หยูยูฉวนมองหลิวฟาน ที่มีการแสดงออกที่สงบและพูดทันทีว่า "น้องชายตัวน้อยคุณคิดว่าอย่างไร"

หลิวฟานพยักหน้าและพูด "เขาพูดถูก อย่างไรก็ตามฉันคิดว่าลุงหยูจะตัดสินที่ถูกต้อง "

อู๋กวงถอนหายใจโล่งอกในใจ โดยไม่คาดคิดในวินาทีถัดไป หยูยูฉวนก็กระแทกโต๊ะและคำราม "อู๋กวง ฉันคิดว่านายกินหัวใจหมีและดีเสือมาจากไหน!"

อู๋กวงและหวังไป่เฟิงต่างตกใจ

"ประธานหยู คุณพูดว่าอะไร"

หยูยูฉวน ยืนขึ้นและมองไปที่พวกเขาด้วยสายตาที่คุกคาม "คุณคิดว่าฉันโง่เหรอ? บ้านมูลค่าห้าล้านถูกขายในราคาหกล้าน เป็นไปได้ไหมว่าผู้ซื้อเป็นคนโง่? "

จู่ๆ อู๋กวงก็พูดไม่ออก การแสดงออกของหวังไป่เฟิงยิ่งไม่แน่ใจมากขึ้น

"นายคิดว่าฉันไม่รู้ว่านายได้เซ็นสัญญาหยินหยาง(สับเปลี่ยน)มาหลายปีเพื่อทำกำไรจากมันหรือ? ฉันมักจะเพิกเฉยได้ แต่วันนี้นายกล้าที่จะโกหกฉัน "

หยูยูฉวน เป็นเหมือนเสือที่ดุร้ายในขณะนี้ปล่อยแรงกดดันที่น่ากลัว

อู๋กวงกัดฟันและยังคงต้องการปกป้องตัวเอง " ประธานหยู ถ้าคุณไม่มีหลักฐาน ก็อย่าใส่ร้ายผม "

หวังไป่เฟิงยังอธิบายว่า "ประธานหยู ฉันได้ลงนามในสัญญาแล้ว คุณกลับคำพูดไม่ได้นะ "

หยูยูฉวน หัวเราะอย่างเย็นชาและพูดว่า"ข้อกำหนดเบื้องต้นคือมันจะต้องถูกกฎหมาย อู๋กวง ฉันจะให้โอกาสนาย บอกตามตรงนะ ว่านายจะถูกไล่ออกมากที่สุด มิฉะนั้นเพียงแค่รอที่จะเข้าคุก! "